Fréttablaðið - 16.01.2008, Blaðsíða 19

MARKAÐURINN 11MIÐVIKUDAGUR 16. JANÚAR 2008
S K O Ð U N
S A G A N Á B A K V I Ð . . . . . . M A G N Ú S K R I S T I N S S O N , A T H A F N A M A N N
Athafna- og útgerðarmaðurinn Magnús
Kristinsson, framkvæmdastjóri Bergs-
Hugins í Vestmannaeyjum, var talsvert
í fréttum í síðustu viku í tengslum við
fréttir þess efnis að lausafé fjárfestingar-
félagsins Gnúps væri uppurið í kjölfar
hruns á gengi hlutabréfa í Kauphöllinni og
væri það í gjörgæslu þrátt fyrir að hafa
samið við lánardrottna.
Magnús er stærsti hluthafi Gnúps ásamt
Kristni Björnssyni en hvor þeirra fer með
43,5 prósent í félaginu. Aðrir hluthafar
eru Birkir Kristinsson og Þórður Már
Jóhannes son, forstjóri félagsins, sem jafn-
framt er fyrrverandi forstjóri Straums
Burðaráss.
Magnús fæddist í jólamánuðinum 1950
og stundaði sjóinn frá unga aldri líkt og
Vestmannaeyinga er siður. Eftir nám í við-
skiptafræði og ýmis störf fetaði hann í fót-
spor föður síns og gerðist framkvæmda-
stjóri Bergs-Hugins árið 1978.
Magnús hefur um árabil komið víða við
í íslensku viðskiptalífi og vermt sæti í
stjórnum fjölmargra félaga og sjóða sem
margir hverjir tengjast sjávarútvegi.
Sum verkefni sem hann hefur farið fyrir
hafa verið fengsæl en önnur ekki. Sem
dæmi sá Magnús um stofnun fjárfestingar-
félagsins Stoke Holding sem hafði þann til-
gang einan að hafa umsjón með yfirtöku á
enska knattspyrnufélaginu Stoke City árið
1999. Vel tókst til þótt væntingar fjárfesta
hafi verið langt umfram árangur liðsins
innan vallar. Magnús, sem sat í stjórnar-
formannsstóli félagsins og var sá hluthafi
sem setti hæstu fjárhæðirnar inn í rekstur-
inn, sagði í samtali við Fréttablaðið sex
árum síðar kaupin lélegustu fjárfestingu
sína í áratug.
Magnús var einn stærstu hluthafa fjár-
festingarfélagsins Straums þegar það sam-
einaðist Burðarási fyrir tæpum þremur
árum en stóð upp fyrir Björgólfi Thor
Björgólfssyni. Hræringar og órói innan
stjórnar Straums-Burðaráss og forstjóra-
skipti tæpu ári síðar ollu því að Magnús
gekk á dyr ásamt Kristni Björnssyni með
rúm 24 prósenta hlutafjár í bankanum. FL
Group keypti af þeim hlutina nokkrum
dögum síðar á 47 milljarða króna í skiptum
fyrir hlutabréf í FL Group og Kaupþingi
og myndar hluturinn kjölfestuna í Gnúpi.
Félagið bætti við sig í FL Group og Kaup-
þingi eftir því sem á leið og átti þegar mest
lét 20 prósenta hlut í FL Group áður en
halla tók undan fæti um mitt síðasta ár.
Útvegsmaðurinn í ólgusjó fjármálalífsins
Þ
að er sjálfsagt ekki til betri tími en
nú til þess að sækja frekari innlán
en þegar menn eru fremur hræddir
á verðbréfamörkuðunum,“ segir
Magnús Guðmundsson, forstjóri
Kaupþings í Lúxemborg.
Kaupþing í Lúxemborg, sem Magnús hefur
tekið þátt í að byggja upp, hefur vaxið mikið
á um tíu ára starfstíma sínum og þar starfa
nú um 250 manns. Nýverið stækkaði bank-
inn enn þegar belgíski bankinn Robeco var
keyptur. Þar starfa 35 manns sem einkum
hafa sinnt einkabankaþjónustu. Magnús segir
að Kaupþing í Lúxemborg stefni á frekari
vöxt sem meðal annars mun byggjast á aukn-
ingu innlána, og þar sé belgíski bankinn Ro-
beco lykilhlekkur.
