Tíminn - 28.05.1978, Page 17

Sunnudagur 28. mai 1978.
17
„Eg er
hrifin
af
Erró,
en
fáar
konur
haldast
lengi
Hin thailenzka Vilai Pomptit.
Timamyndir: Róbert
með honum”
— segir vinkona Errós, Vilai
FI — Ég er hrifin af Erró.og
hann gerir mig oft afbrýöis-
sama en fáar konur haldast
iengi meö honum. Það viröist
þurfa thailenzka þolinmæði til,
sagöi svo ljúflega vinkona
Errós Vilai Ponptit.þegar við
heimsóttum hana á Freyju-
götuna og vöktum hana eigin-
lega af værum blundi. Vilai
kemur frá Thailandi og þar
kynntust þau Erró fyrir heil-
um sjö árum. Hiín vann i
bókabúð, hann ferðaöist um
heiminn, freistandi aö slá til...
Sjálfur segir Erró: Ég hafði
feröast yfir allan hnöttinn
áöur en ég kom til Thailands
og þar loksins hitti ég bezta
fólkið.
Meðan við Vilai töluðum
saman bar hún fram ki'nverskt
te sem hún kvaðst drekka all-
an daginn sér til heilsubdtar.
„Kaffi fer illa með höfuðið og
vin er ekki fyrir mig”. í þessu
bili kom Guðmunda Kristins-
dóttir,húsráöandinn og frænka
Errós úr verzlunarferð. Vilai
átti ekki orð yfir dugnað þess-
arar konu sem orðin er sjötug.
„t Thailandi vinnur enginn
neitt eftir fertugt og um sjö-
tugt er fólk dáið eða komið i
kör. Börn hugsa um foreldra
sina þegarþau verða fertug og
enginn villþá lengur i vinnu.
Þess vegna reynir fólk að
koma sér upp sem flestum
fyrirvinnum og barnafjöldi er
frásjöog og upp itiu til fimm-
tán. Engir skattar þjaka fólk
en skyldur stjórnvalda eru
heldur engar,”
Það kemur á óvart að Vilai
er ekkert fyrir föt, en fjárfest-
ir i skartgripum. Hún hefur
það alls ekki á tilfinningunni,
að Thailendingum stafi nokk-
ur ógn af rauðu khmerunum i
Kambódiu og segist alveg ró-
leg þess vegna.” Menn sem
al ótta viö kommúnista fluttu
fjármuni sina úr landi, flytja
þá nú inn i' það aftur”- segir
hún.
Vilai ogErró standa stutt viö
á hverjum stað, þrir mánuðir
hér og aðrir þrir þar, Spánn,
Frakkland, Thailand, eilif
hringrás árið um kring, og
Vilai heldur áfram að vera
látlaus sveitastúlka frá Thai-
tandi að þvi er Erró fullyröir
og hún heldur alltaf sinum
séreinkennum. ,,Skaplyndi
ihennar svignar eins og
bambusviður. Það er erfitt að
koma henni upp en þegar það
tekst, skuluð þið sjá hana...”

annaö megum við. Og enga
skilja þeir betur en þá lista-
menn, sem ófsóttir hafa verið i
eigin heimalöndum og veita
beim athvarf. Það er þessi
ferski franski andblær sem ég
elska.”
Erró héfur búið um sig i litilli
vinnustofu á Saint-Germain en
það eru að verða forréttindi nú
að komast að i húsnæði i hjarta
Parisar, — niðurrifsstefna
borgarstjo'rnar er slik. Til dæm-
is er stjórnin á góðri leið með að
útrýma Montparnasse, sem
listamannahverfi, ogsagði Erró
vinnustofur margra hafa orðið
að vikja yrir nýbyggingum i
hverfinu, en listamönnum siðan
útvegaö húsnæði i jaöri borgar-
innar i 15., 16. og 17. hverfi.
Það er kominn timi til að
spyrja Erró hvaö væri fram-
undan. „Ég ætla að hætta aö
sýna um nokkurn tima og halda
á vit náttúrunnar i Bankok —
eða i Suður-Frakklandi. Það er
oft niðurdrepandi fyrir mig að
haldasýningar og fá gömul verk
min send aftur. Það er ekki gott
að sjá of oft, þaö sem maður
hefur gert. Aftur á móti vil ég
geyma myndir hjá mér i eitt til
tvö ár og láta þær gerjast eins
og gott vin. En siöan vil ég snúa
mér að öðru. Ef vinnustofan
min er full, dregst ég allur nið-
ur, en sé hún tóm, kemur kraft-
urinn. Ég vil ekki alltaf vera að
rifja upp. Beztu minningarnar
eru nú einu sinni i framtiðinni....”
Næsta myndseria Errós verö
ur um franska rithöfunda, lif
þeirra, fjölskyldu, og ritverk og
setur listamaðurinn sig nú sem
óöast inn i franskar bókmenntir.
Gr kinversku seriunni, sem gerö var fyrir tveimur árum, og sýnd
veröur aö hluta á Kjarvalsstööum. „Ég geröi þessar myndir meö
hollensku lakki og eru þær frábrugönar öörum verkum minum.
Jack Nicholson á þrjár þeirra, Polansky tvær og ég á tvær. Hinar
eru til sölu”.
Viö vitum ekki, hverrar aðstoð-
ar hann nýtur, en þegar hann
málaði portrait af Shakespeare
notaði hann enska stUlku, sem
ráðin var til hans sem vinnu-
kona, tii þess að lesa Ur leikrit-
um Shakespeares meðan hann
vann. ,,HUn las svo vel þessi
stúlka”, sagðiErró, „hUnhafði
svo fallega rödd og þegar mér
leiðist.spila ég þessa rödd af
bandi....”
m - m