Tíminn - 04.10.1975, Blaðsíða 12

12
TÍMINN
Laugardagur 4, október 1975
LÖGREGLUHA TARINN
22 Ed McBaÍn Þýðandi Haraldur Blöndal
mér tvö hundruð dollara, Tony. Ég er orðinn leiður á að
hanga í þessum bölvaða símaklefa. JÁ EÐA NEI?
— Þú ert bölvaður tíkarsonur, sagði La Bresca.
— Er það sama og já?
— Hvar eigum við að hittast, sagði La Bresca.
Þetta sama kvöld lá Carella enn í húsasundinu með
reifaðar hendur í sáraumbúðum og þar utan yfir var
hann í ullarvettlingum. Hann hugsaði minna um strák-
hvolpana tvo sem kveikt höfðu í honum en hann hugsaði.
um heyrnarsljóa manninn.
Carella lá þarna í töturleppum sínum og gatslitnum
skóm. Hann var eins og sígilt eintak af einstæðing nútím-
ans, hárið fitugt og óþrifalegt, andlitið tekið og sjálfur
angaði hann af lélegu og ódýru víni. En undir rifnum og
töturlegum frakkanum var hanskaklædd hönd Carella. J
henni hvíldi sérstök gerð lögreglubyssu. Hanskinn var
skorinn af við vísif ingur. Carella gat því óhindrað skotið
þegar hann vildi. I þetta sinn var hann reiðubúinn og ætl-
aði ekki að láta steikja sig.
Augu hans reikuðu í tilbúinni drykkjuvímu. En hann
fylgdist af árvekni með húsasundinu og hleraði eftir
fótataki í snjónum. Samt sem áður leitaði hugsun hans í
samafarveg. Heyrnarsljói maðurinn. Honum líkaði ekki
þessi hugsanagangur. Hann hugsaði til þess með sárs-
auka er skotið var á hann f yrir átta árum. Hann minntist
tryllandi sársaukans í öxlinni, dofans sem kom í höndina
og stöðug högg skammbyssuskafts, sem lamið var í and-
lit hans unz hann féll meðvitundarlaus á gólfið. Honum
féll ekki að hugsa um hversu nærri dauðanum hann var
kominn í höndum heyrnarsljóa mannsins. Þaðan af siður
féll honum sú tilhugsun, að þessi glæpakólf ur skyldi vera
brögðóttari og slyngari en nokkur leynilögreglumann-
anna í 87. umdæmi. Maðurinn var skipuleggjari, gerði
nákvæmar áætlanir. Stjórsnjall þrjótur lék sér að lífi og
dauða með kaldhamraðri yf irvegun og nákvæmni stærð-
fræðingsins. Einhvers staðar þarna úti í borginni leynd-
ist heyrnarsljói maðurinn Hann var eins og vél Carelía
skefldist alla hluti, sem jafna mátti við nákvæmni og
kulda tölvunnar, rökréttir, en varð ekki þokað, óskeikulir
og þó f jarlægir, kaldir og banvænir. Hann veigraði sér
viðtilhugunina um að eiga nú enn á ný að fara gegn hon-
um. En þó vissi hann að þetta mál var smáræði eitt.
Tveir strákpjakkar, sem virtust beinlínis sækjast eftir
því að láta góma sig. Tveir pjakkar sem myndu nást,
vegna þess að þeir gerðu ráð fyrir því að öll fórnarlömb
sín væru varnarlaus. Þeir gerðu sér ekki grein fyrir því
að eitt fórnardýrið gat verið leynilögreglumaður með
fingurinn krepptan um stórhættulegt vopn. Þegár búið
væri að handsama þá kæmist hann á kaf í hringiðu þessa
mikla máls. Bardagann gegn heyrnardaufa manninum.
Kannski átti hann enn einu sinni eftir að standa augliti til
auglitis við hávaxna, Ijóshærða manninn, sem notaði
heyrnartækið.
Það var sérkennileg og kátleg tilviljun að manneskjan
sem hann unni mest var kona að nafni Teddy Carella.
Það var konan hans, heyrnarlaus. En sá, sem hann ótt-
aðist mest í starfi sínu var maður, sem heyrði illa. Að
minnsta kosti lét hann sem svo — og auglýsti það án
blygðunar. Eða var þetta kannski aðeins enn einn þáttur
í blekkingarvef hans? Það óhugnanlegasta við heyrnar-
sljóa manninn var sú bjargfasta niðurstaða hans, að
hann ætti í höggi við hóp af fávitum. Kannski var það
rétt. Það var líka enn eitt, sem hann gerði ógnandi. Allar
gerðir hans voru framdar af slíkri vissu, að áætlanir
hans og getgátur virtust eins og kaldhamraður sannleik-
ur. Ef hann sagði að allir lögreglumenn væru bjánar, þá
hlaut það bara að vera rétt. Bezt að borga manninum það
sem hann setur upp, áður en hann drepur alla æðstu
embættismenn borgarinnar. Ef maðurinn vogaði sér að
opinbera morðáætlun og framkvæma hana fyrir augun
helztu manna borgarinnar — hvernig í ósköpunum átti
þá að stöðva hann áður en hann fremdi NÆSTA morð?
