Tíminn - 27.03.1973, Blaðsíða 4

4
TÍMINN
Þriðjudagur 27. marz. 1973
Kennslukona
allra tíma
Hin fagra Carina Alm er sænsk
að ætt og uppruna. Hún segist
ekki eiga aðra ósk heitari, en
mega verða kennslukona i
framtiðinni. í myndatextanum,
sem myndinni fylgdi var stung-
ið upp á þvi, að hún byrjaði með
þvi að klæða sig, þvi þessi beri
rass væri ekki góð byrjun fyrir
kennslukonu, og sennilega vildu
fáir foreldrar fá hana til þess að
kenna börnum sinum á meðan
hún léti taka af sér myndir eins
og þessa.
I kulda
A heimsskautasvæðunum, þar
sem frostið fer niður i -80 stig
lifa nokkrir tugir dýrategunda
og jurta. Til eru lífverur, sem
þola kulda sérlega vel. Gerðar
voru tilraunir með bláberja-
lýng, það var geymt i fljótandi
súrefni við —253 stig, og þegar
það var sett f venjulegt vatn,
sprungu brumhnappar út á
greinunum.
1 Gælunöfn og rándýr
Fólk nefnir oft skepnur, sem
það hræðist. einhverjum gælu-
nöfnum, og virðist það draga úr
óttanum við dýrin. Til dæmis
kalla Arabar i Alsir ljónin Hr.
John Johnson, og Angólabúar
kalla ijónin Herra. Krókódilar,
tigrisdýr og filar eru oft á tiðum
kallaðir afar, og Lapparnir á
norðurslóðum kalla birni Gamla
manninn i loðkápunni.
Nú getur Martin
brosað
Stærsti draumur Martins litla
var að geta tekið þátt i knatt-
spyrnuleikjum vina sinna, en
hann var fæddur með annan fót-
inn 7 cm styttri en hinn, og þess
vegna átti hann erfitt með að
hlaupa. Þegar félagar hans fóru
i fótbolta sögðu þeir honum, að
bezt væri fyrir hann að vera
linuvörður. Dag nokkurn fór
Martin til eins af kennurunum
við skólann, sem hann var i og
sagði honum frá vandræðumsin
um. Kennarinn fór á fund
skóframleiðanda, og ræddi mál-
ið við hann, og árangurinn varð
sá, að búnir voru til fótboltaskór
handa drengnum, sem gera
honum mögulegt, að taka þátt i
knattspyrnunni eins og alheil-
brigður væri. Þetta var smá-
ræði, en það var ekkert
smáræði fyrir drenginn, sem
hafði orðið að horfa á fram að
þessu. Það sjáið þið lika á
myndinni og brosinu á andlitinu
litla.
Tveir nýir prinsar í sumar?
Kóngafólk óskar þess nú af öllu
hjarta, að heimsbyggðinni bæt-
ist tveir nýir prinsar i sumar.
Annar á að vera norskur og hinn
iranskur. Auðvitað eru mömm-
urnar þær Sonja prinsessa i
Noregi og Farah drottning i Ir-
an. í Noregi halda allir
konungssinnar i sér andanum af
spenningi og óska þess af öllu
hjarta, að barnið, sem fæðist i
sumar verði strákur, og þar
með fái þjóðin nýjan smáprins.
t Noregi getur krónan einungis
gengið i erfðir til prinsa en ekki
til prinsessa. í tran eru reyndar
til nú þegar tveir litlir prinsar,
sem geta tekið við af föður sin-
um, þegar þörf krefur, en keis-
arinn er hræddur um, að þetta
nægi ekki til þess að tryggja
fjölskyldunni áframhaldandi
yfirráð i landinu. Hann óttast
mjög, að einhvern timan takist
andstæðingum hans, að ráða
hann af dögum og jafnvel syni
hans lika. Farah á nú von á
fimmta barni sinu i ágúst. Ekki
hefur verið gefin út opinber til-
kynning um þennan væntanlega
erfingja, þar sem ekki er heim-
ilt samkvæmt irönskum lögum
að gera það fyrr en ákveðinn
hluti meðgöngutimans er liðinn.
Stafar það af þvi, að þá er ekki
lengur talin eins mikil hætta á
fósturláti. Töluverðir erfiðleik-
ar voru samfara fæðingu
tveggja siðustu barna Farah.
Bæði drottningin og Leila,
yngsta barnið, voru i mikilli
lifshættu, og vart hugað lif fyrst
eftir fæðinguna, en Leila var
tekin með keisaraskurði. Eftir
þetta réðu læknar drottningunni
frá að eignast fleiri börn. Þrátt
fyrir þetta á keisarafrúin enn
von á barni, og sennilega vegna
þessloforðs, sem hún gaf manni
sinum, þegar þau giftust, að hún
skyldi fæða honum þrjá syni, að
minnsta kosti. I Noregi hefur
heldur ekki verið skýrt opinber-
lega frá væntanlegri fæðingu,
þótt lög þar i landi segi ekki til
um neinn ákveðinn frest eins og
i tran. Sonja sjálf vildi ekki láta
tala um málið af ótta við að hún
missi þetta fóstur eins og hefur
gerzt hjá henni áður. Þá var rétt
búið að tilkynna um ástand
prinsessunnar, þegarhún missti
fóstrið, og vakti það mikla sorg
allra i landinu, þótt hún hafi að
sjálfsögðu verið mest hjá þeim
Sonju og Haraldi krónprins.
Læknar segja, að allt sé eðlilegt
i þetta sinn, og Sonja er gengin
með rúma þrjá mánuði, svo að
allt bendir til þess að henni ætli
að takast að halda þessu barni.
Sonja er nú 36 ára gömul, og
hefur nú hægt um sig, og ætlar
að gera það á meðan á með-
göngutimanum stendur.
HALLÓ!”
„Þér er hér mað sagt upp
störfum, herra Hansen, og þér
einnig fröken Svensen.”
Ég heyrði hvað þú sagðir, að ég
ætti að halda mig frá málningu,
druliu og mat. Ó, ég er hálf-
hrædd um að ég hafi gleymt
svolitlu.
DENNI
DÆMALAUSI