Tíminn - 09.11.1986, Blaðsíða 14

ffér
Foringjarnir
FoRINGJARNIR heitir
hljómsveitin sem viö birtum
hér mynd af. Hljómsveitin sem
hér um ræðir er skemmtileg
blanda af sjóuðum hljóðfæra-
leikurum og ungum ósjóuðum
piltum sem vonandi eiga eftir
að sanna sig og gott betur. Sá
sem er eflaust best þekktur af
þeim piltum er Einar Jóns-
son en hann lék áður með
„supergrúppunni“ Drýsill. Þar
á undan hafði hann gert heiðar-
lega tilraun til að stofna sína
eigin hljómsveit (Tíví), vera
með í síðustu útgáfunni af
Start og sanna sig með hinni
ágætu hljómsveit Þrumuvagn-
inum.
Sá sem næstur kemur í
reynslustiganum er Oddur
„Tappi“ Viðurnefnið hefur
drengurinn fengið fyrir að hafa
verið fyrsti trommari Tappa
Tíkarrass. Sá sem síðar settist
við settið var enginn annar en
Guðmundur „Tappi“ en
hann hefur síðan þá meðal
annars spilað með Das Kapítal
Bubba Morthens. Oddurhefur
spilað með hinum og þessum
sveitum í gegnuni tíðina og
sennilega bar hann hæst þegar
hann spilaði með Deild Eitt.
(Súpergrúppa sem því miður
náði aldrei að sýna sitt besta
andlit).
Þórður söngvari hefur
hvergi komið áður við sögu svo
um sé talandi en ku vera góður.
Leið hans inn í hljómsveitina
er ekki svo vel kunn því sagan
segir að hann og Einar hafi
verið búnir að reyna að stofna
sveit í töluverðan tíma áður en
þessi mannskapur kom saman
og hjólin fóru aö snúast í
kringum hann. En það fór víst
fyrst að komast mynd á þetta
hjá þeim eftir verslunarmanna-
helgina góðu í Þórsmörk en
þar skemmti Einar með kassa-
gítarleik og söng. Einhvern-
tímann um þessa helgi gaf
ungur maður sig á tal við
Einar. Hann kvaðst spila á
bassa og Einari vantaði bassa-
leikara svo þeir áttu ýmislegt
sameiginlegt.
Hljómborðsleikarinn kom í
leitirnar eftir að auglýst hafði
verið eftir einum slíkum á
nýrri útvarpsrás (Segið svo að
útvarpið geri ekkert fyrir ís-
lenskar hljómsveitir) Tíu sóttu
um en þessi var sá sem þeir
prufuðu. Og hann fittaði svo
vel inn að þeir höfðu ekkert
fyrir því að reyna hina. Nú
tónlistin sem þeir drengir spila
er frumsamin og liggur ein-
hversstaðar á rokklínunni, þó
ekki þeirri þungu. En það
verður athyglisvert að fylgjast
með þeim drengjum og ef þú
átt þess kost þá segir sagan að
þeir séu meira en vel þess virði
að eftir þeim sé tekið. Þeir
hcita Foringjarnir.

EIN af þeim hugmyndum sem við sem að þessari
poppsíðu stöndum höfum, er að fjaila um plötur
á hin fjölbreyttasta hátt. Við höfum nú þegar
komið einni þeirra á framfæri. Ekki alveg sú
frumlegasta sem okkur hefur dottið í hug en góð og gild.
Það sem við eigum við erum plötudómar. Ætlunin er að
reyna að hafa þá ekki mjög langa og munum við einnig
leitast eftir því að láta vita af sem flestum plötum. Þó
munum við frekar sleppa því að segja eitthvað um
leiðinlegar og lélegar plötur en að eiða plássi fyrir þær. En
hér var ekki ætlunin að blaðra um þetta heldur að gera
kunnugt hvernig lesendur mega eiga von á að sjá fjallað
um plötur hér.
Hugmyndin er ekki sú að leggja dóm á plöturnar hér
heldur að gefa hugmynd um hvernig þær hljóma og þá um
leið áhugaverðar fyrir þá sem
stað.
Silki og járn
Fyrsta platan sem kemur
fram þegar dregin er út ný
plata í plötusafninu er Silk
and Steel með amerísku
hljómsveitinni Giuffria. Þrátt
fyrir að þessi sveit sé bæriiega
vel þekkt vestan hafs er hún
þér sjálfsagt nánast fullkom-
lega ókunn. Það sem sveitin er
sennilega þekktust fyrir er að
hún ól af sér nýjasta gítar-
leikara Dio Craig Goldie. Sá
sem kom í hans stað heitir
Lanny Cordola og ekki er ann-
að að heyra en að hann fylli
skarð fyrirrennarans fullkom-
lega. Að minnsta kosti eru á
plötunni nokkur mjög smekk-
leg gítarsóló sem sanna að hér
fer maður sem kann sitt fag.
lesa. En vindum okkur þá af
Um tónlistina má hinsvegar
ýmislegt misjafnt segja. Þetta
er amerískt rokk sem alltof oft
hefur verið kallað því ósann-
gjarna nafni iðnaðarrokk. Já,
það er sama hvað hver segir að
amerískt rokk verður ekki spil-
að af hverjum sem er svo vel
fari. Silk and Steel er góð plata
sem fellur kannski ekki alveg
að smekk hvaða rokkunnanda
sem er.
