Tíminn - 27.01.1980, Qupperneq 10

10
Sunnudagur 27. janúar 1980
Þeir heita Nicky Chinn og Mike Chapman og margir
vilja telja þá meðal fremstu lagasmiða síðari ára.
Ferill þeirra hófst með lagasmiðum fyrir //glimmer"
hljómsveitirnar Sweet og Mud og síðar tóku þeir
hljómsveitina Smokie upp á arma sina. Þegar
//glimmer" tímabilið leið undir lok héldu þeir til
Bandaríkjanna/ en þar er Mike Chapman nú einn virt-
asti upptökustjóri sem um getur. Sagt er að hann hafi
rutt brautina fyrir /,nýbylgjuna" i Bandaríkjunum
með samstarfi sinu við The Knack og Blondie, en auk
þess hefur hann starfað mikið með Suzi Quatro. Þeir
félagar Chinn og Chapman geta án allra málaleng-
inga farið fram á andvirði 30 milljóna íslenskra króna
fyrir hverja plötu, en þeir kjósa heldur prósentur. Hér
á eftir fer viðtal við þá félaga sem birtist í Melody
Maker fyrir skömmu, en í því greina þeir m.a. frá
ástæðunum fyrir þvi hvers vegna þeir f luttu frá Bret-
landi á sínum tíma auk þess sem þeir gera grein fyrir
framtiðar áformum sinum.
Mike Chapman er ekki i
nokkrum vafa um að hann sé
mesti upptökustjdri sem uppi
hefur verið og það er margt sem
bendir til til þess að hann hafi
nokkuð til sins máls, a.m.k. ef
verkhans með Mud, Sweet, Suzi
Quatro, Nick Gilder, Blondie og
The Knack eru skoðuð ofan i
kjölinn. Sjálfur segisthann vera
fæddur upptökustjóri og hann
muni halda áfram að framleiða
metsöluplötur svo lengi sem
honum endist aldur: — Gefiö
mér 20 ár til viðbótar og ég get
örugglega komið 120 metsölu-
lögum á 120 metsöluplötum á
vinsældalistana.
Mike Chapman er staddur á
einkaskrifstofu sinni við Sunset
Boulevard i Los Angeles, ný-
skilinn við eiginkonu sina og
hann viðurkennir það fúslega að
hann hafi ekki unnið i átta vik-
ur. Það er þó ekki laust við að
hann sé hálf skömmustulegur
vegna þessa aðgerðarleysis, en
bendir á að hann hafi nýlokið
upptökustjórn á þrem plötum
samtimis, Eat to the beat meö
Blondie, Tear me a part með
Tanyu Tucker og fyrstu plötu
nýrrar hljómsveitar, Nervus
Rex frá New York.
58 metsölulög
Einsogfram kemur hér að of-
an, þá eru Chinn og Chapman
trúlega þeir lagasmiðir sem átt
hafa mestri velgengni að fagna
á áttunda áratugnum. Auk þess
eru þeir örugglega þeir afkasta-
mestu og menn rekur ekki
minni til þess, að lag sem þeir
hafa látið frá sérfara.hafiekki
náö vinsældum. Chinnichapeins
og þeir eru gjarnan nefndir eru
spurðir að þvi hvenær þeir telji
nægðari með lifið og tilveruna.
Chapman tekur undir þessi orð
ogsegir: Hjá Chinnichap hlýtur
hátindurinn alltaf að vera ein-
hvers staðar framundan. Við
ætlum okkur miklu stærri hluti i
framtiðinni, en við höfum afrek-
að hingað til, þannig að á hverj-
um nýjum degi stöndum við
raunverulega á hátindi fer-
ils okkar.
Þaðmá segja aðþessi afstaða
sé einkennandi fyrir Chinn og
Chapmanog e.t.v. á hún eftir að
vera einkennandi fyrir það
samstarf sem fyrir höndum er.
