Tíminn - 04.09.1987, Blaðsíða 15

Föstudagur 4. september 1987
Tíminn 15

MINNING
Guðjón Klemenzson
læknir
Væddur 4. janúar 1911
Dáinn 26. ágúst 1987
Að morgni 26. ágúst barst sú
fregn, að Guðjón Klemenzson,
tengdafaðir okkar, væri látinn. Hann
hafði átt við vanheilsu að stríða um
tíma og taldi sjálfur, að innan tíðar
kæmi kallið. Hann var við því búinn,
en þannig skapi farinn, að hann
æðraðist aldrei.
Undarlegt
að vita að á því sem er
hlýtur senn að verða
tiltakanleg breyting.
PægHeg hugsun að vita
að þegar til þessa kemur
muni maður ekki
taka eftir því sjálfur.
Ósköp þægileg hugsun,
finnst manni.
(Jón úr Vör)
Við sem stóðum honum nærri
eigum ekki þetta æðruleysi hugans,
söknuðurinn er því sár.
Guðjón Klemenzson var fæddur á
Bjarnastöðum á Álftanesi 4. janúar
1911, sonur hjónanna Auðbjargar
Jónsdóttur húsfreyju (d. 1977) og
Klemenzar Jónssonar skólastjóra og
oddvita (d. 1955) að Vestri-
Skógtjörn. Auðbjörg og Klemenz
voru bæði ættuð úr Vestur-Skafta-
fellssýslu, hún frá Skálmarbæ og
hann frá Jórvík, í Álftaveri. Peim
varð tíu barna auðið og ólst Guðjón
því upp í stórum hópi systkina.
Guðjón hafði ætíð yndi af því að
koma á bernskuslóðirnar á Álfta-
nesi, en þar átti hann mikinn
frændgarð. Auðfundið var, að hon-
um var það mikils virði að rækta
tengsl við systkini sín, en þau eru:
Jón (d. 1936), Eggert (d. 1987),
Guðný Þorbjörg, Sveinbjörn (d.
1978), Sigurfinnur, Gunnar (d.
1941). Guðlaug, Sveinn Helgi og
Sigurður. Hann bar unthyggju fyrir
Árnakotsfjölskyldunni allri og lét
sér einstaklega annt um heill og
heilsu móður sinnar síðustu æviár
hennar.
Guðjón lauk stúdentsprófi frá
Menntaskólanum í Reykjavík árið
1935, embættisprófi í læknisfræði
árið 1942 og var við nám í Medical
College í Virginia sjúkrahúsinu í
Rtchmond í Bandaríkjunum 1942-
1943. Læknisstarfið var honum mjög
kært. Hann taldi aldrei stundirnat
eða sparaði kraftana, en starf heimil-
islæknis var oft á tíðum þrotlaus
vinna við hinar erfiðustu aðstæður.
Guðjón var héraðslæknir í Hofsós-
héraði í rúman áratug. Á þeint tíma
voru samgöngur oft mjög erfiðar og
gátu læknisvitjanir að vetrarlagi tek-
ið sólarhringa. Ferð að sjúkrabeði
var oft þrekraun, barátta við
náttúruöfl og veðurguði. Mestum
hluta starfsævinnar varði Guðjón á
Suðurnesjum, en fjölskyldan fluttist
til Ytri-Njarðvíkur árið 1954. Var
lærdómsríkt að hlýða á frásagnir
Guðjóns af hversdagslífi heimilis-
læknis í tveimur landshiutum í nær
fjóra áratugi. Það var ljóst að Guð-
jón naut starfs síns, en einnig að
hann naut sín í þessu starfi. Hann
hafði til að bera samviskusemi, eins-
taka reglusemi og gott vinnulag.
Þetta, ásamt eðlislægri umhyggju
fyrir börnum og öllum sem þörfnuð-
ust hjálpar, tryggði honum gifturík-
an starfsferil.
Tengdafaðir okkar var einnig ntik-
ill gæfumaður í einkalífi sínu. Árið
1943 kvæntist hann Margréti Hall-
grímsdóttur. dóttur Jónínu Jóns-
dóttur húsfreyju (d. 1941) og Hall-
gríms Jónssonar verkamanns (d.
1962) í Hafnarfirði. Saman byggðu
Guðjón og Margrét upp hcimili, þar
sem við höfum öll notið svo margra
góðra stunda. Þar var fegurð og
fágun í fyrirrúmi. Guðjón og Mar-
grét eignuðust fimm börn. Þau eru:
Margrét Jóna. hennar maður er
Ólafur Marteinsson. Þau ciga tvær
dætur. Auðbjörg, hennar maður cr
Guðmundur Arnaldsson. Þau eiga
fjögur börn. Védís (d. 1951). Hall-
grímur, hans kona er Ragnheiöur
Haraldsdóttir. Þau ciga þrjú börn.
Og Guðný Védís, hennar maður er
Ólafur Marel Kjartansson. Þau eiga
eina dóttir. Guðjón og Margrét eiga
því tíu barnabörn.
