Tíminn - 14.02.1970, Blaðsíða 10

10
TÍMINN
LAUGAKDAGUR 14. fcbróar »70
SÚLNING H.F.
S f M I 8 43 20
Köfuðu snjó í 20 mínútur
með fótbrotna stúlku
BIFREIÐASTJÓRAR
FYRIRTÆKI — KAUPFÉLÖG
Lðtið okkur gera hjólbarðana yðar að
úrvals SNJÓHJÓLBÖRÐUM.
Sólum allar tegundir vörubifreiða-hjólbarða.
Einnig MICHELIN vírhjólbarða.
cni MIMP U C Baldurshaga
dULNNb r v/Suðurlandsbraut.
SÍMl 84320 — Pósthólf 741.
103
YlS^endiferðabifreíð'-VW 5 manna-VWsvefnvagn'
VW9fnamia-Landrover 7manna
Konan min
Ragnhildur Pálsdóttir,
Kleppsvegi 20,
andaðist [ sjúkrahúsi 13. þ.m. JarSarför tiikynnt síðar.
Jón Sigtryggsson.
MaSurinn minn
Sverrir Þorbjörnsson,
lézt að heimili sínu aSfararnótt 13. þ.m.
Ragnheióur Ásgeirs.
wmm^mmmmmmmmmmmm mssBBmmmmammmmmmmm
Sigurjón Kjartansson,
fyrrverandi kaupfélagsstjóri, Vík f Mýrdal, andaSist á Heilsu-
verndarstöSinni ( Reykjavík, 12. febrúar.
Vegna fjarstaddra ættingja
OuSríSur Finnbogadóttlr,
HjarSarhaga 36,
Útför bróSur okkar
Þorvaldar K. Jóhannssonar,
Sólheimum 23,
sem andaSist 9. febrúar, fer fram frá Fossvogskirkju mánudaginn
16. febrúar, kl. 13.30.
Ragnhildur Jóhannsdóttir,
Ingibjörg Jóhannsdóttir Laxdal.
Innilegar þakklr til allra sem auSsýndu okkur samúS og vináttu
viS andlát og jarSarför sonar okkar og unnusta,
Hallmars Jóhannssonar.
Berglaug SigurSardóttir
Jóhann Gunnlaugsson
EiSi
ASalheiSur Sigtryggsdóttir
Þórshöfn.
SB—Reykjavík, föstudag
Unglingsstúlka fótbrotnaði í
dag, er hún var á skíðum norðan-
vert við Vífilsstaði. Færð er mjög
slæm þarna og þegar sjúkrabif-
reið loksins komst á staðinn var
stúlkan búin að liggja í snjón-
um í þrjá stundarfjórðunga.
að komast á áfangastað. Efcki kom
ust mennirnir þó alla leið á bíl-
ueum, því síðasta spölinn, um 20
mín. gang, gengu þeir með sjúkra-
börurnar, setitu spelkur við fót
stúlkunnar og báru hana síðan a®
bílnurn og óku á slysavarðstof-
una.
Lögreglan í Kópavogi fékk til-
kynningu um slysið uim sex-leytið
í kvöld og gerfðl þegar ráðstafan-
ir til að sækja slösuðu stúlkuna.
Það er rafveitan í Hafnarfirði,
seim sér rnn sjúkraflutninga þar
syðra, en þeir þurftu að fá sér til
aðstoðar fjallabil og veghefil til
Yfirlýsing
frá H. B. og Co.
Biaðiniu barzt í gær eftirfarandi
leiðrétting fná H.B. og Co. á Akra-
nesi, á frótt sem birtist í blað-
inu í fyrradaig:
„Á siðatstiiðnu ári greiddi fyrir-
tseki vort í vinnulaun og hluti
sjómianna samtals kr. 59.729.057,90.
Upp úr áramótum síðastliðnum
vopu öll þessi vinnulaun greidd
utan orlof af aflahlutum síðasta
ársfjórðungs Ii969, um kr. 200
þúsund, er nú var komið til út-
borgunar, en orlof af aflaihlutum
er jafnan greitt eftir á fyrir hyern
ársfjórðung. Við hljótum að láta
í ljóis furðu okikar á þvi, aS dag-
blað á borð við Tímann skuli
þannig birta óstaðfestar gróusögur
er gætu, ef teknar væru alvarlega,
skaðað lánstraust þess er fyrir
verður.“
Athugasemdir blaðamamis:
í þessari yíirlýsingu staðfestir
fyrirtækið, að sj'ómenn eiigi inni
orlof fyrir síðasta ráðningiartíma-
biiið 1969, um 200 þúsund krón-
ur. Ekki skal efazt. uim að þessi
tala sé rétt, og hafa sjómenn þeir,
Sem vonu heimildarmenn að frétt
Tímans, því ofmetið hversu mik-
ið þeir áttu inni í orlofspeninigum,
en þeir nefndu töluna 500 þúsund.
