Tíminn - 09.04.1976, Blaðsíða 20

20
TÍMINN
Föstudagur 9. apríl 1976.
r *
Bílasalan Höfðatúni 10
■ SELUR ALLA BÍLA:
Fólksbíla — Stationbíla
Jeppa — Sendibila
Vörubíla — Vöruflutningabíla
14 ára reynsla i bflaviðskiptum. Opið alla !
' virka daga kl. !)—7, laugardaga kl. 1—4. ■
Bilasalan Höfðatúni 10 *

Ritari
Starf ritara á skrifstofu landlæknis er
laust frá 1. mai næstkomandi eða siðar.
Leikni i vélritun áskilin. Stúdentsmenntun
æskileg.
Upplýsingar um fyrri störf skulu fylgja
umsókninni. Laun samkvæmt kjarasamn-
ingi starfsmanna rikisins. Umsóknir ósk-
ast sendar skrifstofu landlæknis fyrir 21.
april næstkomandi.
Landlæknir.
Jörðin Svarfhóll
i Miðdalahreppi, Dalasýslu, er laus til á-
búðar á nk. fardögum.
Æskilegt er að umsækjandi sé fjölskyldu-
maður og geti tekið að sér tamningar.
Upplýsingar gefnar hjá Jóni Hallssyni i
Búðardal i sima 95-2146 og Marteini
Valdemarssyni i Búðardal i sima 95-2180.
Energoproject, Sigöldu, óskar að ráða
læknakandidat
til starfa við Sigölduvirkjun i sumar. Góð
aðstaða. Upplýsingar hjá starfsmanna-
stjóra i simum 8-42-11 og 1-29-35. Einnig i
simum 99-6414 og 99-6416.
TILBOÐ DAGSINS
BTD 20 jarðýta til sölu
Getum boðið til sölu jarðýtu af gerðinni
I-H-B-T-D 20 200 serins, árgerð 1967, i
mjög góðu ástandi.
Undirvagn ca. 75% góður, hliðarkúp-
lingar mjög góðar, hús og vinnuljós,
mótor góður, aðeins 1687 vinnustundir
eftir upptekningu.
Útsöluverð ef samið er strax.
HF H0RÐUR
6VNNARSS0N SKULATUNI 6 SÍM119460
Lesendur
segja:
Af hverju má ekki reisa
stórmarkað við höfnina?
Nokkra undrun hefur vakið, aö
KRON má ekki opna stórmarkað
við Elliðavog. Þvi er boriö við, að
stórmarkaður samrýmist ekki
þeirri starfsemi, sem vera skuli á
„hafnarsvæði”. Þar sem þessi
markaður átti að vera er ekki
nein höfn og veröur þar ekki i ná-
inni framtið, ef nokkurntima.
Hins vegar er Sundahöfn góðan
spöl i burtu og þar eru stórkaup-
menn með sinar verzlanir við
Klettagarða.
Við hlið vörugeymsluhúss SIS,
sem húsa átti KRON-markaöinn,
er sjúkrahúsið að Kleppi og hlýt-
ur það þvi að teljast vera á
hafnarsvæði, enda nær höfninni
en vörugeymsla SÍS. Nú er einnig
verið að innrétta hjúkrunar-
heimili fyrir langlegusjúklinga
við aðalhöfn Reykjavikur. Ég hef
ekkert við það að athuga, en dreg
i efa að umönnun sjúklinga henti
betur á „hafnarsvæðum” en hús
full af vörum.
Vörur hafa alltaf verið tengdar
siglingum og hafnarsvæðum og
það er óeðlilegt að leyfa ekki
vörumarkaði á þeim, enda á
vörusala og afgreiðsla á vörum
sér næstum daglega stað innan
hafnarsvæða.
Hvaða truflun skyldi nú stór-
markaður KRON hafa valdið á
„hafnarsvæðinu”, ef leyfður hefði
verið? Ströndin við Elliðavog er
óbyggð frá vörugeymslu SIS og
alveg út að oliustöðinni við
Kleppsmýrarveg, eða um hálfur
annar kilómetri. Ef svæði þetta
væri gert að bilastæði mætti
leggja þar stórum hluta bila
reykvikinga.
Sé þessi staður ekki hentugur
fyrir stórmarkað, er það ekki
vegna þess að hann trufli aðra
starfsemi og umferð á þessu
svæði, þvi þar er engin umferð né
önnur starfsemi, sem ekki tengist
þessu húsi, þvi þetta er eina húsið
á öllu svæðinu, sem hér var nefnt.
