Tíminn - 13.08.1974, Qupperneq 5

Þriftjudagur 13. AKiat 1974.
TÍMINN
5
Þessa mynd af Ólöfu Halblaub tók Finni nokkur, sem hjólafti fram A
hana. Þau skiptust á nokkrum orftum og tóku siðan myndir hvort af
öðru, en hann var einnig ekm á ferð.
Ólöf hlóö litla vöröu, svo að bakpokinn yrði ekki eins einmana á mynd-
inni.
Gekk ein yfir Kjöl
,,Tel það ekki í frdsögur færandi"
GB Reykjavik — Ung húsmóðir
og tveggja barna móðir frá Akur-
eyri gerði sér litið fyrir um miöj-
an júli s.l., lagði land undir fót og
gekk ein sins lið yfir Kjöl. Ferðin
tók sex daga.
Ólöf Halblaub heitir hún, og víð
hittum hana að máli á heimili
hennar á Akureyri og spurðum
hana um ferðina.
,,Mér finnst þetta ekki neitt
merkilegt og óþarfi að vera að
gera veður út af þessu”, sagði
Ólöf. Hún sagðist hafa fengið
þessa hugmynd fyrst fyrir þrem
árum og hafa gengið með hana i
maganum siðan. Ólöf hefur
alltaf haft mikið yndi af göngu
ferðum, og þá ekki i byggð,
heldur upp um fjöll og firnindi.
Segist hún oft aka i bil sinum út úr
byggð, og ganga svo sér til heilsu-
bótar og skemmtunar i nokkra
klukkutima. Er hún oftast ein á
þessum ferðum, en hefur þó
stundum son sinn með sér.
Undirbúningur ferðar Ólafar
yfir kjöl var mikill og tók lang-
an tima. Allt var miðað við það,
að hún þyrfti sem minnst að bera.
Hún saumaði sér sjálf tjald úr
vatnsþéttum nylondúk, og vó það
aðeins eitt kiló og sex hundruð
grömm, með öllu tilheyrandi,
tjaldsúlu og hælum. Kostnaðurinn
við tjaldið varð sáralitill, eða að-
eins sjö hundruð krónur. Eini
ókosturinn við tjaldið var sá, að
það var heldur of þétt, en Ólöf
setti glugga á það til loftræsting-
ar. Svefnpokann sinn saumaði
Ólöf einnig, eða réttara sagt, hún
saumaði poka utan um æðardúns-
sæng, og vó þetta aðeins eitt og
hálft kiló. Bakpokinn er, eins og
hitt, einnig hannaður af Ólöfu.
Hann vegur sex hundruð grömm
tómur og kostaði aðeins sex
hundruð krónur.
Þegar Ólöf hafði pakkað niður
öllu þvi, sem hún taldi nauðsyn-
legt til fararinnar, vó allt saman
aðeins sextán kiló. Þá er meðtal-
inn fatnaður, matur, myndavél
kompás, kort og fleira.
A hádegi 14. júli lagði Ólöf svo
upp i gönguferðina frá Blöndudal.
Hún hafði áður áætlað, hve
langa leið hún þyrfti ^ð komast
á degi hverjum, og bjóst við að
ganga í átta til tiu klukkustundir
á dag. Fyrsta daginn gekk hún 25
km, en annan daginn var hún
lengst á ferð, þótthún legði aðeins
14—15 km að baki, en veðrið var
mjög gott þann dag, glampandi
sólskin og hiti, og erfitt var að
ganga. Þvi varð hún að vinna upp
tima, og gekk i ellefu og hálfan
tima þriðja daginn, en þá um
kvöldið kom hún að Hveravöllum,
og fékk framúrskarandi góðar
móttökur hjá hjönunum þar.
Eftir að hafa gist að Hveravöll-
um, hélt hún svo áfram ferð sinni.
Olöf ætlaði að stytta sér leið yfir
Kjalarhraun, hjá Rjúpnahæð, þvi
hún hafði heyrt, að þar væru
gangfærar hestaslóðir. Það
reyndist þó ekki vera, heldur var
allt mjög stórgrýtt og erfitt yfir-
ferðar. Hún tók þvi miö á veginn
aftur, en við þennan útúrdúr
seinkaði henni um marga klukku-
tima.
Þvi var það, að hún lét eftir sér
að taka boði um far, til að vinna
upp þann tima, sem hún hafði
misst, en það var aðeins stutta
stund, og i eina skiptiö sem hún
tók boði annarra vegfarenda um
bilfar.
Þessa nótt gisti hún við Hvitár-
nes, en daginn eftir, sem var
fimmti dagurinn, gisti hún við
Bláfell. Siðan hélt hún ferðinni
áfram og var komin klukkan sex
á tiltekinn stað skammt fyrir oi
an Gulifoss, en þar hafði verið
áætlað að náð yrði i hana um
klukkan tiu á föstudagskvöld, svo
hún var heldur fyrr á feröinni en
búizt hafði verið við i upphafi.
Við spurðum Ólöfu hvort húi
hefði ekki verið neitt hrædd á ferð
sinni, svona alein. „Nei, ég fann
aldrei fyrir neinni hræðsíu. Þegar
ég gisti i Sandárskála, sem er
sæluhús, þá var ég rétt háttuð.
