Fréttablaðið - 14.02.2003, Blaðsíða 27

10
- bakkar, tengir og keyrir af stað
Kom pallhúsinu inn í skúrinn
Byggði bílskúrinn
sjálfur frá grunni
Naglar segja til um aldur húsa
Naglar eru taldir geta veitt góða
vísbendingu um hversu gamlar
byggingar eru, sér í lagi þeir naglar
sem framleiddir voru á 20. öldinni
þegar tækninni fleygði fram. Á síð-
ustu áratugum 18. aldar og í upp-
hafi þeirrar 19. voru naglar hand-
smíðaðir úr járnteinum, annað
hvort af járnsmiðum eða sérlegum
naglasmiðum. Eftir að búið var að
hita járnteininn var hann hamraður
á allar fjórar hliðar til að mynda
mjóan odd. Að því búnu lagði
smiðurinn heitan naglann á sérút-
búinn steðja og mótaði hausinn
með nokkrum hamarshöggum.
Fyrstu naglasmíðavélarnar komu
fram í byrjun 19. aldarinnar. Vélarn-
ar voru látnar höggva járnteinana
eins og um fallexi væri að ræða.
Teinarnir voru síðan hreyfðir fram
og til baka þar til pinninn mjókkaði
og mótaðist. Naglar sem smíðaðir
voru á þann hátt eru skilgreindir
sem A-gerð. Í fyrstu voru hausarnir
handsmíðaðir en fljótlega fóru að
sjást vélar sem mótuðu hausana.
Þessi smíði var notuð fram á miðja
19. öld. Frá árinu 1820 fóru full-
komnari vélar að sjást. Framleiðsl-
an var frábrugðin að því leyti að
pinninn var strax skorinn í þá
stærð sem hann átti að vera. Sú
tegund nagla var kölluð B-gerð.
Við það að vélin reif í sundur járnið
sátu rákir eftir á hliðunum. Það eru
einmitt þær sem geta auðveldað
mönnum að greina í sundur A- og
B-gerðir og gera um leið aldurs-
greininguna nákvæmari.
B-naglagerðirnar voru í framleiðslu
mestan hluta 19. aldar. Með auk-
inni framþróun á mjúku ódýru stáli
dvínuðu vinsældir járnteinanna.
Upp úr 1886 voru 10% nagla í
Bandaríkjunum búin til úr mjúkum
stálvírum. Þessi þróun hélt síðan
áfram og um 1913 var hlutfallið
komið upp í 90%.
Skornir naglar er smíðaðir enn í
dag með svipaðri aðferð og notuð
var við B-gerðina. Slíkir naglar eru
venjulega notaðir til dæmis þegar
verið er að leggja gólffjalir.
Hægt er að aldursgreina hús með því að skoða naglana sem notaður voru
Handsmíðaður nagli
Fyrstu naglarnir sem smíðaðir
voru fyrir 1800 litu svona út.
A-gerð af nagla
Þessa tegund nagla var notuð
í kringum 1790-1830.
B-gerð af nagla
Drög lögð að nútímanaglanum.
Framleiðslan var mest á árunum 1820-1900.
Nagli eins og notaður er í dag
Byrjað var að framleiða þessa nagla
árið 1890.
Sigurjón Sigurjónsson tók þá ákvörðun að byggja bílskúrinn
sinn sjálfur frá grunni. Þetta gerði hann til að vera öruggur um
að koma inn jeppanum sínum sem hann hafði gert breytingar
á. Þess vegna hafði hann lofthæðina hærri en vanalegt er því
venjulega eru stór dekk sett undir breytta jeppa. Sigurjón taldi
öruggast að hafa bílskúrinn tvöfaldan og jafnframt í lengra
lagi. Það gerði hann til að koma fólksbílnum fyrir auk þess að
skapa rými fyrir geymslupláss. Helminginn af því skildi hann
eftir opið. Þessi fyrirhyggja Sigurjóns átti eftir að koma honum
vel þegar hann fjárfesti í húsi á pallbílinn.
„Þegar kom að því að ganga frá pallhúsinu yfir veturinn fékk
ég þá hugmynd að bakka jeppanum inn í bílskúrinn, aftengja
húsið og halda því á lofti á löppunum sem því fylgir. Með því
að gera þetta svona gat ég í leiðinni tryggt áframhaldandi
pláss fyrir jeppann og um leið nýtt rýmið sem myndaðist undir
húsinu.“
Sigurjón segist hafa bollalagt það í smá stund hvernig best
væri að útfæra hugmyndina. Að endingu sá hann að besta
lausnin væri að hleypa úr dekkjunum, láta eiginkonuna leið-
beina sér og bakka. „Ég er hæstánægður með þessa lausn og
hvet þá sem hafa geymslurýmið að tileinka sér hana. Nú
bakka ég bara bílnum inn í skúrinn á sumrin, tengi húsið og
keyri af stað í ferðalagið,“ segir Sigurjón að lokum.