Tíminn - 11.10.1979, Blaðsíða 7

Tíminn - 11.10.1979, Blaðsíða 7
Fimmtudagur 11. október 1979 7 Alþingispóstur Páll Pétursson: Ekki er á góðu von þegar eiturloft og tunglsýki fara saman Þetta þing er sett undir ann- arlegum kringumstæðum, lik- lega einkennilegri heldur en nokkurt þing áður, eöa a.m.k. um langt skeið. Þessu veldur framferði krata sem vakið hefur þjóðinni furðu allt frá sið- ustu kosningum. Loksins hefur stjórnarand- stæðingunum i Alþýöuflokknum tekist að drepa rikisstjórnina. Þetta var ekki fyrsta tilraun stjórnarandstæöinga i Alþýöu- flokknum til þessa óhappa- verks. Bragi Sigurjónsson af- sagði forsetatign i Efri deild snemma I fyrravetur. Þá var hann einn á báti og athlægi flokksbræðra sinna. Nú feta þeir allir nema einn i sömu slóö. Vinstri stjórninfékk dýrmæta vöggugjöf, góðvild og óskir þorra launafólks, bænda og sjó- manna I landinu. Stjórnin var allvel skipuð og hafði mikilvæg verk að vinna, en fátt eitt af þeim komst i verk, þvi miður, vegna þess aö hinir lakari krat- ar hafa gengið af henni dauðri með hjálp keðjuverkandi ó- happatilvika, sumra náttúru- fræðilegs eða liffræðilegs eðlis, annarra efnahagslegs eölis. Ólukkans tunglið Fljótlega eftirmyndun vinstri stjórnarinnar kom i ljós, að stjórnarandstaðan i Alþýðu- flokknum fékk kast á mánaðar fresti, þetta endurtók sig hvaö eftir annað, köstin voru mis- jafnlega alvarleg, en stundum urðu hlutaðeigendur næstum sturlaðir og tókst að stofna lifi rikisstjórnarinnar i alvarlega hættu, Þegar tunglið var hlut- laust var þetta indælasta fólk. Eg nefni kastið, sem þeir fengu um mánaðamótin okt.-nóv., 1. des., áramótin, mánaðamótin jan.-febrúar og febrúar-mars, siöast i mai og fyrst i septem- ber. A föstudaginn var vildi svo slysalega til, að tunglið var enn- þá einu sinni fullt og þá var þingflokksfundur hjá Alþýöu- flokknum og það féll saman við annaö óhappatilvik, en það er efnahagslegs eðlis en ekki nátt- úrufræöilegs. Einsog kunnugirvita, býr Al- þingi við þröngan húsakost. Al- þingishúsið er byggt fyrir nær 100 árum og yfir miklu færri þingmenn og fábreyttari starf- semi en þar fer nú fram. Þess vegna er sums staðar þröng á þingi. Þingflokksherbergi Al- þýðuflokksins er sniðiö fyrir 5-6 manna þingflokk, eins og þing- flokkur Alþýðuflokksins á að vera, en eftirslðustu kosningar, þegar 14 menn eöa fleiri hrúg- uðust inn i þetta litla herbergi, þar sem hvorki er hátt til lofts né vitt til veggja, þá eyðist súr- efnið úr andrúmsloftinu á auga- bragði og loftiö verður heitt og fúlt þvi loftræsting er ónóg. Menn sem búa við súrefnisskort hafa ekki kringumstæður til þess að hugsa viturlegar hugs- anir, þeir mega þakka fyrir að verjast köfnun. — Þegar nú aumingja Benedikt ogaðrir hin- ir betri menn Alþýðuflokksins setjast á fund i herbergi þessu daunillu siðastliðinn óhappa- föstudag, þarf að hittast svo slysalega á, aö sumir þar inni eru viti sinu fjær vegna tungl- fyllingarinnar, og þá fór fyrir Benedikt Gröndal eins og Sturlu Sighvatssyni nóttina fyrir örlygsstaðabardaga. Doktor Helgi Pjeturs benti á það, að Sturlungar biðu ósigur á ör- lygsstöðum fyrst og fremst vegna þess að Sturla átti óhæga gistingu á Miklabæ nóttina fyrir bardagann. Sturlunga segir listilega frá þeirri gistingu: „Sturla lá um nóttina I lok- hvilu og Illugi prestur hjá hon- um. En I annarri lokhvilunni lá Sturla Þóröarson og Einar ósið- ur hjá honum. Skálinn var allur skipaður mönnum”. Doktor Helgi ályktar rétti- lega, að þarna hafi verið óloft og hiti mikill um nóttina, enda seg- PállPétursson. ir Sturlunga.ab „Sturla vaknaði þá er skammt var sól farin. Hann settistupp og var sveittur um andlitið. Hann strauk fast hendinni um kinnina og mælti: „Ekki er mark að draumum”. Siðan stóö hann upp og gekk til salernis og Illugi prestur með honum”, segir Sturlunga. Siðan gerði Sturla Sighvatsson ekkert nema vitleysurtilæviloka, siðar þennan sama dag. Hann hafði ekki rænu á að fylkja liði sinu, þrátt fyrir það að menn hans vildu vigbúast, heldur sendi menn I hrossaleit. Sjálfur fór hann Ikirkju, ,,tók rollu úr pússi sinu og söng Agústinusbæn meðan liðið bjóst”. Þegar til bardagans kom hafði hann ekki