Mánudagsblaðið - 29.04.1968, Blaðsíða 5

«
Mánudagsblaðið 5
MYSTICUS:
DRAUMURINN
]>að er furdulegt, hverskonar
drauma mann getur stundum
dreymt. Mann dreymir sjaldan
hluti úr dagiega lífinu eða 'um
það, sem maður hefur verið að
hugsa um á daginn. Ein svo
gerast í draumnum hlutir, sem
mamni hafa aldrei dottið í hug
Það er mikið talað um atvinnu
leysi, en þrátt fyrir það er látið
fyllast hér af Færeyingúm.
Gullfoss kemur hlaðinn af
þessu, síðustu ferðina, svo mað-
ur á ekki orð yfir þeta. Tilefni af
því ég skrifa þetta, í fyrra um
þetta leyti átti ég í erfiðleikum
út af húsnæði og fer þá á Hjálp-
ræðisherinn, sem mörg þessi böm
hafa þurft að dvelja á, sem hafa
við erfiðleika að stríða, og er ég
þar í sex mánuði.
Um jólin þarf það að ske að
þangað koma Færeysk hjón, og
þarf ég að verða fyrir því að sú
fræðingar em að blaðra edtt-
hvað um það, að draumar komi
upp úr undirvitundinni, en ég
heild n.ú bara, að þeir viti ekki
sjálfir, hvað undirvitund er, hún
er bara einhver rusiakista, sem
þeir henda öllu i, sem þeir
ekki sikilja.
Jæja, skrítið var það með
færeyska gerir mér það, að ég
á þar við erfiðleika að búa.
Það var eins og hún reyndi að
gera mér allt til bölvunar, og var
ég að reyna að smá finna upp
á að fá að hjálpa þar svolítíð til,
bæði til að láta dag og tíma líða,
og hefði líklega reynt að vera
þar til vors, en ég varð að hrökkl
ast þaðan þeirra vegna. Það
merkilega er að þessi hjón eru
,y,§l stæg eiga eitt ef ekki tvö hús
í Færeyjum, svo hefur hann líka
haft vinnu hér í vetur og svo
hún auðvitað í hernum, því þau
létu frelsa sig hér heima.
draumimn, sem mig dreymdi
héma um daginn, ekkert þvílikt
hefðd mér gietað dottið í hug í
vöku. Það hafði verið erfiður
daguir hjá mér á skrifstofunni,
og ég var þreyttur. Ég háttaði
snemma og valt strax út af. En
kringum fjögurleytið um nótt-
ina hrökk ég upp úr svefninum.
Já, það er raunasaga fyrir okk
ur þessi olnbogaböm. Það er víst
af því að þarna er ódýrast af því
sem bærinn hefur upp á að bjóða,
og varð ég þá að hröklast í
hreysi sem rennur út í fylliríi og
hörmungum, en ég segi líka það
að Frk. Svava Gísladóttir, hún
á mikið þakklæti og lof frá bæði
einum og öðrum og frá þessum
höfuðstað, því hún er bæði hrein
og bein og góð. Eg er búin að
koma þarna þrisvar í vandræð-
um, og ekki komið þetta fyrir
mig fyr, en ég gef lítið fyrir
Færeyinga, þeir eru sjálfselskir,
og ég veit ekki afhverju þetta er
ekki stoppað og nú látnir ís-
lenzku drengirnir á sjóinn, því
Færeyingar ættu bara vera
heima hjá sér því þar er víst
nóg vinna. Það hefur víst ekki
allt verið í sómanum með þá hér
á landi.
Það er eins og þeir hafi komið
sér þarna svo niður, og það er
allt svo hrifið af þeim, þessu fær-
eyska fargani. Hjálpræðisherinn
gat nú lifa^ í Svöfu tíð. Já það
væri margt sem maður gæti sagt
frá, en það er stórmerkilegt hvað
þróazt hér í þessu landi. Eg býst
við því, að þau hafi komizt und-
an því að nokkur blaðamaður
hafi haft tal f þeim, ég býst við
því þegr allur hópurinn kom í
fyrra, þá var haft tal af því, en
ég veit það hefur verið lítið sem
þau hafa verið spurð. Það þætti
skrítið af eldra fólki hér að það
lokaði húsi og færi út til Fær-
eyja. Það er margt hægt hér og
mikið loðið yfir mörgu, því er
ver og miður.
