Tíminn - 18.12.1976, Side 12

Tíminn - 18.12.1976, Side 12
12 Laugardagur 18. desember 1976 Úr Nótnakveri Önnu Magdalenu Bach Senn er liöinn mánuöur siöan hluti af efni Skálholtshátiöar- innar 1976 var endurfluttur, aukinn og endurbættur i Há- teigskirkju i Reykjavik, sunnu- daginn 21. nóvember. Þar fluttu Ágústa Agústsdóttir, sópran- söngkona á Akranesi, Auöur Ingvadóttir (knéfiöla), Helga Ingólfsdóttir (sembal), Haukur Guölaugsson (orgel) og bama- kór Tónlistarskólans á Akranesi 15 verk úr Nótnakveri Onnu Magdalenu Bach. Tónleikar þessir voru aö stofni til endur- tekning á fyrstu tónleikum Skál- holtshátiöarinnar i sumar, sem undirritaöur sótti en dignaöi á aö skrifa um vegna anna og æfingarleysis. En nú mun bót á ráöin. skyldu sina á árunum 1720-25, tveggja fyrir syni sína auk kvers Onnu Magdalenu, og skrifaöi inn fyrsta verkiö. Nótnakver Onnu Magdalenu hefur oröib fræöimönnum mikill rannsóknabrunnur — þar kennir margra rithanda: Jóhanns Se- bastians, hennar sjálfrar, sona Bachs og ýmissa annarra, nefndra og nafnlausra, sem bjóöa upp á vangaveltur um höfund, timasetningu og aö- stæður, og I Nótnakveri Onnu Magdalenu getur meira aö segja aö finna „instans” sem litiö gefur eftir ormagötunum frægu i Speculum historiale. Guðmunda Eliasdóttir á Akranesi Nótnakver önnu Magdalenu Anna Magdalena Bach (1701- 1760) var síöari kona Jóhanns Sebastians.Hún var af tónelskri ætt eins og hann, og söng sér- lega fagurlega. A þessum árum voru glymskrattar óuppfundnir enn, og þvi uröu menn aö fram- kvæma sina músik sjálfir að mestu. Þá var það tizka manna aö koma sér upp nótnakveri, sem ýmist þeir sjálfir eöa aðrir færðu inn i þekkileg lög, frum- samin eöa ööruvisi, likt og menn núna yrkja i gestabækur. Jóhann Sebastian stofnaöi til þriggja slikra kvera fyrir fjöl- Eins og menn vita hefur Guö- munda Eliasdóttir, söng- og heimskona, búiö um hriö uppi á Akranesi.Gatei farið hjá þviað þess sæi nokkurn staö er slikur kraftur tók sér bólfestu I byggðarlaginu. Guömunda hef- ur nefnilega raddþjálfaö barna- kórinn, sem þarna sönglystilega undir stjórn Jóns Karls Einars- sonar, og kennt Agústu Agústs- dótturað syngja finan og undra- léttan sópran. Sannast þaö enn af þessum árangri Guömundu, sem áður hefur verið getið hér, aö járðvegurinn er frjór fyrir listir viöa um land, en frækornið vantar. Listamenn geta látiö mikið gott af sér leiða meö þvi Úrvalsvörurnar írá Marks & Spencer FÁST HJÁ OKKUR Fatnaöur á alla fjolskylduna Vörurnar, sem'eru þekktar og rómaöar urn viöa veröld. Framleiddar undir strangasta gæöaeftirliti. uuitius i>aui»avt*^i vi GEFJUN Ausfurstræti IVD I IUI UIIUS Kaupfélögin Agústa Agústsdóttir, Helga Ingólfsdóttir og Pétur Þorvalds- son i Skálholti i sumar. aö „fara út meöal fólksins og starfa með þvi”, ólikt þvi sem gerist hér i Reykjavik þar sem allir troöa marvaöann geisp- andi. Um verkin og höfunda þeirra Þau 15 verk, sem valin voru úr Nótnakveri önnu Magdalenu Bach, skiptust i fernt: einleik á orgel, einleik á sembal, sópran- söng meö undirleik, og kórsöng. Fyrst lék Haukur Guðlaugsson kóralinn „Wer nun den lieben Gott lasst walten” eftir Jóhann Sebastian, en siðan söng barna- ^ kórinn „Ég fel þér Drottinn” (þýö sr. Sigurjón Guöjónsson), sálm eftir Slésvikurskáldið Benjamin Schmoick (d. 1737), en JSB er talinn liklegur höfundur lagsins. Þá lék Helga Ingólfsdóttir Allemande úr partitu JSB nr. 1, en Agústa Agústsdóttir söng „Gib dich zu- frieden”, lag JSB en textinn eft- ir Paul Gerhardt sálmaskáld, sem HKL segir svo um i Inn- gangi