Mánudagsblaðið - 09.03.1970, Side 7

Mánudagur 9. marz 1970
Mánudagsblaðið
7
Það blæðir undan éða apanuni
Framhald af 8. síðu.
endanlega vanmáttar mannpeys-
unnar gagnvart sköpunarverkinu
og náttúrulögmálunum.
Árið 1945 hófst nýtt tímabil í
mannkynssögunni. Óði apinn hafði
tekið heimsvöldin að fullu. Og óði
apinn hefir engan skilning á áskor-
uninni: Hugsið! Óði apinn æpir
bara: Kjósið!
En réttmæt refsing náttúrulög-
málanna og sköpunarverksins, hins
eina algilda, hins eina alhæfa, hlýt-
ur að verða, ef kraftaverkið verður
ekki til lífs; á að verða, ef óða ap-
anum verður ekki útrýmt; skelfileg,
ógurleg í tortímingarmætti sínum.
Hvort heldur henni yrði fullængt
í ógnum atóm-, kóbalt- og vetnis-
sprengja; baneitrun og/eða eyðingu
Iagar, Iofts og gróðurs; ellegar
hörmungum skefjalausrar fólks-
fjölgunar, þá má enginn, er sér
hvert stefnir, en er einskis megn-
ugur, láta neinar aðrar tilfinningar
ná tökum á sér heldur en fölskva-
lausa undirgefni og dýpstu lotn-
ingu fyrir því valdi, er rækir þenn-
an allherjarspádóm.
„WASHINGTON: — Vissu-
lega er orðið tímabært að
horfast í augu við stað-
reynd, sem ómögulegt er
að dyija lengur. Tilraunin
til þess að fella skóla lands
ins í sama mót er hörmuleg
mistök.
Það eru gildar ástæður
fyrir þyí.að fela þessa stað-
reynd íyrir almenningi. Að
viðurkenna þetta sem stað-
réýiid; é'r sama og að gleðjá
sérhvern kynþáttaaðskiln-
aðarsinna og afturhalds-
mann í landinu. Þar ofan í
kaupið er skipbrot samruna
stefnunnar skipbrot banda-
ríska þjóðfélagsins sjálfs,
skipbrot GOÐSAGNAR-
INNAR um sambræðslupott
inn eins og hún leggur sig.
En samt, sannleikurinn, eins
og morðfregnin, brýtur sér
braut, og það er ekki nokk-
ur möguleiki lengur til þess
að komast undan þeim ótví-
ræða sannleika, að sam-
runastefnan er yfirsjón.“
— Stewart Alsop, bandarískur
stjórnmálablaðamaður:
„THE TRAGIC FAILURE" (í
grein í NEWS-WEEK", New
York), 23. Febrúar 1970.
PARADlSAR SKILYRÐI
Handan Atlanzhafsins, á megin-
landi Norður-Ameríku, allt vestur
að Kyrrahafi, á 9-363.353 km3 alls-
nægtalandssvæði, breiða Bandaríkin
úr sér. Þar hefðu átt að vera hin
ákjósanlegustu, hin albeztu hugsan-
legu skilyrði til þess að gera hug-
sjón óða apans, múgæðið, að þeim
sældarveruleika, er trú hans bauð.
Dæmalaus náttúruauðæfi, tak-
markalaust frelsi, óvenjulegt þjóð-
félagsforræði fjöldans, engin trufl-
andi arfleifð, engin hætta eða ótti
vegna árása eða ágengni erlendra
ríkja — allt var þetta vöggugjöf til
landsins barna, tilvalið stæði undir
sambræðslupottinn. The Common
Man hafði því öll skilyrði, allar
nauðsynlegar efnisforsendur, til
þess að byggja upp þjóðfélag í
sinni eigin mynd, eftir sínu eigin
höfði — jarðneska paradís, sem af-
sannaði alla „fordóma" fremstu
hugsuða og spekinga liðinna alda,
allar götur frá Jesaja (740—699 f.
Kr.), „konungi spámannanna", til
Spenglers, um að engrar vizku væri
að vænta af almenningi.
Og svo sannarlega var ekkert Iát-
ið óreynt.
Á meðan enginn þurfti um ann-
að að hugsa, en að ausa fjármunum
upp úr gullkistunum, þá áttu allir
nóg föt og átu nóg kjöt.
En — hvernig USA-draumurinn
um paradís síðan hefur rætzt —
það fræða fjölmiðlunartækin okkur
um oft á dag, og er því óþarfi að
fara nákvæmlega út í þá sálma hér
og nú.
„Þegar svo er komið, að
við búum við skólakerfi,
sem þá og þegar kann að
splundrast um þvert og
endilangt landið, þegar
kennararnir þurfa lögreglu-
vernd í skólunum, og þegar
nemendurnir eiga í blóðug-
um bardögum í skólunum
og kennslustofnunum, þá
blasir við okkur siðmenning
f upplausn.“
— Abraham Ribicoff, senator
fyrir Connecticut-fylki, helzti
leiðtogi Demokrata í Öldunga-
deild Bandaríkjaþings: í ræðu í
Öldungadeildinni 13. Febrúar
1970.
„THE CAPITAL OF CRIME“
Enginn þarf að efast um, að klær
óða apans séu beittar, tennur hans
hvassar. Og orð Ribicoffs taka af
öll tvímæli um það, að jafnvel
þverúðarfyllstu frjálslyndiskollar
eru loksins farnir að finna fyrir
þeim — Samruni kynþáttanna er
ógnun við siðmenningnna.
En að finna er ekki sama og að
skilja, og því síður nokkur trygg-
ing fyrir skynsamlegum gagnráð-
sröfunum.
