Tíminn - 05.10.1979, Síða 6

Tíminn - 05.10.1979, Síða 6
% • '* 6 Föstudagur 5. október 1979 V. (Jtgefandi Framsóknarflokkurinn. Framkvæmdastjóri: Jóhann H. Jónsson. Ritstjórar: Þór- 'arinn Þórarinsson og Jón Sigurðsson. Ritstjórnarfulltrúi: Oddur Ólafsson. Fréttastjóri: Kjartan Jónasson. Auglýs- ingastjóri: Steingrimur Gfslason. Ritstjórnarskrifstofur, framkvæmdastjórn og auglýsingar Siöumúla 15 simi 86300. — Kvöldsimar blaðamanna: 86562, 86495. Eftir kl. 20.00: 86387. Verð i lausasölu kr. 200.00. Askriftargjald kr. 4000 á mánuöi. Blaðaprent. J Erlent yfirlit Keppir enski erki- biskupinn við páfann? Eða leitar samstarfs viö hann? Vonandi flugufregn Þær fregnir hafa borist frá Osló að Jan Mayen málið verði áfram innanrikispólitiskt bitbein norsku stjómmálaflokkanna á Stórþinginu. Sam- kvæmt þessum fréttum þykist norska rikisstjórnin ætla að sýna einhverjum hagsmunaaðilum i land- inu „góðan” vilja sinn i verki með þvi að hóta Is- lendingum einhliða útfærslu efnahagslögsögu og neita að virða islensku landhelgina milli tslands og hinnar umdeildu eyjar i norðri. I fréttum af þessu segir að Norðmenn muni krefjast miðlinu milli íslands og Jan Mayen, en slikt jafngildir þvi að þeir heimti að við förum að færa landhelgi okkar inn, — föllum frá rétti okkar til fullrar tvö hundruð milna landhelgi i norðri. I fljótu bragði verður sjálfsagt erfitt fyrir ís- lendinga að skilja hvaðan svo fráleit og fáránleg hugdetta getur komið. íslendingar hafa fyrir löngu helgað sér það hafsvæði sem þarna er um að ræða, frá miðlinunni og út til fullra tvö hundruð milna, og samkvæmt rétti okkar var það aðeins stjórn- valdsákvörðun um framkvæmdaratriði þegar sjávarútvregsráðherra gaf i sumar út reglugerð sem kvað á um nýtingu og stjórnun á þessu svæði. Eins og greinilega kom fram i skrifum um þetta mál i sumar fer það ekki á milli mála að réttur Is- lendinga á Jan Mayen svæðinu, og það alveg um- hverfis eyjuna, er ótviræður. Réttur okkar styðst bæði við þau alþjóðalög sem nú þegar má segja að i gildi séu, en einnig er hann i fyllsta samræmi við gervalla þróun hafréttar eins og hún hefur orðið á hafréttarráðstefnu Sameinuðu þjóðánna. Um rétt íslendinga i norðri, á Jan Mayen sjálfri og umhverfis hana, verður ekki deilt. Hugsanlegar tilraunir Norðmanna til þess að helga sér fulla landhelgi við eyjuna án tillits til islensks réttar, þar með talin miðlina milli tslands og eyjarinnar, brjóta gegn alþjóðarétti og þvi sammæli sem segja má að nú þegar hafi náðst á hafréttarráðstefnunni. Og sú einhliða útfærsla landhelgi þar nyrðra sem fregnir herma nú að Norðmenn séu að gylla fyrir sér i dagdraumum sinum væri hreint og beint ofbeldi, ófriðarathöfn og fjandskapur við íslend- inga. Norðmenn ættu nú ef til vill að leiða hugann að þvi að það sem einkum er vafasamt i þessu máli öllu er þeirra réttur. Réttur Norðmanna við Jan Mayen er bæði takmörkum háður og umdeilanleg- ur, hvernig svo sem á málið er litið. Og eins og fram kom greinilega i fjölmiðlum i sumar þegar um þetta mál var f jallað fer þvi fjarri að islensk stjórnvöld hafi látið þvi ómótmælt að Norðmenn legðu haldá þessa eyju að Vikingasið fyrir nokkr- um áratugum, eftir að íslendingar höfðu áður nýtt sér eyjuna að nokkru. Vonandi eru hinar nýju fréttir frá Osló flugu- fregnir. Vonandi er hér i mesta lagi um að ræða einhverja innanrikispólitiska orðaleiki sem þar- lendir menn hafa gripið til i reiptogi flokkanna á Stórþinginu. Sist af öllu vilja íslendingar standa i illindum við frændur sina Norðmenn. En ef það sannast i þessu máli, að frændur séu frændum verstir, þá er að taka þvi að fullri einurð. JS JÓHANNES PALL II virðist ætla að temja sér önnur vinnu- brögð en fyrirrennarar hans. 1 stað þess að dveljast heima i Páfagarði og stjórna þaðan katólsku kirkjunni viða um heim, hyggst hann leggja land undir fót og koma fram meðal almennings og flytja honum beint boðskap sinn. Hinn nýi páfi álitur bersýnilega, að hann verði að semja sig að nýjum háttum og tileinka sér þá aug- lýsingamennsku sem einkennir nútimann. Þetta hefur vissulega oröið til að vekja mikla athygli á hinum nýja páfa. Honum var framúr- skarandi vel tekið, þegar hann heimsótti Mexikó og Dóminikanska lýðveldið á siðastliðnum vetri. Sama gerðist, þegar hann heimsótti