Tíminn - 01.10.1976, Síða 4

4
TÍMINN
Föstudagur 1. október 1976
Ég er alltaf aö missa jafnvægib, læknir.
— Þú varst alltof lengi aö hafa þig til. Hann
heióog beiö.... en svo gat ég ckki haldiö leng-
ur I hann!
— Æ, ég gleymdi lyklunum mfnum, Mabcl.
HhHBH
o
Leyndarmálið ekki
tekið með í gröfina
Bernard Baptedou
var 45 ára og haföi
unniö I 20 ár í Banque de
France. Þótti banka-
stjórninni timi til kom-
inn aö umbuna honum
fyrir langa og trygga
þjónustu i bankanum og
bauö honum þvi útibús-
stjórastarf i litlum
kaupstaö fjarri Parfs.
Hann haföi nýlega
haldiö silfurbrúökaup
sitt hátiölegt og sonur
hans var nýtekinn aö
starfa sem kennari. Aö
vfsu átti hann notalegt
hús og velræktaöan
garö, sem hann sjálfur
sá um af miklum áhuga,
en ekki lá i augum uppi
nein fyrirstaöa gegn
þvi, aö hann yfirgæfi
Paris. Enda haföi Bern-
ard haldiö þvi vandlega
leyndu, aö nú var hann i
u.þ.b. eitt ár búinn aö
standa i ástarsambandi
viö eina starfsstúlkuna i
bankanum og nú varö
aö finna ráð til þess aö
geta haldið áfram aö
heimsækja hana á
hverju þriðjudags-
kvöldi, eins og hann
haföi gert undanfariö
ár. Næsta þriöjudags-
kvöld fór Bernard aö
heimsækja ástmey sina
eins og hann var vanur.
Eftir góöan kvöldverö
fór Bernard aö dunda
sér viö safn af götnlum
byssum i eigu hans, sem
hann geymdi þarna. Þá
er dyrabjöllunni ailt i
einu hringt, og þegar
stúlkan kemur til dyra,
standa tveir menn á
ganginum og kynna sig
sem lögregluþjóna. Þeir
segjast vera aö leita aö
hr. Caron, og eru
vantrúaöir þegar stúlk-
an segir, aö þarna sé
enginn meö þvi nafni.
Sem þau standa i dyra-
gættinni, sjá lögreglu-
þjónarnir glampa i for-
stofuspegli á byssu i
höndunum á Bernard,
en hann var inni i stofu.
Rjúka lögregluþjónarn-
ir þá til, þrifa byssur
upp úr pússi sinu og
hefja ákafa skothrið.
Hættu þeir ekki fyrr en
Barnard lá i valnum
meö skotgöt á bringu
maga og hægri hand-
legg. Viö hliö hans lá
byssan, sem hann haföi
veriö aö handleika, Colt
byssa frá árinu 1851.
Þegar fariö var aö
rannsaka máliö, kom i
ljós, aö lögregiuþjón-
arnir byssuglööu höföu
fariö hæöavillt i leit
sinni aö hr. Caron. En
nú, aö Bernard
Baptedou Iátnum, vita
allir, sem vilja, um hiö
tvöfalda lif hans, og
þykir ýmsum þaö varpa
skugga á minningu lát-
ins heiðursmanns.
L
,,Eg er stærsta
sfgarnan í
Hollywood"
stjarnan i Hollywood,
stærri en John Wayne,
Sidney Poiter og Clint
Eastwood, og aö kvik-
myndin myndi slá
myndum eins og Kleó-
patra, Boöoröin tiu, og
Biblian út. Ég verö
áreiðanlega eftirspurö-
ur á kvikmyndamark-
aönum, þvi aö I öllu sem
ég tek mér fyrir hendur
ber ég af. Enginn hefur i
migaö segja I hringnum
og ég verö án efa
beztur i kvikmyndum.
Þetta veröur ekki frum-
raun Alis i ameriska
skemmtanaiönaöinum.
Ariö 1969 lék hann i leik-
ritinu ,,Big Time Buck
White á Broadway”.
Þaö fékk skjótan endi
þvi þaö var aöeins sýnt
fjórum sinnum vegna
lélegrar aðsóknar. Hér
fylgir svo mynd af hetj-
unni kampakátu aö
venju.
völlur
fyrir
sjón-
dapra
t fljótu bragöi er ekki
annaö aö sjá en aö á
myndinni gefi aö lita
venjulegan barnaleik-
völl. Svo er þó ekki,
heldur er hér um sér-
hannaöan leikvöll fyrir
sjóndöpur og blind börn
aö ræöa. Hér geta þau
án utanaökomandi
hjálpar haldiö jafnvægi
á trjábolum, gengiö yfir
hengibrú, rennt sér i
rennibraut, klifraö, ról-
aö og synt. Til að auö-
velda börnunum aö átta
sig, eru alls konar hand-
riö og þekjulög á jörö úr
ólikum efnum, s.s.
steypu, graniti og
plasti, en þaö bæöi örv-
ar og eykur athyglisgáf-
una. Leiktækin 35 eru
þannig útbúin aö þau
eru hættulaus meö öllu.
Aöur en langt um liö-
ur veröur framleidd
kvikmynd byggö á bók-
inni „The Greatest: My
own story”, eftir engan
annan enMohamme'd'A'li
og verður henni stjórn-
aö af Tom Gries. 1 til-
efni af þessu brá kapp-
inn sér til Hollywood, en
honum til undrunar
vaktinærvera hans ekki
eins mikla athygli og
viðast hvar annars
staöar. Skýringin á þvi
er aö þarna eru allar
stjörnur. A sinn hóg-
væra hátt gaf hann út þá
yfirlýsingu, aö hann
ætlaöi aö veröa stærsta