Fréttablaðið - 07.04.2006, Side 40

Fréttablaðið - 07.04.2006, Side 40
 7. apríl 2006 FÖSTUDAGUR28 R V 62 05 Arngrímur Þorgrímsson Sölustjóri hjá RV Lotus enMotion snertifrír skammtari 3.982 kr. Á tilb oði í aprí l 200 6 Skam mtar ar og tilhe yrand i áfylli ngar frá L otus Profe ssion al Lotus miðaþurrku skápur Marathon RVS 4.778 kr. Lotus miðaþurrku skápur Marathon 1.591 kr. Einnig eru á tilboði Lotus sápuskammtari og statíf í hvítu fyrir Lotus WC pappír. Einnig eru á tilboði Lotus sápuskammtari og statíf úr ryðfríu stáli fyrir Lotus WC pappír. Lotus Professional Heildarlausn fyrir snyrtinguna Heimdallur, félag ungra sjálf- stæðismanna í Reykjavík, fagnar framlögðu frumvarpi dómsmála- ráðherra sem kveður á um að hljóð- og myndupptökur í dóm- húsum verði gerðar óheimilar. Fyrir þessari breytingu eru fjöl- mörg rök og vegur þar þyngst til- litið til sakborninga og vitna. Það hefur færst í vöxt að reynt sé að ná myndum af sakborningum og vitnum í dómsmálum og augljóst að myndatökur af þessu tagi geta valdið þeim miklum óþægindum. Það er meginregla réttarfars að sérhvert dómsmál hljóti sann- gjarna og réttláta málsmeðferð og í því felst meðal annars að málsaðilum verði gert kleift að reka mál sitt fyrir dómstólum án þess að þurfa einnig um leið að verjast ágangi fjölmiðlamanna. Verði einstaklingar sakfelldir taka þeir út sína refsingu, óþarfi er að valda þeim og þeirra aðstandendum óþægindum og sársauka umfram það. Heimdall- ur skorar því á alþingismenn að samþykkja bann við hljóð- og myndupptökum í dómhúsum. Ályktun frá Heimdalli UMRÆÐAN BOLLI THORODDSEN FORMAÐUR HEIMDALLAR Í Neytendablaðinu er fróðleg grein um upphaf grænu bylting- arinnar. Fjallað er um baráttu líf- fræðingsins Rachelar Carson, við álíka þurs og nú ráða Framsókn og Sjálfstæðisflokki. Þrátt fyrir að vera metsöluhöfundur, fékk hún ekki birtar greinar til varnar hættu, sem öllum er nú löngu ljós. Endurteknar neitanir um birtingu greina, urðu til þess að hún skrifaði bókina: Raddir vors- ins þagna. Bókin, sem kom út 1962, er talin upphaf umhverfis- hreyfingarinnar. Því er þessi formáli, að enn eru eiginlegir kjánar við völd og það víðar en hér. Þetta er fólk sem skilur ekki samhengi óskadd- aðs náttúrulegs umhverfis og hamingju sem svo leiðir til vel- farnaðar. Því til viðbótar heldur það að auður fárra auki velmeg- un allra. Millistéttirnar sem álíta sig á fríum sjó, vaða villu. Rétt- læti fyrir allt og alla er það eina sem kemur öllum vel. Líka þeim ríku. Misþyrming á náttúru landsins, hefur aldrei verið meiri en undir stjórn undanfarinna tveggja ríkisstjórna. Eignarétt einstakra manna, hafa þessir valdhafar metið meiri en rétt þjóðarinnar til eigin eigna. Meðan þjóðin svaf í velfarnaðarvímu, voru eignir hennar færðar ein- staklingum fyrir nánast ekkert. Núverandi eigendur bankana, borguðu þá að mestu með skulda- bréfum og létu svo gróðann af þeim ganga upp í. Nú er svo komið, að fyrrver- andi eignir þjóðarinnar eru not- aðar til að græða á henni. Þjón- usta síma og pósts, hefur snar versnað. Stjórnvöld gleymdu að gera ráð fyrir græðginni. Eða hvað? Bankarnir hafa sameinast í baráttu sinni við að rústa Íbúða- lánasjóðinn, síðasta vígi almenn- ings í peningamálum. Þeir lögðu niður fjölda útibúa, sögðu upp fólki og nú græðir síminn á langri bið viðskiptamanna sem hringja í bankana. Svo fara bankarnir með gróðann til annarra landa, þar sem þeir fá meira fyrir hann. Einkavæddu bankarnir fara offari í erlendum lántökum og óforsjálum útlánum. Erlendir keppinautar reyna að ófrægja þá og brigsla þeim um óábyrga fjár- glæfrastarfsemi. Trúlega