Tíminn - 07.10.1986, Qupperneq 13

Þriðjudagur 7. október 1986
Tíminn 13
MINNING

þurrkan
í bflinn
í bátinn
á vinnustaöirm
á heimllið
í sumarbústaw
í ferðalagið
og fl.
Ef þú hefur einu sinni
reynt Effco-þurrkuna viitu
ekkert annað. Effco-
þurrkan er bæði mjúk og
sterk. í henni sameinast
kostir klúts og tvists, það
eykur notagildi Effco-
þurrkunnar. Effco-þurrk-
an sýgur í sig hvers konar
vætu á svipstundu. Effco-
þurrkan er ómissandi í
bílinn, bátinn, ferðalagið,
á vinnustaðinn og til
heimilisins.
Effco-þurrkan
fæst hjá okkur
Jörgen Þorbergsson
Elsku afi niinn er farinn - farinn
til að sameinast alheimssálinni. Fyrir
honum var alheimssálin æðsta tilveru-
stig manneskjunnar og hann trúði
á hana.
Ég átti því láni að fagna sem
viðkvæmur unglingur að fá að kynn-
ast Jörgen afa mínum náið og þau
kynni verða aldrei útskýrð eða metin
með orðum. Ég bjó með honum og
ömmu heitinni Laufeyju í Stangó
eða Stangarholti 12 í Reykjavík. Afi
missti ömmu frá sér fyrir tæpum 6
árum og bjó eftir það á Hrafnistu í
Hafnarfirði.
Afi Jörgen varð aldrei lúinn og
leiður a lífinu, þótt hann næði háum
aldri. Lífsgleði hans fólst í ást á
tilverunni. Hann hafði óslökkvandi
áhuga á manneskjunni og tilgangi
hennar og vildi alltaf reyna að skilja
hana. Þess vegna naut hann sín líka
best í samræðum við fólk og í
frásögnum af eigin lífi.
Greind kona í Reykjavík sagði
við mig í íyrravetur að eina uppeldis-
aðferðin sem hægt væri að nota með
árangri væri stöðug hvatning frá
blautu barnsbeini. Fessa hvatningu
sem sérhver ung manneskja þarfnast
fékk ég alltaf frá afa Jörgen. Fyrir
það verð ég honum ævinlega
þakklát. Fegar ég hugsa til afa þýtur
li'til mynd úr Stangó í gcgnum
LESENDUR SKRIFA
illlllll
11
llllllllílll
Uppástunga
1 tilcfni heimsóknar valinkunnra
stórmenna má svosem gcra fleira en
að prenta snoppurnar þeirra á boli.
þótt það sé í sjálfu sér prvðilegt.
Sú hugmynd hcfur skotið upp
kollinum að gaman væri að dúndra
upp cinni útihátíð á Arnarhóli og
biðja kurteislega um að sláturtíðinni
fari nú að ljúka hér á jörð og hvort
ckki væri hægt að losna við þessar
bombur öðruvísi en að sprengja
þær, okkur öllum til armæðu.
Bubbi friðarkóngur gæti messað
yfir lýðnum með sinni óviðjafnan-
legu rödd (óskalag: Braggablús) og
aðrir stórmeistarar í rokki. djassi og
klassík látið gamminn geysa. Ekki
má gleyma skáldunum; Siglús Daða-
son mætti t.d. tnín vegna muldra yfir
okkur hugleiðingar um söguleg
stórslys og ekki má lieldur glcyma
Vilborgu og gamla manninum á
Gljúfró.
Sveskjan í enda bjúgans væri svo
náttúrlega ef hægt væri að hnippa,
svona í tilefni dagsins, í einsog cinn
veraldarfrægan músíkant sem vill fá
frið. Reagan og Gorbatsjeff hittast
nú ekki á hverjum degi og því ekki
ósennilegt að tímabundinn stórsnill-
ingur á borð við Stevie Wonder sjái
sér fært að hoppa útúr stundartöfl-
unni einn sólarhring eða svo tilað
minna heimsbyggðina og tvo voldug-
ustu menn hennar á að lífið sé gott
og fallegt. Því sting ég uppá snilli-
menninu Stevie Wonder að fáir hafa
vottað öllu því sem lífsanda drcgur
jafn djúpa og innilega lotningu með
jafn áhrifaríkum hætti og sá svarti
blindi skratti. Undrastebbi er þó
aðcins ein hugmynd og auðvitað
koma fjölmargir aðrir spilamenn til
greina.
Skrall af þessu t;igi gæti hugsan-
lega stuðlað að því að leiðtogafund-
urinn yrði annað og meira en nýtt
síldarævintýri fyrir íslcndinga og
gálgalegur Hafnarfjarðarbrandari
fyrir hinar þjóðirnar í heiminum.