aö Passiusálmum: „Margt hið soralegasta i Is- lenzkum bókmenntum á rót sina að rekja til áhrifa frá Páli og Jó- hanni Gerhardt”. En margt hefi ég séð óskiljanlegra i Skaparans skipulagi en þaö aö senda Pál þennan til jarðarinnar til þess aö hann mætti innblása Jónann Sebastian til aö semja lagið viö Gib dich zufrieden, og islenzkan prest til aö yrkja: Sig og aöra margir myröa magnast reiði Andskotans, ekki par um hórdóm hirða, hvergi verður á lygum stans, okur og þjófnaö einskis viröa innbyggjarar þessa lands. (Nú sjá menn Djöfsa ekki leng- ur. Ég heyröi barn segja viö móöur sina i mjólkurbúö um daginn: „Mamma, ég er hættur við að verða lögga. Ég ætla að veröa þjófur”) Nú lék Haukur Guölaugsson Sarabande eftir Jóhann Sebasti- an, og Agústa Ágústsdóttir söng „Dir, dir, Jehova will ich sing- en”, sálm eftir Bartolom§us Crasselius (d. 1724). Þetta ljóð varö kveikjan að einu hinu feg- ursta lagi Jóhanns Sebastians, sem hannritaðimeö skrauthönd I Nótnakver konu sinnar áriö 1734, og yfirskriftina „Choral” með ráuðu bleki, enda þótti önnu Magdalenu sérlega vænt um lagiö. t kverinu er þaö i tveimur útgáfum, fyrir fjórar raddir, og fyrir sópranrödd, og þvi vita menn með vissu aö Se- bastian er höfundurinn, aö Philipp Emanúel sonur hans tók ferradda útgáfuna upp i safn sitt af verkum fööur sins fyrir f jórar raddir. Nú flutti Helga Ingólfsdóttir Rondeau (Les Bergeries), sem Anna Magdalena færöi meö eig- in hendi i Kver sitt i einfaldaðri útsetningu úr „Seconde livre de þieces de clavissin” eftir Fran- cois Couperin. Barnakórinn söng , ,Hve gott i Jesú ástarörm- um” eftir Wolfgang Christoph Dressler (d. 1722, I þýðingu Helga Hálfdánarsonar. Anna Magdalena færöi lagið inn eftir 1733 — höfundur þess er óþekkt- ur, en fræðimenn hafa teldö eft- ir þvi aö fyrri hlutinn minnir ögn á „Gib dich zufrieden” eftir Jóhann Sebastian. Ágústa Agústsdóttir söng nú „Bist du bei mir” viö undirleik sembals og knéfiölu. Höfundur var óþekktur (Anna Magdalena skrifaði lagið inn sjálf) þar til Max Schneider uppgötvaði áö- ur-óþekkt handrit meö þvi á safni i Berlin, og tókst þannig aö sanna að lagiö væri eftir Gott- fried Heinrich Stölzel (1690- 1749) .1 handritiþessu stóð arian innan um veraldlega ástar- söngva, enda má lita hana þeim augum: Bist du bei mir, geh ich mit Freuden zum Sterben und zu meiner Ruh. Ach, wie vergnugt wár so mein Ende, es drlickten deine schönen Hánde mir di getreuen Augen zu. En þaö bar til tiðinda þegar Anna Magdalena var aö færa lagiö og textann inn i kver sitt, aö hún fletti óvart tveimur siö- um svo auö opna myndaöist milli fyrri og siöari hluta, sem löngu siðar var fyllt meö Gold- berg-tilbrigöunum. Marche, sem Helga Ingólfs- dóttir lék, er eftir óþekktan höf- und, en eftir stilnum að dæma gæti hann veriö bernskuverk Philipps Emanúels Bach. Enn söng Ágústa Agústsdóttir viö undirleik sembals og knéfiölu Ariu di Giovannini (Willst du dein Herz mir schenken), sem miklum deilum og vangaveltum tónlistarsagnfræöinga hefur valdiö. Karl Zelter varpaöi fram þeirri tilgátu aö nafniö „Giovannini” væri „italianiser- aö hjarömannsnafn” Jóhanns Sebastians, og væri hann höfundurinn. Aörir telja þetta órar einar, og ævisöguritari Bachs, Philipp Spitta, bendir á ltalann Giovannini, sem birti „7 þýzka söngva” i Óðasafni Jó- hanns Friedrichs Graefe árin 1741 og 43. Kvæöiö sjálft hefur bókmenntafræöilegt gildi fyrir Islendinga: Það hefur viöa geymzt, I ljóöabókum og flugrit- um frá þessum timum, og I einu sliku riti er þaö prentaö ásamt