Eg segi líka að Herinn hefur
gert marg gott, og margt góðverk.
En Færeyingar eru búnir að setja
sig vel niður suður með sjó og
alstaðar, og svo er verið að tala
um að skaffa þeim lóð undir
skemmtihús.
ÞaS eru orð í tíma töluð, sem
Stefán Jónsson fréttamaður sagði
> \
í útvarpinu nú fyrir stuttu.
Mig haföi verið að dreyma und-
arlegan draum, og hann stóð
Ijóslifandi fyrir mér, þegar ég
vaknaði. Ég hef sjaildan eða
aldrei munað neinn draum eins
vel. Ég þóttist í draumnum vera
steddur í ednhverju herbergi,
sem ég kannaðist alls ekki við.
Loftið þar inni ‘ var heitt og
mollulegt, og fyrir utan glugg-
ana heyrðist eitthvert annarlegt
hljóð' í dýrum eða fuglum.
öðrum megin í þessu ókunna
herbergi var stór lokrekkja, og
voru tjöldin dregin fyrir. Þó
að hálfdimmf værí í herberginu
sá ég að þau mundu vera úr ein-
hverju dýrindis efni. Og ég varð
í draumnum gripinn einhverri
óstöðvandi löngun til að sjá,
hvað í lokrefekjunni væri. En
ég fann það einhvem veginn á
mér, að ég yrði að fara hægt
og hljóðlega. Ég læddist að lok-
rekkjunni og dró tjöldin frá of-
urhægt. Og ^ég fór að heyra inn-
an úr herini andardrátt, sém
annað veifið breyttist í háværar
hrotur. Fyrst greindi ég lítáð
þann, sem svaf þama inni, én
svo fóru augun að venjast dimm-
unni. Þarna lá sofandi gríðar-
stór svertingi. Hann var spik-
feitur, ístran stó.ð upp eins og
fjall. Brjóstið var bert og kaf-
loðið. Andlitið var stórskorið og
grófgert, varimar þykkar og
nautanlegar. Hann var með yf-
irvaraskegg og liðaðan höku-
topp, en höfuðið sýndist mér
vera sköllótt að mestu.
Þegar ég var að virða þénnan
svarta mann í lokrekkjunni fyr-
ir mér tók ég "allt í einu eftir
þvi, að ég héít á einhverju í
hendinni. Ég sá þá, að þetta
var bréfaopnarinn minn, mjór
og oddhvass. Og allt í einu
greip mig undarleg ástríða. Það
var eins og því væri hvíslað
að mér, að ég yrði að stinga
þennan sofandi svertingja í
brjóstið. Ég 'er sauðmeinlaus
skrifstofublók og héf aldrei á
ævinni gert fluigu mein, en þama
í draumnum fannst mér þéfta
engin fjarptæða. Og áður en ég
vissi af var ég búinm að reka
bréfaopnarann á kaf í brjóstið
á svertingjanum, einmitt þar,
sem ég hélt, að hjartað væri.
Hann tók ógurlegt viðbragð t»g
rak upp lágt vein, en vailt svo
á hliðina og lá hreyfingarlaus.
I sama vetfan-gi opnuáust
dymar á herberginu og hóp-
ur af vopnuðum svertingjum
þusti inn. Ég só villimannleg
andlitin og heyrði hróp og köll.
Og ég þóttist vita, að nú vaéri
min sáðasta stund komin. Ofsa-
hræðsla greip mig, én í sömu
andránni vaknaði ég. Og satt
að segja varð ég harla fegin-n,
það er gott að vaikria upp af
slikri martröð og vita, að þetta
var allt aðeins , draumur. En
skrítimn þótti mér dlnaumurinn,
og heldur öhugnamlegur. Eftir
dálitla stumd sofnaði ég afbur,
em þá dreymdi mig ekki néitt,
sem ég man eftir. En draumimn
unda-rlega' mundi ég enn vel,
þegar ég vakmaði um morgun-
inm.
