Tíminn - 09.02.1979, Blaðsíða 9

Föstudagur 9. febrúar 1979
Alþingis-
póstur
9
páii wmmm
Pétursson, alþm.:
Að við-
lagðri
aðför
að lögum
Óttalega er margt skrýtiö i
kýrhausnum þegar nánar er aö
gáö. Undanfarnar vikur hafa
stjórnarflokkarnir allir unniö aö
mótun samræmdrar efnahags-
stefnu til langs tima. Ráöherra-
nefnd undir forystu Steingrlms
Hermannssonar dómsmálaráö-
herra hefur unniö aö málinu og
átti aö skila áliti fyrir fyrsta
febrúar. Nefndin skilaöi for-
sætisráöherra áliti fyrir Dóms-
dag og Dómsdagur leiö eins og
Dómsdagar eiga aö gera. For-
sætisráöherra hefur nú máliö til
meðferöar og vinnur aö samn-
ingu frumvarps.
Ekki er það nú allsendis auö-
velt verkefni, sérstaklega þar
sem miklu varöar aö frumvarp-
iö veröi skynsamlegt og I sam-
ræmi viö tillögur okkar fram-
sóknarmanna. Sumar tillögur
samstarfsflokka okkar um
efnahagsmál hafa ekki veriö
skynsamlegar. Ég rifja upp
samsetning Jóns Baldvins
Hannibalssonar og Vilmundar
Gylfasonar fyrir jólin og þá ekki
slöur efnahagsmálatillögur
Ólaf? Ragnars og Lúöviks sem
Alþýðubandalagiö kynnti I janú-
ar. Þar er gengið mun lengra I
sýndarmennsku og óraunhæfum
hugmyndum heldur en nokk-
urntima krötunum tókst. Þaö er
mikill skaöi meö hina hugljúfu
alþýöubandalagsmenn hvaö
þeir eru óraunhæfir I hugsun
sinni. Lausnir þeirra eru oftast
nær sama marki brenndar viö
hvaöa vanda sem veriö er aö
gllma. Alltaf er hugsaö fyrst um
þaö hvernig best megi kitla eyru
kjósenda, aldrei má minnast á
neitt sem háttvirtum kjósend-
um gæti oröið til óþæginda.
Aldrei má horfast I augu viö
vandann, neita helst aö hann sé
til. Þetta halda þeir að kjós-
endur vilji helst heyra, — og
sjálfsagt þekkja þeir sitt eigið
fólk.
Sælla er að þiggja
en gefa
Það er þægilegra að heimta af
öörum heldur en axla byröar
sjálfur.
Tillögur Alþýöubandalagsins
um þaö aö þriggja milljaröa
hagræðingarfé (andviröi
tveggja togara) skili fram-
leiöniaukningu upp á 20-30 millj-
aröa og ótilgreindur sparnaöur I
rekstri rikisins um 20-30 millj-
aröa væri hvaöa kraftaverka-
mönnum sem er sæmandi.
Þannig mætti lengi telja, en
landbúnaöarpólitlk Alþýöu-
bandalagsins tekur þó liklega
efnahagsstefnunni fram hvaö
varöar galdralækningarnar.
Fyrir slöustu kosningar létu
þeir dreifa óskalista meöal
bændafólks þar sem boöiö var
uppá hvert kraftaverkið ööru
kraftaverkinu meira.
Núna um slöustu helgi tók
einn af hinum starfssömu þing-
mönnum Alþýðuflokksins, Sig-
hvatur Björgvinsson, sig til og
Flutningsmenn gætu verið:
Lúövlk Jósefsson, Ólafur R.
Grlmsson.
1. gr.
Sérhver þjóðfélagsþegn skal
éta helmingi meira af landbún-
aöarvörum hér eftir en hingað
til.
2. gr.
Svo markmiðum 1. gr. veröi
náö skal leggja á alla neytendur
landbúnaöarafurða skatt, sem
svarar þeirri upphæö, sem neyt-
andi og fjölskylda hans hefur
variö til kaupa á landbúnaöar-
vörum fyrir gildistöku laga
þessara. Skatturinn skal renna I
rlkissjöð.
3. gr.
Skatttekjum skv. 2. gr. skal
ríkisstjórnin verja til þess aö
greiöa niöur verö á landbún-
aðarafurðum innanlands þannig
aö sérhver landsmaöur geti eft-
ir gildistöku laganna étiö helm-
ingi meira af landbúnaöaraf-
samdi frumvarp I orðastaö Lúö-
víks og Ólafs Ragnars. Þar sem
Sighvati tókst bæöi mjög vel aö
samræma oröafar Ólafs Ragn-
ars og skýra hugsun I Alþýðu-
bandalagsandanum, viö þau úr-
ræöi sem þeir félagar hafa veriö
aö traktera okkur samstarfs-
menn slna og kjósendur á, þykir
mér rétt aö gefa lesendum Tim-
ans tækifæri til þess aö sjá
þessa dægradvöl, aö sjálfsögöu
með leyfi Sighvats.
urðum en hann áöur geröi, en
fyrir sama verö.
4. gr.
Vegna augljósra kjarabóta,
sem af ákvæðum 2. og 3. gr.
leiðir, skal kaupgreiösluvísitala
lækkuö sem þvl nemur og þurfa
þykir eftir ástæöum.
5. gr.
Frá og meö gildistöku laga
þessara telst vandi landbúnaðar
á Islandi leystur og veröbólga
afnumin aö viölagöri aöför aö
lögum. Sérstök þriggja manna
nefnd skipuð af viöskiptaráö-
herra án umsagnar skal sjá um,
aö svo veröi.
6. gr.
