Tíminn - 01.08.1972, Blaðsíða 9

Þriðjudagur 1. ágúst 1972
(Jtgefandi: Fra'msóknarflokkurfnn
;!;!;!;!;!;! Framkvæmdastjóri: Kristján Benediktsson. Ritstjórar: Þór-:g.;:.::
arinn Þórarinsson (ábm.), Jón Helgason, Tómas Karlsson,);!;!;;;!;!
;;;;;;;;;;;; Andrés Kristjánsson (ritstjóri Sunnudagsblaðs Timans
Auglýsingastjóri: Steingrimur Gislasoni. • Ritstjórnarskrif-,;;;;;; ;;;
stofur í Edduhúsinu við Lindargötu, sfmar 18300-18306J:;:;:;!;:;
Skrifstofur í Bankastræti 7 —afgreiðslusími 12323 — auglýs-;:;;;;;;;;;
ingasimi 19523. Aðrar skrifstofurrsimi 18300. Askriftargjald;;;;;;!;;;:
;!;!;!;!;!;! 225 krónur á mánuði innan lands, i lausasölu 15 krónur ein-:;!;!;!;!;!
takið. Blaðaprent h.f.
Samanburður
í sambandí við þá hörðu gagnrýni og stóru
orð, sem Morgunblaðið og Sjálfstæðisflokkur-
inn viðhefur nú daglega um skattpiningu og
bág kjör alþýðu manna, hlýtur sú spurning
m.a. að leita á, hvort ætla mætti, að hlutur hins
almenna launamanns hefði verið betri á þessu
ári, ef „viðreisnarstjórnin” hefði haldið velli i
siðustu kosningum.
Leiða má likur að ýmsu i þvi sambandi i
ljósi þeirrar löngu reynslu, sem menn höfðu
fengið af viðhorfum „viðreisnarstjórnarinn-
ar”, efnahagsstefnu hennar og „umhyggju fyr-
ir láglaunafólki”. Ekki sizt má lita á afrek
hennar i verðbólgu- og verðhækkunarmálum.
Til hliðsjónar er svo sjálfsagt að hafa þann
málflutning, sem Sjálfstæðisflokkurinn og
Morgunblaðið hefur haldið uppi, það sem af er
þessu kjörtimabili.
★ 1. Minna ber á þá gengislækkunarstefnu,
sem fyrrverandi rikisstjórn fylgdi á 12 ára
ferli, með tilheyrandi kjaraskerðingu fyrir
launþega. Hún hélt uppi stöðugri baráttu gegn
þvi, að laun verkafólks nytu verðtryggingar,
en varð þó að láta i minni pokann á vissum
skeiðum á hinum langa valdaferli sinum.
★ 2. Undir lok stjórnartimabils sins lögfesti
fyrrverandi rikisstjórn verulegt skattfrelsi
fyrir hlutafjáreigendur og lækkaði skatta á
fyrirtækjum. Núverandi stjórn afnam skatt-
frelsi hlutafjáreigenda og tekjuskattur félaga
er nú helmingi hærri en verið hefði skv. „við-
reisnarlögunum”.
★ 3. Það hefur hvað eftir annað komið fram i
málflutningi Mbl., að Sjálfstæðisflokkurinn
taldi(að samið hefði verið um of miklar kaup-
hækkanir i des. sl. og heyrzt hafa þaðan raddir
umað rangt hefði verið að stytta vinnuvikuna i
40 stundir.
★ 4. Þá hefur það ekki misskilizt hjá for-
manni Sjálfstæðisflokksins og Mbl., að Sjálf-
stæðisflokkurinn telur,að rikisstjórnin hafi ekki
viljað fallast á „sanngjarnar verðhækkanir”
til handa atvinnurekstrinum.
★ 5. Eftir 12 ára valdasetu fyrrv. stjórnar
voru kjör bótaþega almannatrygginga orðin
svo lág,að stappaði nærri þjóðarhneisu og varð
núverandi rikisstjórn að byrja stjórnarferil
sinn með þvi að hækka þessar bætur um mörg
hundruð milljónir króna.