þegar ég heyrði einhvern umgang
fyrir utan, en vissi strax hvaö um
var að vera. Það voru aðeins
nokkrar kindur, sem voru að
nugga sér upp við skálann.”
Mikil umferð sagði Ólöf að hefði
verið. Hún hafði ákveðið að halda
sig við veginn, þvi þótt hún hefði
kompás og gott kort, taldi hún
ekki ráðlegt að hætta sér út fyrir
merktar leiðir.
Af öllum þeim bilafjölda, sem
ók framhjá Ólöfu á hinni ein-
manalegu gönguför hennar, voru
aðeins örfáir ökumenn sem
stönzuðu til að tala við hana.
flestir til að bjóða far. ,,Það hafa
ábyggilega allir haldið að ég væri
einhver útlendingur og ekki viljað
stoppa þess vegna”, sagði Ólöf oe
hló.
Hún sagðist hafa haft mjög
gaman af ferðinni, ,,... og hver
veit nema ég fari einhvern tima
aftur i álika ferðalag”, sagði hún
að lokum.
ólöf stendur hér viö tjald sitt og svefnpoka, en myndin var tekin I garft-
inum vift hús hennar á Akureyri.
Samtök karlmanna til
varnarágengnikvenna
ALLT kallar á sitt andsvar, og
hafa herskáar kvennahreyf-
ingar dregift þann dilk á eftir
sér aft sumum karlmönnum
finnst stöðu sinni i ntannfélag-
inu ógnað. Þeir eru teknir aft
búast til varnar.
í Bandarikjunum hefur þeg-
ar verið hrundið af stokkunum
félagsskap karlmanna, sem
hyggjast veita hver öðrum
hjálp og stuðning i baráttunni
við kvenkynið, og i öðrum
hliðstæðum samtökum, sem
hafa það markmiö að viðhalda
sjálfsvirðingu karlmanna þar
i landi, eru hvorki meira né
minna en fimm hundruð félög
eða hópar. Leiðtoginn heitir
Warren Farrell og kennir
stjórnmálafræði i háskóla i
Washington.
Meðal annars kennir Farr-
ell, að karlmenn eigi að láta
tilfinningar sinar óhikað i ljós,
gráta og gleðjast eftir atvik-
um.
Svipuð samtök eru að kom-
ast á legg i Englandi, en þar er
leiðtoginn leikari, Georg
Johnstone að nafni. önnur
samtök i Englandi eru samtök
fráskilinna feðra, en þeim er
stjórnað af lækni og fésýslu-
manni. Þau mótmæla þvi
harðlega, að konum skuli
ævinlega vera dæmdur for-
ráðaréttur barna.
— Börn þarfnast ferða,
segja þeir. Við berjumst fyrir
réttlæti.
— Við erum fjölmennasti
minnihluti veraldarinnar, sem
nú er fótum troðinn, segir
stjórnmálafræðingurinn
bandariski, Farrell. Við erum
látnir vinna öll hættulegustu
störfin, karlmennirnir.
Og svo bendir hann á, að i
Libanon-sjúkrahúsinu i Los
Angeles fjölgi geigvænlega
karlmönnum, er þar eru til
lækninga vegna náttúruleysis.
— Þetta verður æ geigvæn-
legra(segirhann,og það stafar
af þvi, hve ágengt kvenfólkið
er oröið.
Hunang
— allra meina bót?
ÞAÐ er ekki nýtilkomið, að
margir hafa tröllatrú á hunangi.
Og það er ekki einungis, hversu
gott það er við kvefi, heldur kem-
ur margt fleira til greina. Mjög
vlða er hunang hrært i sitrónu-
safa notað gegn slikum kvilla.
Þýzki læknirinn Karl Heede
ráðleggur fólki,sem er miður sin á
vorin, meira að segja að láta
dálitið af hunangi i baðvatnið.
1 Georgiu i Sovétrikjunum
verður margt fólk fjörgamalt, og
þar er það ekki súrmjólkin, sem
lengir lifið, heldur er þessi hái
aldur þakkaður þvi, hversu mik-
ils það neytir af hunangi.
Bandariskur sýklafræðingur
fullyröir nú, að hunangi drepi
sýkla, og færir fram dæmi um
það.
Kópavogur—
Barngóð kona
óskast til aö gæta
tveggja ára drengs á
heimili, 4 tíma á dag, 5
daga vikunnar. —
Upplýsingar í síma 4-
25-92.
Kennarar - Kennarar
Handavinnukennara pilta vantar við
gagnfræðaskólann á Akranesi.
Söngkennara vantar við barnaskólann á
Akranesi.
Umsóknarfrestur er til 20. ágúst.
Fræðsluráð Akraness.
IAUGLÝSIÐ í TÍMANUM
Kristneshælið
Laus staða
Deildarhjúkrunarkona óskast 1. október
n.k. eða siðar.
Laun samkvæmt 21. launaflokki starfs-
manna rikisins.
Upplýsingar gefur forstöðukonan, simi
96-2-23-03.