Mánudagsblaðið - 09.03.1970, Qupperneq 1

BlaÁ jyrir alla
^bláðið
22. árgangur
Mánudagur 9. marz 1970
9. tölublað
Verð blaðsins
25 kr.
í útsölu
L'AFFAIRE MARGEIR
//
Laumumíllar" hlupu í skattinn
Alger „panik" vegna bókhaldstökunnar -
Jón Margeir, fjármólamaður uppnuminn?
Líf Jóns Margeirs, fjármálamanns, hefur ekki verið baðað í
rósum. Hann hefur unnið samvizkusamlega að því að hjálpa
samborgurum sínum í peningavandræðum og hyglað sjálfum
sér lítillega fyrir vikið. Síðari árin hafa orðið honum þung.
Skattar og pólití hafa ásótt hann, sektir tætt sundur fjárhag-
inn og skæðar tungur verið illyrtar. Allt var þetta rauhalegt
og óréttlátt, en Jón Margeir sótti styrk til Guðs. í stað hinna
vinsælu auglýsinga sinna í Mbl. „ávaxta fé“, tók Jón Margeir
þann hátt upp, síðustu misseri að birta, á eigin kostnað, til-
vitnanir úr ritningunni, ásamt hvatningu til alþýðu, að „bjarga
sér sjálfri“.
„ÓVINURINN“ BIRTIST
En eins og öðrum dánumönnum
varð Jóni Margeiri hált á ritning-
nnni, svo hált, að í síðustu viku
var hann komnin í klær „óvinar-
ins" sem í þetta skipti birtist í líki
skattsins og rannsóknarlögreglunn-
ar, undir forustu og ötuili leiðsögn
Jóns Abrahams. Ekki dugðu góð
orð né biblíuþras við þá góðu
menn, og þótt Margeir liti til hlm-
ins og ákallaði skapara sinn og
kenniföður var „að ofan" engrar
hjálpar að vænta a. m. k. ekki til-
takanlegrar.
KROSSFESTING
Án umsvifa, hafandi mótmæli
Jóns Margeirs að engu, þreif Jón
Abraham og lið lians, ekki að-
eins allt bókhald Margeirs lteldur
og peningaskáp mikinn og eld-
traustan hvar fálust þau fáu verald-
legu leyndarmál, sem Jón Margeir
taldi sér einum viðkomandi. „Þið
krossfestuð Krist, Jón Abraham"
hrópaði Jón Margeir í örvæntingu
sinni, „minnstu forfeðra þinna".
Jón Abraham, sem er vel kristinn
og ekki í ætt við hina fornu ísra-
elbúa, skeytti engu um örvæntingu
nafna síns Margeirs. Út fór bók-
haldið, skápurinn og þar með ver-
aldlegur auður Jóns Margeirs.
Er bifreið kom með liafurtask
Jóns Margeirs á áfangastað skyggnd
ust áfjáðir rannsóknarar í hirzlur
Jóns. Þar þótti í upphafi kenna
ýmissa grasa, sem ekki þóttu í anda
Krists, er hann ruslaði til í muster-
inu í gamla daga. Meðal óvæntra
gripa þar fundust skjöl, verðbréf og
víxlar, metin allt að 12 milljónum,
afsöl og ýmis viðskiptabréf, sem
ekki þóttu fylgja vel viðteknum
viðskiptareglum þjóðfélagsins.
FALIN NOFN
Það vakti nokkra athygli, að
þarna voru sneplar, og númer,
sem tilgreindu ýmsa borgara,
háttsetta, sem ekki var vitað,
að hefðu slík yfirráð verald-
legs góss, og nú kom fram.
Taldist svo til að einstaklingar
hefðu treyst Jóni Margeiri, að
ávaxta fé sitt, en sjálfur hafði
Jón Margeir stundað þá sjálf-
sögðu iðju, að viða að sér hús-
um og ibúðum, enda einu
tryggu verðmætin í ótryggum
heimi. Svo átakanleg var við-
skiptaflækja Jóns Margeirs, að
jafnvel harðsvíruðustu þjónar
réttvísinnar dáðust að.
