Tíminn - 05.01.1971, Blaðsíða 5
ÞRHJJUDAGUK 5. janúar 1971
TIMINN
5
pD MORGUN
KAFFINU
Moðirin: — Ef þú hættir ekki
strax þessum skæluim, færðu
engan mat í dag.
SSggi snöktanli: — Hvað er
Ípotíiirum?
— Saltfisku*
, —iÞá held ég áfram að orga.
'Wíl
— Hvort þér séuð sá fyrstt.
Meinið þér í kvöld, eða yfir-
feift?
ási-rc.
— TJtKtenfarið hef ég lesi®
swo m3áð um skaðsemi túbaks,
aB ég esr ákveðinn í að hætta
aS iesa!
Þeér vo»u adöarrini-r gömlu
áápstjoraEnir, Jón og He.'gi, og
þegar þeár hittust, höfðu þeir
gaman af aS rif ja upp ævintýri
og mattnrauoir ITðinna daga.
1sma sögSu þeir hvor öðr-
nt þessar sögur:
Jútc — Eíim smni bljóp ég
saooteitt í kringum stój'siglima,
éS ég sá í bakið á sjálfum mér.
Helgi: — Þessu trúi ég, og
þykrr engum mikið. Einu sinni
rigídi ég umhvcrfis jörðina og
flór svo hratt, a© dagur og nótt
sýndust fíjúga framhjá eins og
einhver svört og hvít flykki.
Jöti: — Hvað er það svo sent?
En einu sijini var ég á siglingu
suður í hitatoelti, og þar var svo
heitt, að hænurnar verptu harð
soðnum eggjum, og þó voru
þær geymdar í kæliskáp.
Helgi: — Huh! Þú hefðir átt
að vera með mér einu sinni,
þegar ég sigldi um Persafló-
ann. Þá var svo heitt, að a.lir
hefðu fengið sólsting, og ég orð
ið einn eftir á skipinu, ef ég
hefði ekki fundið það ráð, að
segja piltunum svo ægilegar sög
ur, að þeim rann í sífellu kalt
vatn milli skinns og hörunds.
Það bjargaði þeim.
Jón: — Þegar þú minnist á
kalt vatn, þá rifjast upp fyrir
mér, að einu sinni, þegar ég
var á ferð í Nonður-íshafinu,
var svo kalt á kvöldin, að þegar
átti að slökkva Ijósið, urðum
við að mola það í sundur með
töng, þvi að ’oginn var alveg
stálfrosinn. Og svo þegar loks-
ins var búið að slökkva, var
myrkrið svo svart, að það hefði
verið hægt að hella því á flösk-
ur.
Helgi: — En svartara hef ég
þó sé\ lagsmaður. Ég hafði
einu sinni svertingja á skút-
unni, og hann var svo svartur,
að ef kolasalla var nuddað um
snjáldrið á honum, varð það
bara hvítt.
— Nú er ég að verða þreytt
á yður, góði maður me'ð þenn-
an reikning. Fólkið i stigagang-
inum er farið að tala um okkur.
DENNI
DÆMALAUSl
— Þetta er huudakex. Snata
finnst svo gott að fá ristað
braúð líka, cins og þú veizt.
Það er varla hægt að segja
að Anita Ekberg sé lengur með
fegurstu konum í heimi, en
lengi vel þótti hún að minmsta
kosti bera af flestum öðrum.
Hún verður 40 ára á næsta éri,
og er heldur en ekki farin að
láta á sjá. Hún býr nú ein í
Rómaborg, og sagt er að létið
sé eftir af þvi sem hún áður
átti. Peningarnir eru á þrotum,
vinsældirnar horfnar, og karf-
mennirnir, sem sveimuðu kring
um hama eins og flugur, eru
flognir í burtu. Anita Ekberg
hefur verið kennd við margan
manninn. Fyrsti maðurinn, sem
nefndur var í samibandi við
hana, og fyrsti maðurinn sem
hún giftist, var Anthony Steel,
og sjást þau saman hér é mynd.
Gömul bílhræ eru víðast hvar
til mikilla vandræða. í Frakk-
landi telst það til tíðinda, að
þangað er kominn annar bíl-
hræjabrjótur, ef kal.'a má tæk-
ið því funðunafni á íslenzku.
Mikil þörf hefur verið á slík-
um brjótum þar í landi, þvi
bílhræ liggja v®a meðfram
þjóðvegunum, og eru síður en
svo til prýði. Fyrsti bílhræja-
brjóturinn kom til Frakklands
fyrir tveimur árum, en sá se-m
nýkominn er er af sömu gerð,
en báðir eru brjótarnir ættaðir
frá Bandaríkjunum. Brjótar
þessir geta mulið niður hvorki
méira né minna en 200 bíla á
dag, og má segja, að það séu
allsæmileg éfköst. Þegar þei-r
hafa lokið sér af við bí-lhræin,
eru þau orðin að smábrotum,
sem aðskilin eru með seglum
eða öðru álíka, eftir því hvað
menn vilja fá.
Fjórir miklir brotajárnssalar
í Lyon í Frakklandi sameinuð-
ust um kaupin á þessum stór-
virku tækjum, og munu nú
skipta á milli sín málmum
þeim, sem aðgreindir verða.
eftir að hræin hafa verið mv.l-
in mélinu smærra. Ekki hefur
enn verið tilkynnt opinber-
lega hvað fyrirtækin munu
greiða fyrir gamla bí’a, en
spurzt hefur, að þeir hugsi sér
a-ð borga um fimm og hálfan
dollar, eða um 500 krónur fyrir
hvern gamlan bíl, sem -komið
verður með til þeirra, en bíl-un-
um verða að fylgja öll nauðsyn-
leg skilríki, svo ekki fari á
mil.’i mála, að þeir sem með bíl
ana koma, hafi rétt á að selja
þá í brotajárn.
Þar að auki hefur flogið fyr-
ir, að fyrirtækin fjögur mu-ni
nú hugsa sér að sækja um ríkis
styrk, til þess að -fara út á
þjóðvegi landsins, taka þar bíl-
hræ, sem menn hafa skilið' þar
eftir, og flytja þau á brott til
þess að auka á snyrtimennsku
og fegurð fránskra þjóðvega.
*
Það mun vera farinn að
þrengjast hagur Melinu Merco-
uri, kvikmyndastjörnunnar
grísku. Auður hennar er allur
undir lás og slá í Grikklandi og
auk þess hefur hún fært and-
spyrnuhreyfingunni í, Grikk.
landi stórar fjárupphæðir að
gjöf. Þar við bætist, að maður'
hennar Vvikmyndastjórinn,
Jules Dassin, vinnur ekki fyrir
sérlega háum upphæðum um
þessar mundir, að þvi er sagt
er . . . .
Næstirr í röðinni var Franco
Silva. A-nita er sögð hafa verið
hamingjusöm með Silva, enda
þótt hann hafi fært sér í ny-t á
hin-n óprúttnasta hátt frægð
hennar sjálfrar, og komizt á-
fram á henni. Anitu langaði
alltaf til þess aö eignast baxn,
og því giftist hún Rik van
Nutter, en það var Federico
Fellini, sem skapaði stjörouna
Anitu, og þau voru mjög ást-
fangin hvort af öðru um sinn.
Anita leitaði ,'engi fyrir sér, og
sumir segja að hún leiti enn,
þótt hún hafi engan fundið,
sem hefur getað gert ha-na
hamingjusama.