Höfuðatriðið fyrir launþega með lágar og
miðlungstekjur er hins vegar þetta:
Hlutfallsleg skattbyrði hefur ekki aukizt á
þessum launahópum. Sami eða lægri hluti af
launum er tekinn i opinber gjöld og áður var.
En fyrir þann hluta, sem launþegar halda
sjálfir, fá þeir nú miklu meira en áður.
Sé miðað við 1. ársfjórðung 1970 og júli 1972
hefur kaupmáttur timakaups Dagsbrúnar-
verkamanna aukizt um 40.4%-45.3%, en um
27.6%-32.1%, ef miðað er við vikukaup og inn
tekin stytting vinnuvikunnar.
Sanngjarnir menn hljóta að kveða upp dóma
sina á grundvelli þessara staðreynda.
— TK
TÍMINN
9
Spartak Beglov, pólitískur fréttaskýrandi APN skrifar:
Grundvöllur sovézk -
arabiskra samskipta
Eins og kunnugt er hafa blöö
á Vesturlöndum skrifað inikið
um ágreining Sovétstjórnar-
innar og hinnar egypsku um
stefnuna i deilu Egyptalands
og tsracls. Tilefnið er tilkynn-
ing egypsku stjórnarinnar um
að senda sovézka hernaðar-
sérfræðinga, sem dvalið hafa
svo þúsundum skiptir i
Egyptalandi heim til föður-
húsa. Þessi ákvörðun hefur
verið túikuð sem viðbrögð
Sadats, forseta Egyptaiands,
gegn synjun Rússa á beiðni
hans um að fá ákveöin her-
gögn frá Sovétríkjunum.
Stjórnin i Kreml hefur neit-
að þvi eindregið að það sé
nokkur uppstytta i hinni nánu
samvinnu og vináttu Egypta
og Sovétmanna.t eftirfarandi
grein eftir póiitiskan frétta-
skýranda APN, kemur skýrt
fram sá málflutningur, sem
Sovétstjórnin hefur beitt til
sannfæra menn um snurðu-
lausa sambúð við Egypta og
auk þess gott dæmi um þá teg-
und áróðurs, sem Rússar hafa
mest i frammi á alþjóöavett-
vangi um þessar mundir.
Sú frétt, að hernaðarsér-
fræðingar þeir frá Sovétrikj-
unum, sem sendir höföu verið
til Egyptalands til ákveðins
tima, hefðu nú lokið erindum
sinum þar, olli slikum við-
brögðum hjá ýmsum vestræn-
um fjölmiðlum, sem vægast
sagt er ekki hægt að kalla eðli-
leg. En þar liggur hundurinn
grafinn, að þess háttar
„óeðli”, er fyrir löngu orðið að
eðlilegum viðbrögðum. Við er-
um orðin þvi vön, að fjand-
menn sósialisma og þjóð-
frelsishreyfinga sperri brýnn-
ar við hvern atburð i milli-
rikjaviðskiptum Sovétrikj-
anna og vinarikja þeirra.
Okkur er einnig fullljóst, að
þessi dramatiska uppfærsla
var ekki til þess eins að hagn-
ast i „rosafréttabransanum”,
heldur var hún til komin sam-
kvæmt pöntun frá ákveðnum
þjóðfélagsöflum.
Þessi krafa, þessi málflutn-
ingur stjórnmálamanna og
blaða, gengur út á það að
sanna.að eðli samskipta sósia-
listarikja sin á milli og sam-
búðar sósialistarikjanna við
þróunarlöndin sé á sömu
bókina lært og sambúðin milli
auðvaldslandanna innbyrðis
eða mælt á sömu stiku og sam-
skipti stóru auðvaldsrikjanna
við nýfrjálsu löndin.
