Tíminn - 24.02.1971, Qupperneq 6

6
TIMINN
MIÐVIKUDAGUR 24. febrúar 1971
SKÝLAUS RÉTTINDI
FYRIR ALLA
SÉRFRÆDINGA
BYGGIN9AMALA
I KERFINU
BYGGINGANEFND
HÖSAMEISTARI,
arkitekt.
Akademisk gráöa,
viöurk. af Arkitekta-
fólagi íslands, enda
ab lögum.

r
Naib sarastarf
í svipuöu svibi.
r,= r/
r
U « -*->
C1 X. Zl
C
tn o) a.
E > E
«0
£0 bflO
O -H
1-» >
tflfl
O ~-H
ho e
BYGGINGA^ERKFRÆDINGUR
civil-inconiör.
Akademisk grába, Vib- ö
urk. af Verkfrœbinga-
fálagi íslands, enda
ab lögum.
►
■ n
i
BYGGINGA F RÁCÐINGUR ,
bygningskonstrulctör.
Teknisk grába, viburk.
af Byggingafrrabingafé-
lagi íslands, enda ab
lögum. ’
h
Náib samstarf
á svipubu svibi
BYGGINGATÆKNIFRÆÐINGUR |
(husbygnings-)ingeniör.
Teknisk grába, viburk.
af Tæknifræbingafélagi
íslands, enda ab lögum.l
ÞaS er ekkert óeðlilegt við
það, að „arkitektar“ hafi feng-
ið fyrirspumir um afstöðu sína
til þeirra umræðna og blaða-
skrifa, sem farið hafa fram um
gang „hins annarlega" mála-
reksturs á breytingartillögum
byggingarnefndar á bygginga-
samþykkt Reykjavíkurborgar.
Af þessu tilefni^ hefur stjórn
Arkitektafélags íslands komið
sjónarmiðum sínum á fram-
færi hér í Tímanum þriðju-
daginn 16. febrúar 1971. Virð-
ist sú grein byggingasamþykkt-
ar, sem kveður á um hverjir
„starfshópar" sérfræðinga
byggingamála skul| hafa rétt-
indi gagnvart bygginganefrd,
hafa áðállegá verið í 'SviðsTjós-
inu.
Minnzt er á það í umræddri
greinargerð stjómar Arkitekta
félags íslands undir fyrirsögn-
inni „Réttindi fyrir alla“, sem
birtist hér í blaðinu áðumefnd
an dag, að leitað hafi verið
eftir upplýsingum til þeirra
„tæknimenntuðu“ hópa, er hér
starfa og málið er skylt. Hvers
konar upplýsingum var hér
leitað eftir?
Er ekki öllum almenningi í
landinu kunnugt um þá fjóra
starfshópa og þeirra löglegu
stéttarfélög? Þessa þjónustuað-
ila þeirra sérgreina, er lítur að
hönnun mannvirkjagerða al-
mennt.
Síðan er minnst á það í grein
argerð arkitekta, að umrædd
tillaga um breytingu á grein
byggingasamþykktar hafi hlot-
ið samhljóða samþykkt í bygg
inganefnd. Af þeim tveimur
arkitektum, sem atkvæðisrétt
höfðu í nefndinni, greiddi ann
ar atkvæði, en hinn sat hjá.
Hvernig er starfsemi bygg-
inganefndar háttar yfirleitt,
verður næsta spuming. Er
þetta „samkunda" það ófróðra
manna, að þeir viti ekki, að
þeim ber að víkja af fundi á
meðan mál þau, er snerta per-
sónulega hagsmuni þeirra og
þeim persónulega eru skyld,
em til umræðu.
Ber ekki að ómerkja fundar-
höld, sem þessi. Hafa menn
almennt gert sér grein fyrir
því? Er bygginganefnd ekki
með öllu þijtarfhæf i þessu
sérstaka tilKHi,%fti' sem fjfelPÝ
að er um réttindabaráttu og
stöðuskipaíf sði’ffeðlnga" býgg-“
ingamála í kerfið. Hvað eru
arkitektar að tala uim mat á
starfsreynslu á móti „raunveru
legri“ menntun? Eiga þeir að
meta og fjalla um starfs-
reynslu annarra sérfræðinga?
