Tíminn - 29.09.1976, Blaðsíða 4

4
TÍMINN
Miðvikudagur 29, september 1976
MEÐ
MORGUN
l
KAFFINU

Jesús minn, nú byrjar hann aftur.
Fjandinn sjálfur, þessi frakki er
þó að minnsta kosti vatnsþéttur.
Vilduð þér fá að vita eitthvað
annað um hann.
Hann getur breytt öllum hús-
gögnunum sinum i rúm.
í spegli tímans
Þetta átti að verða stór-
kostiegasta hrúðkaup i
sögu Englands. Jarlinn
af Leicester ásamt 700
hermönnum sinum beið
brúðarefnis sins, Elisa-
betar I Englandsdrottn-
ingar, i St. Swithins
kirkju i London. En
„meydrottningin” lét
ckki sjá sig. Leicester
sendi hermenn sina á
braut og lét sem hann
sjáifur færi sömu leiö.
Þá gerðist nokkuð ein-
kennilegt. Drottningin
og tvær hirðmeyja
hennar komu með báti
frá höiiinni. Báturinn
lagöi að landi skammt
frá kirkjunni, en þar
beið þeirra vagn, sem
flutti þær að kirkjunni.
Þegar þangaö kom, var
þar enginn, svo að þær
fóru sömu ieið til baka,
en á leiðinni stöövaði
Lcicester vagninn.
Drottningin stökk út og
faömaöi hann að sér.
Síðan klifu skötuhjúin
upp i vagninn og skip-
uöu eklinum að aka til
Greenwich, yfir
Lundúnabrú.
Jr þvi krakkarnir eru nú flognir
ir hreiörinu og búnir aö gifta sig,
getum við þá ekki fcngiö okkur
minna húsnæði?
Algengasta skýringin
er sú, að drottningin
hafi ætlað aö giftast
Leicester, en hafi
heykzt á þvf á slðustu
stundu og þvi að ásettu
ráði mætt of seint til
vigslunnar.
Þaöan I frá voru þau
„bara góðir vinir.”
Vangaveltur hafa
verið um, hvort hið af-
lýsta brúðkaup hafi ver-
ið skipulagt til að
blekkja tortryggna von-
biöla drottningar, en
hún hafi i raun aldrei
haft i huga að ganga I
hjónaband. öldum sam-
an hefur nefnilega sú
þjóösaga verið á kreiki,
að drottningin hafi verið
karlmaöur'.
Elisabet bar mikiö
skynbragð á stjórnmál,
en á þessum timum var
það nær óþekkt um kon-
ur. Henni tókst að sam-
eina þjóö sina, sem
hafði veriö gjörklofin I
trúmálum (kaþólikkar
og mótmælendur). i
utanrikismálum tókst
henni að tefla Frökkum
gegn Spánverjum. Hún
var gifurlegur náms-
hestur, og talaði sex
tungumál reiprennandi.
Kennarinn hennar
sagði, að hún væri gædd
„karlm annlegri ein-
beitni”! Reiðlag hennar
og göngulag þótti karl-
mannlegt. Andlits-
drættir hennar þóttu og
karlmannlegir. Svo
viröist sem enginn hafi
séð hana nakta á full-
orðinsárum, ekki einu
sinni læknar hennar. A
yngri árum daðraði hún
skammlaust við aðdá-
endur sina, en engum
þeirra tókst þó að sænga
með henni. A myndum
er hún alltaf með rauð-
gullið hár, en vitað er,
að hún átti mikiö safn af
hárkollum, sem hún
heimtaði að hafa meö á
feröalögum. Var ástæð-
an sú, að hún væri sköll-
ótt?
Er það
til í
dæminu?
Þessi atburður,
sem átti sér stað
1566, en þá var
Elisabet 33 ára,
hefur alla tíð vald-
ið forvitni fólks.

Spanarkonungur
hafði gert sér pólitiskar
vonir um að kvænast
Elisabetu, en fékk eftir-
farandi skilaboð frá
sendimanni sinum: Mér
hafa verið gefnar
ákveðnar upplýsingar
um, að drottningin muni
ekki geta alið barn.
Oft var reynt aö troöa
henni I hjónaband, en
hún hélt þvi fram, að
hún myndi aldrei gift-
ast. Hennar eiginmaður
var „enska þjóðin”,
fullyrti hún.
Ókvenleg framkoma
Elisabetar drottningar
og staðföst neitun henn-
ar á hjónabandi hafa
leitt til heilabrota varð-
andi kynferði hennar
alveg frá dánardægri
hennar. Enginn efast
um, aö hún fæddist sem
stúlkubarn 7. sept. 1533.
Eftir að móðir hennar,
Anne Boleyn, var háls-
höggvin, var hún lýst
óskilgetin. Henni var
þvæltfrá einu sveitar-
setrinu til annars I fylgd
barnfóstru, fröken
Champernowne að
nafni. Faöir hennar,
Hinrik VIII, sá hana
sjaldan. Drottning varð
hún áriö 1558, er hún var
25 ára gömul, og rikti til
dauðadags, 44 árum sið-
ar.
Þetta eru þær stað-
reyndir, sem alkunnar
eru. En hafi drottningin

JARLINN af Leicester ætlaði
að giftast Elizabetu — en hún
kom i veg fyrir það á síðustu
stundu. Hvers vegna?
verið karlmaöur, þegar
hún settist I hásætiö,
hlýtur aö hafa veriö
skipt á börnum mörgum
árum fyrr. Samkvæmt
þjóðsögunni á hún að
hafa veikzt af plágunni,
þegar hún var sjö ára
gömul, þá stödd að
sveitarsetrinu Over-
court i Gloucestershire.
Kóngurinn sendi skiia-
boö, að hann væri aö
koma I heimsókn, en
hún dó rétt áður en hann
komst á leiöarenda.
Fröken Champernowne
var skelfingu lostin, þar
sem hún hélt, að nú
myndi hún fylgja fyrr-
um húsmóður sinni á
höggstokkinn. Gróf hún
þvi Elisabetu leynilega
og hóf leit að staðgengli.
Þar sem hún fann ekk-
ert stúlkubarn, sem
hentaði, klæddi hún siö-
hæröan, laglegan dreng
i siðan kjól og beið siðan
komu kóngsins. Hinrik
VIII hafði ekki séð dótt-
ur sina árum saman og
lét þvi blekkjast. Þar
með varð ekki aftur
snúið.
Höfundur Dracula-
sagnanna rannsakaöi
þessa sögu eftir þvi,
sem mögulegt var.
Hann hefur sagt frá
fundi likkistu við Over-
court um miðja
nitjándu öld. t henni var
beinagrind af ungri
stúlku og rykug slitur af
klæðum af Tudor-tlzku.
Sé þessi saga af
skiptunum sönn, er lik-
legt, að Leicester hafi
vitað um hana. Oft rif-
ust þau Elisabet
heiftarlega, en hann
naut alltaf ýmissa for-
réttinda hjá henni.
Hann var elzti vinur
hennar, þau höfðu
kynnzt þegar þau voru
bæði 7 ára gömul, eöa
um þaö leyti, sem skipt-
in hefðu átt aö eiga sér
stað. Leicester var tvl-
giftur. Hlutverk hans
sem elskhugi drottning-
ar heföi verið fullkomið
dulargervi til að dylja
vináttu tveggja karl-
manna. Hafi verið
þannig I pottinn búið,
hljóta þau drottning og
Leicester aö hafa hlegið
rækilega I vagnferöinni
forðum til Greenwich
eftir hið aflýsta brúð-
kaup þeirra.