Tíminn - 10.02.1978, Side 14

14

Föstudagur 10. febrúar 1978
STÁLHÚSGAGNAGERÐ
STEINARS HF.
Hversvegna að
burðast með
allt í fanginu
fötusbrúbb, þvottaefni og flr.
Hvað með tveggja fötu skruggukerru.
sem eyðir engu, kemst yfir 20 km/klst.
og er ótrúlega lipur í umferðinni?
Dregið var
i happdrætti Samvinnuskólans 1. febrúar
s.l.
Eftirtalin númer hlutu vinninga:
Nr. 1, sólarlandaferð eftir eigin vali með Samvinnuferð-
um, verðmæti kr. 80 þús. nr. 4104. Nr. 2, sólarlandaferð
eftir eigin vali með Samvinnuferðum, verðmæti kr. 80 þús.
ni'. 7951. Nr. 3 Toyota saumavél, verðmæti kr. 70 þús. nr.
3741. Nr. 4, 8 mm syningarvél verðmæti kr. 55 þús. nr.
7671. Nr. 5, fataúttekt hjá Karnabæ, verðmæti kr. 40 þús.
nr. 5387.Frá 6-10 vasareiknivélar, nr. 3904, 4188, 7733, 4173,
3511.
Upplýsingar veitir Guðmundur Guð-
mundsson, Bifröst, Borgarfirði.
Ferðasjóður S.V.S.
Skákþing
Kópavogs
hefst sunnudaginn 12. febrúar kl. 14.
Skráning þátttakenda kl. 13-13,30.
Frekari upplýsingar i simum 4-19-07 og 4-17-51. — Stjórnin.
Guði
Guðmundur Einarsson
frá Brautartungu, Heiðarbraut 14, Akranesi
lézt á sjúkrahúsi Akraness 7. febrúar. Jarðarförin fer
fram frá Akraneskirkju þriðjudaginn 14. febrúar kl. 13.30.
F.h. barna, tengdabarna og barnabarna.
Marta Jónsdóttir.
Eiginmaður minn
Friðbjörn Snorrason
Bröttuhliö 7, Hveragerði
andaðist á Landakotsspitala 8. febrúar s.l.
Ingibjörg Guömundsdóttir.
Jón Kristjánsson frá Kjörseyri:
F ullyrðingar formanns
Dýralæknafélags íslands
og Sauðfjárveikivarnir
Athugasemd við sjónvarpsviðtal
Miðvikudagskvöldið hinn 25.
janúars.l. átti Ómar Ragnarsson
fréttamaður viðtal i fréítatima
sjónvarpsins við formann Dýra-
læknafélags tslands, Jón
Pjetursson, dýralækni á Egilsstöð-
um. Viðtalið snerist að mestu um
sauðfjárveikivarnir, en einnig
var drepið á fleira.
í viðtali þessu kom fram, svo
mikil vanþekking á málefnum, er
snerta Sauöfjárveikivarnir og
beinlinis rangt meö farið i sumum
atriðum, að furðu gegnir að for-
maður D.l. skuli láta slikt frá sér
fara i fjölmiðlum. Sauðfjárveiki-
varnir og allar framkvæmdir,
sem þeim viðkemur snerta svo
mjög bændastétt landsins, að hún
hlýtur að vera vel á verði, þegar
að þeim er vegið og beinlinis lagt
til að þær séu lagðar niður.
Sauðf járveikivarnir voru á sin-
um tima stofnaðar til þess fyrst
og fremst, að vinna gegn út-
breiðslu næmra búfjársjúkdóma
og gera þá útlæga úr landinu, og
ég held að flestir geti orðið sam-
mála um það, að mikið hefur á-
unnizt i þvi efni, þótt sumt hafi
mistekizt.
Þvi miður eruenn fyrir hendi —
og nokkuð útbreiddir — margir
smitandi búfjársjúkdómar, og á
ég þá fyrst og fremst við þá sjúk-
dóma, sem engin lyf eru til við.
Það þarf þvi engan að undra, þótt
maður hrökkvi við að heyra það
frá formanni D.í. að hann telji
réttast að leggja þessa starfsemi
niður.
