Tíminn - 15.04.1980, Blaðsíða 6

6
Priöjudagur 15. april 1980.
Útgefandi Framsóknarflokkurinn.
Framkvæmdastjóri: Jóhann H. Jónsson. Ritstjórar: Þórarinn
Þórarinsson, Jón Helgason og Jón Sigurösson. Ritstjórnarfull-
trúi: Oddur Ólafsson. Fréttastjóri: Eirfkur S. Eiriksson. Aug-
lýsingastjóri: Steingrimur Gisiason.
Ritstjórnarskrifstofur, framkvæmdastjórn og auglýsingar
Sföumúla 15. Sfmi 86300. — Kvöldsimar blaöamanna: 86562,
86495. Eftir kl. 20.00: 86387. Verö f lausasölu kr. 240.
-Askriftargjald kr. 4.800 á mánuöi. Blaöaprent.
Slegið met
Ritstjóri Dagblaðsins hefur sett mörg og undar-
leg met i skrifum sinum um dagana. Sjaldan mun
hann þó hafa saman sett annað eins dómadagsbull
eins og var i leiðara hans sl. fimmtudag.
1 þessum einkennilega leiðara heldur Jónas
Kristjánsson þvi fram að það sé islenskum bænd-
um að kenna að Norðmenn geti gert eitthvert til-
kall til algerra yfirráða yfir Jan Mayen!!! Rit-
stjórinn heldur þvi fram að islenskur réttur hafi
verið borinn fyrir borð varðandi Jan Mayen vegna
saltkjötsútflutnings til Noregs á sinum tima!!!
Og svo spinnur ritstjórinn náttúrulega sinn
gamla og langa lopa um að svona sé þetta nú og
hafi alltaf verið með landbúnaðinn, og hafa menn
svo sem heyrt þann sönglanda fyrr.
öll er þessi málsmeðferð Jónasar Kristjáns-
sonar langt fyrir neðan allar hellur. Og reyndar
verður ekki annað lesið af lokaorðum leiðarans en
að ritstjórinn vilji þar draga i land með allar hinar
fáránlegu fullyrðingar sinar, og verður að telja
það timamót i sjálfu sér að hann er farinn að
skammast sin um hæl fyrir gasprið.
Ritstjóri Dagblaðsins kallar Sigúrð Lindal
prófessor sér til vitnis um þetta saltkjötsbull, en
fyrir nokkru kom út bæklingur eftir Sigurð um
sögu Jan Mayen. í lokakafla bæklingsins eru
nokkrar vangaveltur um hugsanleg tengsl milli út-
flutningshagsmuna íslendinga á þriðja áratug
aldarinnar og innlimunar eyjarinnar i norska
konungsrikið. Satt að segja gefa þær vangaveltur
ekki tilefni til þess að byggðar verði á þeim neinar
sögulegar ályktanir, og miklu fremur að lesandinn
reyni að finna þessum vangaveltum stað i þróun
Jan Mayen-málsins.
Og allra sist verður séð hvernig unnt er að taka
þessar lauslegu vangaveltur Sigurðar Lindal og
gera úr þeim annað eins tað og Jónas Kristjánsson
hefur gert sjálfum sér til skammar og öðrum til
leiðinda.
Það kemur nefnilega greinilega fram að fyrir-
varar Islendinga frá árinu 1927 varðandi norskar
fyrirætlanir um yfirráð yfir eynni voru i fullu gildi
1929. Það kemur greinilega fram að Norðmönnum
var fullkunnugt um þessa fyrirvara, og i bæklingi
Sigurðar Lindal eru birt ljósrit af norskum skjöl-
um sem m.a. sýna þetta.
Og það kemur enn fremur greinilega fram i
þessum bæklingi að meðal islenskra stjómmála-
manna var andstaða gegn útþenslustefnu Norð-
manna á þessum árum og hinum miklu itökum
sem þeir höfðu t.d. náð i islensku atvinnulifi. Og
það er sérstaklega tekið fram að Tryggvi Þór-
hallsson staðfesti og itrekaði fyrirvara Jóns Þor-
lákssonar eftir stjórnarskiptin 1927, þegar Tryggvi
tók við embætti forsætisráðherra af Jóni.