Nokkur orð um það, sem
raunverulega gerðist. Eins og
ljóst má vera af fréttum frá
Moskvu og Kairo, þá hafa
Sovétrikin að beiðni leiðtoga
Egyptalands um aðstoð við að
efla varnarmátt landsins
gagnvart árásarstefnu Isra-
els, þar á meðal með þvi að
senda til bráðabirgða ákveö-
inn fjölda hernaðarsérfræð-
inga, um árabil veitt slika
vinarhjálp. Markmiðið með
dvöl sovézku sérfræðinganna i
Egyptalandi var að þjálfa
egypzka herinn i meðferð
sovézkra hergagna. Báðir að-
ilar hafa oftar en einu sinni
lýst yfir ánægju sinni með
árangurinn af þessum ráð-
stöfunum. Nú hafa sovézku
hernaðarsérfræðingarnir i
Egyptalandi lokið hlutverki
sinu. Meö tilliti til þessa og að
undangengnum þaraðlútandi
viðræðum beggja aðila var
talið heppilegast að flytja aft-
ur heim til Sovétrikjanna þá
hernaðarsérfræðinga, sem
sendir höfðu verið til Egypta-
lands til skamms tima. Heim-
flutningur þeirra mun fara
fram innan skamms.
1 ræðu sinni á miðstjórnar-
fundi arabiska sósialista-
bandalagsins i Kairó, þegar
ákvörðun þessi var tilkynnt,
lauk Anvar Sadat Egypta-
landsforseti miklu lofsorði á
hina miklu hjálp frá Sovétrikj-
unum. Hann tók það skýrt
fram, að við lausn allra
vandamála, sem land hans
hefði átt og ætti við að etja, og
i öllum raunum, sem það yrði
að ganga i gegnum, brygðist
aldrei aðstoð Sovétrikjanna
hvort heldur á sviði stjórn-
mála, efnahagsmála eða her-
mála.
t samskiptum sovétmanna
og Araba fléttast saman
grundvallarhagsmunir og
langtimasjónarmið. En það
eru ekki þeir „hagsmunir”
eða þau „sjónarmið”, sem
vestrænn áróður á við, þegar
hann reynir að draga
jafnaðarmerki milli
kapitaliskra og sóslia-
liskra sambýlishátta. Heims-
valdastefnan i hinu ara-
biska austri hefur jafnan ein-
kennzt af einhliða arðráni i
þessufm heimshluta. Reynt
hefur verið að fela þetta með
fagurgala um að „óhjákvæmi-
legt sé að fylla upp i valda-
eyður” og um „nauösyn” er-
lendrar hernaðarlegrar, efna-
hagslegrar og pólitiskrar
„nærveru”.
Arðránsstefnan elur af sér
samskipti eftir forskriftinni:
verndari — skjólstæðingur.
Skjólstæðingar eru i Saigon.
Skjólstæðingar eru i Israel.
Skjólstæðingar eru i SEATO
og NATO.
Þessi forskriít gildir ekki
um þá nýju tegund sambýlis-
hátta, sem sósialismi og þjóð-
frelsishreyfingar gegn
imperialisma eru að skapa.
Báðar þessar byltingar- og
frelsishreyfingar eiga það
sameiginlega áhugamál að
tryggja sem hagstæðust skil-
yrði fyrir félagslegum umbót-
um og vernda þær fyrir ágangi
heimsvaldasinna. Fyrir
Arabaþjóðirnar, sem lagt hafa
inn á braut sjálfstæðrar um-
bótastefnu, er aðstoð og stuðn-
ingur sósialistarikjanna engin
uppátroðsla, heldur raunhæf
þörf, sem sprottin er af hlutar-
ins eðli, af þeim félagslegu
þáttaskilum, sem nú eiga sér
stað i heiminum.
Nú, þegar minnzt er mikil-
vægra timamóta i hinum ara-
bisku Austurlöndum (14 ár lið-
in frá andimperialisku bylt-
ingunni i Irak og 20 ár frá bylt-
ingunni i Egyptalandi), og
þjóðir landa lita yfir farinn
veg, minnast sigra og óleystra
verkefna og þeirra rauna, sem
fallið hafa þeim i hlut, þá sjá
þær svo ekki verður um villzt,
að á öllum úrslitastundum, á
öllum stigum baráttu þeirra
og þrautagöngu, þá hafa
Sovétrikin staðiö við hlið
þeirra og stutt þær með ráðum
og dáð. Þegar Vináttu- og
samstarfsamningur SSSR og
Egyptalands var geröur i
fyrra, sagði Sadat forseti:
„Það ber að taka skýrt fram,
að Sovétrikin voru þau fyrstu,
sem skildu afstöðu okkar,
studdu hana og léöu henni
þann áhrifamátt, sem réttlát-
ur málstaöur getur ekki án
verið i heimi hér. Þjóð vor og
allir Arabar hafa jafnan kunn-
að að meta og munu alltaf
meta slika afstöðu i okkar
garð.” Með þessum orðum var
átt við það ástand, sem upp
kom vegna árásar Israels. En
þau gilda jafnt um öll skeið og
viðfangsefni i baráttu Araba
fyrir pólitisku og efnahags-
legu sjálfstæði.
