Tíminn - 02.07.1975, Blaðsíða 12

12
TÍMINN
Miövikudagur 2. júlí 1975.
Höfundur: David Morrell
Blóðugur
hildarleikur
59
gamansemiaf læknisins hálfu. Hann vildi alls ekki aö
Kern yrði Ijóst hversu mjög hann var illa haldinn. Óglatt
— svimi.
„Finnurðu einhvers staðar til?" sagði Kern.
„Sársaukinn var minni en áður en hann rígvafði mig
allan. Hann lét mig fá einhverjar pillur. Ég á að taka
eina á klukkustundar fresti.
„Gera þær eitthvert gagn?"
„Alveg nóg." Svarið hljómaði vel. Hann varð að tala
varlega um þetta við Kern. Gera sem minnst úr
þjáningunum. Þó ekki svo, að Kern hætti að trúa honum.
Hann gæti krafist þess, að hann færi aftur á spítalann.
Áður en Teasle fór á spítalann hafði Kern komið til hans
bálreiður. Hann hellti sér yfir Teasle fyrir að elta
strákinn inn ákóginn án þess að bíða eftir ríkislög-
reglunni.
„ÞETTA ER MITT LÖGSAGNARUMDÆMI. ÞÚ
NOTAÐIR ÞÉR AÐSTÖÐU ÞÍNA. NÚ ER BESTAÐ ÞÚ
HALDIR ÞIG FRÁ ÞESSU," hafði Kern sagt. Teasle
hafði hlustað þögull á þennan reiðilestur. Hann leyfði
Kern að létta á reiði sinni. Þar næst reyndi hann með ró
að útskýra það fyrir Kern, að það þyrfti meira en einn
mann til að skipuleggja þessa umfangsmiklu leit. Teasle
hafði enn aðra ástæðu, sem hann nefndi þó ekki. Hann
var þó viss um að Kern hafði leitt hugann að henni: Vel
gat verið, að jafnmargir menn létu lífið nú — eins og í
upphaf i leitarinnar. Betra var að ábyrgðin hvíldi ekki öll
á einum manni. Kern var ekki styrkur foringi. Teasle
vissi, að hann hafði oft reitt sig á aðstoð annara. Þess
vegna var Teasle nú hér — honum til aðstoðar. Hversu
lengi var hins vegar óvíst. Þrátt fyrir alla galla Kerns,
hafði hann þó áhyggjur af mönnum sínum og hversu
mikið starfsálag þeir þyldu. Ef það hvarf laði að honum
að Teasle væri sárþjáður, gæti hann sem hægast ákveðið
að senda hann heim.
Stórir vöruf lutningabilar skröltu f ram hjá í myrkrinu.
Teasle vissi, að í þeim voru hermenn. Það heyrðist í vælu
sjúkrabif reiðar. Bifreiðin ók hratt upp veginn og æddi í
átttil bæjarins.. Teasle fagnaði því að geta talað um eitt-
hvað annað en eigið ástand.
„Hvað vildi sjúkrabíllinn?"
„Þetta var enn einn óbreyttur borgarinn, sem krækti
sér í skotsár."
— Teasle hristi höfuðið. „Þeir eru að deyja úr hjálp-
semi."
— „Deyja er rétta orðið."
— Hvað kom fyrir?"
— „Heimska. Nokkrir þeirra settu upp tjaldbúðir í
skóginum. Þeir ætluðu sér að slást í för með okkur í
morgunsárið. Þeir heyrðu þrusk og hávaða í myrkrinu.
Þá datt þeim strax í hug að strákurinn væri þarna á f erð,
og ætlaði að laumast þarna niður — yfir veginn. Þess
vegna gripu þeir til riff lana og fóru að kanna málið. Áð-
ur en þeir vissu af, voru þeir búnir að týna hver öðrum í
myrkrinu. Einn maður heyrði til annars og hélt það væri
strákurinn. Hann byrjaði að skjóta. Þá skaut hinn, og svo
upphófst ailsherjar skothríð. Tii allrar mildi drapst eng-
inn. Þetta voru aðeins slæm skotsár. Ég hef aldrei
séð neitt þessu líkt."
„Ég get ekki sagt það sama." Skömmu áður hafði
Teasle litið á kortið. Honum fannst höfuð sitt troðið
slikjusilki. Nú kom þessi tilfinning skyndilega yf ir hann
aftur. Honum þóttu orð sín vera bergmál einhvers staðar
utan við sig. Hann hugsaði ekki skýrt, að honum sótti
velgja og hann langaði mest til að þagna og leggjast
niður á bekkinn. En Kern mátti ekki komast að því
hvernig honum leið.
„Þegar ég vann í Louisville,", sagði hann, og gat tæp-
ast komið upp úr sér framhaldinu.
„Síðan eru tæp átta ár. í næsta bæ við okkur var lítil
stúlka numin á brott. Bæjarlögreglan hélt að hún hefði
orðið fyrir líkamsáras — og verið skilin eftir einhvers
staðar. Þess vegna skipulögðu þeir leitarflokk. Við vor-
um nokkrir, sem áttum helgarfrí. Þess vegna fórum við
þeim til hjálpar. Gallinn var aðeins sá, að þeir sem
skipulögðu leitina, báðu um aðstoð og auglýstu eftir liðs-
mönnum í útvarpsstöðvum og dagblöðum. Þeir sem
vildu fría máltíð og svolftin* spenning ákváðu að slást
með í förina."
