Morgunblaðið - 03.04.2005, Blaðsíða 24

Hótelveitingastaðir hafa í huga margra á sér leiðinlegan stimpil. Er ekki nóg aðgista á hótelinu, er ekki óþarfi að borða þar líka, oft í sama sal og morgun-verðurinn er snæddur? Staðreyndin er hins vegar sú að frambærilegustu
veitingastaðir viðkomandi borga eru oft til húsa á hótelum. Það á til dæmis við um
Reykjavík. Ég nefni Hótel Holt, Sigga Hall, Grillið, Vox, 101. Það getur því borgað
sig að velja hótel eftir veitingastað, að láta reyna á veitingastaðinn á hótelinu eða jafn-
vel gera sér ferð á annað hótel en maður gistir á til að fá sér að borða. Hér eru þrjú
dæmi um ágæta veitingastaði á hótelum sem ég hef snætt á nýlega og myndi mæla
með:
Zen – Orlando Veitingastaðurinn Zen er til húsa í einu af nýjustu hótelum Orlando
– Omni Champion’s Gate í Kissimmee. Þetta er einn af þremur veitingastöðum hót-
elsins og jafnframt sá besti. Hann er sagður pan-asískur en áherslan er fyrst og fremst
á Kína og Japan, þótt einnig bregði fyrir réttum með taílensku ívafi. Innréttingar eru í
japönskum stíl en starfsfólkið nær allt spænskumælandi (svolítið súrrealískt). En
maturinn er mjög góður og á hófstilltu verði, ekki síst miðað við gengi dollars þessa
dagana. Sérstaklega má mæla með því að taka það sem staðurinn kallar Zen Experi-
ence en þá má smakka alla þá rétti sem mann fýsir á seðlinum fyrir einungis 32 doll-
ara. Svo sannarlega þess virði. Klassísk Peking-önd með pönnukökum kom vel út og
sömuleiðis wok-steikt nautakjöt með engifer og seschuan-kjúklingur. Það er ekki
gengið of langt í því að laga austurlensku réttina að vestrænum bragðlaukum og
krydd fær að njóta sín vel. Vínseðill er ágætur og við fengum okkur Pinot Grigio sem
small vel að asíska matnum. Fyrir börn (sem oft eru með í för í Orlando) er boðið
upp á barnaseðil sem er amerískur en ekki asískur. Zen, Omni Resort, 1500 Masters
Boulevard. Exit 58 á I4-W.
Brasserie Bleue – Kaupmannahöfn Annar hótelveitingastaður sem er þess virði að
heimsækja er Brasserie Bleue á hótelinu Skt. Petri í Kaupmannahöfn rétt við Strikið
og Ráðhústorgið. Petri er nýtískulegt design-hótel, þar sem dönsk hönnun nýtur sín
til fulls og er veitingastaðurinn þar engin undantekning. Brasserie Bleue er í aðalrými
hótelsins og sækir margt til frönsku brasserie-anna en heiðblá tjöld er hanga niður úr
háu loftinu setja sterkan svip á staðinn. Matseðillinn er franskur út í gegn og elda-
mennska og hráefni til fyrirmyndar í alla staði. Ostrurnar reyndust góðar, gæsalifur
sömuleiðis og það má virkilega mæla með nautasteikinni – oxemørbrad – með
heimatilbúinni béarnaise. Það er ekki dýrt að borða á Bleue miðað við gæði og nær
allir aðalréttir kosta innan við 200 danskar krónur. Vínlistinn er ekki langur en mjög
góður, flest vínin vel þess virði að panta þau og verð í lagi. Brasserie Bleue, Hotel Skt.
Petri, Krystalgade 22.
Menu and Grill – London Hvergi er líklega ríkari hefð fyrir því að hafa góða veit-
ingastaði á hótelum en í London þar sem gömlu glæsihótelin hafa öll í gegnum árin
og jafnvel aldirnar státað af bestu veitingahúsum borgarinnar. Sú er raunin enn í dag
og er Menu and Grill á The Connaught í miðju Mayfair-hverfinu ágætt dæmi um
það. Connaught er gamalt og íhaldssamt glæsihótel, látlaust að utan en íburðarmikið
að innan. Matsalurinn er þungur í gömlum breskum stíl en það á svo sannarlega ekki
við um matinn. Þegar ráða þurfti nýjan matreiðslumann fyrir nokkru var tekin sú
djarfa ákvörðun að kúvenda algjörlega hvað stíl varðar. Í stað þess að bjóða upp á
hefðbundið breskt hótelfæði (steikarvagn og kidney pie) var ráðin í eldhúsið Angela
Hartnett, einn af skjólstæðingum og lærisveinum matargoðsins Gordons Ramseys.
Hartnett býður upp á matseðil sem er ekki ítalskur en undir mjög sterkum ítölskum
áhrifum og þá ekki síst norður-ítölskum. Góð önd og yndislegt dádýr. Stífpressaðir
dúkar en ekkert allt of stífir þjónar. Vínseðill mikill um sig og klassískur, sterkur í
Frakklandi jafnt sem Ítalíu. Menu and Grill, The Connaught, 16 Carlos Place.
MATUR | STEINGRÍMUR SIGURGEIRSSON
SNÆTT Á
HÓTELINU
Brasserie Bleue í
Kaupmannahöfn.