Hverjir hafa aflað sér raun-
verulegrar „menntunar“ og
hverjir ekki? Arkitektar segja,
að ekki sé verið að fjalla um
þær greinar byggiugasamþykkt
arinnar, sem kveða á um tækni
teikningar og útreikninga, sem
eru sérsvið verkfræðinga og
tæknifræðinga. Hér virðast
arkitektar vilja gleyma fjórðu
„kategoriunni“, fjórða starfs-
hópnum, byggingafræðingun-
um sbr. rneiitf. skema. Á að
brúka þann dónaskap gagnvart
þessum starfshóp, að skipa hon
um bás handan marka verald-
ar, eða hvað?
Allir þeir aðilar, sem fylla
flokk byggingafræðinga, eru
lærðir iðnsveinar í húsasmíða-
Lokað vegna jarðarfarar
Vegna jarðarfarar Sigtryggs Klemenzsonar, seðla-
bankastjóra, verður bankinn lokaður fimmtudag-
inn 25. febrúar 1971 frá kl. 12.30.
SEÐLABANKI ÍSLANDS
Sjúkraliðar óskast
Sjúkraliða vantar nú þegar í Landspítalann. Upp-
lýsingar hjá forstöðukonunni á staðnum og í
síma 24160.
Reykjavík, 22. febrúar 1971
Skrifstofa ríkisspitalanna.
N.B. Starfshopar A,a hafa vart þroast inn á verksvib hopa B,lu
Starfshópur b hofur ab nokkru þróab sig inn a verksvib ho
hópa A,a*
iðn, og margir með meistara-
próf í húsasmíði og viður-
kennda menntun í byggmga-
fræðum erlendis, veittir af
þekktri menntastofnun.
Ég hef starfað með mörgum
meðlimum Arkitektafélags ís-
lands, og hef ekki reynt þá
að öðru en friðsemd og góðri
samvinnu, og ég veit það fyrir
víst, að .allur þorri félags-
manna Ark; itcktafélágs- íslamis...
er frábitinn illindum í hvaða
- rnynd, -nefnM^ » *>> $ *í
Hins ber þó að geta, að
arkitektafélagið hefur hýst
„vissa“ þrákelnislega meðlimi,
sem hafa í skrifum og yfirlýs-
ingum veitzt að ýmsum em-
bættismönnum rikisins, sem
eru fulltrúar hinna almennu
borgara l.vndsins og forsvars-
menn almennings.
Hafa þessir „vissu“ meðlim-
ir arkitektafélagsins m. a. veitzt
að embætti Húsameistara rík-
isins, Borgarstjóranum í Rvík
og fleirum á miður smekkleg-
©1971 UAfiNUS HEIMIR
an hátt, í því skyni að hvetja
umrædda aðila til aðgerða
gegn ákveðnum starfshópum
skemans.
Borgarstjóri Reykjavíkur-
borgar hefur sjálfur látið ein-
hvers staðar þau orð fallá. að
hann sé fylgjandi „ferskum
hugmyndum“ úr sem flestum
áttum. Þarna er borgarstjóri
íjtefnu sinni trúverðugur og
. .sjálíum sér samkvæmur. Verð
ég hér að taka undir orð hátt-
é virts borgarstjóra, þessu við-
víkjandi. Einn meðlimur Arki-
tektafélags íslands veitist að
embætti Húsameistara ríkis-
ins í 4. tbl. Samvinnunnar
1970, og lætur að iví liggja,
að húsameistari úthluti verk-
efnum næsta að handahófi.
Þetta eru helber ósannindi.
Sem kunnugt er starfar húsa-
meistari jafnan liðfár, þannig
að annað er óhjákvæmilegt en
að hann sem embættismaður
og forstöðumaður sinnar stofn-
unar „framselji" ýmis sérvcrk
efni, stór sem smá, eftir atvik-
um, þannig að embættið afli
sér sem beztrar utanaðkomandi
aðstoðar við „projekteringuna“
m.a. frá þeim sérfræðingum,
sem kunnugastir eru og æfð-
astir eru í lausn viðkomandi
verkefna. Húsameistari ríkisins
er með öðrum orðum „bygg-
ingaráðunautur ríkisstjómar-
innar“ og hefur fullt umboð
til að viðhafa þær ráðstafanir
í áðumefndu, þannig að al-
menningi í landinu verði sem
bezt tryiggð sú fullkomnasta
hönnun opinberra bygginga,
sem völ er hverju sinni.
í grein arkitekta er minnst
á bygginganefnd, sem_ hinn
„kontrolerandi" aðila. Á hún
ekki að vera þessi kontroler-
andi aðili, eða hvað? Á eksi
bygginganefnd að vera fullfær
um það, hvort hleypa eigi í
gegn projektum almennt? Ann-
að hvort skal viðkomandi upp
dráttur standast tæknilegar
kröfur byggingasamþykktar
eða ekki. Þetta er alveg aug-
Ijóst. Ég vil rétt í lok þessa
greinarkoms lýsa ánægju
minni yfir því, að arkitektar
hafa hugleitt meðfylgjandi
skema, sem fyrst birtist f Mbl.
