Tíminn - 28.01.1970, Blaðsíða 7

MIÐVIKUDAGUR 2S. jawúar »70
TIMINN
7
Deilurnar um Kvennaskólann
t
Ég hefi lesið fiest eða alllt
sem birt hefur ve-rið opinber-
lega í sambandi við þann úlfa-
þyit sem myndazt hefur út af
lagai&uimvarpi um heimild til
hauda Kvennaskóla. Beykjavik-
ur til að útskrifa stúdenta.
Sá úlfaþytur og þær naúg-
æsinigar meðal ungiinga, sem
þetta mál hefur framkallað, er
furðulegt að mínu áiilti. Ég
er wú eio þeirra, sem útefcrif-
aðist úr Rvennasfcólanum á
þeim árum er framhaldsskólar
vwru fáir hér á iandi, ei-ns o>g
þjd. á þriðija tuig þessarar aldar.
Er ég útiskrifaðist úr Kvenna
sfcólanium, haifði enginn skóli
hér rétt til að brautskrá stúd-
enta nema Menntasifcölmn í
Reykjavfk, sem þá var fyrst oig
fremst undiribúainigsstoóli fyrir
embættism ann aefni, eða þá
menti er hugffust stunda nám
í þeim fáu háskóladeildum er
þá _voru starfræktar hér.
Á þriðja tag þessarar aldar
var mikið rætt og skrifað um
aukinn rétt annarra skóla en
Menntaskólans, til að útskrifa
stúdenta. Féfck Gagnfræðaskóli
Akureyrar, sem kunnugt er,
þennan rét't í lok nefnds ára-
tugis, og um leið voru aðeins
tveir skólar á landinu sem nutu
þessa réttar.
Það fór ebki framhjá mér
né öðrum kvennaskólanemum
á nefndu árabili, að skólasújóri
Kvennaskólans oig aðrir sem að
honum stóðu þá, töldu bæði
nauðsyn og skyldu að vaika yfir
því, að Kvennaskólinn staðnaði
ekki saimtímis og öðrum skól-
um fjöligaði með aukinni
kennSlu til undirbúnings marg
vfslegn sérnámi. Það hlýtur því
að vera á fullum misskilningi
bygigt, sem nú virðist hald
sumra, að stúdentsdeildarhug-
myndin í Kvennaskólanuim sé
nú ný af nálinni. Sú hugmynd
er gömul og va-r til í þá tíð er
ég var í skólanum.
Að sjálfsö'gðu hefur þetta
gamla ta'kmark færzt nær nauð
syn o:g veruleika um leið og
öðrum skólum hefur fjölgað
með þessum réttindum. í þessu
sambandi má benda á dæmi
þess, að Kvennaskólinn skapar
tíkki nú sama rétt tii undirbún
inigs ýntsu sérnáimi og áður
fyrr. Þessi gamia og góða
menntastofnun virðist því ei'ga
framundan hlutfallslega stöðn
un og afturför, miðað við lið-
inn tíma, ef sfcólinn fær ekki
þau auknu rðttindi, sem hér
um ræðir.
Áður fyrr nætgði kvennaskóia
próf sem svipað veganesti og
stúdentspróf nú til skammrar
námsdvalar í Kennaraskóla fs
lands, svo deemi sé nefnt. í
þessu sambandi minnist ég og
þess, að kvennasfcólapróf mitt
nægði mér á sínum tíma til inn
gömgu í danskan hjúfcrunar-
sfcóla. Nú ganga stúl'kur með
stúdentspróf fyrir til náms í
ísl. hjúkrunarskólann. Fleiri
dæmi má óefað nefna því til
sönnunar, að hin gamla og góða
skólastofnun, sem Kvennasfcól-
inn í Reykjavík er, stendur nú
á alvarlegum tímamótum, ef
hann fær nú ekki hin umbeðnu
réttindi.
Ástæðan fyrir þesum fáu lín-
um mínum, er fyrst og fremst
sú, að mér er það torskilið,
sögulega séð, hvers vegna þessi
skóli, öðrum fremur, ætti nú
að dæmast til vissrar hrörnun-
ar í satnbandi við þær öm
breytingar sem mú eiiga sér
stað í stoólamáluim. Bn vissa
hrörnun tel ég það fyrir einn
skóla ef hann fær ekki að ski'la
nemendum sínum með h-lutfalls
legum námsrétltindum og áður
fyrr, þótt timarnir breytist og
kröfur um nám vaxi.
Ég sé af áróðursplöggum,
sem einhver ungmenni dreifa
um skólana, að þau virðast ótt-
ast, að sbúdentsdeild í Kvenna
skóianum myndi.þýða of tnifcla
kynferðislega einangmn fyrir
viffkomandi nemendur. Ég held
aff hér sé á ferffinni ástæðu-
laus ótti, og bendi á í þvi sam-
bandi, að ekki rnun fcunaugit
um til þessa, nema jafnvel síð-
ur sé, að stúltour í Kvennasból-
anuim eða útskrifaðar úr hon-
um, hafi orðið „afstandsfiljóð“
umfram angar stúikur úr öðr-
um skólum.
