Tíminn - 15.12.1977, Blaðsíða 12

12
Fimmtudagurinn 15. desember 1977
Er unnt að lækna
Kindt Flyborg meö heyrnartæki
vatnsflöskur og mælibúnaö.
fólk með hljóð-
bylgj um og
vatni?
Hann er danskur verk-
fræöingur og heitir Kindt Fly-
borg. A skrám hans eru nöfn tólf
þúsund sjúklinga og hann
heldur þvi fram, aö einhvers
staöar á milli niu og tiu þúsund
þeirra séu reiöubúnir til þess aö
staöfesta það aö þeir hafi hlotið
hjá honum lækningu eða aö
minnsta kosti linun þjáninga.
Hér um bil allt þetta fólk sneri
sér til hans eftir aö hafa árum
saman leitað sér lækninga hjá
lærðum læknum.
Þetta fólk er auöfundið.
Gamall maöur sem var svo illa
leikinn af gigt, aö hann gat ekki
komizt i buxurnar hjálparlaust.
Nú getur hann beygt sig niður
og hnýtt skóreimar sinar. Kona
á fertugsaldri haföi lengi átt við
megnan höfuðverk aö striöa og
svo illa var hún haldin, aö hún
varð stundum aö liggja i dimmu
og hljóðeinangruðu herbergi til
þess að hafa viöþol. Sterkustu
lyf gögnuöu henni aðeins stutta
stund. Nú hefur hún losnað við
þessar höfuökvalir, og segist
þakka þaö Flyborg.
Ung kona þjáðist af andar-
teppu sem tengdist meöfæddum
hjartagalla. Hún kom til
hjálparstöövar Flyborgs blás-
andieins og hvalur en fór þaðan
meö eðlilegan andardrátt, aö
þvi er hún sjálf segir.
Kindt Flyborg lætur sjúkling-
ana liggja aftur á bak i hvildar-
stól. Hann notar heyrnartæki
sem gefa frá sér hljóö er eiga aö
geta unniö bug á margvislegum
vandkvæðum fólks. Auk þess
fær það vatnsflöskur heim meö
sér, svokallaö Flyborgsvatn og
úr þeim á þaö að drekka tvo
millilitra tvisvar á dag.
Sé svo að Kindt Flyborg geti
raunverulega læknað fólk meö
þessum hætti er býsna margt
sem meta verður aö nýju.
Þessi danski verkfræöingur
heldur þvi fram að allar lifandi
frumur og öll lifandi liffæri hafi
ákveöna bylgjutiöni og þessi
tiðni megi ekki raskast, ef sam-
búöin i likamanum er þau
mynda eigi ekki aö fara Ur
skoröum. Hann segir aö þessi
kenning sé ekki ný af nálinni,
þvl að hana megi rekja allt til
fornaldar og hún hafi veriö til
mörg hundruöum árum fyrir
upphaf timatals okkar.
,,Allir hlutir mannslikamans
hafa bylgjutiðni sem lýtur
ákveðnum lögmálum,” segir
Kindt Flyborg og hiö sama
gildir aö sjálfsögöu um dýr og
jurtir. Lifur hefur sina tiöni,
nýra hefur sina tiðni. Og jurtir
hafa lika sina tiöni. Sé bylgju-
tiönin eins og lögmál náttúrunn-
ar ætlast til að hún sé, þá er ein-
staklingurinn heilbrigður. Fari
tiöninúr réttum skorðum sýkist
það liffæri.”
Flyborg segir aö viðleitni
beinist einfaldlega aö þvi, aö
koma tiöninni aftur i rétt horf.
Og áhrif þau sem tiöni hljóöa
hafa á manninn, hafa lengi
verið kunn og hið sama gildir
um jurtir.
1 nokkrum háskólum i Ind-
landi hafa lengi verið gerðar
rannsóknir, erhafaþaö mark að
kanna áhrif þau sem tiöni hljóða
hafa á jurtir. Bandarikjamenn
hafa byrjaö sams konar rann-
sóknir meðal annars meö hlið-
sjón af þeim niðurstööum sem
fengizt hafa i Indlandi, og á
seinustu árum hefur verið
farið aö rannsaka visindalega
hvaöa áhrif hljöð hafa á menn
og dýr.
Þegar árið 1940 geröi sænskur
sálfræðingur, Alex Pontvik, til-
raunirsem virtustleiða i ljós aö
tónlist gæti haft veruleg áhrif á
andlegar þjáningar. Lærdóms-
maöur i Kaupmannahöfn dr. K.
Holt-Hansen hefur leitt rök aö
þvi aö sumir hljómar geta haft
áhrif á bragðfæri manna.
Kindt Flyborg segist hafa
uppgötvað á árunum 1964 og
1965, aö i manninum sé
ómsvörun sem mjög svipi til
sams konar fyrirbæra er þekkt
voru i hljómfræöinni. Séu
slegnar tilteknar nótur á pianó
geta komið fram ómsveiflur á
fiölu sem liggur á borði einhvers
staðar i námunda. Strengir
fiðlunnar byrja ekki aö titra
fyrr en þeir hljómar sem aö
henni berast hafa ákveöna
tiöni. A sama hátt segir Fly-
borg að sérhvert líffæri I lifandi
manni hafi sina tlöni og hann
heldur þvi fram að sér hafi
tekizt aö mæla þessa tlöni
sem sé á bilinu 0. 1 Hz til 1
Khz. Þegar þessu marki var
náð telur hann sig hafa haft aö-
stööu til að kanna áhrif
hljóösveiflna á tiltekin llffæri.
