Mánudagsblaðið - 29.04.1968, Blaðsíða 1

I
/
3laé fyrir al'la
9. tölublað
Mánudagur 29. apríl 1968
20. árgangur
Reykvíska slökkviliðiS úrelt!
Hvað skeður ef eldsvoði er í háhýs-
um? Engir stigar — bara hlaupa
I»að fer nú að líða að því, að athugað verði ná-
kvæmlega á hvaða vegi slökkvilið Reykjavíkur er
eiginlega statt. Þó liðið hafi eflaust fylgzt að ein-
hverju leyti með nýungum, þá er einnig sýnt,
að það er hættulega langt á eftir hvað vélakost
og þá auðvitað æfingar snertir. Stórbrunar und-
anfarin ár draga mjög í efa, að starf slökkviliðs-
in® sé fullnægjandi, þótt þar finnist dugmenn og
ofurhugar. Hefur almenningi sem horfir á starf
þeirra ekki þótt nægilega vel unnið og starfið oft
flausturskennt um hóffram.
Broslegt
S.l. fimmtudag var eldur laus í
Bændahöllinni á 8. hæð, en þar
er aðeins einn veitingasalur og
bar. Slökkviliðið kom á vettvang
og, satt bezt sagt, var broslegt og
aumkvunarvert ag horfa á við-
leitni liðsins, tækjaleysi og
frammistöðu alla.
Stigahlaup
I fyrsta lagi virðist ekki til
neinn stigi á bílunum sem kom-
ið getiir að notum i slíkum „há-
hýsis“bruna. -Urðu brunamenn
ða burðast upp alla . stiga með
vatnsslöngur sínar og handtæki
m.a. vegna þess að lyftur voru úr
sambandi. í gnnan stað virtust
í BLAÐINU í DAG:
@ Vér mörðingjar leikdómur 2. síða
• Öfgarog H-umferðin Kúltúr—
ævintýri Íslendinga 4. síða
• Framhaldssagen 7. síða
é Staðreyndir etc. 6. síða
• Raddir lesénda — Mysticus —
Sjónvarp — Kvikmyndir — Ur
einu í annað og fleira
þarna margir stjórna því ringul-
reið reyndist allsráðandi, böggl-'
ast við bíla og slöngur, togað og
stympast á við þær. Ein a.m.k.
slitnaði í sundur við hóteldym
hússins og gaf óhorfendum- og
gestum væna gusu.
Alvörumál
Allmargir voru orðnir undr-
andi á þessum aðförum, en þar
sem spurzt hafði út, að engin líf
væru í hættu, þá horfðu menn
Er það satt, að Helgi Sæmunds-
son og Egill JJónsson, Húsvík-
ingur, séu orffnir vinsælustu
skemmtikraftar Lions-klúbbanna
og annarra stórmennasam-
kundna?
rólega á þessar kynlegu aðfarir.
Það má heita meira en lítið al-
varlegt mál í Reykjavík, þar sem
hús eru allt að 12 hæðir, að
slökkviliðið skuli ekki búið betri
tækjum en það er. Hvað skeður
ef eldur er laus á 10. 11. eða 12.
hæð og lyftur óvirkar? Hvaða
tiltækileg ráð eru fyrir hendi,
sem slökkviliðið getur gripið til.
Fróðir menn segja að engin séu
og þar að auki hafi engar ráð-
stafanir verið gerðar gegn hugs-
anlegum bruna í háhýsum höfuð-
borgarinnar. Slökkviliðsstjórinn
hefur lítið gert af því» að skýra
þessi mál, utan brunavarna í
skrífstofuhúsum, sem að vísu eru
góðar en alls e’kki fullnægjandi.
Ný tæki
Það er sannarlega kominn tími
til að endurskoða öll máleíni
slökkviliðsins okkar hvað ný-
tízku tækni snertir. Bruninn í
Bændahöllinni, þótt ómerkilegur
væri, sýnir glöggt að liðið getur
enn ekki tekizt nógu vel á við eld
sem laus verður í háhýsum.
Frammsaitða liðsins s.l. fimmtu-
dag vor eflaust góð eftir aðstæð-
mu. Én við getum alls ekki unað
við annað en það fullkomnasta
þegar eldsvoðar eru annarsvegar.
Leikfélagi Mánadagsblaðsins no. 5

Volkswagen og asni hittust á mjóum vegi og vildi hvorugur víkja.
Stóffu þeir þarna andsænis hvor öffrum unz asnanum brást þolin-
mæðin og spurffi meff þjósti. „Hvaff þykist þú eiginlega verá,
og hversvegna víkurffu ekki?“. Volkswagen leit á asnann og svar-
affi meff stolti: ,,É er bíll“.
„Ef þú ert bíll“ svaraffi asninn glottandi „þá er ég hestur“.