Jón Pjetursson hlýtur að vita
það, að hversu mjög sem honum
finnst mál Sauöfjárveikivarna
snerta dýralækna landsins, þá
snerta þau bændastéttina miklu
meira, og hún hlýtur aö láta sig
það miklu skipta, hvernig þau
mál ráðast i' framtiðinni. Ég ætla
ekki að hafa þennan formála
lengri, en sný mérbeint að viðtal-
inu.
Spurningp frá Ómari varðandi
sauðfjárveikivarnir svarar Jón á
þá leið, að mál þau er þær varöa
hafi mikið verið rædd á fundi er
D.l. hélt i des. s.l. og einnig á ný-
afstöðnum stjórnarfundi D.I.
Næsta spurning var þessefnis,
að leita álits J.P. á þvi, hvernig
staðið skyldi að sauðfjárveiki-
vörnum. Svar Jóns var á þá leið,
að hann túlki fyrst og f remst sina
skoðun, en getur þess þó, að hann
búist við þvi, að hinir dýralækn-
arnirséusér sammála. Þá bendir
hann á sem dæmi um rangar
framkvæmdir Sauðfjárveiki-
varna að taka eigi blóösýni úr 30
þúsund f jár á Snæfellsnesi, vegna
þess aðgarnaveiki kom upp á ein-
um bæ vestan varnarlinunnar þar
á s.l. hausti. Þessi ráðstöfun sé
tóm della, þar hefði aðeins átt að
bólusetja allt fé, sem ekki var
þegar bólusett. Jón getur þess um
leið, að búið sé að bólusetja stór-
an hluta af fé þarna á siðustu ár-
um.
Athugum nú þessa staðhæfingu
formanns D.I. nokkru nánar.
A Snæfellsnesi vestan varnar-
girðingar munu vera um 27 þús-
undfjároger þegar búið að bólu-
setja töluverðan hluta þess.
Dýralæknirinn hlýtur þó aö vita,
aðtilgangslausterað takablóð úr
bólusettum kindum i leit að
garnaveikismiti, þvi að þær svara
allar jákvætt. Mér er hrein ráð-
gata hvernigalltþetta sauðfé hef-
ur komizt inn i kollinn á Jóni. Það
erraunaróþarfiað takaþaðfram,
að það hefur aldrei staðið til að
taka blóðsýni þarna svo að
nokkru næmi og enginn hjá Sauð-
fjárveikivörnum hefur heyrt það
nefnt fyrr en hjá J.P. i umraedd-
um fréttatima. Ég ætla að fengn-
um þsssum upplýsingum, að öll-
um ætti að vera ljóst hvorum
megin „dellan” liggur. Ég ætla i
leiðinni aðskjóta þeirri spurningu
til J.P. hvað hann teldi að það
tæki Sauðf járveikivarnir mörg ár
að vinna úr 30 þúsund blóðsýnum
miðað við þann mannskap og
starfsaðstöðu, sem þar er nú.
Þá talar J.P. um að miklu frek-
ar ætti að taka upp skipulegar
varnir þar sem garnaveiki sé
ekki, eins og á Vestfjörðum og i
öræfum Formaður D.I. virðist
vera harla fáfróður um mál
Sauðfjárveikivarna. Hann veit
ekki, að Vestfirðirog mörg önnur
varnarhólf hafa verið varin með
varnargirðingum og ýmsum öðr-
um ráðstöfunum iáratugi. Hitter
svo annað mál, að illa hefur
gengið að hefta útbreiðslu garna-
veikinnar og hefur hennar orðið
vart i nokkrum varnarhólfum nú
á siðustu árum, sem áður voru
laus við hana, þar á meðal í Vest-
fjarðahólfi. Þar kom hún upp á
Þúfum i Reykjafjarðarhreppi,
N-ls. haustið 1976, og er nú, þegar
þetta er ritað, búið að staöfesta
garnaveiki á þremur öðrum bæj-
um i hreppnum.
Þetta hefur alveg farið fram
hjá formanni D.I., þótt mikið væri
á sfnum tfma um þetta talaö i
blöðum og öðrum fjölmiðlum.
Auk þess senda Sauðfjárveiki-
varnir dýralæknum og mörgum
öörum árlega skýrslu um út-
breiðslu garnaveiki á öllu land-
inu.Þaðlitur útfyrir að formaður
D.l. hirði ekki um að lesa slikt
plagg.
