Tíminn - 09.11.1962, Síða 13

Minning
(Framhald af 9. síðu.)
sjó og landi og var á þeim svið-
um hinn bezti liðsmaður, að'
hverju sem hann gekk.
Snemma mun þó hafa vaknað
löngun hans til að afla sér bók-
legrar menntunar, þó miklum erf-
iðleikum væri það bundið á þeim
dögum, þar sem einungis var þá
starfræktur barnaskóli hór. Hins
vegar var allgott bókasafn á staðn
um, og notaði Gunnlaugur það mik
ið, og var þannig með sjálfsnámi
mjög vel undirbúinn er hann fór
í Kennaraskólann en þaðan lauk
hann prófi 1926. Var hann tvö
næstu árin við kennslu og verzl-
unarstörf í Reykjavík en fluttist
þá aftur á æskustöðvarnar og gerð
ist kennari við Barnaskóla Akra-
ness 1928 og gegndi því starfi
um tíu ára skeið, en varð þá full-
trúi við fyrirtæki Haraldar Böðv-
arssonar og Co. og starfaði þar
síðan.
Gunnlaugur var afbragðs kennari,
og er mér ekki grunlaust, að hann
haf; jafnan saknað þess, þó engu
að síður væri hann mjög vel til
þess starfs fallinn, er hann siðar
valdi sér og mundi svo raunar
verið hafa um hvað eina, er hann
hefði tekig sér fyrir hendur, svo
fjölhæfur sem hann var.
Þó að Gunnlaugur eyddi ekki
mörgum árum við skólanám, var
hann maður fjölmerintaður, enda
sílesandi íslenzkar og ei'lendar bók
menntir, sérstaklega skáldskap,
bæði í bundnu og óbundnu máli.
Vitnaði hann oft í kvæði góð-
skáldanna, enda virtist honum
létt að flytja bókarlaust heilu ljóða
flokkana, t. d. eftir Einar Bene-
diktsson og Örn Arnar svo aðeins
séu nefndir tveir af uppáhalds
skáldum hans, að ógleymdum fjöl
mörgum Ijóðaþýðingum Magnúsar
Ásgeirssonar, er hann dáði mjög
sakir íþróttar sinnar. Var harla
gaman að ræða um skáldskap og
bókmenntir við Gunnlaug, og þó
helzt að hlusta á hann ræða þau
hugðarmál sín.
Gunnlaugur var góður félagi -og
traustur vinur vina sinna, um það
getur sá, er þessar' línur" “tttar,
bezt borið, slík voru kynni okkar
þau tæp 30 ár, er við þekktumst,
og er þeirra kynna gott að minn-
sst, er leiðir skilja um sinn.
Kvæntur var Gunnlaugur ágætri
konu, Elínu Einarsdóttur, og lifir
hún mann sinn, ásamt tveim upp-
komnum börnum þeirra hjóna,
Jóni, stud. med. og Ólöfu, skrif-
stofustúlku i Reykjavík. Flyt ég
þeim, ásamt systkinum hins látna,
mínar innilegustu samúðarkveðj-
ur. — G.B.
Einræðið
Framhald af 7. síðu.
kenning er sennileg, og það
styður hana, að Rússar ónýttu
hvað eftir annað miðlunartil-
raunir milli Sameinuðu þjóð-
anna og Pekingstjórnarinnar.
Valdabaráttan í Kreml eftir
dauða Stalíns var vatn á myllu
kínversku kommúnistanna. Á-
trúnaðargoð Stalíns, Kao Kang,
Var afmáður. Krustjoff fór í
pílagrímsferð til Peking 1954
til þess að fá aðstoð Kínverja
og Mao notaði tækifærið til
þess að tryggja sér Port Art-
hur, umráðaréttinn yfir hluta.
félögunum í Manchuríu og 500
milljón rúblna rússneskt lán.
Um leið og Krustjoff taldi
sig fastan í sessi, hófust skær-
urnar á ný milli Moskvu og
Peking. Þetta tímabil sam-
skipta Sovétríkjanna og Kína
er mönnum tiltölulega kunn-
ugt. f bók D.S. Zagoria, The
Sino-Soviet Conflict 1956—
1961, er þessu tímabili vel lýst.
Hin nýja bók Klaus Mehnerts,
Peking und Moskau, fjaUar
einnig um það. Það nýjasta er
grein Krustjoffs í Heimsriti
marzismans en þar segir m.a.:
„Þeir, sem halda því fram,
að hin sögulega barátta sósfal-
isma og kapítalisma verði ekki
til lykta leidd nema með stríði,
þyrftu blátt áfram að leita sér
andlegra lækninga . . “
Fastar verður varla að orði
kveðið gagnvart vinum sínum.
FREMSTAN þeirra, sem
halda því fram, að baráttan
milli sósíalisma og kapítalisma
verði ekki til lykta leidd á ann-
an hátt en með stríði, ber að
telja Mao Tse-tung.
Paloczi-Horvath mótmælir
þeirri skoðun, að kenning Mao
Tse-tung um óhjákvæmileika
stríðsins stafi af þekkingar-
leysi hans á nútímavopnum og
áhrifum þeirra, en Rússar hafa
stundum gefið þetta í skyn.
Hann telur, að Mao Tse-tung
vinni beinlínis að því að koma
á kjarnorkustríði milli Sovét-
ríkjanna og Bandaríkjanna, en
eftir slíkt stríð yrði Kína herra
heimsins. Kína yrði öflugasta
stórveldið eftir kjarnorkuragna
rök, jafnvel þó að það yrði
fyrir barðinu á kjarnorkuvopn
unum og 200—300 milljónir
Kínverja létu lífi.
