Tíminn - 09.04.1976, Qupperneq 7

Föstudagur 9. april 1976.
TÍMINN
7
Þannig var hallinn i janú-
ar-febrúar 1975 rösklega 4 mill-
jarðar króna, en um 1100 miil-
jónir á sama tima á þessu ári.
Þó verður að gæta þess, þegar
þessar tölur eru nefndar, að lán-
tökur erlendis hafa verið meiri
nú en á sama tima i fyrra.
Nettóútkoman er þvi skárri nú
sem svarar um 1700 milljónum
króna. Þessi timiárser almennt
óhagkvæmur ur á gjaldeyris-
sviðinu, en samt taldi Ólafur ó-
vist, hvort þessi bati héldist, en
jafnvel þótt svo færi, væri á-
standið ekki svo gott sem skyldi.
Þessum málum hefur verið
bjargað ibili með þvi að fá fé að
láni erlendis, sagði Ólafur, og
þess vegna eru enn nægar vörur
á boðstólum i landinu og enn er
hægt að efna til lystiferða til út-
landa, en hér verður að verða
breyting á til hins betra, ef ekki
á illa að fara.
Hinar erlendu skuldir okkar
eru að allverulegu leyti til
skamms tima og greiðslubyrð-
in, þ.e. vextir og afborganir af
hinum erlendu lánum, verður
þvi mjög þungur baggi á okkur
á næstunni. Hæst verður
greiðslubyrðin 1979 samkvæmt
þeim spám, sem stuðzt er við
eða nær 27% — þ.e. að verja
verður rösklega fjórðu hverri
krónu af ráðstöfunarfé okkar til
vaxtagreiðslna og afborgana. Á
þessuári verður greiðslubyrðin
hér um bil 18%. 1983 er talið að
greiðslubyrðin verði komin ofan
i 22% eftir hámarkið 1979.
Mjög erfitt verður að standa
undir svo miklum greiðslum
sagði Ólafur, ene.t.v. fástlánin
lengd, þannig að afborganir
dreifist á lengri tima.
Þessu næst talaði Ólafur um
afkomu atvinnuveganna og
sagði, að i þvi efni væri útlitið
yfirleitt ivið betra, en gert hefði
verið ráðfyrir i spá fyrir siðustu
kjarasamninga. Orsök þessa er
hærra markaðsverð á mörkuð-
um okkar erlendis. Nú væri
spurningin hins vegar sú, hvert
yrði aflamagn okkar i framtið-
inni.
Þá sagði Ólafur, að nú héldu
ýmsir þvi fram, að keypt hefðu
verið of mörg skip, en stað-
reyndin væri eftir sem áðúr sú,
að afkoma manna væri bezt, þar
sem skipin væru. Erfiðara væri
ástandið á þeim stöðum, þar
sem ekki væru togarar t.d. á
Húsavik og Þórshöfn. Ég er þvi
ekki sammála þeim, sem halda
þvi fram, að of mikið hafi verið
keypt af skipum, sagði Ólafur.
Atvinnuástand á landinu væri
annað og lakara en nú er,ef ekki
hefði verið keypt skip og unnið
að uppbyggingu fiskvinnslu-
stöðvanna — þetta tvennt gjör-
breytti ástandinu úti um land.
Rikisstjórnin hefur lagt
megináherzlu á atvinnuöryggi
og með fáum undantekningum
hefur tekizt að tryggja það til
þessa, en hætta er á ferðum, þvi
að grundvöllur atvinnuveganna
er ekki svo traustur sem skyldi.
Þá kann lika svo að fara, ef
dregið verður að mun úr opin-
berum framkvæmdum eins og
margir vilja, að af þvi geti leitt
atvinnuleysi.
Næst vék Ólafur Jóhannesson
að skólamálum, námslánum og
ibúðabyggingum, en þau mál öll
sagði hann vera i deiglunni.
Undir lok ræðu sinnar fjallaði
Ólafur um orkumálin. A þvi
sviði hefur verið mikið unnið,
bæði hvað rafmagnsvirkjanir og
hitaveitur áhrærir og miklu fé
verið varið til rannsókna og
undirbúnings.
Sjálfsagt má deila um þessi
mál sem önnur, sagði Ólafur, en
varasamt er þó að átelja rikis-
stjórnog þingmeirihlutann fyrir
að hafa unnið ötullega að þess-
um efnum, þvi að okkur er það
mikil nauðsyn vegna oliuhækk-
ananna. Við megum ekki
gleyma þvi, að oliukaupin eru
okkur langþyngst i skauti gjald-
eyrislega.
1 lok ræðu sinnar, ræddi ólaf-
ur um starf ungra framsóknar-
manna og kvaðst vilja þakka
þeim mikið og gott starf og
árnaði SUF heilla.
Mikið liggur við, sagði Ólaf-
ur, að Framsóknarflokkurinn
haldi stefnu sinni og reisn hvað
sem á gengur. Það er undir þvi
komið, hversu vel okkur tekst
að halda á málum og túlka
stefnu flokksins.
Ljúka verður endur-
skoðun stjórnarskrár-
innar
3. Ljúka verður endurskoðun
stjórnarskrárinnar hið fyrsta.
Aherzla skal á það lögð, að þáttur
i þeirri endurskoðun verði ný-
skipan kjördæmaskiptingar og
kosningatilhögunar. Framsókn-
armönnum ber að taka frum-
kvæði i þessum efnum þegar á þvi
kjörtimabili Alþingis, sem nú
stendur yfir. 1 þessu efni skal sér-
staklega bent á þær tillögur, sem
Stjórnarskrárnefnd Framsóknar-
flokksins hefur látið frá sér fara.