ÆTLA AÐ TÍFALDA INNLÁN
„Belgískir viðskiptavinir eru með annan
áhættuprófíl en til dæmis Skandinavar. Það
sést meðal annars á því hvernig þeir fjárfesta
hjá Robeco. Helmingurinn af eignum við-
skiptavina bankans er í bankainnistæðum eða
þrjú hundruð milljónir evra af 650 milljónum
heildareigna. Við sjáum Belgíu fyrir okkur
sem stökkpall til þess að sækja fleiri innlán
í framtíðinni,“ segir Magnús. Hann bætir því
við að reynsla Kaupþings verði nýtt til þess
að auka vöxtinn í Belgíu. Og markmiðin eru
háleit. „Það er ekkert út úr kortinu að marg-
falda innlánin á næstu tveimur árum,“ segir
Magnús.
Þetta markmið sé ekki óraunhæft, því við
núverandi aðstæður leiti menn eftir því að
leggja peningana inn. „Það eru góðar aðstæð-
ur til að safna innlánum um þessar mundir.
Það skýrist af verðfalli á mörkuðum. Menn
leita með féð þar sem þeir fá örugga ávöxt-
un,“ segir Magnús. Lausafjárkreppan sem
nú er í heiminum komi sér því líka vel fyrir
Kaupþing.
Þá sé stór markaður í Belgíu. Þar búi ellefu
milljónir manna, svo eftir nokkru sé að slægj-
ast. Bankinn sé þegar farinn í kynningarher-
ferð fyrir innlán sín.
TVEGGJA TÍMA AKSTUR
Robeco-bankinn starfar á tveimur stöðum í
Belgíu, í Brussel og Antwerpen. Viðskipta-
vinir hans eru nú um sex þúsund. Bankastjóri
er Þjóðverjinn Stephan Richter, en Magnús
Guðmundsson vinnur einnig að stjórn bank-
ans. „Ég tek nokkurn þátt í þessu. Þetta er
bara tveggja tíma akstur frá Lúxemborg.“
Magnús segir að fyrri eigendur Robeco
hafi í raun haft uppi á Kaupþingi en ekki
öfugt. „Okkur þótti þetta áhugaverður kostur,
því við vorum ekki með starfsemi í Belgíu.
Við erum sennilega einir af fimm sem hefðu
getað tekið þetta að sér. Stærri banki hefði
líklega bútað Robeco niður og hirt bestu bit-
ana. Með því að við tökum við bankanum er
tryggt að fólk haldi vinnu sinni og að hann
starfi áfram þar sem hann er nú,“ segir
Magnús.
UPPHAFIÐ AÐ ÚTRÁSINNI
Kaupþing í Lúxemborg hefur vaxið mikið frá
því að Magnús fór þangað út fyrir tæpum
tíu árum. Þar sinnir bankinn einkabanka-
þjónustu, fyrirtækjaráðgjöf, lánastarfsemi
og verðbréfaviðskiptum.
„Það hefur gengið mjög vel hjá okkur hér
í Lúxemborg undanfarin tíu ár. Núna erum
við með 400 milljónir evra í eigið fé,“ segir
Magnús.