Sem gamali nemandi úr
Kvennaskólanum í Reyfcjavík
vænti óg að AHlþingi íslendinga
reynist hafið ytfir það moldrok,
sem ýms ungmenni nú til dags
stofna til sér til dægraistytt-
ingar, enda hljóta að vera tafc-
mönk fyrir að hve miMu leyti
slíkir leikir ungmenna eiga að
haía áhrif á gang opinberra
mála. Unigmenni þurfa viltan-
lega að hafa frelsi til að bregða
á leik, og jafovel smíða sín
leiifcföng sjálf, eintoum þegar
þau lifa við verfcefnasfcorit, en
slílkt er vitanlega annars eðlis,
en að gefa hoil ráð. Ég væoti
því, að moldrokið um þetita
mál dragi ekki kjark úr mörtn-
um í æðstu stofnun þjóðarion-
ar, Alþingi, táll jáfcvæðrar af-
stöðu í mólinu.
Reykjavík, 25.L 1970
Salome Pálmadóttir.
Má ekkí Kvennaskólinn
njóta jafnréttis við aðra skóla?
Kvennaskólinn óska-
bam íslenzkra kvenna
Árið 1974 mun íslenzka þjóðin
hafa margs að minnast. Áform
hafa komið fram mn að marka
tímamótin vel og virðulega.
Þjó'ðin. horfir til baka ytfir eEefu
hundruð ára búsetu í landinu.
Þrítugt lýðveldi kallast á við ald-
arminningu þjóffhátíðar á Þing-
velli o*g stjórnarsfcrár úr hendi
konungs. Síendumýjaður ómur
þjóffsöngsins frá gengnu árhundr-
aði talar eigin máli.
Einn strengur í hljómkviðu há-
tíðaársins mun hljóma vegna þess,
að konur gaumgæfa að öld er síð-
an menntun þeirra hætti aið vera
tilviljuinarkennt náðarbrauð. Með
stofnun Kvennaskólans í Reykja-
vífc var réttur islenzkra kvenna til
skólagöngu virtur. Þedm var úthlut
að sæti við eld fróðleiks og þebk
ingar. Fórnfýsi og framsýni hjón-
anna Þóru og Póls Melsteds, sem
stofnuðu skólann árið 1874, verð-
£ldar athygli nútíðarfólks.
mnaskólinn var óskabam ís-
lenzkra kvenna, þegar hann sá ljós
dagsins, en nýir tímar gera nýjar
kröfur. Nútíminn ætlar einstakl-
ingnum að hasla sér völl á ákveðn-
um sviðum. Brautin út í þjóð- og
atvinnulíf liggur um skólana. Leið
imar þurfa að vera fjölbreyttar
og valfrelsi hvers og eins á breið-
um fleti. Sérnám og sérstök próf
skapa í æ níkara mæli lykilstöðu
að ýmsum starfsgreinum. Skólam
ir verða að þefckja sinn vitjuoar-
tíma og vera samstiga tímanum.
Kvennaskólinn í Reykjavík
Öðlist Kvennaskólinn í Reykjavík
heimild til þess að útskrifa stúd-
enta, hefur sá taktur verið sleg-
jnn.
Ýmsir eiga sér þá draumsýn,
að geta gengið að gleði gamalla
daga í þeim skóla. er þeir eitt sinn
sátu. Sú óskhyggja blýtur undan
að láta. „Annað hvort aftur á bak,
ellegar nobkuð á leið“ Af tvennu,
þá seinni kostinn.
Hcimild af bálfu Alþingis nú,
til handa skólanum, að brautskrá
nemendur með stúdentsprófi,
mundi varpa ljóma á aidarafmæli
hans. Jafnhliða rættist fnimhug-
myind brautryðjendanna, að skól-
inn miðlaði menntun etftir fcröfu
tímans.
Megi heill fýlgja.
Björg Einarsdóttíi-.
Frá stjórn skóla-
félags Kvennaskólans
Stjórn Keðjunnar, sikólafélags
Kvennasfcólans í Reykjavík, vill
láta þess getið að félaginu er al-
gjörlega óviðkomandi sú sam-
þyfcfct, sem var gerð af eimhverj-
uni „nemendum Kjvennasbólans
og stuðningsmönnum þcirra", sarni
kvæmt blaðafréttum í sambandi
við ferð ungis fólks á áheyrenda-
palla Alþingis 26. þ.m. Lýsir
stjórnin andúð sinni á slikum að-
ferðum. Stúlkur fjórða bekkjar
(lókabekkj arins) neituðu að taka
þátt í skoðanakönnun, enda álít-
um við þess konar aðferð óeðli-
lega meðan þessi æsingur gengur
yfir.
Við í stjórninni eram fylgjandi
frumvarpinu um menmtadeild við
sfcólann.
Reyfcjavík, 27. jan. 1970
í stjórn Keðjunnar:
Ágústa Guimarsdóttir
Sigríður Valdimai'sdóttir
Nana Egilsson
María Friðriksdóttir
Herdís Pálsdóttir
RÆKTUNARSAMBÖND
VERKTAKAR
Tii sölu vel raeð farin jarðýta B.T.D.-20, árgerð
1963, 17 tonna með Rolls Royce díeselvél.
Hagstætt verð og greiðsluskilraálar.
Upplýsingar í síma 3348, ísafirði og 38900, Reykja-
\dk.