Mánudagsblaðið - 23.11.1970, Blaðsíða 2

2
Mánudagsblaðið
Mánudagur 23. nóvember 1970
ÚR SÖGU LANDS OG LÝÐS
Loppa og Jén
Loppnfóstri
Á Bleiksanýrairdad, afrétt
Fnjóskdælinga, er skál sú í fjalii
þar vestan megin ár, sem Loppu-
skái heitir. Sagt er, ad skái þessi
beri nafn af flaigðkomu einni, er
í fymdinni hafi búið þar í heili,
og að flagðkona þessi hafi eitt
sinn sifccHliö manni einum, er Jón
hét, unguim manni og efniiegum,
þegar hann vair að tína grös með
öðru fólki. Loppa hafði Jón hedm
í helli sinn, og var þar systir
hennar fyrir, en ekSki flei.ra trölla
Systurnar voru báðar í blóma
alduirs síns, en með því að þá
var kristni löngiu komin um alllt
land, en tröll á förum, hugðu
þser hafa Jón þennan til fylgis-
laigs við sig ,sivo þær gætu auk-
ið kyn sitt. Lögðu þær því alla
alúð á að fara sem bezt með
hann og létu hann ekkert sikorta,
sem eflt gæti þroiska ha,ns. Þær
tóku hann oft og mökuðu hann
í eins konar smyrslum og teygðu
hann á mtíli sín. Líka orguðu
þær í eyru honum tii að trylla
hann. Aldrei létu þær hann ein-
an eftir í hellinum, og aidrei fór
nema ein í senn tiil aðdráttanna.
Liðu þannig noikkur missiri, að
Jón féKk ekfci sól að sjá og aldr-
ei færi til burtlfarar, sem hann
hafði einatt lömgun til, þó hann
dyldi þær þiess.
Þraufgóðir á
raunastunsl
II. bindi
Bá'kaútgáfan Hraundrangi hef-
ur sent á markað framannefnda
bðk eftir Steánar J. Lúðvíkssom,
biaðamann, en hann er einnig
höfundur fyrsta bindis í sama
bókarfiokki, er kom út á sl. ári.
Ánnað bindi spannar árin 1935-
1941, að báðum árum meðtöldum.
í bókinná er fjöldá sögulegra
Ijósmynda.
í formólsorðum bókarinnar
segir höfundur að með
þessu ritverki sé fyrst og freimst
ætiunin að reyna að safna á einn
stað upplýsin,giuim, sem enn eru
fyrir hendi um bjarganir og slys-
farir frá því að Slysavamafélag-
ið var stofhað, og reyna á þann
hótt að bjarga fró gleymsku
unnum afrekum þeirra sem að
björgunaraðgerðum hafa staðið,
svo og geyrna sögu þeirra er urðu
að lúta í lœgra haldi í barótt-
ueni við öblíð náttúruöfl eða
urðu fóroarlömib ótaka styrjarl-
arþjóðanna.
Höfundur færir Siysavamafé-
lag Islands sérstakar þakkir fyr-
ir fyrir samstarf og fyrirgreiðsSu,
jafnt hinum almenna félagsmanni
sem forystumönnum þess, og
hvetur fóiik sem þýr yfir frá-
sögnum af björgun og sjóslysum
bæði fyiir og eftir stofnain
Slysavamafélagsins að hafa sam-
band við útgáfuna, enntfremur
lýsir hann eftir söigulegum ljós-
myndum varðandi sama efni.
■Þraiutgóður á raunastund —
annað bindi — er sett í Prent-
stofu G. Benediktssonar, prentað
í Prentsmiðjunni Viðey og bund-
ið í Bóklbindaranum hf. Kápu-
mynd geröi Jakob V. Hafstein.
Eitt sinn hvairf systir Loppu,
svo Jón vissi ekki, hvað af
henni varð; fór hún eitthvað til
búsaðdrátta, en kom aildrei aftur.
Ætlaði hann, að hún mundi hafa
látizt á einhvem hátt. Varð
Loppu mjö'g anigursamt við missi
systur sinnar, því hún trúði ekJki
vel fóstra sínum. Hlaut hún nú
að starfa allt ein og iáta Jón
einan. Var hún þó aldrei svo
lengi burtu, að Jón sæi sér strok-
færi; gjörir hann sér þá upp
veiki og lézt þúngt haldinn. Þótti
Loppu það hið mesta mein og
bað hann segja sér, við hvað hon-
um mundi batna, en hann sagði,
að líkast væri, að sér rnundi
batna, ef hann fengi 12 ára gamil-
an hákarl. Loppa lofar að út-
vega honum hann. Býr hún sig
nú til ferðar, fer af stað, en
kemruur brátt aftur til að forvitn-
ast um, hrvort fóstri hennar lægi
kyrr, og var það; ætilaði hún, að
þá mundi allt vera svikalaust, og
fer leið sína.
