Fréttablaðið - 29.07.2006, Blaðsíða 18

29. júlí 2006 LAUGARDAGUR18
ME‹
Í FRÍINU
ÁSKRIFT
LOTTAR‹U
NÚ
lotto.is
Me› LOTTÓ Í ÁSKRIFT
gætir flú líka unni› einn
af 30 stórglæsilegum
aukavinningum
í áskriftarleiknum.
LOTTÓ
ÁSKRIFTAR
LEIKUR
E
N
N
E
M
M
/
S
ÍA
/
N
M
2
2
6
3
9
Flugdólgar í flugfreyjubúningi
Kæra
Dagbók
Þráinn Bertelsson skrifar
Í Dagbók Þráins Bertels-
sonar er sagt frá
hámarki hvíldarinnar,
svala fyrir 25 evrur,
skemmtilegu ferðalagi
og dularfullri útleigu á
ókeypis barnarúmum.
Einnig er fjallað um
húsnæðismál, sólskin
handa öllum og lands-
föðurlegan eiginleika
fyrsta þingmanns
Reykjavíkur.
■ FÖSTUDAGUR, 21. JÚLÍ
37° HITI
Ferðalagið gekk vel. Við Sólveig
sóttum ferðafélaga okkar, barna-
börnin Andra og Litlu-Sól, klukk-
an níu í gærmorgun og lögðum af
stað í hádeginu í langþráð sólarfrí
til hinnar yndislegu eyjar Majorku.
Sú eyja er svo vinsæl af ferða-
mönnum að þangað kemur að
minnsta kosti tíföld íbúatala eyj-
arinnar á hverju ári - sem sam-
svarar því að þrjár milljónir
erlendra ferðamanna
kæmu að Gullfossi og
Geysi árlega - en um
slíka framtíð dreymir
suma heima á Fróni.
Innritun gekk fljótt og
vel og stimamjúkir
Securitas-liðar leituðu
okkur vopna með
gúmmíhönskum.
Í Mæjorka-
vélinni frá Futura-
flugfélaginu var
hvert sæti skipað og
okkur til mikillar
ánægju sáum við að
frændi minn dr. Össur
Skarphéðinsson for-
maður Spes hafði líka látið heillast
af ferðatilboði Heimsferða ásamt
dr. Árnýju konu sinni og heima-
sætunum Ingu og Birtu. Það voru
fagnaðarfundir.
Það á greinilega ekki við alla
að starfa í ferðamannaiðnaði og
flugþernur Futura höfðu sumar
hverjar komið sér upp þeim sið að
stynja og ranghvolfa í sér aug-
unum, ef einhver farþeg-
anna gerðist svo djarfur að
biðja þær um viðvik, eink-
um barnafólk. Með þessu
móti gátu þær sparað sér
töluvert ónæði.
Flugdólgar voru engir
um borð aðrir en
flugfreyjurnar, og
lá við að ég sakn-
aði þeirra, þegar
mér blöskraði
seinagangur og
yfirlæti starfs-
fólksins. Þó
mátti hafa af
því nokkra
afþreyingu.
Tveggja
tíma munur er á Íslandi og
Mæjorku og var klukkan farin að
ganga sjö þegar við lentum.
Það fór ekki milli mála að við
vorum í alvöru sólarlandaferð því
að við gengum út úr flugvélinni í
37° hita; það glaðnaði yfir stirðum
liðamótum og svitakirtlarnir
brugðu á leik.
Eftir klukkutíma rútuferð
komum við svo á hótelið sem mun
hýsa okkur næsta hálfa mánuð.
Það heitir Park og er íbúðahótel við
litla vík sem er kennd við gull og
heitir Cala d’Or. Þetta hótel er
nokkuð við aldur og býður ekki upp
á nútímaþægindi eins og loftkæl-
ingu, þess í stað gafst okkur kostur
á að leigja ofurlitla viftu fyrir 25
evrur.
Barnarúmið handa Litlu-Sól
sem ferðaskrifstofan hafði lagt
áherslu á að við greiddum sjö þús-
und krónur fyrir með góðum fyrir-
vara var hvergi sjáanlegt, en lipur-
mennið Antonio í afgreiðslunni
útvegaði okkur samanbrotið barna-
rúm, nokkuð sjúskað að vísu, en
barnarúm samt. Þegar ég sagði
honum að ég hefði greitt fyrir fram
fyrir afnot af rúminu sagði Antonio
að það gæti ekki staðist - af þeirri
einföldu ástæðu að afnot af barna-
rúmum væru ókeypis á þessu hót-
eli, þannig að einhver á ferðaskrif-
stofunni Heimsferðir virðist hafa
af því aukatekjur að leigja barna-
fjölskyldum rúm sem hótelið lætur
af hendi ókeypis. Þetta mál gæti
verið hæfilega flókið fyrir Ríkis-
lögreglustjóraembættið að æfa sig
á.
Allt var þetta umstang dásam-
legt og hressandi eftir langt ferða-
lag og um síðir sofnaði fjölskyldan
við notalegt suðið í viftunni sem
gaf frá sér táknrænan svala.
Morguninn fór í húsnæðismál.
Þótt samkomulagið sé gott í fjöl-
skyldunni er útilokað að við getum
eytt hálfum mánuði saman í einni
kös í þeirri skonsu sem okkur var
úthlutað í gærkvöldi.
Lipurmennið Anton í afgreiðsl-
unni taldi samt öll tormerki á því
að hægt væri að finna handa okkur
rýmri eða loftbetri húsakynni.