er öfundin þar að verki. Vonandi veldur græðgisvæðing bankanna ekki efnahagslegu skipsbroti, en hún hefur bitnað illa á óhörnuð- um ungmennum. Þeim var talin trú um að lántaka fyrir bílum og öðrum forgengilegum hlutum, væri sjálfsögð og eðlileg. Nýlega lét KG banki í það skína, að utan alls annars rekst- urs, gæfu höfuðstöðvar hans, þjóðinni meiri arð en stórt álver. Í sömu yfirlýsingu, bjó hann þjóðina undir flutning þeirra til útlanda, því það væri þægilegra. Sorglegt að bankarnir byggi meira á græðgi og gróða, en þjóð- hagslegri verðmætasköpun. Rík- isstjórninni er varla sjálfrátt í mikilvægum málum. Þegar hún sá hvert stefndi í samskiptum við USA um herverndarsamninginn, skortir hana reisn eða vit, til að gera það sem gera þurfti. Banda- ríkjamönnum leiddist þófið og gerðu einhliða það sem þeim kom best og við áttum að gera fyrir löngu. Kannski eru þeir vinir þegar það hentar þeim. Nú hefur forsætisráðherrann, ákafasti virkjana- og álsinninn, utan atvinnumálaráðherra, lýst yfir að ál- og virkjanabrálæðið sé ekki Framsókn eða öðrum valdhöfum að kenna. Fyrst og fremst séu það aðgangsharðir beiðendur stóriðju sem eigi sökina. Ef Sjálf- stæðisflokkurinn nær borginni, selur hann Landsvirkjun Orku- veituna. Nái hann að halda völd- um eftir kosningarnar 2007, mun hann einkavæða Landsvirkjun eins og hann hefur lýst yfir. Niðurbrot ríkisstjórnarinnar á sjálfsvirðingu og hagsmunum þjóðar minnar, nægir ekki. Aðal gersemin, vatnið, skal af þjóðinni tekið með lögum. Heimskulegri rök fyrir breytingu laga, hef ég aldrei heyrt en frá núverandi atvinnumálaráðherra. Hún segir að lögin breytist ekkert við breyt- inguna. Væri hún þjóðholl, sem hún reynir að forðast, hefði hún breytt lögunum í það sem hún segir þau ekki vera. Fjöldi jarða hefur komist í eigu einstaklinga sem sjá sér hag í hækkandi verði þeirra og er vatnið aðalatriðið. Það greiðir útlendum auðjöfrum leið til að ráða örlögum Íslands og þar af leiðandi þjóðarinnar. Náttúrulegt umhverfi og hags- munir þjóðarinnar, virðast núver- andi stjórnvöldum aukaatriði. Að síðustu vil ég minnast á Baugsmála leikritið, en það er eitt það dýrasta og vitlausasta sem hér hefur verið sett upp. Ég fæ ekki betur séð, en að Jóhannes í Bónus sé hinn besti drengur og hafi reynst þjóðinni vel. Að halda meingölluðum, kostnaðarsömum og niðurdrepandi málaferlum áfram gegn fjölskyldu hans, er yfirgengileg heimska, eða jafn- vel verra. Það er í það minnsta, til skammar. Ríkisstjórnin forðast að vera þjóðholl UMRÆÐAN STJÓRNHÆTTIR Á ÍSLANDI ALBERT JENSEN TRÉSMIÐUR Niðurbrot ríkisstjórnarinnar á sjálfsvirðingu og hagsmunum þjóðar minnar, nægir ekki. Aðal gersemin, vatnið, skal af þjóðinni tekið með lögum. Heimskulegri rök fyrir breyt- ingu laga, hef ég aldrei heyrt en frá núverandi atvinnumála- ráðherra. Einkar ánægjulegt var að frétta að Iggy Pop væri á leiðinni til Íslands. Þar með bætist í hóp margra frægra og reyndra „Íslands“-rokkara einn sá áhrifa- mesti. James Newell Osterberg fæddist 21. apríl 1947, ólst upp í Ann Arbor í Michigan í Bandaríkj- um Norður-Ameríku og kom fram á sjónarsviðið með hljómsveitinni Stooges árið 1967, þá eins og nú í fylgd bræðranna Rons og Scotts Asheton, en David Alexander spil- aði með á bassa í upphafi, en hvarf svo á braut. Iggy hlaut nafn sitt þegar hann lék á trommur með hljómsveitinni Iguanas nokkrum árum fyrr (1962- 1965). Wayne Kramer úr annarri þekktri Michigan-sveit, MC5 sagði að Iggy hefði verið góður tromm- ari, taktfastur en laus við skrúð og útúrdúra. Iggy lék einnig undir hjá ekki ómerkara listafólki en The Four Tops og the