Áherzla lögð á
fulla atvinnu
2. Efnahagur þjóðarinnar er nú
mjög hætt kominn. Útgjöld al-
mennings og rikisins hafa að und-
anförnu farií) fram úr fram-
leiðslugetu hagkerfisins, samfara
mjög veikum rekstrargrundvelli
útflutningsatvinnuveganna. Þessi
vandi kemur meðal annars fram i
miklum viðskiptahalla við útlönd,
greiðsluhalla rikissjóðs og mikilli
fjárvöntun til framkvæmda I
landinu. Ef ekki á að stefna gjald-
eyrisöflun og atvinnuöryggi i
bráðan voða, verður að beita ýtr-
asta aðhaldi i rikisbúskapnum,
innflutningi og almennri eyðslu.
Enda þótt mikil almenn kjara-
skerðing hafi orðið, er það mikils
vert, að enn er atvinnuöryggi i
landinu. Allstórir samfélagshóp-
ar virðast hafa talsverð fjárráð til
eyðslu, og getur það ekki við-
gengizt til lengdar, að byrðunum
sé velt yfir á þá, sem minna mega
sin. Ef kemur til aukinnar tekju-
öflunar rikisins til að mæta
greiðsluhallanum, verður að hafa
félagsleg réttlætissjónarmið i
huga. .
Þvi ber að fagna, að núverandi
rikisstjórn hefur i sambandi við
efnahagsmálin lagt áherzlu á
fulla atvinnu, andstætt þvi sem
viðreisnarstjórnin gerði á árun-
um 1967-’69.
Fyrst og fremst býr þjóðin þó
við atvinnuuppbyggingu vinstri
stjórnarinnar. En horfur gefa
ekki tilefni tíl'bjartsýni og skiptir
þar mestu, hve illa er komið á ts-
landsmiðum.
Astæða er til þess aö vara við
þvi að þróun siðustu mánuða get-
ur hæglega leitt til alvarlegs at-
vinnuleysis með haustinu.
Allir tapa á
verkföllum
Nokkrir miðstjórnarmenn.
4. SUF harmar þau vinnubrögð,
sem aðilar vinnumarkaðarins
hafa tileinkað sér á undanförnum
Sveinn G. Jónsson gjaldkeri SUF i ræöustól

Þrjár ungar stúlkur úr miðstjórninni
ÁLYKTANIR FUNDAR
MIÐSTJÓRNAR SUF
Fundur miðstjórnar Sambands
Ungra Framsóknarmanna, hald-
inn i Reykjavik dagana 3. og 4.
april 1976, ályktar:
Koma verður viti
fyrir Breta
1. Brýnasta baráttumál íslend-
inga nú er landhelgismálið. Ekki
verður annað séð en Bretar stefni
að tortimingu fiskistofna með
ránum sinum á íslandsmiöum.
Framtið islenzku þjóðarinnar er i
húfi, og verður þvi að beita öllum
tiltækum ráðum og ýtrasta stjórn-
málaþrýstingi, ekki sizt gagnvart
Atlantshafsbandalaginu og á Haf-
réttarráðstefnu Sameinuðu þjóð-1
anna, til þess að viti verði komið
fyrir brezk stjórnvöld. Jafnframt
hljóta Islendingar að kosta kapps
um að búa Landhelgisgæzluna
svo vel sem unnt er.
Landvarnarmönnum Islands,
starfsliði Landhelgisgæzlunnar,
verður seint fullþakkað starf
þeirra og fórnfýsi.
árum við lausn kjaradeilna. Það
virðist ófrávikjanleg regla, að til
verkfalla komi. Staðreyndin er,
að það tapa allir á verkföllum.
SUF telur þvi nauðsyn á að tek-
in verði upp nýskipan þessara
mála i nánu samráði við samtök
vinnuveitenda og launafólks.
Bæta verður almennan
hag og treysta undir-
stöður þjóðarbúsins
5. Rikisstjórnin, sem nú situr,
setti sér það i upphafi að berjast
gegn vandanum i efnahagsmál-
um, sem þá blasti við. Við þessum
vanda hefur ekki verið brugðizt af
festu eða framsýni. Með tilliti til
ástandsefnahagsmála nú, má öll-
um vera það ljóst að þjóðinni er
þörf á að rikisstjórnin sýni einurö
á sviði efnahagsmála, leggi til
hliðar allar bráðabirgðalausnir
og stefni ótrauð að þvi marki að
bæta almannahag og treysta und-
irstöður þjóðarbúsins. t stað
verðbólguhugsunarháttar og
samkeppnissjónarmiða verður að
setja félagshyggju og skipulags-
hyggju i öndvegið. Til þess að það
megi takast verður forystu
Framsóknarmanna að gæta
meira en verið hefur i stjórnar-
samstarfinu og á Alþingi.
Til þess eru vandamálin, að
tekizt sé á við þau og lausn fund-
in. Fyrir mestu er, að ekki verði
horfið að bráðabirgðalausnum,
heldur tekizt á við vandann með
tilliti til framtiðarhags þjóðarinn-
ar.
Alþingismenn hafi
meira samband við
kjósendur
6. Fundur miðstjórnar SUF hald-
inn i Reykiavik dagana 3.-4. april
1976, samþykkir að skora á ai-
þingismenn Framsóknarflokks-
ins að gera meira af þvi að hafa
samband við kjósendur sina með
fundum i kjördæmum.
Þá telur fundurinn einnig mis-
brest á þvi að dagblaðið Timinn
túlki störf og stefnu flokksins
nægilega skýrt og vel og telur sér-
staklega brýnt eins og ástæður
eru, að úr verði bætt.
Ennfremur hvetur miðstjórn
SUF blaöstjórn Timans til að
ráða launaða fréttaritara og verði
þeir staðsettir á landsbyggðinni.