Guðjón var mikill fjölskyldufaðir
og nutum við öll forsjár hans og
umhyggju í ríkum mæli. Barnabörn
með ærsl og læti voru aldrei fyrir
heldur ævinlega velkomin, en gleðin
sem lýsti af svip afa þegar eitthvað
þeirra birtist var nægileg sönnun
þess.
Tengdafaðir okkar hafði fast-
mótaðar lífsskoðanirog afstaðajians
mótaðist alltaf af samúð með iítil-
magnanum. Hann hafði allá tíð
mikinn áhuga á þjóðntálum, bjö þar
yfir traustri þckkingu og fylgdist vel
nteð. Bókasafn Guðjóns bar vott um
yndi hans af lestri góðra bóka og
einlæga virðingu fyrir landi, þjóð og
sögu.
Og fátækt er orðið
og fáskrúðug tjáning liver
er fetar sig áfram vor hugur
um tregans slóðir.
- En hvað mundu orð og hámæli
geðjast þér?
Hljóðastur manna varst þú,
minn vinur og bróðir.
(Gudmundur Böövarsson)
Af djúpri virðingu og einlægu
þakklæti kveðjum viö Guðjón Klcni-
enzson.
Tengdabörn
Kveðja frá barnabörnum.
Afi okkar lést 26. ágúst síðastlið-
inn. Okkur langar að kveðja hann
með nokkrum orðum.
Afi skipaði ávallt stóran sess í lífi
okkar ásamt ömrnu. Það elsta okkar
bjó fyrstu mánuðina heima hjá afa
og ömmu og við öll dvöldum þar oft,
mislangan tíma í einu, í pössun.
Marga hátíðisdagana var ekið til
Njarðvíkur og síðar á Flyðrugrand-
ann til að hitta afa og ömmu. Ekkert
okkar ólst upp í Njarðvíkum, og
þegar þau l'luttu til Reykjavíkur
fyrir 5 árum vorum við afar ánægð
að fá þau nær okkur. Við eignuð-
umst annað hcimili og erum ávallt
velkomin. Við sem bjuggum erlendis
í 6 ár vissum vcl hvers við fórum á
mis.
Frá því við fæddumst fylgdist afi
náið með heilsufari okkar. Hlustun-
arpípan hans og stundum plástrarnir
björguðu alltaf málunum. Við fund-
um umhyggjuna fyrir velferð okkar
frá fyrstu tiö.
Við eldri börnin munum vel eftir
afa, þegar hann var önnum kafinn
viö iæknisstörf, á lækningastofunni
eða á leiö í vitjanir.
Við yngri börnin munum liann
lesandi í bók eða dagblaði í stólnum
sínum á Flyörugrandanum.
En öll munum við svo vcl hlýja
brosið hans afa. Þrátt fyrir veikindi
lians á þessu ári, fengum við alltaf
bros þegar viö komum í hcimsókn,
alvcg cinstakt bros þegar við yngstu
birtumst.
Við vitum líka mæta vel, að öll
börn áttu hug afa, ckki síst þau börn
sem liann annaðist vcgna starfs síns.
Þau gáfu honum reyndar afa-nafnið
áður en viö fæddumst.
Við crum þakklát fyrir samfylgd-
ina.
Barnabörnin
Helgi Ketilsson
- fyrrum bóndi á Álfsstöðum, Skeiðum
Fæddur 20. ágúst 1906
Dáinn 29. ágúst 1987
Dauðinn má svo með sanni
samlíkjast þykir mér,
slyngum þeim sláttumanni.
er slær allt, hvað fyrir er.
grösin og jurtir grænar,
glóandi blómstrið frítt,
reyr, stör sem rósir vænar
reiknar hann jafnfánýtt.
(H. Pétursson)
Þann 29. ágúst síðastliðinn lést á
elli- og hjúkrunarheimilinu Ljós-
heimum á Selfossi föðurbróðirminn,
Helgi Ketilsson. Hann fæddist á
Álfsstöðum á Skeiðum þann 20. ágúst
1906 og var því nýorðinn 81 árs.
Fréttin um lát Helga frænda ætti í
rauninni ekki að koma neinum á
óvart. Þó er það nú svo að maður er
harmi sleginn við fráfall hans.
Margar minningar sækja á hugann
þegar litið er til baka. Þessar
minningar eru tengdar ófáum ferð-
um mínum ásamt foreldrum og syst-
Fædd 25. júlí 1908
Dáin 26. ágúst 1987
Hún Áslaug frá Staðastað er látin;
þó engum sem til þekkti, hefði átt að
koma þessi frétt á óvart og þó við
vissum að þessi aldraða kona hefði
háð vonlaust stríð við skæðan sjúk-
dóm svo mánuðum skipti, brá okkur
og minningarnar sóttu að.
Það var vorið 1944, að nýr prestur
kom að Staðastað. Presturinn var
séra Þorgrímur Vítalín Sigurðsson
(látinn fyrir nokkrum árum) og kona
hans frú Áslaug Guðmundsdóttir,
ásamt fjórum ungum börnum þeirra.
