Tíminn - 08.07.1976, Side 12

12
TÍMINN,
Fimmtudagur 8. júli 1976
Bernhard
Nordh:
í JÖTUNHEIMUM
FJALLANNA n
— Nei — hann er fluttur að Laufskálum.
Jónas hleypti í brúnirnar og hvessti augun á telpuna,
eins og hann vildi sannfæra sig, um að hún væri ekki að
skrökva að honum.
— Ertu að segja mér, að Aron sé farinn að Laufskálum
og ætli að setjast þar að? Það getur ekki verið. Hvað ætl-
ar hann að gera í Laufskálum?
— Það veit ég ekki, svaraði Marta hikandi. Það er
kannski orðið gott aftur á milli þeirra Birgittu.
— Hefir hún komið hingað?
— Ekki núna.
— Ekki það. — Ja, það hef ir eitthvað borið til tíðinda,
meðan ég var í burtu.
Marta horfði kvíðaf ullum augum á bróður sinn. Þegar
þessi hreimur var í rödd Jónasar, var allra veðra von.
— É, — ég þykist vita, að þeim pabba haf i borið eitt-
hvað á milli, sagði hann lágt. — Urðu þeir ósáttir út af
þessum hreindýraskrokkum?
Marta kinkaði kolli. Hún barðist sýnilega við grátinn.
— Mamma — hún — hún segir ekki neitt. En henni þyk-
ir það áreiðanlega leiðinlegt, að Aron skyldi fara svona
burtu. Pabbi hef ir kannski rétt f yrir sér, þótt mér f innist
það stundum skynsamlegra, sem Aron hélt fram. Hrein-
dýraskrokkarnir — þeir liggja bara þarna, án þess að...
— Pabbi hefir rétt fyrir sér, sagði Jónas hvatskeyt-
lega. — Það er málefni Lappanna, er hreindýraskrokkar
grotna niður úti um hagann, og okkur kemur það ekki
við. Þeir tímar koma kannski að Lapparnir verði svo
skynsamir að hægt verði að semja við þá um, að við
megum hirða dauð dýr. En þeir eru ekki komnir enn.
Geti Lapparnir sagt það á þinginu, að við hagnýtum okk-
ur eftirlegudýr, verðum við ekki lengi hérna í Marzhlíð.
Ég hef i heyrt, að það sé einmitt svona mál í uppsiglingu.
Jónas hirti ekki um að segja systur sinni nánar frá
þessu heldur skálmaði tautandi að eldiviðarhlaðanum og
tók að höggva sundur birkikylfur.
PálI og Sveinn Ólafur komu heim í rökkurbyrjun með
þungt heyhlass, sem þeir drógu sjálf ir eins og uxar. Svit-
inn lak af veðurbitnum andlitum þeirra, þótt þeir hefðu
bæði tekið af sér húf urnar og farið úr yf irhöf nunum, og
guf an f rá vitum þeirra sveif í kringum þá, er þeir námu
staðar við hlöðugatið. Þeir mæltu varla orð frá vörum,
heldur flýttu sér að fleygja heyinu inn og reistu síðan
sleðann upp við vegginn og héldu að því búnu til bæjar
með rjúpnakippu sína.
Jónas kom til þess að spjalla við þá skömmu eftir að
þeir voru setztir inn. Hann var hræddur um, að Marta
myndi segja þeim af jarfadrápinu og lýsa af reki hans og
útilegu með helzt til miklum ævintýrablæ. Hann mátti
ekki skjóta svo héra úr hlaðvarpanum, að hún reyndi
ekki að gera það að merkisviðburði. Hann hafði skotið
tvo jarfa — meira þurfti ekki aðsegja um það. ■>
Nýja húsið var heldur stærra en það, sem Lars og kona
hans höf ðu byggt f yrir seytján árum. Mosinn hékk ennþá
utan á bjálkunum eins og gráir skeggtoppar, og höggnar
f jalirnar í loftinu voru ekki enn orðnar sótugar eins og
vera bar. Gólf ið var úr handsöguðum plönkum — hallar-
gólf í samanburði við höggna bjálkana í gólf inu á fyrsta
mannabústaðnum, sem reistur var í Marshlíð. Hlemmur
var hér um bil mitt á milli rúmanna tveggja, er voru
negld í vegginn. Þarna var dálítil gryf ja undir gólfinu,
og þar voru kartöflurnar geymdar.
Páll og Sveinn ölafur sátu að snæðingi, þegar Jónas
kom inn. Páll var elztur af systkinunum, og langur,
beinaber líkami hans bar vitni um það, að hann hafði
marga áraun orðið að þola. Jafnvel móðir hans minntist
þess ekki, að hún hefði nokkurn tíma heyrt hann hlæja.
Þegar á barnsárunum hafði f jallaauðnin og ábyrgðartil-
finningin brennt hann sínu marki, og nú var nafn hans
orðið víðfrægt í f jallabyggðunum. Stundum bar við á
messudögum í Fattmómakk, að feður bentu ungum son-
um sínum á hann og sögðu:
— Sjáðu — þarna er Páll í Marzhlíð — hann skaut
bjarndýr, þegar hann var þrettán ára.
