Tíminn - 29.09.1976, Side 6

6
TÍMINN
Miövikudagur 29. september 1976
Mjóa brúin, meö hoiunni, en þar verður aö vanda sig.
Ómar vann
glæsilega
í góðaksturskeppni Bindindisféiags ökumanna
HV-Reykjavík. — Þaö er ekki
nokkur vafi á þvi, að hann Ómar
ber höfuö og herðar yfir aöra
keppendur, enda sigraöi hann i
þetta sinn meö einstökum glæsi-
brag, sagöi Siguröur Jónmunds-
son, hjá Bindindisfélagi öku-
manna, I viötali viö Timann I gær.
Bindindisfélag ökumanna
gekkst nú um helgina fyrir góö-
aksturskeppni í Kópavogi og
Reykjavik, en þaö var einmitt i
þessari keppni sem ómar (Ómar
Ragnarsson, fréttamaöur sjón-
varps, aö sjálfsögöu) vann þenn-
an glæsilega sigur. Sá háttur var
haföur á, aö I staö beinnar
einkunnagjafar fengu þátttak-
endur mlnusa, ef þeim tókst ekki
að leysa þrautirnar fullkomlega.
Ómar kom úr „rauninni” með aö-
eins átján minusa, en næsti maö-
ur, sem var Magnús Helgason,
fékk sextlu og þrjá minusa.
— Þeir ómar og Magnús hafa
yfirleitt eldað grátt silfur i keppn-
um þessum, sagöi Sigurður enn-
fremur, og hafa þeir skipzt á um
aö sigra. Nú var ómar hins vegar
alveg i sérflokki.
Ómar tók þátt i keppninni á
Fiat 126, en Magnús var á Mazda
121.
Þriöji varð Friðrik Friðriksson,
á Honda Civic, en hann fékk sex-
tiu og sjö mínusa.
Þess má geta að sá sem neöstur
var.hlauttvöhundruöfimmtiu og
einn minus.
Þrautir þær sem bifreiðastjór-
arnir þurftu aö leysa voru marg-
vfslegar, en þær miöa allar aö þvi
aö kanna hve gott vald þeir hafa á
bifreiðunum, hve vel þeir þekkja
þær og hver viðbragðsflýtir
þeirra er.
Meöal annars voru þeir látnir
aka yfir þrönga „brú”, aka á
plönkum, bakka i hálfhring,
leggja i stæöi og fara úr stæði,
stöðva bifreið sina meö framhjól-
in viö planka og fleira.
Tvær þrautanna voru ofurlítiö
sérstakar. önnur var með þvi
móti að á einurr staö var lagt
stórum sendiferöabil og þegar
keppendur komu akandi þar, að,
gekk stúlka meö barnakerru út á
götuna, framundan sendiferða-
bilnum. Sagöi Siguröur aö þar
heföi komiö i ljós viðbragösflýtir
ökumanna, enda hefðu sumir
stöðvaðá stundinni, aörir þurft til
þess lengri tima og einn var næst-
um búinn að aka yfir kerruna.
Hin þrautin var sú, að kepp-
endur áttu aö skoöa bifreiö eina
og fengu I forgjöf þá vitneskju að
henni væri ábótavant að þrennu
leyti. Siðan áttu þeir aö finna þau
þrjú atriði.
Flestir, eða allir munu hafa séö
að annað bremsuljós bifreiöar-
innar var ekki i lagi, nokkrir tóku
einnig eftir þvi aö baksýnisspegil
hennar vantaði, en aöeins einn
þeirra tók eftir þvi aö bifreiöin
bar ekki sama skráningarnúmer
að framan og aftan.
Bindindisfélag ökumanna hefur
nú á prjónunum aö halda keppnir
af þessu tagi viðar um landiö,
meöalannars á Akureyri, Isafirði
og Akranesi. Þá er einnig ætlunin
að efna til slikrar keppni á
Grundarfirði, i samvinnu við
klúbbinn Oruggur akstur.
Fyrst er auövitaö aö fá þær leið-
beiningar, sem hægt er aö komast
yfir...
Svo er hér sigurvegarinn, ásamt
aðstoðarmanni. Nú er hægt aö
brosa sætt, enda góöur sigur I
höfn.
Fleiri voru meö en ómar og hér er einn þeirra aö keyra um keilur, sem er eins konar svig.
„He, he... þessi var góöur. Þaö er baksýnisspegillinn og bremsu-
ljósiö og...” en Ómar klikkaði” á númerunum, eins og flestir hinna.
„Engar Múhameðs
Ali yfirlýsingar"...
r
...segir Omar Ragnarsson, sem telur
Magnús enn hættulegan
HV-Reykjavik. — Ég ætla ekki
að hafa uppi neinar Múham-
eðs-Ali fullyröingar I þessu
sambandi. Ég vann núna, en
hann hefur unnið sumir keppn-
anna, enda er það yfirleitt svo
að annar hvor okkar er á hælun-
um á hinum, sagði Ómar
Ragnarsson i gær, þegar blaða-
maður Timans bar fyrir hann
þá spurningu hvort hann teldi
sig nú endanlega hafa skotið
Magnúsi Helgasyni ref fyrir
rass.
Eins og fram kemur I fréttinni
af góöaksturskeppninni á
sunnudag, hafa þeir ómar og
Magnús löngum eldað grátt
silfur i keppnum af þessu tagi,
en i þetta sinn var sigur ómars
sérlega glæsilegur, eða „sann-
færandi” eins og iþróttafrétta-
ritarar myndu segja.
Or þvi Ómar ekki fékkst til aö
gefa stórkarla-yfirlýsingu að
þessu leyti til, var hann beðinn
um aö gefa ökumönnum góð
ráð, enda bendir hæfni hans I
keppnum til þess aö hann búi
yfir þeim góðum.
— Ég hef nú ekki, fremur en
aörir, komizt skakkafallalaust i
gegnum umferðina þessi tutt-
ugu ár eða svo, sagöi Ómar. Hitt
er svo annað mál að bæöi um-
ferðin sjálf, svo og þessar góð-
aksturskeppnir, hafa sannfært
mig um að mesti slysavaldurinn
i umferðinni er einfaldlega
hugsunarleysi og kæruleysi.
Ég vil þvi ráðleggja öku-
mönnum að nota höfuöin á sér
til akstursins, þegar þeir eru að
aka, en ekki hugsa um eitthvað
allt annað og óskylt, eða vera
kjaftandi við farþega og þar
fram eftir götunum. Ég er sann-
færður um að of hraður akstur
og allt það, er smáatriði hjá
hugsunarleysinu.
Enn einn fer hér um planka, meö bæöi fram- og afturhjól á réttum
staö og fær plús fyrir.