Fljótt kom í ljós og duldist engum,
kinum upp að Álfsstöðum. Oft voru
ferðirnar farnar í þeim tilgangi að
smala sauðfé. Jafnan var þá Helgi
frændi fremstur í flokki enda er
erfitt að hugsa sér hann öðruvísi en
einmitt í samskiptum við sauðkind-
ina, svo ríkur þáttur var hún í lífi
hans. Fram á áttræðisaldur mátti sjá
hann léttan á fæti stika um, upp um
hlíðar Vörðufells. Ófáar miningar á
að þarna fóru engar meðal mann-
eskjur. Árin þeirra á Staðastað urðu
28. Yfir heimili þeirra hvíldi ætíð
reisn og menningarblær, sem hún
Áslaug átti sinn stóra þátt í.
Við sveitungar þeirra munum
aldrei gleyma þessum glæsilegu
hjónum, né verkum þeirra fyrirsveit
og hérað.
Fyrir mína hönd og sveitunga
minna, sendi ég börnum þeirra og
fóstursyni, innilegar samúðarkveðj-
ur.
Guð blessi minningu Áslaugar
Guðmundsdóttur.
Þórður Gíslason
Ölkeldu II
ég einmitt úr slíkum ferðum. Að
eiga slíkar minningar cr mér mikils
virði. Fyrir barn sem elst upp á
mölinni er það ómetanlegt að hafa
fengið að kynnast sveitalífinu þannig
að eigin raun. Ekki síður cr það
ómetanlegt að hafa fengið að kynn-
ast og umgangast mann cins og
Helga frænda.
Eftir sólríkt og bjart sumar er ■
haustið í nánd. Það fylgir jafnan
haustinu að trén fclla laufin. I þetta
sinn hcfur cnn citt mannsbarnið
kvatt þennan hcim. Löngum ævidegi
Helga frænda er lokið.
Blessuð verið minning hans.
Eydís Katla Guðmundsdóttir.
Hann Helgi Ketilsson er dáinn. Sú
frétt ætti ekki að koma á óvart en
svona er það nú samt, að slíkar
fréttir koma oftast á óvart. Það er
erfitt að lýsa því tómarúmi sem
myndast í brjósti manns við slíkar
fréttir. Hvað er það sem gerir suma
menn meiri en aðra. Ncfna mætti
mörg atriði. En kannski er slík
upptalning aldrei tæmandi og þar af
lciðandi röng, svo að kannski er
bara best að eiga slíka minningu'
með sjálfum sér þegar maður ætlar
að lýsa mannkostum eins manns.
Slíkar hugsanir koma upp í hugann
er maður minnist Helga frá Álfsstöð-
um. Ég ætla að aðrir séu hæfari en
ég til að rita um hans æfistarf. En
minningarnar staldra við margt.
Einhvernveginn vil ég minnast
hans sem bóndans frá Álfsstöðum,
bóndans sem unni landinu og sauð-
kindinni. Mér finnst svo stutt síðan
við Helgi vorum staddir saman við
Álfsstaðahelli og hann var að segja
mér frá því er hann reyndi að elta
uppi 2ja vikna gamalt lamb í brekk-
óttu landi. En slíkur maður var
Helgi, þá er hann var á 72. aldursári
stukkum við samsíða yfir vélgrafinn
framræsluskurð, er við vorum að
stugga við fé um sauðburð.
En svona er það nú að allt tekur
enda. Og nú er hann var ný orðinn
81 árs er hann allur.
Blessuð veri minning Helga frá
Álfsstöðum.
Helgi Guðmundsson.
Aslaug
Guðmundsdóttir
frá Staðastaö
Frá grunnskólanum
í Mosfellsbæ
Skólasetning
Gagnfræðaskólinn 7., 8. og 9. bekkur mánudag 7.
sept. kl. 9.
Varmárskóli 4., 5. og 6. bekkur kl. 9.
12. og 3. bekkur kl. 10.
Skólastjórar
Kennarar
Grunnskólann á Bakkafirði vantar kennara eða
leiðbeinendur. Húsnæði í boði.
Upplýsingar gefur Járnbrá Einarsdóttir í síma
97-31360 og skólastjóri í síma 97-3101.
Skólanefnd
t
Móðir okkar
Sesselja Guðlaug Sigfúsdóttir
verður jarðsungin frá Langholtskirkju mánudaginn 7. september
klukkan 10.30. Jarðsett verður að Torfastöðum.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir, en þeim sem vildu minnast
hennar er bent á Langholtskirkju.
Fyrir hönd annarra vandamanna.
Hulda Brynjólfsdóttir
Þóra Kristín Jónsdóttir
Sigrún Gróa Jonsdóttir
t
Bróðir okkar
Einar Vernharðsson
Hlíöarvegi 12, Kópavogi
Lést að heimili sínu 2. september
Systkini hins látna