Eiginlega er það mönnum ráðgáta hvað getur
komið islenskum ritstjóra til að skrifa annan eins
leiðara um slikt málefni, eins og þessi leiðari Jón-
asar Kristjánssonar er. Það er og verður ráðgáta
hvað fyrir manninum vakir með slikum skrifum,
— einmitt nú þegar viðræður íslendinga og Norð-
manna um málið eru að hefjast.
Má vera að hann sé bara að leika sér!!! Má vera
að honum sé einhver skemmtun að þessu, og verð-
ur hann þá að fá að þjóna lund sinni.
Svo mikið er áreiðanlega vist, að Norðmönnum
er skemmt við slik skrif.
JS.
Kjartan Jónasson:
Erlent yfirlit
Skrítín hefnd Fidels Gastro
Þær fréttir sem á siöustu dög-
um hafa borist frá Kúbu hafa
ruglað margan i riminu og
aldrei þessu vant hafa þær litt
veriö brúkaöar til aö koma enn
einu högginu á hinn afleita
kommúnisma Fidels Castro.
Óneitanlega þykir þaö skjóta
skökku viö þegar kommúnista-
stjórn viröist ekki gera nokkurn
skapaöan hlut til aö koma i veg
fyrir landflótta og gerist meira
aösegja svo umhyggjusöm fyrir
þrifnaöi á fólki aö hún býöur þvi
vegabréf út úr landi i þeim til-
gangi að þaö geti fariö heim til
sin að fá sér baö og hafa hægöir.
Já svona er nú komiö fyrir henni
veröld.
Þó er þaö varla nokkur upp-
hefö fyrir Castro aö fólk vilji i
svo rikum mæli komast búrt frá
Kúbunni sem hann hefur nú
stjórnaö i næstum 20 ár. At-
burðir siöustu daga á Kúbu eru
hins vegar ágæt áminning um
hversu óraunsætt þaö er aö
draga viöhorf sín i dilka eftir þvi
hvort þau beinast að rikjum
sem hafa kommúnistastimpla
eða einhverja abra stimpla.
Kúba á i dag ( sem oft endra-
nær) við gifurlega efnahags-
öröugleika aö striöa svo sem
mörg önnur riki og ekki sist ná-
grannariki hennar f S-Ameriku.
I nágrannarikinu Haiti er til
dæmis svipað uppi á teningnum
og þaðan streymir bátafólkið til
Miamiá Florida, oft til þess eins
að veröa sent beina liö til baka
sem ófullgildir flóttamenn þar
sem þeir séu aöeins aö flýja
efnahagsaðstæður innanlands.
Hingaötil hafa Bandarikin aftur
á móti verið mun fúsari til aö .
taka á móti Kúbumönnum á
flótta undan svipuöum efna-
hagsþrengingum, en þá á þeim
forsendum að þeir væru póli-
tiskirflóttamenn. í þessu tilviki
heyrast hins vegar þær raddir
hærra en nokkru sinni fyrr i
Bandarikjunum aö ekki sé hægt
aö taka á móti flóttamönnum i
sendiráöi Perú i Havana á
Kúbu, þar sem þeir séu aöeins
aö flýja efnahagsþrengingar
innanlands. Og sú er lika raun-
in, meðal hinna 10 þúsunda á lóð
sendiráðs Perú á Kúbu eru ekki
nema örfáir sem bera viö póli-
tiskum ofsóknum eöa sliku,
heldur vill fólkiö burt úr eymd-
inni og fátæktinni til þess að
geta eignast litsjónvarp eins og
frændur þeirra i Bandarikjun-
um.