HRÆÐSLA
Fregnir um aðsókn að bók-
haldi Jóns Margeirs fóru eins
og eldur í sinu um höfuðstað-
inn. Skattstofan, sem er stað-
ur sem menn ekki heimsækja
nema í neyð, fann sig allt í
einu einn vinsælasta sam-
komustað „laumumilla“, sem
þangað rákust í hópum, tauga
ósyrkir, en hálfbrosandi og
vildu fá að kíkja á „uppgjörið'*
sitt síðasta. Það einkennileg-
asta, fannst skattayfirvöldun-
um var það, að menn þessir
voru skyndilega helteknir ein-
hverri óskiljanlegri þrá, að
„lagfæra síðasta framtal“.
„Það er ekki rétt að snuða yfir
völdin“ var viðkvæði laumu-
millanna, „hér þarf að bæta
úr og leiðrétta“. Þessi skyndi-
lega hugarfarsbreyting kom
skattmönnum algerlega, en
þægilega á óvart. Svona ættu
allir að vera, hugsuðu þeir.
RÁÐ JÓNS MARGEIRS
Þegar Jón Margeir fann, að
Framhald á 8. síðu.
Hláleg útreið kommúnista
Kommaklíkan og áhangendur þeirra hafa orðið fyrir laglegu
— og satt bezt að segja — mátulegu áfalli, enda sýnir blað
þeirra, að hungurslýðurinn er sárlega reiður og sár. Tilefnið
er, auðvitað, að Vátryggingarfélagið er „farið á hausinn" eins
og blaðið segir og eru tryggjendur þar heldur hart leiknir.
Ekki er það þó almenningsheill, sem svo mjög ærir blaðið til
skrifa, heldur tókst svo óhönduglega til, að „allir“ kommar,
sem bíl eiga og ýms fyrirtæki, sem umboð hafa fyrir austan-
tjalds ríkisfyrirtæki hafa tryggt „eigur“ sínar hjá félaginu.
Áhyggjur komma
Kommar hafa sýnilega feilreikn-
að sig í tryggingar-businessinum í
þetta skipti. Þeir verða að endur-
tryggja allt blikkdraslið sitt að aust
an, sem gárungar kalla bíla, og sitja
nú eftir, ltver maður, með milli
800 og 1200 krónu skaða. Eins og
að líkum lætur þykir kommum
sinn liagur mjög hafa raskazt og
þó þeir telji það mátulegt að aðrir
beri skarðan lilut frá borði, þá
sannast, að þeir una allra verst við
eigin skaða.
í rauninni er það svo, að þessi
tryggingarvideysa komma er sjálf-
skaparvíti, því þeim var ekki gef-
inn neinn kostur að tryggja ann-
arsstaðar en hjá hinu óluklcusam-
lega tryggingarfyrirtæki. Þóttust
þeir og ruslasalar þeir, sem verzla
með blikkdósirnar, hafa nokkurn
gróða af þessu, en lukkan sneri við
þeim bakinu með þessum líka fer-
legu afleiðingum.
Auðugir umboðssalar
Skiljanlegt er, að liinn almenni
kommi muni nú hugsa sig um tvisv
ar áður en hann lætur flokksforust-
una eða vikapilta hennar stýra fjár-
festingum sínum, enda er almenn
reiði í röðum flokksmanna. Ekki
bætir úr skák, að flokksmálgagnið
hefur heldur vegið að sínmn mönn
um en ekki, samanber þegar Þjóð-
viljinn sló því upp að einn sá al-
ríkasti í þeirra röðum með umboð
frá sjálfu Rússlandi, var sakaður
um að byggja sér fallegt sumarhús
við Mývatn. Var ritstjórn Þjóðvilj-
ans lengi að ná roða úr kinnum
eftir þær ófarir og mun yfirlýsing
blaðsins um auð umboðsmanna
rússnesks varnings, ekki bæta skap
þeirra, sem nú hafa skaðazt.
