Tíminn - 13.12.1987, Side 8

8 Tíminn
Sunnudagur 13. desember 1987
Draugaskipið
VAR FREKAR EINS
OG FLJÓTANDIHÚS
„Sem krakki var maður pínulítið
viðkvæmur fyrir háðinu sem gert var
að skipinu, með pabba sem skip-
stjóra, manni féll þetta ekki beint
vel.“ segir Garðar Ingvarsson, sonur
Ingvars Einarssonar skipstjóra á
Hæringi. Við fengum hann til að
segja okkur lítillega frá Hæringi eins
og hann kom honum fyrir sjónir.
„Það fyrsta sem ég sá til skipsins
var þegar það kom á ytri höfnina,
það var mikill spenningur í mér, ég
var búinn að vera án pabba og
mömmu í fleiri, fleiri mánuði. Ég
man alltaf eftir því þegar ég fékk að
fara með tollbátnum út í skipiö.
Petta var í mínum augum, óskaplegt
risa skip. Það var skrítið að koma
um borð því þetta var ekki líkt neinu
skipi sem ég hafði séð áður, og
verksmiðjan eyðilagði allt skipslag á
því, þetta var frekar eins og fljótandi
hús og það má segja að enginn
íburður hafi verið. Maður sá mjög
greinilega að skipið hafði verið not-
að sem herskip. Innréttingarnar og
málningin inni í skipinu miðuðust
allar við að þetta væri herskip,
ekkert fínt mahoní eins og tíðkaðist
í gömlu togurunum á þessum tíma.
Síðustu árin stóð hann í mynni
Grafarvogs. Það var þannig út af
tryggingum og öðru að það varð að
hafa skráða lágmarks áhöfn sem
voru fjórir, skipstjóri, vélstjóri og
væntanlega hafa hinir tveir verið
kallaðir hásetar. Einu verkefnin sem
þeir höfðu var í raun og veru að
vakta skipið þarna um borð. Það
gekk þannig fyrir sig að það voru
alltaf tveir um borð í einu, allan
sólarhringinn, viku og viku í senn.
Sumarið 1954 komst ég í það að
leysa föður minn af, þá var ég 16 ára
gamall. Þetta var albesta sumarvinna
Lögtak á
kirkjugarðs
gjaldinu
hjá
Hæringi
Góðar bækur til ad
GEFA OG EIGA
Spaugsami spörfuglinn, Þröstur Sigtryggsson
skipherra hjá Landhelgisgæslunm lýsir lífshlaupi
sínu í léttum dúr og skopast bæði að sjálfum sér
og samferða mönnum.
Hann hefur frá mörgu að segja, allt frá
grátbroslegum atvikum í landlegum til
grafalvarlegra atburða í landhelgisdeil-
um. Þröstur er ekki bara skipherra,
' Sigurdór Sigurdórsson
hann er húmoristi og sögumaður af guðs
náð. Sigurdór Sigurdórsson skráði.
Þetta er umfram allt fyndin og upplífg-
andi bók. ,Á
SPAUGSAMISPORFUGLINN
Þröstur Sigtryggsson skipherra lýsu (ifsWaupi siuu íléttiiérn dur
sKgpast bædí ad ^álfum s«r óg Sðmferdarnpiirtufn.
7VÓ

Olímxr
íslandsmyndir Mayers 1836
hefur að geyma listaverk sem franski
málarinn Auguste Mayer vann þegar
hann var liðsmaður franska vísindamannsins
Paul Gaimards í íslandsleiðangri hans árið 1836.
Myndirnar sem hér eru litprentaðar í
ákaflega fallegri og vandaðri útgáfu eru
stórmerkar heimildir um íslenskt þjóðlíf
á fyrri tíð. Þær eru hátt í 200 að tölu og
þeim fylgir ítarlegur texti á íslensku,
frönsku og ensku.
Bókinni fylgir ennfremur litprentað
kver með fágætri frumgerð kvæðanna,
sem flutt voru Gaimard til heiðurs í
veislunni góðu í Höfn 1839.
Gullregnið eftir Anders Bodelsen er
spennandi saga sem segir frá fjórum
börnum sem finna fjársjóð grafinn í
jörðu. Þau ákveða að geyma hann í von
um fundarlaun. En biðinni fylgja ýms
erfið og óvænt vandamál. Framhalds-
þátturinn um Gullregnið hefur notið
gífurlegra vinsælda í
danska sjónvarpinu. ,Á.
Edgar Cayce, undralæknirinn og
sjáandinn er margföld metsölubók
um dulargáfur Edgar Cayce, spádóma
hans og lækningar, sem enn eru
vísindunum óræð gáta.
Bókin hefur verið ófáanleg um árabil
en er nú prentuð í þriðja sinn vegna
mikillar eftirspurnar. A
Goð og hetjur í heiðnum sið eftir Anders
Bæksted bætir úr brýnni þörf fyrir
vandað rit á íslensku um goðsögur og
hetjusagnir norrænna manna. Helstu
sögurnar eru raktar og sýnt hvernig hin
heiðnu lífsviðhorf birtast ljóslifandi í
hetjum fornsagnanna, lífi þeirra,
framgöngu og örlögum. Bókin er
ríkulega myndskreytt. Þýðandi er
Eysteinn Þorvaldsson. A,
Upp er boðið ísaland er saga einokunar-
verslunar á íslandi. Dönum hafa löngum
verið kenndar hörmungar þær sem
þjóðin mátti þola á öldum áður. í
bókinni er gerð grein fyrir fjölmörgum
öðrum ástæðum sem skiptu sköpum
fyrir bágborinn hag þjóðarinnar, t.d.
íhaldssemi og stéttaskipting íslendinga
sjálfra. Ritið er doktorsritgerð
Gísia Gunnarssonar. Á