Litlu síðar rís Jón úr rekkju,
fer út úr helllinum og niður til
árinnar. Hittir hann stóðhross á
dalnum og tekur eitt og riður
niður daJinn, og þraut það brátt,
því svo var Jón þungur orðinn,
að hann var óbœr hverjum hestá.
Fór hann svo alia leið niður til
Illugastaða; haifði hann þá sligað
þrjá hesta og þó mátt ganga
miestalla leiðina. Þegar hann
kiemur sunnan á túnið á Illuiga-
stöðum, heyrir hann, að Loppa
fóstra hans kallair uppi á Mið-
degishólnum og segir: „Héma er
tóif ára gamJli hákarlinn, Jón!
og þrettán ára þó; ég sótti hann
á Siglunes.“ Jón var yfirkominn
af mæðd, en hraðar þó ferðinni
enn meir að kirkjunni. brýtur
hiuirðina með hnefa sínum og bið-
ur, að Mukkunni sé hringt; var
Loppa þá kcminn að læk þeim,
sem er skammit fyrir sunnan
kirkjuna á túninu. En þegar hún
heyrir Mukknahljóöið, Jwarf
hún aftur; heitir þar síðan
Tröllkonuv öllur.
Um Jón etr það að segja, að
svo var vöxtur hans mfkill og
afskapHegur orðinn, að höfuð
hans tök miæni kirkjunnar, þá
er hann stóð uppréttur í henni.
Hann náði prests fundi, lifði síð-
an þrjá daiga og dö svo. Ætluðu
menn, að mœðin af hiaupunum
heíði dregið hann til dauða. Lík
hans var gratfið í kirkjugarði við
norðurhlið kirkjunnar á Illuga-
stöðum, og er það til sönnunar,
að nálæigt mdðri 18. öld var þar
grafið lík, og kom upp iærflegg-
ur svo miikiH. að enginn hafði
þvílfkan séð. Þá bjó bóndi sé á
Steinkirkju, er Oddiur hót, hann
var faðir Þorlauigar, sem átti
Dýnus Þorláksson og bjó með
honum í Tungu í móðuharðind-
unum og missti þar í hallærinu
eliefu böm sín. Oddur þessi var
viðstaddur. Hann var hæstur
manna í sófcninni; hann tók legg-
inn og maaldi við sd.g, og nam
leggurinn frá jörð mjaðmahöf-
uð á Oddi. Var það þá fyrir satt
haft, að leggur þessi væri úr
Jóni Loppufóstra. Eitthvað
fannst og fleira af beinum hans.
Beinin vcnru mijög rotin, og ætl-
uðu menn, að þau hefðu undra
lengi í moldu leigið, og það þvi
heldur sam raun var á, að lík
rotna mijög seint þar í garöinum,
sem er kaldur og votur; viður
fúnar þar og undra seint.
s'.
ÍoFTlEl
mm
Á tímabilinu frá 1. desember til 1. janúar
eru sérstök jólafargjöld
í boði frá Evrópu til íslands.
Jólin eiga að vera hátíð allrar fjölskyldunnar.
Jólafargjöldin auðvelda það.
Skrifstofur Loftleiða, ferðaskrifstofurnar
og umboðsmenn Loftleiða úti á landi
gefa allar nánari upplýsingar.
ÞÆGILEGAR HRAÐFERÐIR HEIMAN OG HEIM
FLUGFERÐ STRAX — FAR GREITT SÍÐAR.
nitiu SNJÓHJÓLBARÐAR: MEÐ EÐA ÁN ÍSNAGLA :
§§ Þér komizt lengra f ■ Þér hemlið befur | ■ Þér takið betur af stað | : á Yokohama s ; snjóhjólbörðum Z TRYGGIÐ öryggi yðar og annarra : í umferðinni § akið á Yokohama jjc með eða án ísnagla í|j
! VÉLAOEILD SÍS SSöaUM f : ARMÚLA 3, SIIVII 38900 UM LAND ALLT : j
r