Þótt staðurinn liggi ekki mið-
svæðis, hefur hann ýmsa kosti,
m.a. þann að draga umferð frá
„central” svæðum, að óbyggðu
svæði i útjaðri borgarinnar.
Stórmarkaðir geta boðið upp á
ódýra vöru. Að lækka vöruverð er
þáttur i þvi, að lækka dýrtið. Setj-
um nú svo, að hjá vörumarkaðn-
um væri höfn og hafnarsvæði og
að vörumarkaður félli þar ekki
inn i skipulag. Ef þessu væri
þannig háttað ætti samt sem áður
að leyfa vörumarkaðinn: Ráð-
stöfun, sem dregur úr dýrtið með
lækkun vöruverðs á að hafa for-
gang fram yfir vangaveltur um
skipulagsatriði.
Hve einlægur skyldi vilji sumra
manna vera til að lækka dýrtiðina
ireynd?
Fjölskyldumaður
ión Eiríksson skrifar:
„Meðferð landhelgimálsins
mótsögn við heilbrigða sky
Það, sem undrar mig er hvers
vegna þess hefur ekki verið
krafizt að afbrotamennirnir
sjálfir, togararnir, fari út fyrir
200milurnar — (að minum dómi
væri nóg að þeir færu út fyrir 50
mDurnar, þar gerðu þeir minni
skaða), þá færu auðvitað
varnarskipin Uka.
Jón Eiriksson, Drápuhlið 13,
skrifar
„Það er vist að bera i bakka-
fullan lækinn, að leggja nokkur
orö i belg um fiskveiðideUuna
við Breta.
RDcisstjórnin og þeir aörir, er
á það mál minnast, heimta, að,
freigáturnar verði að fara út
fyrir 200 milna fiskveiðitak-
mörkin, áður en viöræður við
breta geti farið fram.
Satt að segja finnst mér
þetta bölvuð frekja af is-
lenzku rDcisstjórninni. Ég hef
alltaf heyrt að öllum skipum,
jafnt herskipum sem öörum sé
frjáls sigling allt upp aö land-
helgislinu og öðrum skipum en
herekipum einnig innan land-
heiginnar. Landhelgi Islands
nær 4 sjóm. út frá grunnlinum.
Nú væri hægt að skilja þetta,
ef það gæti orðið tD þess, að is-
lenzku varðskipin gætu tekið
veiðiþjófana og flutt þá til hafn-
ar. En þvi er ekki að fagna.
Dráttarbátarnir eru áfram tog-
urunum tU varnar. Ég hef ekki
heyrt, að þess sé krafizt að þeir
fari út fyrir 200 milurnar, ásamt
freigátunum, þótt þeir séu i
raun og veru herskip i þessu
tilviki. Og jafnvel þó að þeir
væru þar ekki, þá efast ég um,
að varðskipunum tækist að setja
menn um borð i togarana. Þá
kæmi fyrst til greina raunveru-
leg lifshætta fyrir varöskips-
menn. Heift togarasjómann-
anna brezku er orðin svo mUcil,
að þeir munu einskis svifast,
enda hafa þeir sýnt islenzkum
löggæzlu- og fiskimönnum
banatilræði áður af minni
ástæðu.
Að skjóta á þá með föstum
skotum finnst mér ekki ráðlegt.
Islendingar mega ekki verða
fyrstir til að hafa mannslff á
samvizkunni.
Mér finnst öll þessi meðferð
málsins striða á móti allri heU-
brigðri skynsemi.
Hitt er svo annað mál, að það
ætti þegar að vera ljóst af fram-
komu Breta nú siðustu vikurn-
ar, að enginn grundvöllur er
lengur fyrir viðræðum við þá
um fiskveiðar innan islenzkrar
fiskveiðilögsögu.
Þeir hafa fiskað nær eingöngu
á alfriðuðum svæðum, þar sem
litið er að fá annað en ókyn-
þroska smáfisk, og eyöileggja
þar um leið botninn fyrir upp-
1 eldi þorskseiða. Hvers vegna
hafa þeir gert það? Það er aug-
ljóst mál, að það geti ekki verið
til annars en að gera tslending-
um sem mestan skaða. Þeir eru
orðnir vonlausir um, að þeir fái
nokkurn tima að veiða á ts-
landsmiðum eftir aö 200 milna
efnahagslögsaga verður al-
mennt viðurkennd.
Og svo eru þaðhraðbátakaup-
in fyrirhuguðu. Það er gömul
reynsla þegar ný vopn eru tekin
i notkun af einum styrjaldarað-
ila að þá liður ekki á löngu áður
en hinn aöilinn fer að nota sams
konar eða jafnvel ennþá öflugri