Hlálegt
Þetta er einn hlálegasti atburo-
ur, sem flokkurinn hefur stýrt þeim
trúuðu og dyggu í, ekki aðeins fjár-
hagsskaða heldur og bein og mikil
útgjöld vilji bifreiðaeigendur
flokksins, halda áfram að vera f
tryggingarfélögum með gripi sína.
Það eru fleiri en kaupmenn, sem
illa fara út úr viðskiptalífinu.
Rógsmaskína íhaldshópa í fullum gangi
Prófkjörsmenn rœgðir - Albert og KR-klíkan enn upp á kant
Það fór ekki hjá því, að
rógsmaskína Sjáifstæðis-
flokksins færi af stað í sam-
bandi við prófkosningarnar.
Ekki þó svo, að flokkurinn
stæði að róginum, sem er tals-
verð nýjung, heldur hitt, að
undirmálshópar innan hans,
með sérhagsmuni fyrir augum,
hafa tekið upp fyrri iðju og
rægja nú, nær opinberlega,
einstaka til nefnda menn, sem
á listann hafa komizt. Sjálfur
flokkurinn hefur engin afskipti
af þessu haft, enda reynslan
slæm, fyrst i forsetakosning-
um Ásgeirs Ásgeirssonar,
næst í átökum Gunnars Thor
og Kristjáns Eldjárns, sem
sennilega eru viðbjóðslegustu
kosningar hvað róg snertir á
íslandi, og svo þegar fella átti
sr. Grím Grímsson frú að kom-
ast í prestsembætti hér í
Reykjavík, sem endaði með
því, að flokkurinn varð að
skapa aukaembætti sálusorg-
ara í Höfn, til að hlú að kandi-
dat sinum
SMÁIR — EN
HARÐSKTYTTIR
í þetta skipti eru það smáir
en harðskeyttir hópar sem veit
ast að Albert Guðmundssyni
og nokkrum öðrum nöfnum,
sem á listanum eru. Gegn Al-
bert er það m.a. KR-klíkan, vel
skipulögð og harðsnúin, sem
mest lætur á sér bera. Auk
hennar eru svo nokkrir kaup-
sýslumenn og iðnjöfrar, sem
hátt láta til sín heyra og hafa
jafnvel verið búin til slagorð
gegn fylgi við Albert. Sumir
þessara manna eru þekktir og
hafa „blottað“ sig með rógi
sínum og nöfn þeirra vel
geymd til að nota þegar að
kosningum dregur.
Hins vegar er eigi að síður
sterkur hópur, sem fylkir sér
um Albert og frétzt hefur að
allmargir venjulegir flokks-
menn og konur muni veita hon
um brautargengi um helgina,
þegar flokksmenn, hinir al-
mennu, fá að láta skoðun sína
í Ijós. Hafa þeir að „mottó“
„Albert inn“, og leggja hart að
vinum og kunni.ngjum. Albert
vildi ekkert um málið segja, er
hann var inntur álits, en
kvaðst þó víða hafa fundið hlý
hug einstaklinga.
ENGIN BOLABRÖGÐ
Það verður erfitt fyrir flokk-
inn í heild, ef viðhöfð eru bola
brögð í þessum kosningum.
Skal tekið fram, að sannfrétzt
hefur, að borgarstjórinn mun
láta „lista“-menn njóta þeirra
réttinda, sem þeim ber, en slíkt
verður þó ekki sagt um ýmsa,
sem áhrifamenn eru, eða hafa
verið til þessa. Flokkurinn
stendur tæpt og fyrst hann
greip til prófkosninga, þá er
honum hollast, að þar verði
engin undanbrögð, né ofbeldí
viðhöfð. Hinn almenni kjós-
andi vill áfram veldi Geirs. en
hann vill ekki, að öfundsjúkar
Framhald á 2. síðu.