Og áfram skulum við halda
okkur við ameríska rokktón-
list. Nú eru það drengirnir í
R.E.M. sem kom fram úr
plötubunkanum.
Nýjasta plata þeirra heitir
Lifes Rich Pageant. Að
vísu er nokkur tími liðin síðan
platan kom út en við minnumst
á hana hér ef svo vill til að þú
hefur ekki veitt þeim eftirtekt.
Tónlist þessara pilta er popp
sem stundum hefur verið ein-
kennt með nafngiftinni gítar-
rokk. Tónlistarfyrirmynd sína
sækja þeir til gíarrokkhljóm-
sveita á borð við the Byrds
(sem var og hét á árunum 1965
til 1970) en hún er eflaust sú
hljómsveit sem hvað mest áhrif
hefur haft á rokktónlistina
síðan. Ef þú þekkir þessa sveit
ekki þá er stórsniðugt að kynna
sér tvöfalda safnplötu sem heit-
ir The History of The Byrds,
miðað við fyrri plötur R.E.M.
þá þessi eflaust sú besta. Heil-
steift, grípandi og full af vel
útfærðri músík. Plata sem þú
ættir að hugleiða sem vænan
valkost þegar þú kaupir næst
plötu sem þú ætlast til að sé
virkilega góð.
Warlock —
þýskt
þungarokk
Warlock heitir þýsk þunga-
rokksveit sem hefur verið tölu-
vert í fréttum hjá breskum og
þýskum blöðum á undanförn-
um mánuðum. Fyrir það fyrsta
þá skartar hljómsveitin gull-
fallegri söngkonu og í öðru lagi
þá eru gerðar ákveðnar vænt-
ingar til hljómsveitarinnar í þá
veru að hún sé ein af þeim
efnilegri á sínu sviði. Þriðja og
nýjasta plata sveitarinnar heitir
True As Steel og eftir
nokkrar hlustanir verð ég að
segja að hún olli mér nokkrum
vonbrigðum. En ekki er öll
nótt úti enn því platan venst og
eins og með allar plötur þá
segir tíminn einn um það
hvernig þær í raun eru. En
fyrir þá sem fylgjast með
þungarokkinu þá má hvetja þá
frekar en hitt til að gefa True
As Steel tækifæri.
Blah, blah,
blah,
iggy popp ert nafn sem
margir kannast við en fáir
þekkja vel. Og ef þú hefur
einhverntímann haft snefil af
áhuga fyrir því að kynna þér
manninn þá hefur þú til þess
-kjörið tækifæri. Drengurinn er
nefnilega nýbúinn að senda frá
sér nýja plötu sem hann kallar
Blah, blah, blah og er hún
unnin í samvinnu við góðan
vin David Bowie. Tónlistin
er kraftmikið rokk í anda þess
sem hér áður var kallað ný-
bylgja. Plata sem kom mér
þægilega á óvart og ætti eflaust
mikið erindi til margra sem
enn hafa ekki dálæti á Iggy
Popp.
Veistu svörin?
Og nú er komið að spurningaþætti Poppsíðunnar. Enn sem fyrr eru
það sex spurningar sem lagðar eru fyrir lesendur. Sem fyrr verða það
plötuverðlaun frá Plötubúðinni að Laugavegi 20. Utanáskriftin er:
IHefur Boy George einhvern
tímann verið meðlimur í
Spandau Ballet?
2Í hvaða lagi með Madness
segir: „not watch that, watch
this“?
3Hve mörg eintök voru press-
uð af plötunni „Music for
Supermarkets“ með Jean-Mic-
hel-Jarre?
Hér eru svo svörin við spurningunum sem birtust í síðasta blaði.
Scary Monsters plata David Bowies var hljóðrituð í New York.
Fyrsta hljómsveit Peters Gabríels hét Garden Wall. Hollies komu frá
Manchester. Roger Glover og Ian Gillan voru saman í hljómsveit sem
kallaði sig Episode Six áður en þeir voru saman í Deep Purple.
Wonderwall hét fyrsta sólóplata George Harrisons og það var Electric
Light Orchestra sem átti hittlagið 10538 Overture.
4Frá hvaða landi er hljóm-
sveitin Simple Minds?
5Á hvaða hljóðfæri spilaði
Jimmy Page upphaflega með
Yardbirds?
ÓHvaða þungarokks gítarleik-
ari lærði af nágranna sínum
og „session" manni „Big“ Jim
Sullivan?