Tíminn - 02.12.1979, Blaðsíða 31

Sunnudagur 2. desember 1979
31
KVIKMYNDAHORNIÐ
Klofinn
persónuleiki ^
Nýja bió
Búktalarinn/Magic
Leikstjóri: Richard Ateen-
borough
Aöalhlutverk: Antony Hopkins,
Ann-Margrét og Burgess Mere-
dith
Myndin fjallar um um Corky
(Hopkins), sem hefur lært hjá
töframanninum Merlin. Er
Merlin deyr veröur Corky aö
standa á eigin fótum og meö tré-
brúöu (Feita) og búktali tekst
honum þaö vel uppaö honum er
boöinn samningur viö sjón-
varpsstöö.
Hann vill ekki gangast undir
læknispróf sjónvarpsstöövar-
innar og flýr borgina til æsku-
stööva sinna. Þar hittir hann
gamla ást em nú lifir i mis-
heppnuöu hjónabandi og meö
þeim takast góö kynni.
Corky er klofinn persónuleiki
og annar hluti hans kemur fram
i Feita I gegnum búktal. Þessi
hluti nær æ meiri völdum yfir
sálarlifi hans og brátt endar þaö
meö skelfingu.
Framan af myndinni situr
gri'niö i fyrirrúmi, en eftir þvi
sem aö annar hluti Corkys
(brúöan) nær meiri tökum á
honum breytist hún yfir i
hryllingsmynd. Hopkins er
sjáldséöur leikari i myndum
hérlendis. Er þaö miöur þvi
hann er góöur sem sllkur og i
þessari mynd fer hann á kostum
sem sálsjúkur skemmtikraftur.
Kynbombuna Ann-Margret er
óþarfi aö kynna. Túlkun hennar
á konu i misheppnuöu hjóna-
bandi, leitandi aö einhverju
hálnistrái til aö ná sér Ut úr þvi,
er góö.
Attenborough (A Bridge To
Far) tekst meistaralega vel aö
skapa spennu i myndinni og
jafnframt aö sýna hiö flókna
samband manns og brúöu án
þess aö eyöur myndist i þráö
r ; >
★ ★ ★ ★ Frábær ★ ★ ★ Agæt
★ ★ Sæmileg ★ Ekki áhugaverð
V________________________________)
Corky (Hopkins) og Feitur
myndarinnar. sálarflækjum mannlifsins ættu
Þeirsem gaman hafa af mild- ekki aö missa af þessari mynd.
um hryllingsmyndum eöa Friörik Indriöason
Þegar sýningarmenn
unnu fyrir
kaupinu sínu
FRI_ i versluninni Filmur og
Vélar á Skólavöröustlgnum hef-
ur veriö stillt út I glugga vélum
frá bernsku kvikmynda- og ljós-
myndalistarinnar hér I landi.
Dýrgripurinn i þessu safni, aö
öörum ólöstuöum, er Zeissikon
sýningarvél óbreytt meö öllu
siöan aö hún var keypti til Fá-
Myndavél Guömundar Einars-
sonar frú Miödal i höndum
Jóhanns
skrúösfjaröar 1924. Þar hefur
hún veriö siöan, en fyrir stuttu
komst Bogi Sigurösson, sýn-
ingarmaöur um langt skeiö i
Háskólabfói, yfir vélina og gaf
hana þeim Jóhanni V. Sigur-
jónssyniog Gunnari Eyland eig-
endum Filmur og Vélar, þá vél,
en þeir félagar hafa umboö fyrir
þaö fyrirtæki sem framleiddi
vélina á sinum tlma. Vélin er
enn i góöu lagi.
„Ég byrjaöi áriö 1939 sem
sýningarmaöur i Borgamesi”,
sagöi Jóhann I samtali viö Tim-
ann”, siðan var ég sýningar-
maöur i Tripoli-bió og slðan
fyrstu árin f Tónabió, það er frá
1962.
„A fyrstu árunum sýndi ég
meö sams konar vél og Zeiss -
ikon, en búið var að breyta
henni aðeins, setja á hana tón-
haus og fleira. Sú vél var hand-
snúin og má segja að þá þurftu
sýningarmennirnir að vinna
fyrir kaupinu sinu. Spólunni var
snúið i gegn meö hægri hendi en
með þeirri vinstri voru kolin I
lampanum stillt saman”.