Hann fullyröir aö hafa megi
áhrif á sjúk liffæri með réttri
röð tóna og koma þeim aftur i
þaö jafnvægi, sem þeim er
áskapaö. Hann lék samstæður
tóna er hann tók upp á segul-
bönd og þessum tónum beinir
hann siðan aö sjúklingum sinum
meö aðstoð heyrnartækis. Meö-
feröin varir i sextán minútur.
Vatnið'sem hann notar kemur
seinna til sögunnar. Þar telur
hann sig hafa gert aðra upp-
götvun, sem einnig sé mikils
verö. Vatniö er upphaflega aö-
eins venjulegt drykkjarvatn.
Þetta vatn er meðhöndlaö i raf-
eindatækjum og straumur er
sendur gegnum ryöfriar stál-
plötur svo aö þaö fái hliöstæða
tiðni og ómarnir á segulböndun-
um. Með þessum hætti telur
hann að sjúklingarnir geti full-
komnað lækninguna heima hjá
sér ef vatnið er réttilega tilreitt
með hliösjón af þeim meinum er
lækna á. Hann segir aö vatniö sé
virkt I fjóra til fimm mánuði en
siðan fjari virknin út. Engum
efnum er bætt I þetta vatn og
þess vegna finnst ekki nein
breyting á þvi þótt það sé
kannaö i efnarannsóknarstof-
um. Samt sem áður segist Fly-
borg nú hafa vatn sem hlaöið sé
tiðni er á við þrjátiu mismun-
andi liffæri.
Flyborg viðurkennir aö hann
geti ekki skýrt hvernig þetta
vatn eöa tiönin sem i þvi á aö
vera, nái til hinna sjúku eða
brengluðu liffæra og þess vegna
verði aö meta það eftir
árangrinum einvöröungu.
Sjúklingar Flyborgs eru rann-
sakaðir nákvæmlega áöur en
hann tekur viö þeim. Blóö-
þrýstingurinn er mældur,þvag-
sýni rannsökuð og þar fram
eftir götunum. Sjálfur mælir
Flyborg svonefndan svörunar-
tima. Svörunartimi er sú stund,
sem liöur frá þvi sjúklingurinn
heyrir hljóðið i heyrnartækinu
þar til hann nær aö þrýsta á
hnapp. Svörunartimi er oftast
0,2 sekúndur. Hann getur þó
verið mislangur hjá sama
manni og er taliö að með
fimmtán mælingum fáist rétt
meðaltal. Þegar þessum svör-
unarmælingum er lokiö fær
sjúklingur hljoðmeðferð þá sem
auka á hormónamyndumvmikil-
vægra liffæra. Um það bil
stundarfjórðungi siðar fer fram
ný svörunarmæling og af breyt-
ingum þeim sem verða á svör-
unartimanum, telur Flyborg sig
geta ráöiö hvernig ástatt er um
jafnvægið milli þess kerfis lik-
amans, sem tengt er
kkjaldkirtlinum og þess, sem
tengt er kynkirtlunum. Hér
verður þó aö gæta aldurs sjúkl-
ingsins, lyfja þeirra sem hann
kann að nota og nokkurra fleiri
atriöa.
Þegar þessari könnun er lokiö
telur Flyborg sig þess umkom-
fnn að hefja lækningu.
Það er aragrúi meinsemda
sem Flyborg telur sig ráða
við eða hafa von um aö ráða viö.
„Ég viðurkenni” segir hann
,,aö hér er komið út á sviö sem
er litt kannað og litt þekkt og
það verður ekki fyrr en eftir
langan aldur aö menn fá fulla
yfirsýn um þetta. En reynsla sú
sem ég hef fengið siðan árið 1965
að ég hófst handa um þetta, seg-
ir mér, hvaða sjúkdóma mér
hefur oftast tekizt að ráða bót á.
Flyborg nefnir i fyrsta lagi
höfuðverk og þar næst andar-
teppu og ofnæmissjúkdóma.
Siðan viðvarandi bólgur, gigt,
truflanir á hormónum tauga-
veiklun óttakennd og þunglyndi
nýrnaveiki og sjúkdóma sem
tengjast þvagrás lifur og galli.
Og fleira telur hann upp. En um
Parkinssonsveiki segir hann
sérstaklega að hann geti ekki
bentá neittdæmiþessaðhonum
hafi heppnazt að ráða böt á
henni.
Þegar Flyborg er um það
spurður hvernig læknar hafi
brugðizt við aðgeröum hans
svarar hann þvi til að vafalaust
hafi þeir fulla ástæðu til þess að
lita á sig eins og hár i finni súpu.
Samt sem áður hafi hann ekki
orðið fyrir stórkostlegri gagn-
rýni úr þeirri átt. Um marga
sjúklingana gildir og það að það
er læknunum frekar léttir, er
þeir koma ekki lengur i biðstof-
ur þeirra. Þetta fólk hafi að
meðaltali leitað sér heilsubótar
Sjúklingar i legustólum hver með sitt heyrnartæki.