Þama á borðimu lá bréfaoþn-
arinm mánm, sém mág hafði
dréymt um nóttina. Og mér þótti
hamm eitthvað öðru vísi em hann
var vamur að vera. Þegar ég
fór að aðgæta þetta sá ég að
á honum vt>ru nok-krir storknaðir
blóðblettir. Ég gat ekki að þvf
gert, að mér kom draumurinn
í hug. Ég gat ekki með neinu
móti fundið skýringu á þess-
u-m blettum.'
Um hálfeittleytið komu há-
degisfréttimar í útvarpinu. Þær
voru ekkert sérstaklega merki-
legar, og ég hlustaði ekki á þær
nema með öðru eyramu. En svo
kom frétt, sem ég af éinhverj-
um ástæðum tók eftir þégar
frá byrjun: „Abú Korm-an, ein-
ræðisherra í Afrfkuríkinu Efri-
Volta var myrtur i nótt. Hann
var stun-ginn til bana með rýt-
ingi í rúmi sinu. Lífverðir hans
heyrðu eitthvért þrusk í svefn-
herbergi hams, em er þeir komu
inn var morðinginm flúimn. Það
þykir þó óskiljanlegt með hverj-
um hætti hann hefur komizt
undan. því að lífverðir gættu
dyranna á svefniherberginu og
vörður var einn-ig fyrir utan
gluggamm. Em vitað er, að Abú
Korman átti marga óvini í Efri-
Volta, og telja sumir, að ein-
hverjir í lífvarðasveitinmi hafi
verið í vitorðd með morðin-gjan-
um“. Svona var fréttin í út-
varpinu. En ég hef sterfean grun
um, að h'fverðimir hafi verið

ÞaS borgar sig að auglýsa í
MÁNUDAGSBLAÐINU
alvég saklausir. -
Mysticus.
Keehr aftur í fréttunum
Alltaf öðru hverju heyrast fréttir frá Christine Keeler, sem nafn-
kunn er fyrir afskipti sín af brezkum stjórnmálamönnum. Nú er
stúlkukindin, að sogn, byrjuð að rita ævisögu sína og mun margur
merkur maður bera nokkurn kvíðboga fyrir efnisvali hennar og
frásögnum. Keeler varð „heimsfræg" fyrir ástalíf sitt og mátti
engu muna að afleiðingar þess yrðu brezku stjórninni að falli.
Kjörskrá
til kjörs forséta íslands, sem fram fer 30. júní
n.k., liggur frammi almenningi til sýnis í M-ann-
talsskrifstofu Réyk j avíkurborgar, Pósthússtræti
9, 5. hæð kl. 9—17 alla virka daga nema laugar-
daga frá 3Ó. apríl til 27. maí n.k. Kærufrestur er
til 8. júní n.k.
Reykjavík, 26. apríl 1968.
Borgarstjórinn í Reykjavík.
Kjörskrá
ísafjarðarkaupstaður
til forsetakosninga, sem eiga að fara fram sunnu-
daginn 30. júní 1968 verður lögð fram á bæjar-
skrifstofunni þriðjudaginn 30. þ.m. almenningi til
athugunar.
Síðan liggur skráin frammi alla virka daga nema
laugarda^a kl. 10-12 og kl. 13-15 til 27. maí n.k.
Kærur um að einhvern vanti á kjörskrá eða sé of-
aukið þar skulu vera komnaT til bæjarstjóra 3
vikum fyir kjördag, í síðasta lagi laugardaginn
8. júní 1968.
ísafirði 26. apríl 1968.
Bæjarstjóri.
í vöfeu og ekkert þeim lífet. Sál-
Færeyingaböi — Herinn
Gísladóttir — Ýmislegt
Rannir eldri konu — Svava
Bréf frá almúgakonu