Tíminn - 30.01.1970, Side 3

FÖSTUDAGUR 30. Janúar 1970 TIMINN s!
Mikið fjölmeiini var samankomið í Súlnasalnum á miðvikudagskvöldið, en þar var rætt um Kvennaskólamálið svonefnda. (Tímamynd Gunnar)
Fjörugar umræður um Kvennaskólann
' SKB-Reykjavlk, f'immtud'ag.
< Stúdentafélag Háskólans gekkst
1 í gærkvöldi fyrir almennum fundi
' um hið margumtalaða Kvenna-
, skólamáL Var ftmdurinn mjög
< fjölmennur og umræður fjörugar.
| Magnús Gunnarsson form. Stúd-
, entafélagsms setti f undinn og
1 skipaði Bjöm J. Amviðarson fund-
1 arstjóra. Frummælendur vonr:
í Katrín Fjeldsted, Nils Kr. Nilsen,
i og alþingismennimir Magnús
1 Kjartansson og Hannibal Valdi-
j marsson.
I Fyrst talaði Katrín Fjeldsted.
, Ralkti hún tilgang og þörf þjóð-
i félagsins á merantuðu fólki. Rakti
j hiúm síðan gamg málsiims aillit frá
i því, er því var hafnað í meunlta-
i skólanefnd. Kva0 hún húsnæði skól
‘ ans vera ófulnægjandi og vitnaði
; í ummæli menntamálaráðherra
i þvi til sönnunar. Frumvarpið um
1 rétt til handa Kvennaskólanum tn
j að brautskrá stúdenta væri mesta
j kjaftshögg sem kvenréttindabar-
< áttu á íslandi hefði verið grertt.
Nils Kr. Nilsen lýsti ánægju
j sinni á frumvarpiniu og kvað það
i mióta framfaraSpor í menntamél-
i um þjóðarinar. Kvað hann þátt
1 merantaðra kvenna í þjóðfélagiau
j mikinn og íælist f því uppeldis-
, hlutverki er þær innitu af hendi.
I Engina sé neyddur til að sækja
i skólann og því geti þær sem það
1 vilja sótt annan skóla. Tatdi hann
j flest rök móti þessu frumvarpi
< vera léttvæg, og taldi baráttuað-
ferðir andstæðinga franwarpsins
j ebki líklegar til mikils árangurs.
, Taldi hann og að alþingismenra
i hefðu sýnt víðsýni með afstöðu
1 sinmi til málsins.
, Magnús Kjartansson sagði m. a.
, að Kvennaskólinm hefði starfað
i undanfarið seim venijiulLegur
j gagnfræðaskóli, þó með nokkrum
, undantekningum, og hafi hanra
■ verið stofnaður til þess að stúlk-
ur stæðu jafnfætis piltum í mennt
j um. En þetta frumvarp sem nú
i væri svo mikið umtalað myndi
festa í sessi þjóðfélagslegt mis-
rétti. I emhættiskerfimu væra
1 karlar í öllum. æðstu stöðum þó
j að engin rök væru fyrir þeirri
, hlutverkaskipan. I fyrra hefði
komið fram frumvarp um mennta-
skóla og nú væri komið til umræðu
, frumvarp um rétt Kvennaskólans
til að útskrifa stúderata og það
gengi í þveröfiuga átt við hið fyrra.
Ekki væri t. d. gert þar ráð fyrir
neinum valgreinum, heldur yrðu
stúikurmar að taka þeim náms-
greimum sem að þeim yrðu róttar.
Kvenréttindahanátta ætti að
stuðla að því fremur öllu öðra að
gera formlegt jafnrétti að raun-
veralegu. Taldi hamm þingmenn
hafa dulið samvizkubit vegna þess
að rneðal þeinra væri aðeins ein
kiona. Kvennaskól amáli ð hafi ver-
ið umdrrbúið þanmig a® þær kon-
ur sem miest hafi barizt fyrir því,
hafi skipzt á að hamra á þingimönn
um að styðja það, og þeir gert það
m. a. vegna fyrmefnds samvisku-
bits, og langflestir hugsunarlaust.
Engin rök hefði verið færð fyrir
mikilvœgi þess að veita Kvenna-
skólanum þessi réttóndi. Og eng-
in rök væru fram komin um það
hvermig skólanefnd skólans hugsi
sér að framkvæma þenraan rétt,
ef að lögurai verður. Það hafi bezt
komið í ljós nú, að fylgismenn
frumvarpsins á þimgi hafi ekki
mikla trú á málstað sínum, að allir
hiafi þeir neitað að mæla með því
á þessum fundi. Það sé eiranig
athyglisvert að tvær stúlkur af
hverjum þremur £ sjálfum Kverana-
skólanum séu á móti frumvarpinu.
Þvi sé fásinna að ætla að stía
sundut kynjunum í skólum. Piltar
og stúLkur Líti á sig sem jafningja.
Það viðhorf vísi fram á veginm.
Ilannibal Valdimarsson, kvaðst
efast um að hann væri gjaldgeng-
ur í þessuim umræðum, því
hann væri einn frummælenda sem
ekki hefði stúdentspróf. En úr því
yrði víst ekki bætt. Gerði hann
síðan í nokkrum orðum grein fyr-
ir mun neifcvæðs og j'ákvæðs sjón-
armiðs. Vék síðan að komu strand-
ferfðaskipsins Heklu og þótti mikið
tómlæti ungs fólks í samhandi við
bamia. Lýsti hann síðán hryggð
sinni yfir hegðun niðurrifsaflana í
landinu, og ræddi sérstaklega inn-
rásina í Kvennaskólann. Og nú
hefði friðhelgi Alþingis einnig ver-
ið rofin og þingmenn hraktir úr
salnum með háreysti. Varpaði
hann síðan fram þeirri spurningu,
hvort mönnuim fyndist ekki nógu
langt gengið með þessum aðgerð-
um. Og hvort þetta unga fólik héldi
að það ynni málinu gagn mieð því
að viðhafa svona viðhrögð. Rákti
hanra síðan röksemdir meiri hluta
menntaskólianefndarinnar, og
kvaðst vera sammála samsfcólahug-
myndirani að mestu leyti. Rakti
hann síðam baráttu Merantaskólans
á Akureyri, Verzlumarskólans og
Menntaskólans á Lauigavatni fyrir
því að fá að brautskrá stúdenta.