Marvelettes þegar þau kom fram í Ann Arbor, og reyndar mörgum fleiri tamla – motown-sveitum, sem ferðuðust án undirleikara vegna þess að það var ódýrara. Móðir James Osterberg, Lou- ella Christensen var af dönskum ættum, og faðir hans írskum og enskum, en ættleiddur af innflutt- um Svíum. Hann var kennari. Þau hjón bjuggu í hjólhýsi með einka- syni sínum. Stooges var undir áhrifum frá Jim Morrison og Doors og vakti strax athygli fyrir hávært og taktfast rokk. Sumum ofbauð, en aðrir hrifust. Hljóm- sveitin gaf út þrjár skífur á ferlin- um. Sú fyrsta var samnefnd, 1969, næsta var Fun House, 1970, og loks sú þriðja 1973, Raw Power sem heillaði undiritaðan, en Bowie átti þar í mikinn þátt. Sveitin leyst- ist upp í eiturlyfjaneyslu og rugli skömmu síðar. Angie Bowie, eigin- kona Davids, var send með þá til Bandaríkjanna vegna þess að ekki þótti óhætt að láta flugmiðana í hendur þeirra. Selja hefði mátt þá fyrir dópi. Síðar reis Iggy upp þegar Bowie gaf út Let´s Dance og lagið China Girl, sem þeir sömdu saman. Of langt mál er að gera grein fyrir allri sögunni. Fyrir áhugasama er bent á að bókin Gimme Danger: The Story of Iggy Pop eftir Joe Ambrose, Omnibus Press, 2004 er mikill brunnur fróð- leiks. Þar er afar athyglisverð lesning á ferð. Ekkert kemur þó í stað tónlistarinnar. En Iggy hefur verið að allan tímann og gefið út margar sólóplötur. Fyrir þremur árum fékk Iggy þá Asheton-bræður til liðs við sig og úr varð að þeir endurreistu Stooges, þessa áhrifamiklu sveit sem var langt á undan pönkinu er fyrst hélt innreið sína þremur árum eftir að Stooges lagðist í þriggja áratuga dvala. Nú munu þeir halda sig við upphafið að mestu og vantar ekki kraftinn í flutninginn. Iggy og Stooges eru reyndar goðsögn sem enginn rokk- áhugamaður ætti að láta fram hjá sér fara. Iggy hefur lengi verið laus við fíkniefni, lifir heilsusam- legu lífi og fer örugglega úr að ofan 3. maí næstkomandi, enda treystum við á að ekkert verði gefið eftir hjá þessum 59 ára rokk- ara. Í lokin má rifja upp til gamans að Raw Power var keypt í Ósló 1973 um sama leyti og báðir hægri fótar skórnir, sem eitt sinn var fjallað um í Fréttablaðinu. Þessi plata var betri kaup. Við bjuggum þá saman bræðurnir og hlustuðum mikið á rokk. Skúli og vinir hans og reyndar mínir líka töldu þenn- an flutning mikla hörmung og á endanum sá Skúli til þess að plöt- unni var skipt út fyrir aðra, sem enginn man lengur hver er. Nokkrum árum seinna var hann orðinn svo leiður á söknuði mínum eftir Stooges að hann færði mér nýtt eintak plötunnar. Í upphafi keyptu um tuttugu þúsund manns þessa plötu. Hún selst enn, er hluti af lífeyri stráks- ins úr hjólhýsahverfinu í Ann Arbor og hefur haft áhrif á þús- undir ef ekki tugþúsundir rokkara og auðgað rokkið, sem er þáttur í menningu okkar, líka á Íslandi eins og Bubbi Morthens, er hljóð- ritaði lagið I Wanna be Your Dog með stæl fyrir meira en tveimur áratugum, er gott dæmi um. Nú verður það flutt af sjálfum meist- aranum. Þá verður gaman enda hefur Stooges fengið góða dóma fyrir tónleikaferð sína. Höfundur er áhugamaður um rokktónlist og reyndar alla tónlist. Þá kom röðin að Iggy Pop IGGY POP Greinarhöfundur býst við að hann fari úr að ofan á tónleikunum. UMRÆÐAN IGGY POP ÓLAFUR HELGI KJARTANSSON Í upphafi keyptu um tuttugu þúsund manns þessa plötu. Hún selst enn, er hluti af lífeyri stráksins úr hjólhýsahverfinu í Ann Arbor og hefur haft áhrif á þúsundir ef ekki tugþúsundir rokkara og auðgað rokkið, sem er þáttur í menningu okkar, líka á Íslandi...

x

Fréttablaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.