Siðar i viötalinu kemur fram að
formaður D.I. vill leggja Sauð-
fjárveikivarnir niður og færa
þessa starfsemi undir stjórn yfir-
dýralæknis og hefur gengið með
þá hugmynd f maganum i mörg
ár. Hann telur, að við þá breyt-
ingu mundu sparast peningar.
Þar sem J.P. er búinn að ganga
lengi meðþessa hugmynd, verður
að ætla að hann sé búinn að gera
sér grein fyrir hvar helzt mætti
koma við sparnaði. I nefndu við-
tali sleppirhannþvialveg aðfæra
nokkur rök fyrir þessum tillögum
sinum, og er það i meira lagi
undarlegt.
Rétt er að taka þessa tillögu til
nánari skoðunar.Þarerlagt til að
sú breyting verði gerð að fela
yfirdýralækni framkvæmda-
stjórastarf hjá Sauðfjárveiki-
vörnum. Það starf er svo yfir-
gripsmikið og erilsamt, að óhugs-
andi er, að yfirdýralæknir geti
sinnt þvi sem aukastarfi. En setj-
um svo að hann féUist á það. Er
það meining J.P. að hann eigi að
annast það án launa?
Þaðkemur óbeint fram i viðtal-
inu, að J.P. geri ráð fyrir, að sú
starfsemi er Sauðfjárveikivarnir
annast sé haldið áfram, að
minnsta kosti að verulegu leyti og
virðist þvi ætlunin, að starfslið
Sauðfjárveikivarna haldi áfram
störfum, nema að J.P. ætlist til
þess að yfirdýralæknir annist
þetta einn. Ég kem þvi ekki auga
á að fé sparist við þessa breyt-
ingu.
Þá er komið að varnargirðing-
unum, kannski er það þar, sem
J.P. vill spara. Um einstakar
varnarlinur má alltaf deila, en að
leggja þær niður að meira eða
minna leyti væri að minum dómi
mjög hættuleg stefna. Eins og er
geisa hér nokkrir smitandi bú-
fjársjúkdómar auk garnaveiki,
sem stórir hlutar af landinu eru
lausir við. Þar er ekki eingöngu
um Vestfirði og öræfi að ræða
eins og J.P. virðist halda.
Auka þarf þvi fremur en slaka á
vörnum gegn útbreiðslu þeirra og
það verður tæpast gert nema með
þvi að veita meira fé til endurnýj-
unar varnargirðinga en verið
hefur. Varnargirðingarnar munu
sums staðar vera mjög lélegar.
Eg nenni ekki að eltast við
fleira úr þessu dæmalausa við-
tali.
Ég hef hér aö framan drepið á
það helzta viðkomandi Sauðfjár-
veikivörnum, sem J.P. gerði að
umtalsefni og sýnt fram á að ekk-
ert af þvi sem hann sagði um
Sauðfjárveikivarnir stenzt, og
sama held ég að gildi um viðtalið
allt.
Um árás J.P. á Sigurð
Sigurðarson, dýralækni, sem
gegnt hefúr framkvæmdastjóra-
starfi hjá Sauöfjárveikivörnum
siðan Sæmundur Friðriksson lét
af þvi starfi vil ég litið segja. Mér
finnst hún ósvifin og ómakleg.
Það ætti að vera öllum búfjáreig-
endum ljóst, að Sigurður hefiir i
sinu starfi beitt sér mjög fyrir
auknum vörnum gegn útbreiðslu
búfjársjúkdóma og hefur verið
ótrauður við að túlka þau mál
bæði i ræðu og riti. Hins vegar
minnist ég þessekki að hafa heyrt
nokkuð um þessi mál frá hinu
merka Dýralæknafélagi íslands.
Bændur landsins ætlast til þess
af þjónisinum J.P., að hannhugsi
betur mál sitt áður en hann kem-
ur i sjónvarpið næst.
EE^záiÁi!
Ritstjórn, skrifstofa og afgreiðsla
SS*
iihfesnifii
Auglýsingadeild Tímans
Fjármálaráðuneytið.
Tilkynning til
launaskattsgreiðenda
Athygli launaskattsgreiðenda skal vakin á
þvi, að 25% dráttarvextir falla á launa- 1
skatt fyrir 4. ársfjórðung 1977 sé hann ekki
greiddur i siðasta lagi 15. febrúar.