Mánudagsblaðið - 19.03.1956, Blaðsíða 1

9. árgangnr

11. töhiUað
Ajax skrifar:
ínánd
Það er nokkuð langt síó-
an, að ýmsir fóru að spá
því, alþingiskosningar mundu
verða sumarið 1956. Þess sá-
ust mörg merki ,að sambúðin
á kærleiksheimili stjórnar-
flokkanna var ekki sem elsku-
legust, blöð flokkanna skipt-
ust á skætingi og hnútum, og
tónninn í þeim hefur farið
harðnandi nú síðustu mánuð-
ina. Oftást nær hefur þetta
hnútukast ekki verið út af
neinum prinsipmálum eða
aðalstefnumálum flokkanna,
heldur út af smávægilegum
dægm’málum svo sem embætt
isveitingum og þessháttar.
Oftar en, hitt hafa blöð Fram
, j -’f-J.C' •
sóknarflokksins átt upptökin
að þessum illindum og tónn-
inn í þeim hefur allur verið
harðari en í Sjálfstæðisblöð-
unvun, fyri’ en kannski nú síð-
ustu dagana. 1 stórum drátt-
um verður ekki annað sagt, en
að það sé Framsókn, sem upp-
tökin á að hinum yfirvofandi
hjónaskilnaði. Sjálfstæðis-
menn vildu allflestir halda
samstarfinu áfram út kjör-
tímabilið, en í Framsókn voru
til sterk öfl, sem vildu slíta
þvi: Þessi öfl voru þö engan-
veginn einráð í flokknum og
heldur ekki á eitt sátt um
það, hvað við skyldi taka, þeg
ar samstarfið rofnaði.
„Kompromistausrf
Þótt marga grunaði, að til
kosninga mundi draga í sum-
ar, fékkst þó ekki full vissa
um þetta fyrr en á Framsókn-
arþinginu sem nú er nýlega
afstaðið. Þar komu fram
margar og sundru-leitar skoð-
anir, allt frá þeim mönnum er
voru ánægðir með stjórnar-
samstarfið og vildu halda þvi
Er það satfc, að séna Ingi-
mar sé að skrif'a æfiminn-
ingar sínar?
áfram til þeirra manna, sem
mynda vildu vinstri stjóm
með þátttöku kommúnista.
Hvomg þessara stefnu vann
þó sigur á þinginu, lausnin
varð kompromis-lausn. Hafn-
að var samstarfi við komm-
únista og ekki voru heldur
bornar víur í Þjóðvöm. Hins
vegar var samþykkt að slíta
stjórnarsamstarfinu ög áð
bjóða Alþýðuflokknum upp á
samstarf og kosningabanda-
lag er hugsað, hvort flokk-
amir eiga allstaðar að koma
fram sem einn flokkur .eða
hvort þeir styðjá frambjóð-
endur hvors annars á víxl.
Ekkert er t. d. vitað um það,
hvort þeir bem fram blandað-
an lista í Reykjavík eða hvort
Framsóknarfttenn ætli að
styðja Alþýðuflokkslistann
gegn því að fá stuðning Al-
þýðuflokksmanna í kjördæm-
um úti á landi. Flestir ætla,
að Alþýðuflokkurin taki
þessu tilboði Framsóknar
þótt óánægja sé talsverð í
vinstra anni flokksins út af
slíkri samvinnu.
Yfirlýsing álþýðusam-
bandsins — Samvínna
við sósíalisfa
Eftir Framsóknarþingið
hafa, þau tíðindi gerzt, að
stjóm AÍþýðusambandsins
hefur gefið út yfirlýsingu um
það, að sambandið muni
gangast fyrir framboðum um
land allt við kosningaraar í
sumar. Þetta verður varla
skilið á annan hátt en þann,
að Hannibal Valdimarsson og
nánustu samstarfsmenn hans
ætli að hafa samvimiu við
Sósíalistaflokkinn í þessinn
kosningum. Auðvitað yrðu
þessi kosningasamtök lítið
annað en Sósialistaflokkurinn
undir nýju nafini. Ekki er
unnt á þessu stigi málsins að
fullyrða um það, hvort vera-
legt atkvæðamagn úr Alþýðu-
flokknum muni fylgja Hanni-
bal yfir til hinna nýju banda-
manna. Að likindum dregur
hann eitthvað fylgi með sér
á Vestf jörðum. Allt er óviss-
ara hér i Pæykjavík. Sagt er,
að Málfundafélag jafnaðar-
manna, sem í öndverðu var
stofnað af mönnum með svip-
aðar skoðanir og Hannibal t.
d. Alfreð Gíslasyni og Gunn-
laugi Þórðarsyni, sé nú
klofið. Brot úr þvi muni
fylgja Hannibal, annað brot
hverfa til Þjóðvamarflokks-
ins, og hið þriðja fylgja AI-
þýðuflokknum áfram.