Kveinstafir um fjölskyldu-
stærð, hita og heilsu-
spillandi húsnæði
breyttu engu þar
um, uns þar kom í
samtalinu að ég
dró upp lúið seðla-
veski og spurði
hvort hugsanlega
væri hægt að notast við
fáeinar evrur sem
rök í málinu. Af
þykkt og ummáli
pyngjunnar réð
Anton sam-
stundis að ég
væri enginn
alþýðumaður
og það rifjað-
ist upp fyrir
honum að
handan götunn-
ar væri björt og
rúmgóð íbúð
sniðin að þörfum
heldra fólks fyrir tíu evrur auka-
lega á dag.
Dagurinn fór að mestu leyti í
flutninga. Starfslið hótelsins varð
ósýnilegt um leið og ég fór að basla
við að draga á eftir mér ferðatösk-
ur enda er á engan mann leggjandi
í 40° hita að erfiða meira en sem
samsvarar því að blaka blævæng.
Eftir flutningana ákvað ég að
gera mér glaðan dag og bauð Öss-
uri frænda mínum á kaffihús, þar
sem við sátum um stund og röbb-
uðum saman samkvæmt þeirri
verkaskiptingu sem við höfum gert
með okkur, en hún felst í því að ég
útskýri stjórnmál fyrir Össuri en
hann upplýsir mig um bókmenntir.
Kvöldverð snæddu síðan fjöl-
skyldurnar saman þar sem eldað
var við opinn eld. Máltíð fyrir fjóra
fullorðna og fjögur börn, ásamt
gosdrykkjum, vatni, vínflösku og
kaffi kostaði 50 evrur.
Um tíu-leytið fórum við svo
heim í háttinn. Það tók nokkra
stund að koma börnunum í ró, enda
var líkamsklukka þeirra stillt á
átta að íslenskum tíma.
■ LAUGARDAGUR, 22. JÚLÍ
LANDSFÖÐURLEGUR EIGINLEIKI
Össur hefur þann landsföðurlega
eiginleika að hann þarf lít-
inn svefn. Þetta er ein-
kennandi fyrir mikil-
menni. Eins og
Napóleón sem var
úthvíldur eftir fjóra
tíma og rauk á
fætur fyrir allar
aldir og vildi gera
eitthvað þannig að öll
franska þjóðin, og
raunar öll Evr-
ópa, var orðin
vansvefta
þegar Eng-
lendingar
gómuðu
keisarann
að lokum
og komu
honum
fyrir á
Eyju heil-
agrar Helen-
ar þar sem
hann gerði fólki ekki rúmrusk
framar.
Snemma á morgnana fer Össur
í langar gönguferðir og kannar
staðhætti. Í morgun fann hann
netkaffi með heitum reit og þegar
ég var búinn að ná mínum átta
tíma svefni vísaði hann mér á stað-
inn svo að ég gæti sent bakþanka
heim fyrir mánudagsblaðið. Þenn-
an bakþanka hafði ég rekið saman
með harmkvælum því að 40° hiti
hefur kæfandi áhrif á andagift rit-
höfundar af norðlægum slóðum að
minnsta kosti fyrstu dagana.
Annars líður öllum vel þrátt
fyrir hitann. Maður kælir sig bara
í sjó eða sundlaug eða kaldri sturtu
og gætir þess að þamba vatn í
lítravís. Á nóttunni gefst vel að
bleyta lak eða handklæði og breiða
yfir sig til kælingar. Þetta ráð gaf
okkur dr. Össur frændi minn og
lét fylgja eðlisfræðilega skýringu
sem ekki er nauðsynlegt að skilja
til að ráðið komi að notum.
Í kvöld fórum við í nokkuð
langa gönguferð og borðuðum
hroðalega vondar argentínskar
steikur. Sú máltíð kostaði þrisvar
sinnum meira en kvöldmaturinn í
gær, eða 150 evrur. Héðan í frá
verður borðað heima nema á stór-
hátíðisdögum.
■ SUNNUDAGUR, 23. JÚLÍ
HÁMARK HVÍLDARINNAR
Það var þröng á þingi á baðströnd-
inni í morgun en sem betur fer var
kappnóg sólskin handa öllum.
Það eru mikil hlunnindi að geta
svamlað í volgum sjó. Hámarki
hvíldarinnar er náð þegar maður
flýtur á bakinu og vaggar á volg-
um bárum. Þegar ég sveigi höfuð-
ið aftur hverfa eyrun ofan í sjóinn
sem flæðir inn í hlustirnar og skol-
ar burt gömlu þrasi. Í heimi þagn-
arinnar eru óp og hlátrar baðgesta
eins og umferðarniður frá annarri
plánetu.
Allar áhyggjur heimsins duga
ekki til að sökkva mér þar sem ég
flýt í fjöruborðinu og nýt lífsins
þessa sólskinsstund.
■ FIMMTUDAGUR, 27. JÚLÍ
SUMARLEYFISPARADÍS
Hér í Cala d’Or hefur ekkert
merkilegt gerst svo lengi sem
elstu menn muna. Hér eru engin
náttúru-undur eða byggingar sem
maður þarf að skoða. Þetta er hin
fullkomna sumarleyfisparadís.
Við höfum sofið, borðað, legið í
sólbaði, leikið okkur, spjallað
saman og fengið okkur síðdegis-
blund.
Gæti ekki verið betra.
Z-z-z-z-z-z.