Eða þarnæsta morð. Ellegar morðið þar á eftir?
Carella líkaði ekki sú tilhugsun, að hann væri blábjáni.
Þeir tímar komu, að honum líkaði ekki starf lögreglu-
mannsins. Eins og til dæmís nú, liggjandi hálffrosinn í
húsasundi. En alltaf bar hann virðingu fyrir vinnu sinni.
Hugmyndin um framkvæmd laga og reglu var ofur ein-
föld í huga hans. Þeir góðu gegn þeim vondu. Hann var
einn af þeim góðu. Þeir vondu unnu að vísu ýmsa þá
sigra nú á tímum, sem gerðu dyggðina oft heldur gamal-
dags. Samt sem áður fannst Carella að mannsmorð væri
til dæmis ekkert skemmtilegur atburður. Ekki fannst
honum það heldur mikil tillitssemi að brjótast inn í híbýli
manna að næturlagi. Eiturlyf jasala, rán á götum úti,
falsanir og svik, barnsrán, vændisrekstur og jafnvel
hrækingar á gangstéttar þóttu honum ekki þesslegar
HVELL
G
E
I
R
I
D
R
E
K
I
K
U
B
B
U
R
Lita út eins og"|
1 Já, þetta er stórkostlegt, hér er
margt eins og var á jörðinni. Og
nú vitum við að fólk býr hér.
Fólk sem
til hrein
Kannski er það
vingjarnlegt
listaverk.lr "
f Einu sinni fannst mér \ / Hvað\
gaman að tala við Hadda i ) ( var )
sima. enhávaðinn.... / \bað?^
7.00 Morgunútvarp Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og for-
ustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.55.
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Sigrún Sigurðardóttir
les „Disu og söguna af
Svartskegg” eftir Kára
Tryggvason (4). Tilkynn-
ingar kl. 9.30. Létt lög milli
atriða. óskalög sjúklingakl.
10.25: Kristin Sveinbjörns-
dóttir kynnir.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar. Tónleikar.
14.00 A slóðum Stephans G., —
fyrsti þáttur Agnars Guðna-
sonar með frásögnum og
viðtölum við v-islendinga.
15. Miðdegistónleikar. John
Ogdon og Sinfóniuhljóm-
sveit Lundúna leika Pianó-
konsert nr. 2 i d-moll eftir
Mendelssohn, Aldo Ceccato
stjórnar. Hollywood Bowl
hljómsveitin leikur Slav-
neskan mars op. 31 eftir
Tsjaikovski, Miklos Rozsa
stjórnar.
15.40 Landsleikur i handknatt-
leik. ísl. — Pólland. Lýsi-
ingu útvarpað frá Laugar-
dalshöll.
16.00 Fréttir.
16.15 Veðurfregnir. „Tvö
hjörtu i valstakti” Guð-
mundur Jónssori minnist
austurriska tónskáldsins og
hljómsveitarstjórans Ro-
berts Stolz og kynnir nokkur
laga hans. — Aður útv. 3.
ágúst s.l.
17.30 Popp á laugardegi
18.20 Siðdegissöngvar. Til-
kynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 Hernám á heimaslóðum
Guðmundur Magnússon
skólastjóri flytur minningar
frá hernámsárunum, siðari
þáttur.
20.00 Hljómplöturabb Þor-
steinn Hannesson bregður
plötum á fóninn.
20.45 Treyst á landið Siðari
þáttur Guðrúnar Guðlaugs-
dóttur um bændastéttina.
21.15 Poikar og dansar eftir
Bedrich Smetana Fil-
harmoniusveitin i Brno leik-
ur, Frantisek Jilek stj.
21.40 „Skemmdirnar á gufu-
skipinu Oskawa” og fleiri
ljóð eftir BrechtErlingur E.
Halldórsson les þýðingar
sinar.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Danslög.
23.55 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
Laugardagur
4.október 1975
17.00 íþróttir. Enska knatt-
spyrnan o.fl. Umsjónar-
maður Ómar Ragnarsson.
Hlé
20.00 Fréttir og veður.
20.25 Dagskrá og auglýsingar.
20.30 Læknir i vanda. Breskur
gamanmyndaflokkur. A
ystu nöf. Þýðandi Stefán
Jökulsson.
20.55 Rolf Harris. Breskur
skemmtiþáttur með söng og
dansi. Þýðandi Sigrún
Heigadóttir.
21.35 Bunny Lake er saknað
(Bunny Lake Is Missing).
Bandarisk biómynd frá ár-
inu 1965. Leikstjóri Otto
Preminger. Aðalhlutverk
Laurence Olivier og Carol
Lynley. Þýðandi Jón Thor
Haraldsson. Ung, bandarisk
kona sest að i London. Hún
fer með 4 ára dóttur sina á
dagheimili, en er hún kemur
að sækja hana um kvöldið,
er litla stúlkan horfin, og
enginn kannast við, að hún
hafi verið þar.
23.20 Dagskrárlok.