Hann bætir því við að vöxturinn hafi verið
mjög hraður. „Þegar við hófum starfsemi hér
árið 1998 störfuðu 75 manns hjá móðurfélag-
inu á Íslandi. Nú eru 250 starfsmenn bara hér
í Lúxemborg.“
„Þetta var upphafið að útrás bankans,“
segir Magnús, en Kaupþing starfar nú í þrett-
án löndum að Íslandi meðtöldu. Nú er Kaup-
þing langstærsta fyrirtæki landsins. Magnús
segir að Kaupþing í Lúxemborg sé meðal
25 stærstu banka þar í landi, en þar séu 150
bankar með starfsemi. „Við erum líka vel
þekkt hér í Lúxemborg. Samkvæmt nýlegri
könnun vita 20 prósent Lúxemborgara af
okkur.“
GOTT AÐ VERA GRÆNJAXL
Hermt er að þegar Magnús hélt til Lúxem-
borgar fyrir um tíu árum hafi það borið
brátt að. Honum hafi verið réttur flugmiði
og skjalataska og síðan hafi verið stofnaður
banki. „Ja,“ segir Magnús og hlær, „og sendur
á enskunámskeið.“
„Við fórum þarna út saman, ég og konan
mín, sem þá gekk með eldra barnið okkar,
seldum allt sem við áttum heima og fluttum
út. Nú höfum við verið í Lúxemborg í tíu ár
og erum orðin fjögur.“
Magnús segist lítið hafa gert sér í hugar-
lund hvað biði þegar út var komið. „Auðvit-
að var ákveðin viðskiptaáætlun en stund-
um er ágætt að vera aðeins blautur á bak við
eyrun. Þá tekur maður áhættu. Það er hægt
að plana hluti út í hið óendanlega, íhuga og
gera markaðsáætlanir. En það þarf líka að
framkvæma.“
Lausafjárkreppan hjálpar
Kaupþingi í Lúxemborg
Robeco-bankinn í Belgíu bættist nýlega við Kaupþing í Lúxemborg. Hann verður stökkpallur
til frekari vaxtar og aukningar innlána hjá Kaupþingi. Ingimar Karl Helgason ræddi við Magnús
Guðmundsson, forstjóra Kaupþings í Lúxemborg, sem nú er í hópi stærstu banka þar í landi.
STARFSFÓLK ROBECO Kaupþing keypti nýlega belgíska bankann Robeco og vill tífalda innlán þar á næstu tveimur
árum.
MAGNÚS GUÐMUNDSSON För hans til Lúxemborgar
bar brátt að. Síðan hefur bankastarfsemi Kaupþings þar
vaxið mikið.
Sjortarar
Það er ágætt að taka einn góðan
sjortara endrum og eins. Reyndar
fín tilbreyting í gráum hversdags-
leikanum. Og þá er ég ekki að
tala um sprett með konunni held-
ur á hlutabréfamarkaðinum. Fjár-
festar sem eru með allt niðrum
sig hefðu betur lagt við hlustir. Og
þá á ég ekki heldur við að hlusta
á konuna heldur gamla manninn,
Alan Greenspan, öldunginn sem
sat sem seðlabankastjóri í Banda-
ríkjunum þar til fyrir stuttu og
gaf út bráðskemmtilega sjálfs-
ævisögu í fyrrasumar. Aðra spek-
inga má sömuleiðis hlusta á, þar á
meðal kverúlantinn Jim Cramer
sem ég gruna um að lauma trompi
upp í nebbann sinn endrum og
eins.
Greenspan og fleiri vöruðu við
því fyrir næstum ári að allt myndi
fara fjandans til, svo maður beiti
fyrir sig alþýðlegu orðalagi, máli
manna sem greiningardeildir
forða sér frá því að nota. Þeir
sem lögðu við hlustir og kunnu að
rýna í markaðinn notuðu eyrun
og brugðust við. Og þá er ég að
tala um menn eins og mig sem
voru búnir að losa um hættuleg-
ustu stöðurnar í metverði áður en
botninn hvarf og nota alla pen-
ingana sem skiluðu sér í hús til
að kaupa fleiri hlutabréf en áður
fyrir skid og ingenting. Þeir sem
skelltu skollaeyrum við nýttu síð-
asta reytinginn af yfirdrættin-
um til að kaupa sér haglara og
dósamat og fara í híði.
Tilbreytingin í annars daufu
hausti í fyrra var sjortararnir.
Skortstöður á hlutabréfamarkað-
inum sem hleypa blóðinu á hreyf-
ingu. Jævla sem það kippir í að
veðja á lækkun. Reyndar næsta
ómögulegt hér en þægilegra í út-
löndum og þar hef ég rakað því-
líku inn upp á síðkastið að mér
hefði aldrei komið það til hugar.
Eins og aðrir gef ég ekki upp
hvar ég stunda þetta, sem reynd-
ar er ekki fyrir hjartveika. Þar er
trúin heit, fólkið feitt, forsetinn
… ég kýs að tjá mig ekki um það,
og fáninn í sömu litum og okkar.
Spákaupmaðurinn á horninu
S P Á K A U P M A Ð U R I N N