Assúan-orkuverið. Miklu
bleki eyddi vestrænn áróður til
þess að lýsa þessum rafvæð-
ingar- og áveituframkvæmd-
um sem „aðferð til að treysta
nærveru Sovétrikjanna”. i
Egyptalandi! Nú eru þessi
stórfenglegu mannvirki full-
gerð, sovézku sérfræðingarn-
ir, sem miðluðu allri sinni
reynslu þekkingu og vinnu,
eru farnir og Assúan stiflan
eflir framfarir egypzku
þjóðarinnar.
I írak tók nýlega til starfa
fyrsta oliuvinnslusamstæðan i
eigu þarlendra i Noröur-
Rumeilu. Þetta er mikilvægur
áfangi i baráttu Iraka fyrir
ranverulegu sjálfstæði og til
að losna við vestræna „vernd-
ara” og „forráðamenn”.
Sovézkir sérfræðingar, sem
störfuðu i Rumeilu, munu ætið
minnast hlutdeildar sinnar i
þessu verki með stolti. Gildi
verka þeirra mun ekki ráðast
af hugsmiðum vestrænna
áróðursmanna varðandi komu
þeirra og brottför, heldur af
þeim árangri og ávöxtum,
sem írakþjóðin mun um ó-
kominn aldur af þeim hljóta.
Jafnframt þvi sem Araba-
þjóðirnar framkvæma áætlan-
ir sinar og endurbætur eru þær
tilneyddar að gera allt sem i
þeirra valdi stendur til að
leysa brýnasta vandamál sitt:
að afmá afleiðingar árásar-
striðs Israelsmanna. 1 þvi
sambandi er ekki úr vegi að
minna enn á þau orð, sem for-
seti SSSR Nikolaj Podgorni lét
falla i tilefni af heimsókn Haf-
ez Assads Sýrlandsforseta til
Moskvu fyrir skömmu:
„Stundum heyrast þær raddir,
að Sovétrikin sjái sér hag i
þvi, að fyrir botni Miðjarðar-
hafs riki millibilsástand:
hvorki strið né friður. Þess
háttar fullyrðingar eru visvit-
andi ósannindi, gróusaga
áróðurs heimsvaldasinna.
Stefna flokks okkar og lands
er ákveðin og fastmótuð:
Sovétrikin beita sér eindregið
fyrir þvi, að komið verð á
traustum og réttlátum friði i
Austurlöndum nær, þar sem
tillit sé tekið til hagsmuna
allra þjóða á umræddu svæöi,
þar á meðal Palestinuaraba.”
Eins og Nikolaj Podgorni
benti á, þá hafa Sovétrikin i
þessu skyni veitt Arabarikjum
stjórnmálalega og dipló-
matiska aðstoð og aðstoðað
þau við að efla efnahag sinn,
þjóðlega menningu og varnar-
mátt. Reynslan sannar það
áþreifanlega, að styrkleika-
hlutföllin breytast árásaraðil-
anum ekki i vil. Allt þetta
skapar traustar forsendur til
að útþurrka megi af-
leiðingarnar af árás Israels,
frelsa hin hernumdu arabisku
héruð, finna réttláta pólitiska
lausn mála i hinum nálægari
Austurlöndum og koma á
varanlegum friði i þessum
heimshluta.
Afstaða Sovétrikjanna
byggist ekki á stundarhags-
munum.heldur meginreglum,
sem sovézk-arabisk vinátta
hvilir á. öll þau 55 ár, sem
Sovétrikin hafa verið við lýði,
hafa þau sýnt, að fastheldni og
trúnaöur við grundvallarregl-
ur er óaðskiljanlegur þáttur I
stéttarlegri, sósialiskri, al-
þjóðasinnaðri stefnu.
APN.