einu sinni rænu á aö láta leysa skildi úr klyfjum, ,,og uröu þeir eigi leystir”. Siðan bannaði hann mönnum sinum að gera á- hlaup meðan óvinirnir stigu af baki — enda var hann feigur. — Svipað kom fyrir Benedikt Gröndal, þar sem hann sat i svækjunni á tunglfyllingardag- inn, hann hefur lamast af kringumstæðunum og hans vitr- ari menn, en þeir i kastinu réöu lögum og lofum. Tveir menn einungis héldu þar sönsum, Magnús ráðherra Magnússon, sem vandist eiturlofti, irafári og óhægri vinnuaöstöðu á gostim- anum í Vestmannaeyjum, ög kennarinn úr Hafnarfirði, sem þeir kalla þinglóss, en hann kann aö umgangast börn. Hinir samþykktu ályktun, einn var raunar svo aðframkominn, Finnur Torfi Stefánsson, að hann gat ekki tekið afstöðu, Þessi ályktun átti að ganga svo rækilega frá rikisstjórninni, aö hún væri tvidrepin. Ég hef raunar einu sinni heyrt vesaling heitast svo við óvin sinn að segja, að það ætti bæði aðhengjahann og skjóta. Alykt- unin gerir bæðu ráð fyrir, að ráðherrar krata fái lausn I náð, en siöan rjúfi þeir þing. Auövitað þýðir ekki að harma orðinnhlut. Auðvitað þýðir ekki að gráta þau verk, sem rikis- stjórn ólafs Jóhannessonar átti óunnin til þess aö skapa hér betra þjóðfélag, ellegar kviða viðreisnarvesöldinni. Kratarnir hafa ákveðið að vinna með Sjálfstæðisflokknum. Það er eðlilegt, vegna þess aö margir þeirra hugsa eins og Heimdell- ingar, þótt svo vilji til að þeir séu undan krötum. Margir þeirra eiga raunar ekki aftur- kvæmt á Alþingi og hafa ef til vill komist að þeirri langsóttu niðurstööu, aö þar hafi þeir ekk- ert að gera, og þar er ég sam- mála þeim. Ógæfakrata var sú, að þeir, ásamt Alþýöubanda- lagsmönnum, lofuðu of miklu fyrir sibustu kosningar og detta nú ofan i kjaftana á sjálfum sér. Þeir heimtuðu „Samningana i gildi” og fengu samningana i gildi. Þeir sögöust ætla að bremsa veröbólguna, það var ekki hægt, jafnframt þvi að setja samningana I gildi. Svo eru það sjálfstæðis- menn Alþýöuflokkurinn varð auk þess svo óheppinn aö verða við siöustu kosningar vitlausraspit- ali fyrir óánægða sjálfstæðis- menn. — Nú fara þeir heim til sln og meö þvi geta þeir gert mest illt af sér i þjóðarbúinu. Sjálfstæðismenn fagna heim- komu þeirra og heimta kosning- ar i skammdeginu i þeirri von, að einhverjir fleiri kjósendur séu svo vitlausir að ætla að hefna sin á núverandi stjórnar- flokkum fyrir verðbólgu siöasta árs, og vegna þess, að þeim hefur sumt mistekist, með þvi að kjósa Sjálfstæðisflokkinn næst. Vonandi veröa ekki marg- ir til þess. Ef menn eru að hugsa um að berjast við veröbólgu- ófreskjuna, þá kjósa þeir ekki Sjálfstæðisflokkinn. Viö höfum reynslu af honum, fjögurra ára dýrkeypta reynslu. Ef menn vilja ráðleysi, ráöaleysi, sundr- ungu, óheilindi og dýrtið, þá kjósa þeir Sjálfstæðisflokkinn nú i skammdeginu. Sjálfstæðismenn tala fjálg- lega um verðbólgu liðandi stundar. Þrátt fyrir geigvæn- lega oliuveröshækkun nú i ár er þó verðbólgan núna frá þvi i ágúst 1978 til ágústs 1979 ekki meiri en ihaldsverðbólgan frá þvi i ágúst 1977 til ágústs 1978. Sjálfstæðismenn ráða ekki við verðbólgu, hvorki einir sé né með þeim krötum, sem hugsan- lega verða eftir hér á Alþingi eftir næstu kosningar. — Það er ofverksjálfstæöismanna, það er kappnóg verkefni — og verðugt — fýrir þá, sem láta litlu hend- urnar sinar standa fram úr ermunum og paufast við aö lauma kutunum sinum hver i bakið á öörum út þennan vetur, eins og þeir hafa lengi gert, — ogsvo auövitað að undirbúa bú- ferlaflutning „þjóðhöfðingjans” Alberts Guðmundssonar i Bessastaði. EFLUM TÍMANN Sjálfboðaliðar hríngi i sima 86300 eða 86538, Siðumúla 15 Reykjavik, á venjulegum skríf- stofutima. • • • •• Þeim sem senda vilja framlög til blaðsins er bent á að giró- seðlar fást i öllum pósthúsum, bönkum og sparísjóðum. Söfn- unarreikningurinn er hlaupa- reikningur nr. 1295 i Samvinnu- bankanum. Styrkið Tímann Fyllið út þennan seðil og sendið til Tímans í pósthólf 370, Reykjavík Eg undirritaður vil styrkja Tímann með því að greiða i aukaáskrift [ | heila Q] hálfa á Ulánuðl Nafn _____1______________________________ Heimilisf. Sími i

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.