Starfsmaður Verkalýðsfélagsins
á Akranesi staðfesti í dag, að sjó-
mennirnir væru óániæigðir með
þennan drátt, sem orðið hefur á
geriðslu orlofspeninganna — sem
er fyrir tímabilið frá miðjum
september til ársloka í fyrra —
og hafi þeir komið til verkalýðs-
félagsins og beðið um aðstoð þess
við þetta mál, og reyndar önnur
deiluatriði.
Jón Siigurðsson, formaður Sjó-
mannasambands íslands, sagði
blaðinu í dag, að orlof ætti að
greiða um leið og kaup er greitt
eða aflahlutur. Það er þvl ekki í
samræmi við ákvæði um orlof að
draga orflofsgreiðslu í einnoghálf
an mánuð.
Fu'llyrðingar um, að Tíminn hafi
birt „óstaðfestar gróu'sögur“ í
þessu miáli fást því ekiki staðizt,
þótt upphæð sú, sem nefnd var,
sé hærri en rétf er að sögn fyrir-
tækisins.
Það skal viðurkennt, að sú upp-
hæð sem sjómennirnir eiga inni,
er lítil miðað við heildargreiðslur
fýrirtæki’sins, en það breytir ekiki
meginatriðum málsins. — EJ.
ÚR OG SKARTGRIPIR:
KORNELÍUS
JONSSON
SKÚLAVÖRÐUSTlG 8
RANKASTI1ÆTI6
**"*18588-18600
Erlendum ferða-
mönnum fjölgaði
um 6500 árið '69
Á árinu 1969 komu 54,189 er.
lendir ferðaunenn til landsins.
Fjöldi ferðamanna skiptist þann-
ig: Með flugvélum komu 42,016,
með skipum í áætlunarferðum
komu 2,083, en með skemmtiferða
skipum komu 10,090.
Árið 1968 voru samibærilegar
tölur þannig: Heildarfjöldi er-
lendra ferðamanna var þá 47.647.
Með flugvélum komu 38.221, með
skipum í áætluuarferðurr. komu
2.226, en með skemmtiferðaskip
um komu 7,200. Fjölgun erlendra
ferðamanna nemur á miili áranna
1968 — 1969 9%, ef frá eru taldir
þeir ferðamenn, sem koma með
skemmtiferðaiskipuim, en fjöldi
þeirra jókst um ca. 40%.
Á árinu 1969 reyndust gjaldeyr
istökjur —vegna erlendra ferða
manna samtals kr. 679,938,811,50.
Samibærileg tala ársins 1968 var
562.600.000,00.
Á árinu 1968 fóru 20.848 ís-
lendingar til útlanda. En árið
1969 lækkaði þessi taia. niður í
19.482.
Til samanburðar gjaldeyristekj
um vegna erlendra ferðamanna ár
ið 1969 skal þess getið, að þá
var heildarverðmæti útflutnings
landsmanna kr. 9.466.000,000,00.
Niðursuðuvörurnar
meira að smekk
A.-Þjóðverja en áður
FB-Reykjavík, fimmtudag.
Austur-þýzki verzlunarfulltrú-
inn í Reykjavík skýrði frá því á
blaðamannafundi í dagí sambandi
við kaupstefnuna í Leipzig, að ný
lega hefði verið samið um kaup
á 1800 tonnum af loðnumjöli héð-
an, og hefðu Austur-Þjóðverjar
áhuga á að kaupa meira af loðnu-
mjöli, ef viðskiptajöfnuður land-
anna lieimilaði slíkt.