Teasle var ákveðinn í því, að leggjast ekki niður. Álag
næturinnar var farið að segja til sín. Honum fannst
bekkurinn vera að falla undan sér. Loksins sættist hann
á það við sjálfan sig, að halla sér upp að segldúknum.
Hann vonaði, að hann liti sæmilega vel út.
„Fjögur þúsund," sagði hann, og barðist við að tala
skýrt og greinilega. Það var hvergi hægt að koma þeim
fyrir til svef ns, ekkert fyrir þá aðéta. Engin leið að hafa
stjórn á svo mörgum mönnum. Bærinn varð skyndilega
allt of lítill og sprengdi allt utan af sér. Flestir mann-
anna staupuðu sig mestan tímann. Svo drösluðust þeir
með bílunum út á leitarsvæðið. Einn var nærri
drukknaður í mýrarfeni. Einn hópurinn týndist. Þá varð
G
E
I
R
I
D
R
E
K
I
K
U
B
B
U
R
■
111111::
Miðvikudagur
2. júli
7.00 Morgunútvarp. Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og
forustugr. dagbl.) 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.55.
Morgunstund barnanna kl.
8.45. Geir Christensen les
söguna „Höddu” eftir
Rachel Field (9).
Tilkynningar kl. 9.30. Létt
lög milli atriða.
Kirkjutónlistkl. 10.25: Gabriel
Vershchra egen leikur
Prelúdiu og fúgu i a-moll
eftir Brahms /Birgit
Finnila, Theo Altmeyer,
William Reiner, Bach-
kórinn og hljómsveitin i
Herford flytja „Missa
brevis” i g-moll eftir Bach.
Morguntónleikar kl. 11.00.
Filharmóniusveitin i Vin
leikur Spænska rapsódiu
eftir Ravel/Hljómsveitin
Philharmonia leikur
„Tónlist fyrir strengja-
sveit” eftir Arthur Bliss/-
Sinfóniuhljómsveit Lundúna
leikur „Gullöldina” ballett-
svitu op. 22 eftir Sjosta-
kovits.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Við‘vinnuna: Tónleikar.
14.30 Miðdegissagan: „Máttur
lifs og moldar” eftir Guð-
mund L: Friðfinnsson.
Höfundur les (5).
15.00 Miðdegistónleikar.
Itzhak Perlman og Vladimir
Ashkenazy leika Sónötu nr.
2 i D-dúr op. 94a fyrir fiðlu
og pianó eftir Prokofjeff.
Barokk-trióið i Montreal
leikur Tilbrigði fyrir flautu,
óbó og sembal eftir Harry
Freedman. Alfred
Mouledous, Sinfóniuhljóm-
sveitin i Dallas og kór flytja
„Prometheus”, tónverk
fyrir pianó, hljómsveit og
kór eftir Scrjabin, Donald
Johanos stjórnar.
16.00 Fréttir. Tilkynningar
(16.15 Veðurfregnir)
16.25 Popphorn.
17.00 Lagið mitt. Berglind
Bjarnadóttir sér um
óskalagaþátt fyrir börn
yngri en 12 ára.
17.30 Smásaga: „I útlegð”
eftir Anton Tsjekoff. Aslaug
Ár n a d ó 11 i r þý d d i.
Guðmundur Magnússon
leikari les.
18.00 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
Fréttir. Fréttaauki.
Tilkynningar.
19.35 Á kvöldmálum. Gisli
Helgason og Hjalti Jón
Sveinsson sjá um þáttinn.
20.00 Einsöngur f útvarpssal.
Margrét Bóasdóttir syngur
lög eftir islenzka og erlenda
höfunda. Guðmundur Jóns-
son leikur á píanó.
20.20 Sumarvaka. a. Tvö á
tali. Valgeir Sigurðsson
ræöir við Auði Eiriksdóttur
ljósmóður. b. ólafur þögli.
Gunnar Valdimarsson les
brot úr ljóðaflokki eftir
Benedikt Gislason frá Hof-
teigi. c. Veiðivötn á Landa-
mannaafrétti. Gunnar
Guðmundsson flytur fyrsta
erindi sitt: Leiðin til
Veiöivatna. d. Kórsöngur.
Blandaður kór og hljóm-
sveit flytja lög eftir Þórarin
Guðmundsson, höfundur
stjórnar.
21.30 Gtvarpssagan:
„Móðirin” eftir Maxim
Gorkf. Sigurður Skúlason
leikari les (19).
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Kvöld-
sagan: „Rómeó og JúIIa I
sveitaþorpinu” eftir Gott-
fried Keller Njörður P.
Njarðvik les þýðingu slna
(7)
22.35 Orð og tónlist. Ellnborg
Stefánsdóttir og Gerard
Chinotti kynna franskan
visnasöng.
23.20 Fréttir I stuttu máli.
Dagskrárlok.