Tíminn - 19.08.1972, Blaðsíða 5

Laugardagur 19. ágúst 1972
TÍMINN
5
Fimmtán ára
háskólastúdent.
Serjosja Anufriev lauk mið-
skólanámi frá skóla númer 17 i
Rostov og fékk gullverðlaun
fyrir frammistöðu sina. Þrátt
fyrir það neitaði móttökunefnd
Læknaháskólans i Rostov að
taka inntökuumsókn _ hans til
greina. Ástæðan var sú, að hann
var aðeins fimmtán ára gamall.
Menntamálaráðuneyti æðri- og
miðskólamenntunar blandaði
sér i málið. Með sérstöku leyfi
fékk Serjosja að taka inntöku-
prófin. Nú er hann læknisfræði-
stúdent. Dagblaðið „Vetsjernij
Rostov” skrifar að Serjasja hafi
farið út á sömu braut og móðir
hans, en hún er læknir, og faðir
hanser flugmaður. Snáðinn var
sex ára, þegar hann byrjaði að
ganga i skóla og sýndi einstaka
hæfileika með þvi að taka þrjá
bekki á einu ári. Sem sagt, i
læknaháskólanum i Rostov, hef-
ur bætzt 15 ára læknastúdent i
hópinn.
★
Nína eignast vin
Nina, áður frú van Pallandt,
hefur nú fundið sér nýjan vin.
Hann er brezkur, kvikmynda-
leikari, og heitir Richard
Harris. Hann kom nýlega til
New York með Ninu og aðstoð-
aði hana á blaðamannafundi,
sem hún hélt þar um Irving-
málið, sem hún var bendluð við.
Richard Harris er þriggja
barna faðir, fráskilinn, en fyrr-
verandi kona hans, Elizabeth er
nú gift Itex Harrison. Fólk er nú
farið að velta þvi fyrir sér, hvort
þau Nina og Richard séu eitt-
hvað meira en góðir vinir, en
Nina hefursagt um Richard, að
hann séstórkostlegur maður, og
að hún dáist mjög að honum.
Hann segir um hana að hún sé
indæl stúlka. Þau hittust fyrst
fyrir fáum mánuðum, þegar
þau komu bæði fram I sama
sjónvarpsþættinum. Richard
hefur sagt, aö þau Nina hafi
hitzt, einmitt, þegar ferill hans
sem leikari var að verða að
engu, og hennar að komast á
hápunktinn.
Þessi lýsing Richards á leik-
ferdi sjálfs sin mun þó ekki vera
rétt, þvi hann er enn talinn mik-
ill leikari og eiga töluverða
framtið. Ekkert hefur verið
fullyrt um sameiginlega fram-
tið hans og Ninu, en hann hefur
stundum sagt i gamansömum
tón, að hann giftist henni ekki
nema hún biðji hans, og þá muni
svarið byggjast á þvi, hverja
framtiðarmöguleika hún eigi
fyrir sér.
Datt og fékk
sjónina aftur
Eugene W. Phillips féll niður
tröppurnar á húsi sinu i
Oklahoma City i Bandarikjun-
um nú fyrir nokkru. Hann
meiddi sig i bakinu á staur, sem
hann lenti á, og höfuðið skall
utan i eitthvað, en samt er þetta
eitthvað það allra bezta, sem
komið hefur fyrir Philipps um
ævina, þvi að hann fékk sjónina
aftur. Philipps hafði verið blind-
ur i ein 16 ár, og nú segir hann,
að þetta hafi verið einna likast
kraftaverki. Philipps er um
sextugt, og hann sýndi eitt sinn
listir sinar áhestbaki. Þvi varð
hann að sjálfsögðu að hætta,
þegar hann varð blindur. Lækn-
ar hans segja, að þegar hann
fékk höggið á höfuðið, hafi losn-
að eitthvað um hrúður eða eftir-
stöðvar skemmdar á sjóntaug-
inni, og við það hafi sjónin kom-
ið á ný. Þegar Philipps vaknaði
daginn eftir að hann datt, varð
hann ekki litið undrandi við að
sjá veggina i herberginu sinu.