þann 11. þ. m„ og þeir óbeint
koma inn á f umræddri grein
stjórnar Arkitektafélags fs-
lands. Ég vona bara, að þessi
„kvartett" sérfræðinga megi
starfa saman f sátt og sam-
lyndi án smásmugulegra væm-
inna athugasemda „vissra-1
arkitekta um orðalag og túlk-
un á texta skemans.
Mér finnst þetta allt saman
liggja svo ljóst fyrir, að kjána-
legar aðfinnslur og barnaskao-
ur hinna svokölluðu „mennt-
uðu manna“ eigi hér engan
rétt á sér.
Ég vísa enn málinu til al-
þjóðar, en þáð er hún, sem
ákveður hvaða aðila hinna fjog
urra starfshópa hún vill eða
kærir sig um að eiga viðskipti
við og með því komast að sem
hagkvæmustu kjörum. Enda
hafa allir þessir fjórir starfs-
hópar að lögum fullan rétt á
að spreyta sig á samkeppnis-
legum og lýðræðislegum grund
velli.
Magnús Heimir,
dipl. techn. F.B.Í.,
meistari í húsasmfði.

I HUðMLEIKASAL
Snillingar á ferðinnl
Heimsókn Mfinchener Kam-
merorchester og stjórnanda
hennar, H. Stadlmair, var sann-
arlega kærkomin, og það er
bezt að byrja strax að þakka
Tónlistarfélaginu og Germaníu
fyrir að koma henni til leiðar.
Ósköp var annars orðið langt
síðan maður hafði heyrt falleg-
an og hnökralausan samleik
strengjahljómsveitar, eiginlega
var maður næstum búinn að
gleyma a® slíkt væri til. Og svo
var þarna allt í einu komin ein
bezta strengjahljómsveit í ver-
öldinni, og það var ekki aðeins
að áheyrendur yrðu upplyftir
og sælir, heldur fór Háskólabíó
(sem margir segja, að sé dauð-
asta konserthús í heimi), að
syngja í hverju horni og skoti
og vissi greinilega ekki hvaðan
á sig stóð veðrið. Efnisskráin
var ekki nýstárleg, flest sígræn-
ingjar, sem allir viðstaddir
hljóta a@ hafa heyrt oft og
mörgum sinnum. Conserto
grosso formið sat í algjöru fyr-
irrúmi, þarna voru sem sé verk
fyrir frá tveim einleikurum upp
í fimm (C. g. op. 6 nr. 2 eftir
Handel, tvöfaldi konsertinn eft-
ir Baeh og Serenatan nr. 6 e.
Mozart. En það er sama hvað
svona snillingar leika marg-
þvælda hluti, þeir verða sem
spánýir í höndum þeirra. Luk-
as David lék tvöfalda konsert-
inn ásamt konsertmeistara
hljómsveitarinnar, og einhver
meira eða minna heilagur ndi
sveif greinilega yfir vötnunum
á meðan Hlutföll á milli ein-
leikshópanna og hljómsveitar-
innar í þessum þrem verkum
voru svo hárnákvæm og tilgerð.
aralus og þó svo fuh að músík-
alskri spennu, að hver við-
staddra hlaut að sitja agndofa
af hrifningu. Já, þeir dáleiddu
mann hreinlega þessir töfra-
menn frá bjórborginni sælu, og
bættu meira að segja talsverðu
við í lokaverkinu, Konsert fyrir
strengjasveit eftir Johan Nepo-
muk David, sem er 75 ára ung-
lingur og semur verk í anda 300
ára gamallar þýzkrar tónlistar-
hefðar Bravó fyrir honum Þeg-
ar Lukas David lék svo, sem
aukanúmer, hæga þáttinn úr E-
dúr konsert Bachs, sá ég greini-
lega spretta fram tár í nær-
stöddum augnakrókum, og var
ekki að furða, því mér segir
hugur. að slíkt hafi varla heyrzt
síðan Adolf gamli Busch var
hér á ferðinni, löngu fyrir mitt
minni Mér skilst. að Miinchen-
arnir hafi verið á leiðinni vest-
ur um haf. Er ekki hugsanlegt
að fá þá til a@ koma hér við í
bakaleiðinni?
Leifur Þórarinsson