Allt hafi þetta bostað mikla bar-
áttu við þröngsýni og afturhald.
Þá hafi mótmælaöldiumar risið
hátt og sannfiærinigaTlkrafbur mót-
m'ælend.a verið miIkiIL. Og nú, er
um sé rætt að leyfa Kvennaskólan-
um ein'nig að brautskrá stúdenta
þá ætli öllu um koll að keyra. Er
hann hefði. átt að talka afstöðu um
þetta mál hefði ekki verið neitt
hik í hans huga og hann hefði
ekki orðið var við neina grátbæn-
ir kvennia í því sambandi. Það sé
ekki á nokkurs manns rétt gengið
þótt Kvenn'as'kólinn fái þessa heim
ild. Taldi hiann þetta framvarp svo
mikið smámál að hilægiílegtt væri
að gera þvílíkt veður út af því.
Oig væri nú svipað ástatt og í
ævinitýri Andersenis að lítil fjöður
væri orðin að fimm hænium.
Guðrún Erlendsdóttir, ræðukon-
an „utan dagskrár" á Alþingi nú
fyrir skömimu, gaf þá yfirlýsingu
að hagsmunasaimtök skólafólks
befðu efcki staðið að innrásinni á
Alþiragi, heldur hún og Kvenna-
skólLastúllkur.
Gunnar Finnbogason, taldi að
nær væri að verja þeim peningum
sem nota ætti í menntadeildir
Kvennaskólans til gagnfræðaskól-
anna.
Halldóra Einarsdóttir, sagði að
hlutverk Rvennaskólans breyttist
með breyttum tímum og löggjöf.
Um 1500 konur sem allar hefðu
bosningarétt hefðu veitt málinu '
fylgi. Umrót það sem orðið hefði \
vegna málsins yrði hvatning tíl að |
vanda vel menntun væntanlegra I
stúdenta. $
Guðfinna Ragnarsdóttir, taldi
eðlilega afstöðu roskinna kvenna
til skóla síns, en hún væri byggð
á misskilningi. Tillagan um mennta
skólaréttindi Kvennaskólans væri
skref til fortíðar.
Sigurgeir Jónsson, rifjaði upp
úlfúðin-a í garð VerzLunarskól-
ans er veita átti honuim rótt til
að úskrifa stúdeniba. Að’alatriðið
í m-enntun kvenma sé að búia þær
til starfa utan heimilaana í til-
töhil'ega stulttan tíma ævinniar.
Jóhanna María Lárusdótir, varp-
aði fram þeirri s-pnrningu, hvort
lýðræði væri til. Hvort ebki þekkt
ist Jengtrr frjáls hUgsun á Alþingi.
Og aLþingismenn hefðu notað ó-
greiðslu málsins.
Eysteinn Jónsson, sagði að mál-
ið værj spurning um það hvort
skólinn ætti að starfa í samræmi
við tíðíarandann. Engum sé til
meins þó hann geri það. Umræður
um málið séu tíl góðs, þvi þær
gefi tilef-ni til afð rifja upp stöðu
kvenn-a og karla í þessu þjóðfélagi.
Guðmundur Sæmundsson, sagði
að öll r-ök með málinu væru gjör-
samlega gagnslaus. Það værj glæp-
ur að brjóta niður kvenréttindi
með það að yfirskyni að styrkja
kvenréttindi.
Guðrún Jónsdóttir, sagði að
engir sambekkir væru í Mennta-
skólaraum við Tjörnina og því fá-
ránlegt að halda fram að Kvenna-
skólinn sé með sérstöðu á því sviði.
Ásdís Skúladóttir, taldi það vera
hentugra að stofna menntaskóla í
Kópavogi eða Hafnarfirði, heldur
en ætla að hafa þrjá við Lækjar-
göturaa.
Dr. Matthías Jónason, ræddi
um söguleg rök og sagðist vona
að þjóðtófiniu væri borgið' fyrir
kynferðislegum faisisma.
Kristján A. Guðmundsson, sagði
að með frumvarpinu væri gengið
í berhögg við stefnuyfirlýsingu
fræðsluyfirvalda. Taldi nær að
Flensborgarskiólinn f-engi þenraan
rétt.
Helgi Tryggvason, taldi aið með
frumvarpinu væri verið að opna
stúfflkum að eiigin ósk ný menmta-
réttindi.
Björn Teitsson, taldi það ekki
rétt að hera saman Verzlunarskól-
ann og Kennaraskólann við Kvenna
skólann að því er varðaði stúdents
menntun. Ef Kvennaskólinn fengi
þessi réttindi yrði stigið eina skref
ið afturáhak í men-ntamálum síð-
an Hólasfcóla var lokað um alda-
mótin 1800.
Elín Benediktsdóttir, taldi af-
Jb ramhaia a bls. 14.
NÚ ER TÍMABÆRT
að flytja bifreiðatryggingarnar.
Eftir 31. janúar er það of seint.
HAGTRYGGING
TRYGGIR
BEZTU
ÖKUMÖNNUNUIVl
BEZTU KJÖRIN.
HAGTRYGGING HF.
Eiríksgötu 5-Reykjavík-sími 38580