Tíminn - 08.06.1982, Blaðsíða 23

ÞRIÐJUDAGUR 8. JÚNÍ 1982
23
og leikhús - Kvikmyndir og leikhús
kvikmyndahornið

MKSfi
■ Al Paciono í rú ininu með einum lögfræðingnum úr siðanefndinni,
en hún er leikin, ef það er rétta orðið, af Christine Lathi.
SEKUR!
SEKUR EÐA SAKLAUS (And Justice For All).
Sýningarstaður: Stjörnubíó.
Leikstjóri: Norman Jewison.
Aðalhlutverk: Al Pacino (Arthur Kirkland), Jack Warden (Rayford
dómari), John Forsythe (Flemming dómari), Christine Lathi (Gail
Parker).
Handrit: Valerie Curtin og Barry Levinson.
Framleiðendur: Norman Jewison og Patrick Palmer, 1979.
„Ég trúi þessu ekki, þetta er
fáránlegt", er eitt af viðkvæðum
Ai Pacino, sem leikur aðalhlut-
verkið í sekur eða sak!aus“, og
ég er viss um, að þar hefur
leikarinn átt við myndina sem
hann var að leika í, þvi ótrúlegri
fáránleika, og verr gerðan i
þokkabót, var vart hægt að hugsa
sér.
Öllum, sem eitthvað fylgjast
með málefnum Bandaríkjanna
er ljóst að ýmislegt er að dóms-
kerfinu þar i landi. En samkvæmt
þessari kvikmynd er dómskerfið
svo spillt og rotið, að það ætti
einna helst heima hjá brjáluðum
einræðisherrum. Dómararnir í
myndinni eru annað hvort kyn-
ferðisglæpamenn, brjálæðingar
af einni eða annarri sort eða þá
geðfelldar konur, sem sleppa
glæpamönnum á götuna en
skamma fórnarlömb glæpanna
fyrir að vera til. Lögfræðingarnir
hugsa eingöngu um peninga og
frama en er skitsama um fólk.
Þeir, sem lenda i fangelsum, eru
yfirleitt saklausir, og svo illa farið
með þá, að þeir fremja sjálfs-
morð, eða eru þá skotnir, eða eru
þá skotnir í fangelsum. Og
siðanefnd lögfræðinga, sem á að
vernda almenning fyrir spilltum
lögfræðingum, er jafn spillt og
allir hinir, og til merkis um það
eru okkur sýndar myndir af
Flemming, einum dómaranna,
og formanni siðanefndarinnar í
kvennærfötum við fremur ólög-
fræðilega iðju.
En það er ekki öll von úti fyrir
réttlætið, þvi bandarisk lögfræði-
stétt á einn mann eða svo sem
hugsar um fólkið, almenning, en
ekki peningana. A1 Pacino er
kominn í hringinn. Hann er að
visu (af þvi hann hugsar svo
mikið um fólkið en ekki peninga)
til fara eins og hann sé nýkominn
úr ræsinu, og auk þess alltaf að
rífast við fólk um hvað aðrir séu
spilltir en hann sjálfur góður og
heiðarlegur og elskulegur, enda
heimsækir hann afa sinn vikulega
í elliheimilið og undrast þá opin-
skátt, hvað verði um sig þegar sá
gamli deyr. Síðan gleymir hann
að visu kallinum i margar vikur,
en hvað um það, hann er samt
góður. Hann berst fyrir hverjum
saklausum manninum á fætur
öðrum, en þeir fá allir slæman
enda af þvi að dómskerfið er svo
rotið.
Söguþráðurinn í þessari mynd
er öfgakennt, barnalegt og fárán-
legt samansafn, sem vafalaust
hefur átt að vera gagnrýni á
kerfið en lendir á fimmtu hæð yfir
markið. Og leikararnir, sem eru
neyddir til að segja þá vitleysu,
sem handritahöfundunum hefur
tekist að koma á blað, eru flestir
eins og álfar út úr hól. Lee
Strasberg er þar undantekning í
hlutverki afans, og Jack Warden
á einnig góða spretti sem einn af
brjáluðu dómurunum í Ameriku.
Handritahöfundarnir virðast
sjálfir hafa áttað sig á þvi, hversu
eymdarlegt verk þeirra er, þvi
þegar klomið er fram í miðja
myndina gefa þeir áhorfendum
algjört fri frá söguþræðinum um
stund og setja á svið grin um
lofthræddan mann í þyrluflugi.
Þetta atriði, sem vafalaust tekur
um tíu minútur, hefur ekkert
með efni myndarinnar að gera og
er aðeins dæmi um uppgjöf
þeirra, sem að henni standa, við
að koma einhverri mynd á efni-
viðinn. Norman Jewison verður
sýnilega ekki framtíðarmaður i
kvikmyndagerð.
-ESJ.
Elías
Snæland
Jónsson,
skrifar
★ Forsetaránið
★ Með hnúum og hnefum
★★★ Ránið á týndu örkinni
0 Gereyðandinn
★★ Lögreglustöðin í Bronx
★★★ Fram í sviðsljósið
o Sekur eða saklaus
Stjörnugjöf Tímans
★ * * * frábær • ★ * ★ mjög góð • ★ ★ gód • ★ sæmileg • O léleg