Tíminn - 12.07.1979, Qupperneq 5

Finmnudagur 12. júll 1979.
5
Nýr samningur um Landsvirkjun:
„Þetta er góður samningur
Bifreiðar & Landbúnaðarvélar hf
Suðurlandsbraut 14 — Reykjavík — Simi 38600
4 hjóla drif
Fjórsídrif
4 cyl. 86 ha
Hátt og lágt drif
16" felgur
Þriggja dyra
Lituð framrúða
Hituð afturrúða
Hliðarlistar
Vindskeið
Verð ca. kr.
4.400
Vinnuskólinn hefur
starfað i mörg ár en hann
er fyrir krakka sem
koma út úr 7. og 8. bekk
grunnskóla Reykjavíkur.
Það eru fjölbreytt verk-
efni í skólanum.
Helstu störfin fyrir stelpur,
sem koma úr 8. bekk eru garð-
vinna og barnaheimilisstörf, og
fyrir stráka á sama aldri,
málningarvinna og garðavinna.
Krakkar, sem koma úr 7. bekk,
fara upp i Heiðmörk að gróður-
setja tré. Verkstjórarnir eru
aðallega kennarar úr grunn-
skólum Reykjavikur. Það er oft
farið i ferðir, t.d. starfskynn-
ingu, fjöruferðir og gönguferðir.
Kaupið er sæmilegt og oft getur
verið gaman að vinna.
Enn heimsóttu stúlkur úr Vinnuskóla Reykjavikurborgar Timann i
gær og skrifuðu þær pistilinn hér að ofan um Vinnuskólann.
Stúlkur úr Vinnuskólanum að hreinsa kringum tré á Miklatúni.
• bæði fyrir Reykjavikurborg og þjóðina í heild”,
segir Kristján Benediktsson, borgarfuUtrúi
Þá er það ekki litiö atriði sem
náðist fram, að okkar mati sem
er það, að þegar að þvi kemur að
mönnum sýnistfýsilegt að Krafla
verði hluti af þessu nýja fyrir-
tæki, þá þarf til þess samþykki
allra eignaraðila, þannig að við
Reykvikingar höfum það alveg i
hendi okkar, hvort við teljum
Kröflu á þeim vegi stödd, að rétt
sé að taka hana inn i fyrirtækið.
Einnig var það tekið inn i
samninginn, að aukinn meiri-
hluta þarf I stjórn Landsvirkjun-
ar fyrir lagningu nýrra stofnlina,
nýrra virkjana-framkvæmda,
kaupa á eldri virkjunum, fjölgun
á afhendingarstaða, og ákvörðun
um sölu á rafmagni til nýrra
stórfyrirtækja, þ.e. stóriðju”.
Hiklaust versti kosturinn
„Það er kannski rétt i þessu
sambandi aö minna á, þegar
þessi nýi samningur er metinn að
núverandi samningur um Lands-
virkjun sem gerður var árið 1965,
gerir ráð fyrir þvi að hvorugur
aðilinn geti gengið úr fyrirtæk-
inu.
Einnig gerir sá samningur ráð
fyrir þvi, að Laxárvirkjun geti
orðið aðili að fyrirtækinu hvenær
sem hún vill. Nú liggur það fyrir
að Akureyrarbær sem á 2/3 I
Laxárvirkjun ákvað i fyrra að
óska eftir aðild. Það hefði þýtt
það, að hlutur okkar Reykvik-
borgarstjórn virðast vilja láta
samninginn, sem þeir Geir Hall-
grimsson og Ingólfur Jónsson
undirrituðu 1965 gilda áfram,
þrátt fyrir þessa annmarka á
honum.
Ég segi alveg hiklaust, að það
er sá versti kostur til handá okkur
Reykvikingum, sem völ er á. Að
ætla að stækka Landsvirkjun
með þvi einu að láta Laxárvirkj-
un koma inn i fyrirtækið án nokk-
urrar samtengingar við Lands-
virkjunarsvæðið sem ég tel mjög
óskynsamlegt
Nýta verður fjármagniö
sem best
„Kostnaður við virkjanir og
aðrar framkvæmdir I raforku-
málum er á einn eða annan hátt
greiddur af þjóðinni i heild. Annað
hvort i gegnum rafmagnsverðið,
beinumi framlögum frá Alþingi,
sem þá eru tekin i gegnum
skatta, eða þá verðjöfnunargjaldi
á þá aðila, sem betur eru taldir
settir.
Þess vegna er það, að minu
mati þjóðarnauðsyn, að standa á
sem skipulegastan hátt að þess-
um málum, til að nýta fjár-
magnið sem best og tryggja sem
mest öryggi i raforkuframleiðsl-
unni. Þessi atriði eru okkur Reyk-
vikingum ekki siður nauðsyn en
öðrum landsmönnum”, sagði
Kristján Benediktsson.
inga hefði minnkað nákvæmlega
eins og hann gerir núna.
t gamla samningnum voru
engin skýr ákvæði um arö-
greiðslur til eiganda fyrirtækis-
ins, enda hefur ekki fengist
greiddur neinn arður.
Þetta eru allt atriði sem vert er
að hafa i huga, þegar hinn nýi
samningur er skoðaður og
hvernig þeim hefur fengist
breytt.
Birgir tsleifur og hans félagar i
Kristján Benediktsson
Kás — //Þetta er góður samningur, bæði fyrir Reykja-
víkurborg og þjóðina í heild. Þessi samningur gerir ráð
fyrir þvi að einn aðili annist orkuöflunina og dreifing-
una eftir stofnlínum og heildsölu á rafmagni. Hann fær
einkarétt til virkjana sem eru yfir fimm megavött. Þetta
eru allt atriði sem geysimiklu máli skipta. Ég tel að
þessi breyting muni tryggja meiri hagkvæmni og betri
nýtingu á rafmagni og jafnframt veita landsmönnum
meira öryggi i rafmagnsmálum", sagði Kristján
Benediktsson, borgarfulltrúi/ í samtali við Tímann/ en
fulltrúar Reykjavíkurborgar, ríkisins og Laxárvirkjun
hafa gert með sér samning um stofnun nýs landsfyrir-
tækis um raforkuöflun, þ.e. nýja LANDSVIRKJUN
t febrúar á þessu ári skilaði
Skipulagsnefnd um raforkuöflun
áliti sinu. I framhaldi af þvi fór
orkuráðherra fram á viðræður
við Reykjavikurborg um nýjan
samning milli þessara aðila sem
báðir voru 50% eignaraðiiar að
Landsvirkjun. Borgarstjórn sam-
þykkti að verða við þessum til-
mælum, en tók það fram, að hún
teldi sig óbundna af áliti Skipu-
lagsnefndarinnar.
Hvaða atriði voru það sem þið
fenguð breytt, frá þvi sem ráð
var fyrir gert i áliti nefndarinn-
ar?
„Við töldum óaðgengilegt fyrir
okkur”, sagði Kristján, „að
stofna til eða útvikka Landsvirkj-
un, með þvi að taka inn i fyrirtæk-
ið 132 kilóvatta byggðalinurnar
og aðveitustöðvar, ef það hefði I
för með sér hækkun á raforku-
verði til Reykvikinga. Þessu at-
riði fengum við framgengt.
Annað er það að I þessum nýja
samningi er gert ráð fyrir þvi að
greiddur verði arður af þeim
fjármunum, sem Reykjavik hefur
lagt til Landsvirkjunar, sem nú
nema rúmum tveimur mill-
jörðum króna á núvirði.
Vinnuskóli -
hvað er það?