Sagan er skráð á vin-
sældalistunum
Fýrsta lag Chinn og Chapman
sem var hljóðritað var „Funny
Funny” sem Sweet settu á
plötu. Mike Chapman og Nicky
Chinn höfðu þá nýhafið sam-
starf og þetta lag var upphafið
að nær sleitulausum frægðar-
ferli um vinsældalista Evrópu,
en þeir eru besta heimildin um i
sögu Chinnichap. Þau lög sem f
fylgdu i kjölfarið áttu flest mjög
miklum vinsældum að fagna og
nægir það að nefna „Ballroom
blitz” með Sweet, „Can the
can” með Suzi Quatro, „Tiger
feet” með Mud og ,,If you think
you know how to love me” með
Smokie. En möguleikarnir i
Evrópu voru ekki óþrjötandi og
það uppgötvuðu Chinn og Chap-
man fyrstir manna. Mike Chap-
man fluttist yfir Atlantsála til
Bandarlkjanna fyrir riímum
fjórum árum, en Nicky Chinn
varð þá eftir i Bretlandi um
tima tii þess að gæta viðskipta-
hagsmuna þeirra. Það var um
þetta leyti sem Chinnichap upp-
götvuðu Smokie, en sú hljóm-
# Nicky Chinn og Mike Chapman —fvr ir utan s triplingaklúbb i Los Angeles.
CHINN OG CHAPMAN
Vinsælustu lagasmiðir áttunda áratugarins
..Draumalandið”
Þó að Chinn og Chapman
hefðu ákveðið að flytjast til
Bandarfkjanna er ekki þar með
sagt að þeir hafi ætlað að hætta
öllum afskiptum af hljómsveit-
unum sem þeirsköpuðu, þ.e.a.s.
Mud og Sweet. En eftir bröttför
þeirra fór þó að hrikta i sam-
starfinu og Chinn og Chapman
segja nú að meðlimir þessara
hljómsveita hafi farið á bak við
þá og brotið Ut af þvi samkomu-
lagi sem gert hafði verið. Mud
með þvi að gera samning við
annað útgáfufyrirtæki án vit-
undar Chinnichap og Sweet með
þvi að stjórna upptökum á plöt-
um sinum sjálfir. Chinn og
Chapman eru langt frá þvi að
vera sárir út i meðlimi fyrr-
greindra hljómsveita, þó að þeir
hafi farið bak við þá, en benda
aðeins á að þeir hefðu borið vel-
ferð þeirra fyrir brjósti. — Það
er langt frá þvi að það gleðji
mig, að li'ta um öxl og rifja það
upp hvernig fór fyrir Mud og
Sweet — segir Chapman. —
Þegar hljómsveit deyr, þá er
hún um leið gleymd og grafin og
égefast um að þessir menn eigi
nú bót fyrir rassinn á sér, þrátt
fyrir allar milljónirnar sem
samstarfið við Chinnichap færði
þeim.
En þetta er liðin tíð og Chinn
og Chapman hafa i dag engar á-
hyggjur af gömlu dögunum.
Þeir hafa komið ár sinni vel
fyrir borð og innan tiðar hyggj-
ast þeir færa út kviarnar og
stofna sitt eigið útgáfufyrirtæki
Dreamland, sem ef að lfkum
lætur mun mala þeim gull i
framtíðinni.
Heiðarleiki
Chinn og Chapman segja að
velgengni þeirra stafi fyrst og
fremst af þvi að þeir hafi byggt
samband sitt upp á heiðarleika
og gagnkvæmu trausti. Þeir
félagar eru ekki beint hrifnir af
framkomu sumra hljómplötu-
fyrirtækjanna i garð listamann-
anna og Chapman tekur svo
sterkt til orða að segja að ó-
heiðarleikinn gerist ekki öllu
meiri i neinum viðskiptum: —
Það er hreint og beint óþolandi
hvernig sum fyrirtækin koma
fram við hljómlistarmennina.
Stórbokkahátturinn i þessum
körlum, sem ráða hljómplötu-
fyrirtækjunum er slikur að
maður verður orðlaus. Orð eins
þeirra sem starfar i Englandi
voru á þá leið, að allir hljóm-
listarmennirnir væru skithælar
og þvi bæri að fara með þá sem
slika. Þetta tel ég að lýsi við-
horfum þessara manna nokkuð
sig hafa verið á hátindi ferils
sins, hafandi i huga að þeir
félagar sömdu 11 metsölulög
fyrir Sweet, 9 fyrir Mud og 11
fyrir Suzi Quatro, auk allra lag-
anna fyrir Smokie. Nicky Chinn
verður fyrri til að svara: —
Fyrir mér, þá er hátindurinn
nú, enda hef ég aldrei verið á-
sveit var áfangi á leið þeirra inn
i bandariskan tónlistarmarkað.
Um flutningana til Bandarikj-
annahefur MikeChapman þetta
að segja: — Afstaða min til
vinnu minnar breyttist mjög á
þessum tima. „GUtter” rokkið
var aðdeyja út og ég var orðinn
dauðleiður á öllu saman. Það
hafði einnig sitt að segja að ég
var orðinn eldri og ábyrgðartil-
finningin sterkari og ég vissi
það að ef ég breytti ekki til þá
myndi ég fara niður með þessu
sökkvandi skipi, sem breskt
tónlistarlif var vissulega um
þessar mundir.
| # Chinn og Chapman — nýfrjálsir f höfuöborg poppheimsins.