Fréttablaðið - 09.05.2007, Side 17

H A U S
MARKAÐURINN
R
g kraftmikill smábíll,
ænu eldsneyti. Hann
eð afbrigðum þýður.“
ursdóttir, sem situr í
ngarinnar, formanni
ur sérstakan útbúnað
allar torfærur sem á
a eru engin fyrirstaða
ei undir bílinn. Hægt
vo ber undir. Farþeg-
ða fyrir sér landið úr
mflutningstæki prýða
sér ljóð og lag. Í bíln-
öllu. Hvert ferð bíls-
því hann getur tekið
jafnvel tekið krappa
t en ferðinni var upp-
á vegi hans sem huga
HLÝI OG NOTALEGI FRAKKINN JÓN
„Jón Sigurðsson er sú vara á pólitíska markaðn-
um sem er bæði sjaldgæf og vönduð en þrátt fyrir
það möguleg almenningseign.“ Þannig lýsir Óskar
Bergsson, kosningastjóri Framsóknar í Reykjavík,
formanni síns flokks. „Ég sem sölumaður vörunnar
hef sannfæringu fyrir því að ég er að bjóða upp á
vandaða vöru sem enginn verður svikinn af. Jón
er vörumerki sem hefur verið lengi í framleiðslu
án þess að nokkrar breytingar hafi verið gerðar á
henni. Kasmír ullarfrakki er það sem kemur upp
í hugann. Hlýr og notalegur og stenst vel tímans
tönn. Í því sambandi er rétt að minna fólk á að var-
ast ódýrar eftirlíkingar.“
TRAUSTI JEPPINN GUÐJÓN ARNAR
Guðjón Arnar Kristjánsson er traustasti stjórn-
málaforingi sem völ er á, að mati Brynjars Sindra
Sigurðssonar, kosningastjóra Frjálslynda flokksins.
„Heiðarleiki, sanngirni og réttlæti eru mannkostir
sem prýða Guðjón Arnar. Honum er mjög umhug-
að um velferð fólksins í landinu og er einn ötulasti
baráttumaður í málefnum aldraðra og öryrkja á Al-
þingi. Að líkja manninum við hlut eða vöru er ekki
einfalt mál. Traust jeppabifreið fer kannski næst
því. Traust jeppabifreið bregst þér ekki, hvernig
sem aðstæður kunna að vera. Traust jeppabifreið
er þyngdar sinnar virði í gulli eins og Guðjón Arnar
Kristjánsson.“
TRAUSTA OG ÖRUGGA FASTEIGNIN GEIR
„Geir væri fasteign, traust og örugg fjárfesting.“
Þannig lýsir Jóhanna Pálsdóttir, starfsmaður Sjálf-
stæðisflokksins í kosningabaráttunni, formanni
sínum. „Hann væri björt og hlýleg eign á góðum
stað þar sem stutt er í alla þjónustu, góða skóla og
frjálsa verslun. Fasteignin er byggð árið 1951 á
traustum grunni og hefur verið vel við haldið. Inn-
réttingar eru upprunalegar – sígildar – og einstak-
lega góður andi er í húsinu. Hér er á ferðinni eign
fyrir þá sem gera kröfur og vilja gæði í gegn.“
flokkssystkina
9MIÐVIKUDAGUR 9. MAÍ 2007
Ú T T E K T
vörur við eins mikla vörumerkjaholl-
ustu og stjórnmálaflokkar. Kjósendur
eru íhaldssamir og skipta helst ekki um
flokk ef þeir hafa fundið sinn samastað.
Að mati Þórhalls er margt í kynn-
ingarfræðunum sem stjórnmálaflokk-
arnir hafa tileinkað sér. Hins vegar
þykir honum ýmislegt mega betur fara.
„Stjórnmálaflokkarnir einbeita sér of
mikið að því að selja sig rétt fyrir kosn-
ingar. Þeir eru ekkert sérstaklega mark-
aðslega sinnaðir þess á milli.“
Í vor stóð Þórhallur fyrir rannsókn á
skynjun fólks á stöðu og sérstöðu stjórn-
málaflokkanna. Þar kom glögglega í ljós
að almenningur treysti ekki stjórnmála-
mönnum. „Í þeirri könnun var spurt
hversu líklegt eða ólíklegt viðkomandi
teldi að stjórnmálamenn standi við gefin
loforð. Innan við tuttugu prósent svar-
enda töldu það líklegt. Seinna í könnun-
inni var svo spurt hversu líklegt eða ólík-
legt viðkomandi teldi að fólk almennt
standi við gefin loforð. Það töldu átta-
tíu prósent svarenda líklegt. Fólk gefur
sér að það sé ekki líklegt að stjórn-
málamenn standi við loforð sín. Á sama
tíma keppast stjórnmálaflokkarnir við
að gefa loforð.“
ÁHRIFAMÁTTUR AUGLÝSINGA OFMETINN
Þórhallur er þeirrar skoðunar að áhrifa-
máttur auglýsinga stjórnmálaflokka sé
stórlega ofmetinn. Vafasamt sé að þakka
auglýsingum þegar óákveðnum kjósend-
um fækkar og þeir dreifast á flokkana.
„Svo virðist vera að stór hópur fólks sé
búinn að ákveða hvað hann ætlar að kjósa
þrátt fyrir að hann segist vera óákveðinn
í skoðanakönnunum. Það má vel vera að
auglýsingarnar virki á þá sem eru í raun
óákveðnir. En þeir eru örugglega færri
en þeir virðast.“ Þórhallur segir nær að
taka mark á því hvað fólk kaus síðast.
Það gefi líklegri mynd af raunverulegum
hug kjósandans. „Margir eru óánægðir
með flokkinn sinn alveg fram á kosn-
ingadag og telja sig óákveðna. Þegar til
kosninga kemur kjósa þeir samt gamla
flokkinn því þeir hafa alltaf gert það.“
Þá segir Þórhallur stjórnmálaflokkana
þurfa að átta sig betur á því til hverra
þeir eiga á beina orðum sínum. „Flokk-
arnir eiga ekki að eyða tíma í þá sem
hafa aldrei kosið þá. Engin kosninga-
barátta er nógu öflug til að laða þá að.
Sama má segja um þá sem hafa alltaf
kosið þá. Það er óþarfi að eyða of miklu
púðri í þá að öðru leyti en að viðhalda
tengslunum.“ Þórhallur segir stjórn-
málaflokka eiga að einbeita sér að tveim-
ur hópum fólks. Annars vegar svokölluð-
um „tapanlegum“ hópi. Honum tilheyri
þeir sem kusu flokkinn síðast en eru að
gæla við að kjósa aðra flokka núna. Hins
vegar að „vinnanlega“ hópnum. Það er
hópurinn sem kaus flokkinn ekki síð-
ast en gæti vel hugsað sér að gera það
núna. „Faglegt markaðsstarf flokkanna
á að ganga út á að finna þetta fólk og
eyða orkunni í að tala við það. Íslenskir
stjórnmálaflokkar eru ekki búnir að ná
þessu. Þeir eru alltaf að tala við alla. Það
skilar litlum árangri.“
„Sumir segja að ómögulegt sé að líkja stjórnmálamönnum við hverja
aðra vöru. En það er líka hægt að segja að lyf séu ekki eins og hver
önnur vara eða að háskólanám sé ekki eins og hver önnur vara. Að
lokum kemst maður að þeirri niðurstöðu að hver vara hefur sína sér-
stöðu. Þá getur maður alveg eins litið svo á að sérstaða stjórnmála-
manna sé þau skilaboð sem þeir þurfa að koma til kjósenda.“