Davíð á allar græjur sem þarf til
að hrinda þessu í framkvæmd; nú
vantar bara vinnufúsar hendur. Böl-
sýnir og linir efascmdamenn scm
halda að ..þetta sé ekki hægt" mega
eiga sitt gjamm. Rétt er að minna á
að áður hefur verið kýlt á fyrirvara-
litla stórhátíð að hausti hér í borg og
á ég þá við svonefnda Sólkveðjuhá-
tíð haustið 1978. Það impróvíseraða
húllumhæ lukkáðist vel. öllum var
frjálst að vera með upppákomur og
óhætt að scgja að margir óvæntir
talentar hafi sprottið þar fram úr
skúmaskotum.
Umfram allt: engar æsingaræður
cða slagorð. ekkert mjálm tim
NATÓ eða Gúlag. Söfnumst saman
til þess eins að minna á að jarðlífið
er dýrmætt, skondið og skemmtilegt
svo fremi sem fólk fær frið fyrir
byssukjöftum. hatri og helsprengj-
um. Scgjum það á vinsamlegan og
skiljanlegan hátt, líkfog talað er við
börn, þannig að þessir tveir fuglar
sem krunka hér saman fljúgi í sitt
austur og sitt vestur með þcssi cin-
földu sannindi bakvið eyrað: bað er
Ijótt að drepa. Virðingarfyllst,
Þorgcir Kjartansson
hugann: Kvölddagskrá hins nýja ís-
lenska sjónvarps er lokið, það er
árið 1969. amma er sofnuð sitjandi í
sófanum cftir armæðu dagsins, við
afi byrjuð að ræða innsta eðli hlut-
anna. Afi situr sallarólegur og talar
uni hið raunverulega líf, nefnilega
lífið eftir dauðann. Hann nær í
guðspekirit og gaukar því að mér,
amma rumskar, stendur upp og spyr
um leið og hún svarar sér sjálf:
„Hvað er lífið? Heimsins mæða, böl
og strit", og augu okkar afa mætast
og hann brosir út í annað. Auðvitað
var líf hans líka mæða og strit á
köflum. Hann var óskólagcnginn
alþýðumaður alinn upp í ungmenna-
félagsanda norður í bingcyjarsýslu í
byrjun aldarinnar. En hann var
stöðugt að mennta sig sjálfur og
meðan honum entist sjón var hann
sílesandi, bæöi fornsögur og annað
og eignaðist sjálfur þó nokkuð bóka-
safn. Þcss vegna var hann bæði
fróður og sérlega víðsýnn. Hugsun
lians var alltaf frjáls og fordómalaus,
framkoma hans hlý og þægileg. Þar
að auki hafði hann bæði kímnigáfu
og ríka tilfinningu fyrir öllu sem
gleður okkar ævidag m.a. tónlist og
sjálfur var hann einn af glæsilegustu
glímuköppum aldarinnar og þótti
hann glíma sérlcga fallcga. Þcgar ég
nú kveð hann afa minn, þá nægir
ckkert minna cn eftirfarandi Ijóð
Williams Shakespeares í þýðingu
Helga Hálfdanarsonar:
GrafljóA
Aldrei framnr óttast þú
eldmun ditgs ne' kalda nótt,
kvutt þú hefur hcimsins bú,
heimför gcrt og Uiun þín sótt.
Æskufjör og feyskid hold
fylgist að /' dökkti mold.
Aldrei meir þcr ógnu sktil
ygglibrún og ra'ð/n /ía';
skeyt ei frumar flík nc mal.
fcllur eik scm visið stni.
Spcki. vald og hreystihold
hafnar allt í kaldri mold.
Aldrci meir þig skelfa skal
skrugga snögg og elding föl.
áfjátt níd og eitráð tal,
öll er gcngin sæld og kvöl.
Ást sem björtust finnst á fold
fylgir þér í svarta mold.
Enginn seiður xri!
enginn galdur sxri!
illir andar víki!
alcin þögnin ríki!
Hljóttu frið í hinztu gjöf.
heiður signi þína gröf.
Núna þegar ég kveð hann afa
minn í hinsta sinn á þessu tilveru-
stigi, þá man ég að faðmur hans var
öruggur og hlýr - að þegar við tvö
vorum saman, þá var enginn annar
en ég og hann og þcgar við hittumst
í síðasta sinn þá hvíslaði hann að
mér alveg eins og þegar ég var
unglingur. „Hver er best?" og við
vissum bæði rétta svarið - svo
hlógum við. Núna hvíslar hann ekki
lengur, núna hvísla ég til hans, „Besti
afi í heimi". Hans skál. Blessuð sé
minning hans. Hlín Agnarsdótlir
Ertu að byggja
líkamann?
Þá er blaðburöur
góður kostur
fyrir þig
Við leitum að
blaðberum til
starfa víðsvegar
um borgina.
Álftahólar, Blikahólar, Dúfnahólar,
Fýlshólar.
Rauðagerði,
Sogavegurfrá 101-212
Hafðu samband.
Ttniinn
upp
SIDUMULA 15
686300