Hættulegt starf
„Það var nákvæmisverk að
stúla kolin saman. Ef þau voru
ekki samstillt þá varö myndin
brún, blá eða dökk. A meöan
varð að snúa meö hægri hend-
inni. Ef sá snúningur stoppaði
augnablik án þess aö maöur væri
nógu snöggurað loka fyrirljósiö
þá kviknaði 1 filmunni. Og það
var nú ekkert grin ef það kom
fyrir. Filmurnar á þessum tlma
voru nitrat-filmur og ef að
kviknaði I þeim þá var ómögu-
legt að slökkva eldinn. Þessar
filmur geta brunniö neðansjáv-
ar. Auk þess var gas það sem
myndaöist við brunann stór-
hættulegt. Það eina sem sýn-
ingarmaðurinn gat gert ef slikt
kom fyrir var að koma sér út.
En á sýningarvélunum voru
svokallaðar brandspólur sem
hindruöu eldinn i aö komast I
filmuhylkin sjálf svo yfirleitt
uröu ekki alvarlegir skaðar ef
það kviknaði i filmunni.”
Sýndi á dansleik
„Ég var einnig sýningarmað-
ur i' gamla SjálfstæöishUsinu,”
sagði Jóhann”. Þá notaði ég
vélina Ur Borgarfirðinum og
einnig 16 mm vel við ýmis tæki-
færi. Ég man það aö einu sinni
voru tónlistarmenn i verkfalli.
Þá sýndum við dansmynd I
Sjálfstæðishúsinu með frægustu
hljómsveitum heims og fólkiö
dansaði eftir tónlistinni i mynd-
inni. Þeir og þær sem vermdu
bekkina gátu svo fylgst með
myndinni sjálfri.”
„Þótt hraöinn á filmunni
þyrfti aö vera nákvæmur þá
voru sýningarmennirnir stund-
um timabundnir. Og ef fólki
Fyrstu 8 mm sýningar- og upptökuvélarnar.
Ævintýri Picassos
Margir sem um kvikmyndir
rita eru haldnir þeirri einkenni-
legu áráttu aö fjalla um gaman-
myndir i hálfgeröum fyrirlitn-
ingartón, en hefja tormeita
sorgarleiki upp tii skýjanna.
Slikir menn gleyma gjarnan
mönnum eins og Tati og
Chaplin, sem nær einvöröungu
hafa fengist viö gerö gaman-
mynda sem taka flestum kvik-
myndum fram.
Ef frá eru taldar svokallaöar
rúmstokksmyndir hafa Norður-
landabúar litt verið orðaöir viö
gerð gamanmynda og frekar
haldiö sig á þyngri kantinum I
kvikmyndagerð. Undantekn-
ingu sem sannar regluna má
finna I Laugarásblói þessa dag-
ana. Þaö er sænska kvikmyndin
Ævintýri Picasso sem hlotiö
hefur fádæma viötökur á Norð-
urlöndunum.
1 Ævintýri Picasso er ævi list-
málarans fræga rakin á hinn
kostulegasta hátt þannig að lif
áhorfenda er bókstaflega i
hættu vegna hláturs. Þar á
stærstan hlut að máli Gösta Ek-
mann sem fer með hlutverk Pi-
casso. Aðrir sem fara meö
veigamikil hlutverk eru
Margaretha Krook, Hans
Alfredsson og Birgitta Anders-
son. Leikstjórn er I höndum
Tage Danielsson og handrit eftir
Hans Alfredsson.
Hér er á ferð fyrsta flokks
gamanmynd sem er vel til þess
fallin aö létta lund þeirra sem
telja sig biða lægri hlut i Al-
þin gisko sningunum.
GK
fannst hraöinn veröa of mikill
þá var stundum sagt I hljóði:
„NU þarf mannhelv. á stefnu-
mót með einhverri”
Gamli og nýi timinn
Auk Zeissikon vélarinnar þá
verða þarna til sýnis myndavél
Guðmundar Einarssonar
frá Miödal keypt I Dresden 1922
og fyrstu 8 mm sýningar- og
upptökuvélarnar sem hingaö
komu. Þeir félagar Jóhann og
Gunnar hafa hug á að auka við
safnið, en jafnhliöa gömlu vél-
unum gefst gólki kostur á að sjá
það nýjasta á þessu sviði að
Skólavörðustig 41.
„Við ætlum aö setja ljós I
Zeissikon-vélina og gefa fólki
kost á að sjá hvernig þetta var
gert i árdaga biósýninga hér-
lendis”, sagöi Jóhann.
Jóhann V. Sigurjónsson og Gunnar Eydal viö Zeissikon sýningar-
vélina. MyndirG.E.