Þá sagði fuMitrúinn, að til
stæði, að gerðir yrðu samningar
um kaup á niðursuðuvörum héð-
an. Hann sagði, að ein af ástæð-
unum fyrir því, að ekfci hefði ver
ið mikið um slík viðskipti til
þessa, hefði verið sú, að bragð
varanna hefði ekiki fallið Austur-
Þjóðverjum í geð. Hefði t. d. síld-
arvörurnar verið of saltar, að
þeirra smekk. Þá hefði þorsklifur
aðallega verið framleidd hér sem
pasti, en nú væri hafin niður-
suða á lifur í sneiðum, og félli
Auistur-Þjóðverjum það mun bet-
ur-,
Á þessu ári munu Austur-Þjóð-
verjar m. a. selja hingað 4500
tonn af kalíáburði. Annars hefur
dregið töluvert úr viðskiptum ís-
lands og Ausbur-Þýzkalands, að
sögn viðskiptafulltrúam, aðallega
vegna efnahag'sörðugleika hér á
landi Leiddi það til þess að Þjóð-
verjarnir gætu ekfci keypt eins
mikið af ísilendinguim og þeir ósk-
uðu, þar eð íslendingar keyptu
°‘H;i iafnimikið af þeim, eins og
oft áðux.
Minnihluti
Framhald af bts. 3
legan hlut, sem og manntjón
hlauzt af,
að hann hafði áður slegið eign
sinni á hálfain anman pakika af skot
um, sem pössuðu í byssuna, svo
og
að hann stal frá velgjörðar-
manni sínum, Jóhannesi Jósefs-
syni, á heimili hans fágætum mun,
sem honum var kunnuigt um að
var Jóhannesi mjög kær og hafði
sérsitaikt ’minjaigildi fyrir hann.
Þegar af þessum ástæðum tek-
Ur 1. gr. laiga nr. 69, 1964 shr.
256. gr. 2. mgr. laga nr. 19, 1949
ekki til þessa brots ákærða.
D.
Við ákvörðun refsingar ákærða
ber sérstaklega að hafa í huga
annars vegar að háttsemi sú, sem
ákærði er sekur fundinn um, bein
isit gegn þeim ha'gsmumum, sem
mönnum eru helgastir og verða
ekki síðar bættir, lífinu sjálfu, en
hinis vegar að ekki er að fullu
upplýst í ölluim einstbkum atrið-
um hversu stórvægilegur þáttur
ákærða hefur verið í framkvæmd
bro'tsins. Þykir rétt að þessi vafi
um mi'kilvægi þáttar áfcærða í
brotinu verði metinn honum í
hag samkvæmt reglunni „in dubio
pro reo“ þó að hanm hafi reymdar
fyrst og fremst sjálfur valdið þeSs
um vafa með því að segja ekki
sannleikanm í málinu.
D Ó M S O R Ð :
Ákærði, Sveinbjörn Gísla'son,
sæti fangelsi í 5 ár.
Gæzluvarðhaldsvist ákærða síð-
an 8. marz 1969 komi r|?ð fullri
dagatölu refsingu hans til frá-
dráttar.
Ákærði greiði aillian kostnað sak
arimmar, þar með taTin saksókmar-
laum ti] ríkissjóðs, kr. 120.000,00
svo og málsvarnar- og réttargæzlu
laun skipaðs verjanda síns, Björns
Sveinsbjörnssoniar, hæstaréttarlög-
manns. kr. 120.000,00.
Dórni þessucn skal fullnægja
með aðför að lögum.
Sveinbjörn
Framhald af bls. 1.
við lögreglustjórana úti á landi
og þess gætt að hann fari ekki
frá þeirra umdæmum út úr land
inu. Við munum hafa samband við
Sveinbjörn á þann hátt að honum
verði sem mi.nnstur mdski af, sagði
Iögreglustjóri. Ekki er óalgengt
að lögreglan sé beðin að hafa
eftirlit með mönnum vegna dóma
sem þeir eiga yfir höfði sér. Er
þá einkum lögð áherzla á að þeir
fari ekki úr landi áður en dómur
er kveðinn upp í málum þeirra.
Bandarískir blaðam.
Framhald af bls. 7
brýna ástæðu til þess. Þetta
kann nú að horfa við á annan
veg, þar sem Samríkisstjórnin
gerir, samkvæmt lögunum frá
1969 um varnir gegn uppþot-
um, ráð fyrir mjög víðtæku
valdi glæparéttarins, eins og
fram kemur i málinu gegn
„Svörbu padursdýrjnum."
Hver svo sem árangurinn
kann að verða af átökunum að
undanförnu þá á Mitchei ráð-
herra heiður s'kilinn fyrir að
hafa hörfað til baika frá blá-
brúninni. En hann á ekki síður
þakkir skildar fyrir að hafa ó-
viljandi orðið til þess að vara
fréttamenn og fréttastofnanir
við og vekj’. athygli þeirra á,
að þeim kunni nú að vera þörf
á að verja frelsi sitt af enn
meiri hörku og árvekni en
áður.