AT I ,
Anjur um forsetuframboðin
Slefberaháttur „leyniskyttna" í herbúðum beggja
Geipilegur — og ákaflega óviðeigandi — áróður
á sér nú stað a.m.k. í Reykjavík varðandi fram-
bjóðendur til forsetakjörs. Ekki eru það þó bein-
ir stuðningsmenn frambjóðenda sem bera út þenn-
an óhróður heldur einskonar „leyniskyttur“ úr
báðum herbúðum.
JÞeir komu frá Gjaldheimtunni í morgun"
100 þusund krónur í húsaleigu.
LaugardalshöIIin furðulega dýr — 25 þús. á tímann
Þaff má heita furffulegt ef satt reynist, aff stjóm iþrótta-
hreyfingarinnar ÍBR, ÍSÍ o.s.frv. skuli leyft aff taka kr. 100
þúsund i húsaleigu fyrir íþróttahöllina í Laugardal í milli-
ríkjalandsleikjum t.d. leiknum viff Dani hér á dögunum.
Laugardalshöllin rúmar 3000 áhorfendur og er þa'nnig tekinn
kúfurinn af inngangseyri í húsalei|U.
Danir, sem þetta fréttu, urffu alveg undrandi og kváffu
aff í Danmörku myndi húsaleiga fyrir sambærilegt hús fyrir
sambærilega keppni vera 13.500-15000 krónur og þætti*þó ær-
iff. Komst einn af Dönunum, þannig aff orffi, aff hann, héldi
máske af misskilningi, aff „Höllin“ væri fyrir íþróttiraar en
ekki íþróttimar fyrir „Höllina“. Þá virffast forustumenn í-
þróttanna, sem hér eiga hlut aff máli gera sér enga grein
fyrir því, aff gróffinn er notaffur fil utanferffa, því hér var
um endurgjaldsheimsóknir áff ræffa. Þaff má því telja all-hart
aff gengið, aff þessum herrum leyfist aff taka ca. 25 þúsund
krónur á klst. í húsaleigu á þessum leikjum.
Satt bezt sagt, þá hafa fjármál íþróttaforustunnar veriff
næsta undarleg og væri ekki úr vegi,' aff fyrirsvarsmenn þar
gerðu grein fyrir öllum sínum málum.
Við eigum mörgu að venjast úr
stjórnmálum, 'en nokkuð er langt
gengið, þegar menn, sem bjóða
sig fram verða að skotspæni við-
bjóðslegs áróðurs og ályga.
Látum gott heita þótt gárungar
spottist dálítið að kosningunum
meðan allt er í góðu gamni. En
þegar fundnar eru upp ýmsar
sakir, gefið í skyn allskyns ó-
þverri, þá er gamanið horfið.
Sjónvarpið varð opinberlega að
gefnu tilefni að . lýsa yfir að
enginn áróður væri í frammi af
þess hendi og símahringingar til
einstaklinga eru algengar þar
sem látið er við liggja að nafn-
greindur frambjóðandi sé sekur
um hitt og þetta og er ýmist átt
við dr. Gunnar eða dr. Kristján.
Frétzt hefur að iðja þessi eé
mjög svo stunduð í einkasam-
kvæmum og er þá oft vísað til
þekktra andstæðinga Gunnars
Thoroddsens, sem ekki hafa fyr-
irgefið afstöðu hans í síðustu for-
setakosningum annarsvegar, en
hinsvegar ku skrifstofa »in hér í
borg óspör á að lýsa „innri“
hugsunum og áætlunuAi dr.
Kristjáns ef hann ber sigur af
hólmi. Nafnlaus bréf berast óð-
um, og sýnilegt er, aff hér eiga
hlut að máli óvandaðir einstak-
ilngar úr beggja herbúðum, en
ekki reglulegir starfsmenn. Blað-
inu þykir óþarfi að birta óhróð-
urinn en vissulega ber að vara al-
menning við að taka mark á slef-
berum þessum — en kjósa aðéins
eftir eigin sannfæringu.
Magga
eða ívar?
Margir fylgjast nú með nokkr-
um spenningi mieð því hvert
Margrét Indlriðadóttir eða Ivar
Guðmundsson hljótí embætti
fréttaritstjóra við Ríkisútvarpið,
en þau hafa, bæði sótt um em-
bættið. Valdamönnum mun all-
mikill vandi á höndum — Jvar
er gamalreyndur og „fræigur"
blaðamaður- og hefur dvalið er-
lendis við störf hjá Sameinuðu
þjóðunum uin árabil. Margrét
Indriðadóttir hefur aftur á móti
starfað lengi hjá útvarpinu og er
sennilegast sjálfflcjörinn ■ i sibarfið
rr.iðað við starfisres>nslu og starfS-
aldur hjá stofinuninni. Að svo
stöddu er mjög erfitt að *ná í
spilin, en við höfum heyrt að
útvarpsmenn kjósi heldur Mar-
gréti, án þess þó að ráðnings
Ivairs muni valda neinu fjaði-a-
foki. ,
*
4