Tíminn - 27.08.1977, Qupperneq 7

Laufiardagur 27. ágúst 1977
7
þann blett, þar sem
leikurinn fór fram —
öllum til mikillar
gleði. Það er þvi ekki
undarlegt, að sum-
um yrði að orði — að
þar væri blessaður
hann ólafur helgi
Haraldsson að verki.
Sýningin var sótt af
700 manns, og meðal
gesta var drottning
Danmerkur,
Margrethe, og
norska krónprins-
essan Sonja.
í spegli tímans
S tiklas t öðum
Svalur, þér finnst ég
auðvitað vera mesti
óþokki að
Ég var eiginlega bara
að fara að þinum
ráðum, að forðast
í Hann ætlaði sér '■/ Já, ég
‘ bara að bagga ..) viður
mig aftur, þúr-^'kenni að
\veizt það -v'
bezta
ráðið
Sack.
Hann hefur svikið þig jÞessár
?margoft og þetta byssur ‘
var ólögleg vara ^
þetta var h sem hann var ,
eru hans
vandamál ?
núna!
spurningin
Hvaða myndlistarmann finnst
þér mest um?
ólafur Agúst ólafsson, fram-
kvæmdastj.: Kristján Friðriks-
son.
Guðjón Kristinn Einarsson , tré-
smiöur: Ég er náttúrulega ekki
mikið inn i þessum málum, og hef
litið kynnt mér þessa yngri lista-
menn. Ég hef nú alltaf verið hrif-
inn af Sigurjóni Olafssyni. Af
þeim, sem eru dánir, er ég
hrifnastur af Einari Jónssyni.
Hann er alltaf númer eitt hjá
mér. Barbara Arnason var auð-
vitað lika stórkostleg á sinu sviði.
Magnús Þorgeirsson, bifvéla-
virki: Rikharð Jónsson.
Gunnar Bjarnason, leikmynda-
teiknari: Ég myadi segja Sverrir
Haraldsson af þeim lifandi is-
lenzku. Af erlendum held ég mest
upp á Salvador Dali.
Hafsteinn Halldórsson, elli-
lifeyrisþegi: Picasso, hann var
svo fjölhæfur. Hann náöi að
skipta á milli hinna mismunandi
stefna eftir að hann var orðinn
fullnuma i einni þeirra. Picasso
var einstakur.