Beittasta kló lýðræðisins hefir á-
vald verið jafnræðisdellan (alltr
menn eru skapaðir jafnir"), af
henni hlýzt það svöðusár, drepkýli,
sem tærir þjóðarlíkamann upp á
lífsskeiði fárra kynslóða. Saurgun
kynþáttarins, eitrun blóðsins, verð-
ur aldrei bætt, hvað svo sem allri
framleiðniai.kningu eða hagræð-
ingarkúnstum líður. Afleiðingar
hennar em því teknar að bitna á
Bandaríkjamönnum af sívaxandi á-
kafa, sem eru ennþá hörmulegri
fy'r þær sakir, að af hálfu ábyrgra
aðila bólar hvergi á viðnámi, þaðan
af síður á afturbata. Og þannig er
ástatt
9 þrátt fyrir þá sögulegu stað-
reynd, að engin þjóð hefir
hingað til tortímzt sökum tap-
aðra stríða, en hins vegar marg-
ar vegna kynspillingar,
# þrátt fyrir varnaðarvítið Suður-
Ameríku, eitthvert allra nátt-
úruauðæfaríkasta landssvæði
jarðar, sem sekkur daglega
dýpra og dýpra niður í fen ör-
birgðar og vonleysis, þar sem
af samanlögðum íbúafjöldanum,
um 180 milljónum, eru aðeins
um 35 millj. hvítir, en hins
vegar um 25 millj. hreinir Indí-
ánar, um 30 millj. hreinir Negr-
ar og afgangurinn, yfir 90 millj.
kynblendingar af sundurleitasta
tagi samkvæmt þeim skýrslum,
sem ég hefi nýjastar (frá 1967)
og
9 þrátt fyrir að hvítir Bandaríkja
menn flýja stórborgir sínar þús-
undum saman daglega, en þær
verða svartari í fyrramálið held-
ur en þær eru í kvöld.
Washingtaon, höfuðborg Banda-
ríkjanna, þar sem 94% — níutíu
og fjórir af hundraði — skólanem-
enda eru Negrar, er nú almennt
kölluð The Capital of Crime
(,. .WSWEEK", 12. Jan. 1970).
en þar er það ekki alveg dæmalaust,
af 1 2 ára stúlkubörnum hafi verið
nauðgað í kennslustundum, og
morð framin í frímínútum.
„Og naumast nokkur
Lobby (hagsmunastreytu-
klíka, sem beitir sér einkum
að þingi og stjórnarvöldum
Innskot undirritaðs) er jafn
voldug, varla nokkur þjóð-
ernissamtök koma jafn ein-
huga fram eins og banda-
rískir Júðar: Þeir hafa á
höndum forystuhlutverk í
röðum menntamanna á
bandarísku Austurströnd-
inni, þeir ákveða einnig oft,
hver verður valinn í hvaða
pólitískt embætti.“
— Der Spiegel", Hamburg: 23.
Febrúar 1970.
MEIR LINDSAY
„Þeir" ráða einnig hver er borg-
arstjóri í New York, eða Jew York,
eins og borgin er oft nefnd, þar
sem nær þriðji hver kjósandi er
Júði. Núverandi borgarstjóri, John
V. Lindsay að nafni, uppskafningur
af Kennedy-gerð, á „þeim" t.d. nær
eingöngu að þakka endurkosningu
sína í Nóvember f. á. „Fast auss-
chliesslich", segir „Der Spiegel".
Hámark kosningabaráttu Lind-
says var hin opinbera móttaka
Goldu Meir, forsætisráðherra ísra-
els, sem kom þangað í vopnainn-
kaupaferð sinni til Nixons um miðj
an mánuðinn. Öllum fregnum ber
saman um, að sú móttaka hafi verið
Lindsays í kringum perlu ísraels
nefndu andstæðingarnir borgarstjór
ann (enska: mayor) ekki framar
„Mayor Lindsay" heldur „Meir
Lindsay".
Hinn þóknanlegi borgarstjóri
hefir og þakkað fyrir sig á marg-
víslegan liátt. Nú síðast fyrir rösk-
ui há" mánuði, er Pompidou
Frakklandsforseti kom í opinbera
heimsókn til Bandaríkjanna. ,Aíeð
tilliti til hinna júðsku kjósenda
sinna neitaði hann Frakkanum um
sérhvern virðingarvott, sem átta-
milljóna-borgin er þó annars vön
að veita hátíðlega í tilefni af heim-
sóknum erlendra þjóðhöfðingja."
(„Der Spiegel").
Svo eru þeir menn til, hreint
ekki svo fáir eða skyniskroppnir,
sem halda í alvöru, að Rússum þyki
taka því að kosta til stríðs gegn ríki,
er haldið er öllum einkennum
bráðafársins og ekki getur staðizt
örlagaglímu sína nema um tiltölu-
lega stuttan tíma enn.
Nema auðvitað að öll þekkt
mannfélagsöfl hafi skyndilega
misst gildi sitt.
]. Þ. A.
Camel Camel Camel Camel Camel Camel
O
o
3
fD_
o
fi
1
n_
O
Q
3
O
a
3
O
o
3
O
o
3
2.
O
o
3
2.
O
o
3
2L
O
o
3
m
EF ÞÖ LÍTUR í ALHEIMSBLÖÐ
ER ÁVALLT
CAMEL
<u
E
o
U
"S
JELs
c
u
mst
Qí
E
o
U
ö
E
o
U
ö
E
o
U
s
E
o
U
"S
E
o
U
"S
E
o
U
"S
E
o
_ ___________________U
Camel Camel Camel Camel Camel CameE