Því er oft haldið fram, að
þessi kenning sé frá Peking
runnin. Paloczi-Horvath hefur
hana eftir „talsmönnum Maos
á leiðtogafundinum í Moskvu.;‘
Þó getur hann ekki leitt traust
rök að þessum uppruna kenn-
ingarinnar. Ef til vill leyfist
manni því að efa að glettni
Maos sé orðin svona grá. Því
má heldur ekki gleyma hve góð-
ar framtíðarhorfur Kínverja
eru þó að ekki komi til kjarn-
orkustríðs. íbúar landsins eru
700 milljónir. Þeir kunna að
verða orðnir 1000 milljónir
eftir 20 ár. Kínverjar hafa
afbragðsgóða möguleika til á-
hrifa í Asíu, Afríku og jafnvel
Suður-Ameríku. Margir stjórn-
málamenn þar hata Vesturveld
in svo mjög að þeir eru fúsir
að veita Kínverjum viðtökú.|
Einvaldur Kína hefur nú n$ð
fótfestu í Evrópu í fyrsta sinn
síðan á dögum á Gengis Khans.
Albanía er sá brúarsporður,
sem' Kínverjar hafa eignazt
þar.
VERA MÁ að nú þegar sé
farið að undirbúa landvinn-
inga á kostnað Sovétríkjanna.
Eða hvernig stendur á því, að
Isvestia, þar sem tengdasonur
Krustjoffs er ritstjóri gerði
hinn 18. apríl s.l. svo mikið
veður út af gamalli tilvitnun
í Lenin sem svo hljóðar: „Vladi
vostok er langt í burtu, en þó
eigum við þenna bæ“. Klaus
Utehnert hefur vakið sérstaka
athygli á þessu atriði.
Gera má þó ráð fyrir, að
þeir erfiðleikar heima fyrir,
sem ódugnaður kínversku
stjórnarinnar hefur valdið,
komi um sinn í veg fyrir ævin-
týri í utanríkismálum. Síðan
í janúar 1961 og þó einkum
síðan í apríl í ár, hefur verið
um undanhald að ræða í Pek-
ing. Reynt hefur verið að af-
saka áhrifin af upplausn þeirri
og framleiðslurýrnun sem
stefna Mao hefur valdið.
Sumir halda því fram, að
það muni1 taka Kínverja fimm
ár að komast aftur þangað,
sem þeir voru staddir, þegar
þeir lögðu af stað í hið „stóra
stökk“ fram á við, sem leiddi
til mikillar afturfarar. Helzt
stjórnin svo lengi við völd?
Ilún virðist nú vera úrræða-
lausari en hún hefur nokkru
sinni áður verið. En það ér ó-
trúlegt hve margar skyssur
einvaldur getur leyft sér að
gera meðan hann sér um, að
her og lögregla hafi nóg að
bíta og brenna. Á því sviði hef
ur stjórn Mao Tse-Tung náð
góðum árangri.
(Þýtt úr Politiken).
BT
Þeir eru komnir
Lék eitt
Framhald af 2. síðu.
er einstaklega frjálslegur og
glaðlegur og jafnvel þó að hann
hefði ekki eins sérstaklega góða
söngrödd og raun er á, mundi
fólk vera ánægt.
Þau hjón verða hérna til 23.
þ.m. og þá fara þau til Berlín-
ar, þar sem Herbie tekur þátt
í „One Night Show“ en kannski
reyna þau að koma hingað aftur
aþnn 25. og verða nokkra daga.
Herbie lítur á þessa stuttu
dvi)l sína hérna sem nokkurs
konar sumarfrí, þar sem Glaum
bæ er lokað kl. hálftólf eða tvö.
Hann hafði víst hlegið við, þeg-
ar hann heyrði um þetta eins-
dæmi og væri gaman að vita
hvað lengi við eigum að búa við
svona ástand.
Aðspurður kvaðst hann aldrei
hafa fundið til taugaóstyrks, ut-
an einu sinni, þegar hann var
veikur og átti á hættu að röddin
bilaði þá og þegar, en svo heppi
lega vildi til að ekkert skeði.
Honum er vel við áheyrendur,
en ekki hræddur við þá og á
hann áreiðanlega eftir að hrífa
þá hér, jafnt og annars staðar.
a
götuna og kosta
aðeins 25 krónur
-O-
Enginn er svo fátækur, aip hann getj
ekki eignazt miða og enginn svo ríkur,
r
að hann hafi efni á öðru en eiga miða.
-O-
Tveir Opelbílar, blár og hvítur, sem
kosta 360 þúsund krónur, eða Farmall
með öllum hjálpartækjum og miðinn
aðeins á 25 krónur.
Við ráðleggjum öllum að
kaupa miðann strax.
-o-
Happdrætti
Framsóknar-
flnkksins
Dugiegur sendisveinn
óskast nú þegar. Vinnutími fyrir hádegi.
AFGREIÐSLA
iM
Bankastræti 7, sími 12323.
Hvort sem þér borðið kjöt eða fisk,
þá eru
jarðepli og gulrófur
nauðsynlegar á borðið.
Kaupfélag Eyfiröinga
Akureyri
r f M I N N, föstudagnrinn 9. nóvember 1962
13
\ t t
v