Lög þessi öölast gildi I fyrra.
Skýringar viö einstakar gr.
frumvarpsins
Viö 1. gr.
Hvaö annaö?
Viö2.gr.
Smbr. ákvæöi 3. gr.
Viö3.gr.
Smbr. ákvæöi 2. gr.
Viö 4. gr.
Af þvl bara.
Viö 5. gr.
„Pólitik — þaö er aö vilja!”
Viö 6. gr.
Smbr. almennar reglur um
afturvirkni skatta — þjóölegt
séreinkenni, sem ber aö varö-
veita.
Greinargerð
Svo sem kunnugt er hafa and-
stæðingar Alþýöubandalagsins,
einkum kratabullurnar, haldið
þvi fram, aö I landbúnaöi væri
viö offramleiösluvandamál aö
etja. Alþýöubandalagiö hefur
harölega neitaö þvl. Viö álþýöu-
bandalagsmenn erum á önd-
veröi skoöun. Viö alþýðu
bandalagsmenn höfum leitt
óyggjandi rök aö þvl, aö svo-
nefndur „vandi landbúnaöar-
ins” er alls ekki til og slst af öllu
er hann offramleiösluvandi þótt
hann væri til, sem hann er ekki.
Það smáræöi, sem aö er, ef eitt-
hvaö væri aö I landbúnaöarmál-
um, sem ekki er, er aö áliti
okkar alþýöubandalagsmanna
aö landsmenn éta ekki nógu
mikiö af landbúnaöarvörum —
þ.e.a.s. af smjöri, ostum, mysu,
mjólk, skyri, rjóma, súrmjólk,
kéti, hangikéti, saltkéti, lifrar-
kæfu (ekki úr þorsklifur)
o.s.frv. Þetta er eini vandinn, ef
um vanda væri aö ræöa. Og okk-
ur alþýöubandalagsmönnum
þykir næsta augljóst, að hann
veröi ekki leystur nema meö þvl
aö láta landsmenn éta meira af
landbúnaðarvörum — þ.e.a.s. af
smjöti, ostum, mysu, mjólk,
skyri, rjóma, súrmjólk, kéti,
hangikéti, saltkéti, lifrarkæfu
(ekki úr þorsklifur), o.s.frv.
ásamt meö hakki (ekki úr fiski).
Það ber aö gera — þ.e.a.s. aö
láta landsmenn éta méira — og
þess vegna er þetta frumvarp
flutt. Og hvernig á aö láta lands-
menn éta meira?
1. Með þvl A) aö hækka kaup-
gjald I landinu, eða B) lækka
verö á landbúnaöarvörum,
eöa A) + B).
2. Meö þvl aö mæla svo fyrir.
3. Meö 1 + 2.
Þá höfum viö alþýöubanda-
lagsmenn einnig bent á, aö
verðbólga i landinu stafi ekki af
vixlhækkunum verölags og
kaupgjalds heldur af eftirtöld-
um orsökum:
1. Og háu vöruveröi.
2. Sífelldu veröbólgukjaftæöi I
blööum.
Viö alþýöubandalagsmenn
teljum að endilega þurfi aö
stoppa veröbólguna. Af framan-
sögöu teljum viö alþýöubanda-
lagsmenn augljóst, að þaö veröi
ekki gert nema:
A) Meö þvi aö banna 1.
B) Meö þvi aö banna 2.
C) Meö A) + B).
I frumvarpi þessu, sem hér er
flutt, er stigiöstórt skref I áttina
aö 1, 2 og 3 (þ.e.a.s. meira
búvöruáti) og A, B og C (þ.e.a.s.
stöðvun veröbólgu) og gert á
þann hátt aö samræmi er í einni
lagasetningu hvort fyrir sig og
hvort tveggja. Sem næsta skref
mætti t.d. hugsa sér aö dreifa
landbúnaöarvörum án endur-
gjalds, þ.e.a.s. ókeypis, aö þvl
tilskyldu aö þær væru étnar á
staönum undir opinberu eftirliti
til þess aö foröast brask og
braskgróöa. Sem þriöja og
slöasta áfanga mætti hugsa sér
át iandbúnaöarafuröa á félags-
legum grundvelli meö meögjöf
úr rikissjóöi og yröi þá verö-
bólga orðin að veröhjöönun og
offramleiðsluskortur I landbún-
aði, þ.e.a.s. vöntun á meiru til
aö éta. Færi það aö sjálfsögöu
eftir ákvöröun meögjafar
hverju sinni.
Viö alþýðubandalagsmenn
væntum þess, aö frv. þetta fái
greiöa leið i gegn um þingiö þvl
augljóst er, aö lausn sú, sem þaö
gerir ráö fyrir, er einföld og
handhæg. Engin vandkvæöi eru
viö framgang málsins fólgin
utan þaö aö tryggja veröur meö
sérstökum ráöstöfunum nauö-
synlegt fjármagn I þessu skyni
en eins og kunnugt er, þá vantar
ekki peninga á Islandi og ef svo
væri, sem ekki er, þá má alltaf
búa til fleiri. A hitt ber að leggja
áherslu, aö aögerðirnar veröi
vel skipulagðar og framkvæmd-
in byggö á traustum grunni eins
og frv. gerir raunar ráö fyrir.
Loksins, loksins
Loksins eru þarna komnar á
prent tillögur sem okkar viti-
bornu alþýöubandalagsbænd-
um getur geöjast aö og þaö er
þeim ekki of gott.
Margt er skrýtiö I kýrhausnum, segir Páll Pétursson I þessari grein
Frumvarp til laga um neysluskyldu
almennings á landbúnaðarafurðum
og um afnám verðbólgu