En hvernig i' ósköpunum kom
þá upp þessi hlálega staöa að
innan giröingar sendiráös Perú
i Havana (lóöin er á stærö við
knattspyrnuvöll) hafast nú við
um 10 þúsund manns sem vilja
úr landi, aö Kúbulögreglan
horföi á fólkiö flykkjast þangaö
inn (Perúmönnum til mikillar
skapraunar) og yfirvöld reyna
ekki einu sinni aö stuggga þvi i
burtu þó aö allir sendiráösmenn
Perú sér búnir aö yfirgefa
sendiráöiö, en býöur þeim þess i
stað vegabréf úr landi ef Perú-
Fidel Castro
menn geti fundiö þeim einhvern
dvalarstaö?
Aödragandinn er sá að Kúbu-
stjórn hefur aö undanförnu átt i
deilum viö sendiráö S-Ameriku-
rikja um þaö hvort þau geti veitt
skjól flóttamönnum sem meö
ofbeldi komast inn i sendiráðin.
1 janúar sföastliönum var t.d.
sendiherra Perú i' Havana kall-
aður heim er hann framseldi
yfirvöldum á Kúbu 12 menn er
höfðu brotist inn i sendiráöið.
Siöan hefur enginn sendiherra
Perú veriö á Kúbu.
t sendiráösbyggingu Perú-
manna eru nú um 25 manns sem
brutust inn i sendiráðiö á meban
enn var vörður viö þaö. Síðasti
hópurinn braust inn fyrir hálf-
um mánuöi og þeir sem þar
voru á feröinni drápu einn af
kúbönsku varömönnunum við
sendiráöið. Kúbustjórn heimt-
aöi mennina framselda þar sem
þeir heföu lögreglumorö á sam-
viskunni, en st jórn Perú neitaði
og veitti þeim pólitiskt hæli.
Svar Kúbustjórnar var aö hætta
varöstööu viö sendiráöiö á þeim
forsendum aö hún verndaði ekki
sendiráösmenn sem neituðu aö
taka þátt i vernd sinni og óvirtu
svo stjórn Kúbu. Þaðan i frá
horföi kúbanska lögreglan á
sendiráöslóöina fyllast af fólki
sem komast vill úr landi. Hefúr
stjórnin lofaö að þaö muni allt fá
vegabréf til að komast úr landi
þegar landvistarleyfi hefur
fengist fyrir það annars staðar,
en hinir 25 innan sendiráös-
byggingarinnar fái hins vegar
ekki að yfirgefa Kúbu.
Þessar aögerðir Castro minna
svolitið á illkvittuö svar Deng
Kinaleiötoga er bandariskur
blaöamaöur spuröi hann hvort
kinverskir andófsmenn væru
frjálsír aö þvl aö fara úr landi.
Deng svaraði: „Hversu marga
viljib þiö”?' Auövitaö er þaö
svo aö hvorki Bandaríkin né S-
Amerikuriki hafa nokkurn
áhuga á aö taka við flóttamönn-
um i stórum mæli frá Kúbu eöa
annars staöar frá.
Flóttamenn frá Kúbu er þó
ekkert nýtt fyrirbrigði og þrátt
fyrir allt hefur Bandarikja-
stjórn veitt þeim viðtöku sem
pólitiskum flóttamönnum á
sama tima og hún hefur aö
miklu leyti stöövaö straum inn-
flytjenda frá öörum rikjum S-
Ameriku. En hafi menn haft
ástæðu til aö flýja efnahags-
ástandið á Kúbu fram aö þessu,
er þaö vist aö á siöasta ári varö
tilefnið æriö. Ekki af þvi að
Castro hafi tekið upp á þvi að
beita þegnana haröari kostum
andlega eða félagslega, heldur
vegna þess aö fullkominn upp-
skerubrestur varö i landinu og
stórlega dró úr sykurútflutningi
og tóbaksverksmiðjum var
lokað vegna hráefnisskorts.
Tóbak og sykur eru aöalútflutn-
ingsvörur Kúbu.
Flóttafólk fr? Haiti biöur leyfis til landgöngu á Miami Beach