Hann gekk út að glugganum og
sá þá meir að segja byggingarn-
ar hinum megin götunnar, svo
að hann var greinilega farinn að
sjá á ný.
★
Gerö steinkera
endurvakin
Ein tegund fornar leirkera-
gerðar, sem féll i gleymsku fyr-
ir 200 árum siðan, hefur verið
endurvakin i borginni Zittau i
Dresden-héraðinu i Austur-
Þýzkalandi. Siðustu steinkers-
listaverk frá Zittau, sem einu
sinni voru fræg um alla Evrópu,
eru dagsett árið 1800 og 1972.
Hópur fróðra manna um al-
þýðulist i borg þessari hefur i
nokkur ár unnið að þvi að upp-
lýsa leyndardóm fornrar leir-
keragerðar, og hefur tekizt það
að lokum.
★
Brennsluefni
fyrir bila
á fjallvegum.
Brennsluefnasérfræðingar i
Moskvu og Tasjkent hafa búið
til sérstaka blöndu af brennslu-
efni fyrir bifreiðaakstur i fjalla-
héruðum, þarsem loftið er mjög
þunnt. Brennsluefnið er blanda
af benzini, metylalkoholi og
acetoni. Við tilraunir hefur þessi
blandareynzt gefa meiri orku en
venjulegt benzin og svarar það
til um 15 km lengri aksturs á
sama magni á brennsluefni.
Bóndi nokkur gekk eftir veginum
með kú i taumi. Þá kom griðar-
stór, ameriskur bill og stanzaði.
— Viltu ekki sitja i? spurði bil-
stjórinn brosandi. — Hvað á ég að
gera við kúna? spurði bóndinn
forviða. — Við bindum hana bara
við stuðarann. Bóndinn gerði það
og settist upp i. Fyrst óku þeir á '
40 og kúnni gekk vel að elta,
einnig á 60 og 80. Þegar komið var
upp i 120 spurði bilstjórinn hvort
kýrin væri enn aftan i. — Já, en
hún deplar vinstra auganu, svo að ■
ég held að hún vilji komast fram ^
— Hver passar þig Pétur minn A
þegar mamma þín er að vinna?
— Það gerir frú Hansen.
Já, en hún á sjálf tvo drengi.
Kemur ykkur vel saman?
— Nei, en það er allt i lagi, þvi — Lestu þetta
þeir eru hjá Gunnu. skildi alls ekki
— Já, en Gunna á lika börn.
— Þau eru á barnaheimilinu þar
sem mamma min vinnur.
— Ertu ekki trúlofuð Pétri
ennþá?
— Nei, ég hætti sko við það. Ég
hringdi til hans eina nóttina og
bað hann að geta hver þetta væri
og hann gat það ekki.
Hans var á ferðalagi og kom til
eyjar, þar sem sagt var að einu
sinni hefðu verið mannætur.
Hann spurði einn innfæddan,
hvort nokkrar mannætur væru
hér ennþá.
— Nei, við átum þá siðustu i gær,
var svarað.
Rasmina á Hofi gortaði óskap-
lega af jarðaberjunum sinum.
Dag nokkurn kom hún til
smiðsins til að fá gert við rófu-
járnið sitt. Við það tækifæri fór
smiðurinn að inna eftir þessum
stóru jarðaberjum og Rasmina
kvað rétt vera, að þau væru
ógnarstór.
— Er það ekki hægt að fá keypt
hálft kiló eða svo?
siðasta aftur. Ég — jú, það er allt i lagi, svaraði
samhengiö. Rasmina. — Annars finnst mér
leiðinlegt að þurfa að skera þau i
sundur.
DENNI
DÆMALAUSI
Mundu bara, að þaö er ekki óhætt
að sitja i dyrunum. Þá gæti
einhver hlaupið um mann, þegar
auglýsingarnar koma.