Pólland siöastl. vor, enda var þar um aö ræða heimaland hans. För hans nú til írlands og Bandarikjanna ætlar að vera svipuð frægðarför og hinar áöurnefndu, a.m.k. að þvi leyti aö milljónir manna koma til að hlýða á hann og hylla hann. Hitt á svo eftir að koma i ljós, hvort tilætlaður árangur af þessum ferðum hans veröur eins mikill og til mun ætlast og að boðskapur hans fari ekki fyrir ofan garð og neðan hjá al- menningi. En allavega hefur fólk bersýnilega gaman af þvi að sjá páfann og ferðalög hans eru þvi vafalitiö auglýsing fyrir kirkjuna. ÞAÐ ER ekki sizt vegna þess- ara breyttu vinnubragða hins nýja páfa, sem nokkur athygli hefur beinzt að þeim manni, sem hefur verið kjörinn til þess að taka við embætti erki- biskupsins af Kantaraborg eftir áramótin. Erkibiskupinn af Kantaraborg er æðsti maður ensku kirkjunnar i andlegum skilningi. Hin veraldlega yfir- stjórn hennar er hins vegar I höndum forsætisráðherrans, sem ræður vali erkibiskups. Margaret Thatcher breytti þó nokkuö um aðferð að þessu sinni, þvi að hún lét nefnd úr hópi yfirmanna kirkjunnar gera tillögu um, hver ætti að verða næsti erkibiskup og fór siöan eftir henni. Það hefur ekki gerzt áður, að það væri formlega borið undir ráðamenn kirkjunnar, hver erkibiskupinn ætti að vera. Það má þvi segja, að hér sé aö vissu marki veriö að auka vald kirkjunnar. Venjan hefur oftast verið sú, að erkibiskupinn af York hlyti stöðu erkibiskups af Kantaraborg, þegar hún losnar. Þetta geröist ekki nú, enda skoraðist núverandi erkibiskup af York undan þvi. Enska kirkjan varö upphaf- lega til sem sérstök stofnun, þegar Hinrik áttundi rauf tengsl hennar við Páfagarð sökum Jóhannes Páll II Robert Runcie, veröandi erkibiskup af Kantaraborg, Rosalind kona hans og börn þeirra James <20 ára) og Rebecca (17 ára). kvennamála. Vegna tengsla hennar við veraldlegt vald og trúarbragðafrelsis i Bretlandi hefur hún aldrei náð eins sterk- um tökum og katólska kirkjan. Embætti erkibiskupsins af Kantaraborg fylgja ekki mikil völd og má segja, að þaö sé fyrst og fremst virðingarstaða. Mað- ur, sem er mikill andlegur leið- togi, getur þó hagnýtt sér hana til verulegra áhrifa. Taliö er, að um 65 milljónir manna tilheyri nú ensku kirkjunni og mun helmingur þeirra búsettur á Bretlandseyj- um, en hinn helmingurinn er dreifður um viða veröld einkum i samveldislöndunum eins og Kanada, Astraliu og Nýja-Sjá- landi. t Bandarikjunum munu um 3 milljónir manna tilheyr- andi ensku kirkjunni. HINN verðandi erkibiskup af Kantaraborg, Robert Alexander Kennedy Runcie, er 58 ára að aldri, kominn af skozkum ætt- um. Faðir hans var Skoti, bú- settur I Liverpool, og tilheyr- andi skozku kirkjunni. Hinn nýi erkibiskup gekk i ensku kirkjuna, þegar hann var 14 ára, og gerði það af eigin vilja. Runcie ætlaði þó ekki aö leggja fyrir sig prestskap, heldur lagði hann stund á verzlunarnám og hafði rétt lokið þvi, þegar hann var kallaður i herinn. Hann var i hinni þekktu herdeild Scots Guards öll striðs- árin, barðist á ýmsum vigstöðv- um og hlaut heiðursmerki fyrir að bjarga félögum sinum úr brennandi skriödreka. Það var fyrst eftir striöslokin, sem hann sneri sér að guðfræðinni, eftir að hafa byrjað á námi i bók- menntum. Runcie hóf starf sem prestur 1951 og vann sér brátt gott orð sem kennimaður. Hann hækkaði þvi smám saman að tign innan kirkjunnar, unz hann var skipaður biskup af St. Albans 1970, en þvi starfi hefur hann gegnt siðan. Hér er um að ræða litið biskupsdæmi i nágrenni London. Runcie hefur á siðari árum gegnt ýmsum sérstökum trúnaöarstörfum innan kirkjunnar og þykir hafa sýnt góöa hæfileika sem stjórnandi og kennimaður. Hann er talinn vera i þeim armi ensku kirkjunnar, sem stendur nálægt katólsku kirkjunni og mun þvi geta hugsað sér aukiö samstarf viö hana. Hann þykir frjálslynd- ur að þvi leyti, að hann vill leyfa fráskildu fólki aö giftast aftur, og einnig vill hann leyfa fóstur- eyðingar að vissu marki. Hins vegar er hann mótfallinn þvi, að konur megi verða prestar. Hinn verðandi erkibiskup af Kantaraborg er hár vexti, kem- ur vel fyrir og stundar iþróttir i tómstundum sinum. Yfirleitt er þvi spáð, að hann muni koma meira fram opinberlega en fyrirrennarar hans. Þ.Þ.

x

Tíminn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.