Þjóðvörn
Lítill vafi er á því, að
vamarflokkurinn muni hafna
samfylkingai’tilboði Alþýðu-
sambandsstjómarinnar- Það
má vera, að þau öfl í flokkn-
um, sem næst standa komm-
únistum, séu því ekki að öllu
leyti andvíg, en þau era ef-
laust í minni hluta í flokkn-
um. Þjóðvamarflokkurinn
mun að líkindum bjóða fram
á eigin spýtur í flestum kjör-
dæmum nú. Það er auðheyrt á
Þjóðvamarmönnum, að þeir
telja sig nú hafa góða víg-
stöðu vegna línubrenglis hjá
kommúnistum og simdmngar
innar í vinstra armi Alþýðu-
flokksins. Eftir er að vita,
hVort vonir þeirra
vel má vera, að
að drkga til sín eitthvað af
óánægðmn kjósendmn úr ýms
um áttum.
Fjórar fylkingar
Eins og spilin liggja nú í
augnablikinu era því horfur
Framhald á 2. síðu.
Vinsælasta kvik-
mjTidadis Frakka
ér hin heimsfræga
fallega leikkona
Martine Carol,
sem íslenzkir kvik
myndahúsgestir
kannast vel við
(nýlega í Tripolí-
bíó). Myndin sýn-
hina frægu leik-
konu í örmum
Alberts Guð-
sem
við öll þekkjum.
var árið 1951,
er Albert og Har-
tine hittust á
blaðamannafimdi
en þá var Albert
einn kunnasti
knattspymumað-
ur Frakka og lék
með Racing Club
de París og var
geysilega vinsæll,
enda afbragðs
knattspyrnumað-
ur. Martine Carol
hafði oft séð Albert á vellinum og greip nú tækifærið og bauð
honum upp í dans — og virðist, sem toBeðí hafi gleymt að fjöldi
blaðamanna og ljósmyndara voru á næstu grösum — ekki ónýtt
að vera frægur knattspyrnumaður.
Nú rekur Albert heildsölu í Reykjavík — æfir knattspymu
í Hafnarfirði í tómstundum — en Martine heillar kvikmyndahús-
gesti um heim allan. í sumar sjáum við haha i kvikmyndinni Nana,
eftir sögu Emil Zola, en mótleikari hennar er Charles Boyer og
Tripolibíó hefur fest kaup á myndinni.
Vændishús við
Grettisgötu
Margir hafa hneysklaát á
þvi, að lögreglan skuli ekki
Kosningabragð Hennanns og Co.
Einus og alþjóð veit, þá bygg’ist tilvera Þjóðvam-
arflokksins á andstöðuiuii gegn vemdarhemuin í
Keflavík.
Nú er þessi tilveruréttur Þjóðvarnarmanna slegiim
úr hendi þeirra. Flokksþing Franasóknar gaf yfir-
lýsingu uin, að sanuiinginn um hersetu skyldi end-
urskoða og endanlega. fá herinti burtu. Yfiriýsing
þessi koin eins og reiðarslag yfir Gils & Co., því þeir
sjá sæng sína upp reidda ef almenningur sér ekki
gegn um þetta bragð Franisóknar.
Hver ltugsandi maður hlýtur að sjá, að hér er um
hreina fölsun að rseða — og er það eftir forkólfum
Framsóknar, að gera jafn alvarlegt mál og dvöl
hersivrS hér, að hégómaináli, til þess að Þjóðvarnar-
menn velti þeim ekki úr sessi í tæpustu kjördæmun-
um.
Nú eru a. m. k. f jögur kjördæmi þar sem fáein at-
kvæði geta fellt Framsóknarþinginienn ef Þjóðvöm,
sem er vonlaus, býður fram.
hafa gert ráðstafanir varð-
andi hávaða og annað verra
í húsi einu við Grettisgötu,
sem lögregluyfirvöldunum er
vel kunnugt um.
Þama virðist griðastaður
setuliðsmanna og Ameríkana
yfirieitt og ekki laust við að
vændislifnaður sé þar í al-
gleymi. Vegfarendur og ná-
grannar þar hafa oft orðið
vitni að atburðum utan húss-
ins, sem helzt má Kkja við
atburði í „rauðu hverfum"
stórborganna þar sem stúlk-
ur eru til kaups. M4 gjavna
sjá unglingsstelpur þar
stauta við ameríska gullkálfa
sem leiðir em á kven-„8etulið-
inu“ íslenzka suður á Kvfla-
víkurvelli.
Þá er og fullyrt aó ýmsir
atvinnulitlir piltar hafi það
að tekjulind að útvega ,ge m‘
stelpur og verði þeim aðalk-ga
ágengt með fávísar yngri
stelpur, sem telja Ameilku-
menn svar við öllum draum-
um sínum ög vilja gjarna um-
gangast þá mjög náiö.
Það væri ekki úr vegi að
eftirlitið í bænum hefði auga
meó þessu húsi og hreinsaði
til.
G. G