kvæöinu um tóbakspipuna: Guörækilegar umþenkingar viö tóbaksreykingar, sem Jón Helgason þýddi i Tuttugu er- lendum kvæöum og einu betur. I formála segir Jón: „Kvæöi þaö, sem hér fer á eftir er prentaö á sérstakt blaö sem fylgir siöari bókinni (sem Bach gaf önnu Magdalenu), Klavierblichlein fúr Anna Magdalena Bach, 1725, en lag Bachs viö kvæöiö er I tónlist bókinni sjálfri. Auk þesser lagiö til I eiginhandarriti Bachs, en Anna Magdalena hefur skrifaö textann viö. Höfundar kvæöisins er ekki getiö, og hafa menn skil- iö þaö svo, aö hann sé liklega tónameistarinn sjálfur”. Sönnu nærmun þaö hins vegar, aö ekki einu sinni lagið sé eftir „tóna- meistarann sjálfan”, heldur sé þaö æskuverk elzta sonar þeirra önnu Magdalenu, Jóhanns Gottfrieds Heinrichs, sem var dæmalaust efnilegt barn en náöi ekki aö þroskast eölilega. Tóbakspipan kemur fyrir i tveimur útgáfum i Nótnakver- inu, hvorum megin á opnu — i fyrra sinnið með bamalegri hönd, en á móti „transpónerað” með hönd önnu Magdalenu i þægilegri tóntegund, og meö nýjum bassa eftir Jóhann Se- bastian. En skv. ofanskráðu er höfundur Kvæöisins um tóbaks- pipuna óþekktur, og kvæöiö „húsgangur” á flugriti. Helga lék nú Goldberg-tilbrigðin, sem talin eru nær örugglega verk Jó- hanns Sebastians, þótt færö hafi verið ýms léttvæg rök fyrir þvi aö svo sé ekki. Goldberg-til- brigðin komu nefnilega út fyrst áriö 1741, og voru liklega færö inn I Nótnakverið þá, e.t.v. sið- ust allra verka, á auðu opnuna milli fyrri og siöari hluta „Bist du bei mir”. Recitativ og aria „Ich habe genug” — „Shlummert ein” er tekiö úr sólókantötu sem Bach samdi fyrir hreinsunardag Mariu. Textinn er eftir óþekkt- an höfund og tengist orðum Simeons öldungs er hann sá Jesúbarniö i musterinu (Lúkas 2, 25 og áfram)? „Nú lætur þú þjón þinn i friöi fara, eins og þú hefur heitiö mér”, en Simeon haföi veriö birt þaö af heilögum anda, aö hann skyldi ekki dauö- ann sjá fyrr en hann heföi séö drottins Smuröa. 14. verkiö á tónleikunum var Polonaise, sem Haukur Guö- laugsson lék á orgel, liklega eft- ir Philipp Emanúel Bach, en aö endingu söng barnakór Akra- ness kóralinn „Ó, eilifö, máttugt orð þaö er” (þýö. sr. Sigurjón Guðjónsson), sálm eftir Jóhann Rist. Anna Magdalena færöi lag og texta inn i Nótnakver sitt ein- radda meö bassa eftir 4ra radda útsetningu manns sins, sem nú er aðeins geymd I sálmasafni Philipps Emanúels, en lagið sjálft er sagt „frá Jóhanni Schop og Jóhanni Crúger”. Ágætir tónleikar Þetta voru hinir ágætustu tón- leikar, meö fjölbreytilegum söng og hljóöfæraslætti, en fylgdu þó meginþema — Ndtna- kveri Onnu Magdalenu Bach. Helga Ingólfsdóttir hefur unniö merkilegt starf siðan hún kom heim frá námi i Þýzkalandi og Bandarikjunum, að kynna landsmönnum tónlist sins kurteisa hljóöfæris, sembalsins. En semballinn hefur veriö endurvakinn á siöustu árum, eftir að honum haföi veriö stungiö svefnþorn fyrir tveimur öldum — þar átti þátt I sjálfur Jóhann Sebastian Bach sem hjálpaöi til aö fullkomna pianó- iö. En þaö er til marks um þessa endurvakningu, aö þessa dag- ana standa 7 menn I skúr inni i Laugarnesi, likt og jóla- sveinarnir i smiöju sinni, og smiöa hver sinn sembal. Anna Magdalena dó áriö 1760, 59 ára aö aldri. Þá haföi hún verið ekkja i 10 ár, hin siðustu „á bænum” þvi hún vildi ekki þiggja hjálp stjúpsona sinna. Hún liföi þaö ekki aö sjá yngsta son sinn, Jóhann Christian, risa úr fátækt sem frægan og auöug- an óperuhöfund. 16.12. Sigurður Steinþórsson

x

Tíminn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.