Sveinn Ólafur var hér um bil höfði lægri, en axlirnar
voru undrabreiðar. Hann undi sér bezt, þegar hann sat í
báti úti á vatni og dró inn net, og hann var manna frið-
samastur, nema svo vildi til, að hann hafði sopið hraust-
lega á brennivíni. Það kom þó sjaldan fyrir. Hann bragð-
aði ekki áfengi, nema þegar hann fór á markað eða ein-
hver bauð honum í staupinu. Sveini ólaf i veittisterf itt að
segja neitt. Það var hans mikli veikleiki.
Jónas settist á eldiviðarkassann við dyrnar. En kona
Páls lét hann ekki lengi í friði. Hann átti að sjá, hvað
ísak hefði stækkað! Jónas rölti gegn vilja sínum að
vöggunni, sem hékk á tveimur spottum í loftbitanum og
Fimmtudagur
7.00 Morgunútvarp Veöur-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og for-
ustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.55.
Morgunstund barnanua kl.
8.45: örn Eiösson byrjar
lestur sinn á „Dýrasögum”
eftir Böövar Magnússon á
Laugarvatni. Tilkynninmir
kl. 9.30. Létt lög milli atrloa.
Viö sjóinnkl. 10.25: Ingólfur
Stefánsson ræöir viö Tómas
Þorvaldsson I Grindavik,
fyrsti þáttur (áöur útv. I
október). Morguntónleikar
kl. 11.00: Gábor Gabos og
Sinfóniuhljómsveit ung-
verska útvarpsins leika
Pianókonsertnr. 2 eftir Béla
Bartók, György Lehel
stjórnar / Suisse Ro-
mande-hljómsveitin leikur
„Astarglettur galdra-
mannsins”, tónverk fyrir
hljómsveit og messósópran
eftir Manuel de Falla.
Marina DeGabarain syngur
einsöng, Ernest Ansermet
stjórnar.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veöurfregnir.
Tilkynningar. A frivaktinni
14.30 Miödegissagan: „Faröu
burt, skuggi” eftir Steinar
Sigurjónsson
15.00 Miödegistónleikar Börje
Marelius og félagar úr
Sinfónluhljómsveit sænska
útva’rpsins leika
Pastoral-svitu fyrir flautu
og strengjasveit eftir Gunn-
ar de Frumerie, Stig
Westerberg stjórnar. Janos
Starker og hljómsveitin FD-
harmonia leika Sellókonsert
nr. 11 a-moll op. 33 eftír Ca-
mille Saint-Saens, Carlo
Maria Giulini stjórnar. Fé-
lagar úr Filharmoniusveit
Lundúna leika tvö verk fyrir
strengjasveit eftir Edward
Elgar: Introduction og Al-
legro op. 47 og Serenööu I
e-moll op. 20, Sir Adrian
Boult stjómar.
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15 Veöurfregnir). Tón-
leikar.
16.40 Litli barnatiminn Finn-
borg Scheving hefur umsjón
meö höndum.
17.00 Tónleikar
17.30 Bækur, sem breyttu
heiminum — IV „Uppruni
tegundanna” eftir Charles
Darwin. Báröur Jakobsson
lögfræöingur tekur saman
og flytur.
18.00 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veöurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 Nasasjón Arni bórarins-
son og Björn Vignir Sigur-
pálsson ræöa viö Svövu
Jakobsdóttur
20.10 Samleikur i útvarpssal:
Christina Tryk og Sigriöur
Sveinsdóttir leika saman á
hom og pianóa. Allemande
eftir Purcell. b. Air eftir
Bach. c. Preludia eftir Lia-
doff. d. Intermezzó eftir
Gliére. e. Aprés un réve eft-
ir Fauré. f. Rómansa eftir
Davidoff. g. Fantasiuþáttur
eftír Heise.
20.35 Leikrit: „Heföarfrúin”
eftir Valentin Chorell Þýö-
andi: Sigurjón Guöjónsson.
Leikstjóri: GIsli Halldórs-
son. Persónur og leikendur:
Itona Silver: Sigriöur Haga-
lin. Boubou: Guörún
Stephensen. Læknirinn:
GIsli Alfreösson.
21.40 Kórsöngur: Sunnukórinn
syngur isiensk og erlend iög
Sigríöur Ragnarsdóttír leik-
ur meö á pianó og Jónas
Tómasson á altflautu.
Hjálmar Helgi Ragnarsson
stjórnar.
22.00 Fréttir
22.15 Veöurfregnir Kvöldsag-
an: „Litli dýrlingurinn” eft-
ir Georges Simenon Krist-
inn Reyr les þýöingu As-
mundar Jónssonar (7).
22.40 A sumarkvöldi Guö-
mundur Jónsson kynnir tón-
list úr ýmsum áttum.
23.30 Fréttir. Dagskrárlok.