Tíminn - 21.05.1988, Blaðsíða 15

Laugardagur 21. maí 1988
fTI'llluuiiinBnBii
Tíminn 15
I BETRI SÆTUM
Eureka:
Eg hefi fundiðþað!
Stjörnugjöf = ★★
Aðalhlutverk: Gene Hackman, Ther-
esa Russel, Rutger Hauer, Mickey
Rourke
Leikstjóri: Nicolas Roeg
Ef ég man rétt, þá var Eureka
sýnd hér á kvikmyndahátíð. Ég sá
þær margar þar, en fór samt aldrei
á þessa (ef hún var á hátíðinni).
Það var kannski eins gott.
Myndin segir frá Jack McCann
(Hackman), sem leitað hefur að
gulli í 15 ár, án árangurs. Loks
þegar hann slítur félagsskap við
danska vin sinn og gerist einfari,
finnur hann meira gull en hann gat
ímyndað sér að væri til í heiminum.
Hann verður hins vegar að nokkurs
konar Mídasi, því hann deyr innra
með sér við ríkidæmið. Það gerist
síðan síðari hluta myndarinnar að
hann er drepinn á frekar ógeðsleg-
an hátt og við fylgjumst síðan með
yfirheyrslunum yfir tengdasyni
McCanns, Claude Maillot van
Horn (Hauer), sem er sakaður um
morðið, án þess að vera sekur.
Fyrst hér frábær punktur. Þýð-
ingin á nafni myndarinnar, Eur-
eka, sem er „Ég hefi fundið það“
finnst mér ekki við hæfi.
Það er galli við myndina, eða þá
mig, að myndin er greinilega of
listræn fyrir heimskan alntúga-
mann eins og mig, því ég náði
tæplega helmingnum af henni. Ég
rembdist eins og rjúpa bundin við
staur með veiðimanninn á næsta
leiti við að skilja nákvæmlega hvað
fram fór, en án verulegs árangurs.
Ég hefði greinilega þurft að horfa
á myndina með einhverjum sem er
í Myndlista- og handíðaskólanunt,
eða Leiklistarskólanum, eða er
bara „intellectual" við hliðina á
mér, til að geta fengið sum atriðin
útskýrð.
Þau atriði sem ég skildi hins
vegar, þeim hafði éggaman af. f>að
er af hinu góða. „Symbólísku“
atriðin og boðskapurinn um kapí-
talismann, fégræðgi, hvernig ríki-
dæmi étur sálina upp, sjálfsmorð
dauða mannsins, og allt það, fór
langt fyrirofan, neðan, til hliðar og
bak við garð hjá mér.
Skítt með það. Ég skemmti mér
í meðallagi við að horfa á myndina,
tvær stjörnur eru því niðurstaðan.
-SÓL
Frá Samtökum íslenskra myndbandaleiga:
„TOPP
TUTTUGU"
LA BAMBA:
„Rokkbambinn“ veldur gæsahúð
Stjörnugjöf = ★★★
Aðalhlutverk: Lou Diamond Phillips,
Esai Morales og Rosana DeSoto.
Handrit/Leikstjórn: Luiz Valdez
Carlos Santana og Miles Goodman
útsettu tónlistina.
Sagan af Ritchie Valens er sorgleg
cn uni leið hugljúf og á köflum fá
áhorfendur með hjartað á rcttum
stað gæsahúð (ég hljóp allur upp).
Myndin er framúrskarandi afþrey-
ing og hefur allt til að bera sem
einkennir góðar myndir. Tónlistin
er mér að skapi. I.eikurínn er
ágætur og sagan spennandi en
jafnframt sorgleg. Þessi mynd end-
ar ekki vel og þó svo það sé
leiðinlegt í lok þessarar myndar er
það ágæt tilbrcyting frá öllum þeim
er enda á svo ágætan og skcmmti-
legan þátt.
„Kokkbambinn“ eða La Bainba
fjallar um ungan Mexíkana. alinn
upp í örbirgð. Tónlistin er hans líf
og yndi og nýkominn í mennta-
skóla fær hann sitt fyrsta tækifæri
til að leika opinberlega. Eftir það
liggur lcið hins unga tónlistar-
manns hratt upp á við og hann á
nokkra smclli, með stuttu millibili,
sem bandaríska þjóðin hcillast af.
Sökum æsku sinnar og sakleysis
hef ég kosið að kalla Kitchic Val-
ens „Rokkbambann.“ Hann er
nokkurs konar bambi, ungur að
árum og órcyndur vinnur hann
hylli bandarískrar æsku cr hann
fetar óstöðuguin fótum nýjar
slóðir. Myndin cndar á því sem
kallað hcfur verið stærsta flugslys í
sögu poppsins. Þar lætur Kitchie
lífíð ásamt Buddy Iiolly og Big
Bpppcr.
Þcssi inynd á skilið þrjár
stjörnur. Lou Diamond Phiilips,
sem leikur hina ungu rokkstjörnu,
á skilið cina stjörnu fyrir túlkun
sína á Ritchic Valens. Carlos San-
tana og Miles Goodman útsettu
tónlistina í myndinni og er óhætt
að bæta við einni stjörnu fyrir það
vcrk sem gerir myndina svo góða
sem raun ber vitni. Þriðju stjörn-
una fær handritið og kvikmynda-
vinna.
Þetta er mynd við allra hæfi.
-ES
NO MERCY:

CRIMSON TIDE OG
MIAMI DOLPHINS!
knownotimits,
exjpect aammrcy.
Stjörnugjöf= ★★★
Aðalhlutverk: Richard Gere, Kim
Basinger
Leikstjóri: Richard Pearce
No Mercy er einhver langvinsæl-
asta myndin á markaðnum í dag,
enda leikararnir í vinsælli kantin-
um og söguþráðurinn alls ekki
lélegur.
Myndin segir frá Chicago lög-
reglumanninum Eddie Jillet
(Gere), sem er ofsafenginn og
áhugasamur í starfi sínu. Eitt
kvöldið þykjast hann og félagi -
hans vera leigumorðingjar, þar
sem um slíka var beðið, en það
endar með því að félagi Eddies er
drepinn. Vitni að því morði var
fegurðardísin Michel (Basinger),
persónuleg eign undirheimakóngs-
ins Losado í New Orleans. Eddie
heldur því þangað og vill hefna sín.
Einfaldur söguþráður, einföld
mynd og lausnin er einföld. Að
blanda saman kyntáknunum Gere
og Basinger, er svipað og blanda
saman John Travolta og Marilyn
Monroe, árið 1933. Gere er orðinn
eins amerískur í útliti og hægt er

með baseballhúfu, drekkandi Bud-
weiser, að horfa á Crimson Tide
Alabama bursta Miami Dolphins í
sjónvarpinu. Þvílík örlög! Basin-
gcr hcldur sér hins vegar í góðu
formi, en mikið óskaplega er ég
farinn að vorkenna manninum
hennar mikið að þurfa alltað að
horfa upp á þessar samfarasenur
með henni. Hann hlýtur að vera
gersamlega með stáltaugar eða
eitthvað.
Eins og áður sagði er flest einfalt
í þessari mynd. Einfalt er líka oft
gott þegar um hreinar skemmtana-
myndir er að ræða. No Mercy er
hrein skemmtanamynd. Sem slík
er hún góð og hafði ég mjög gaman
af henni. Ég get mælt með henni,
hún er góður gripur í videótækið
þitt, hvenær sem er. -SÓL
að ímynda sér.
alveg fyrir sér
Maður sér hann
háskólabolnum,
Blade Runner:
Ein sem eldist illa!
Stjörnugjöf= ★★
Aðalhlutverk: Harrison Ford, Rutger
Hauer, Daryl Hannah
Leikstjóri: Ridley Scott
Ég man sem það hefði gerst í
gær, að ég fór að sjá Blade Runner
i bíó. Ég mundi að vísu akkúrat
ekkcrt eftir myndinni sjálfri, hcld-
ur aðeins því að ég hafi farið á
hana. Ég mundi líka að mér fannst
gaman að henni. En ég er greini-
lega orðinn gamall, því fjarlægðin
gerir fjöllin blá og sumar myndir
skcmmtilegar í gamla daga. Þetta
er mjög gott dæmi um mynd sem
eldist alveg hræðilega illa. Svo
mun víst vera um nokkrar myndir.
eins og t.d. Bugsy Malone, sem
svckkir mann vist alvcg ofboðslega
ef maður horfir á hana í dag. Eins
og hún var skemmtileg fyrir milljón
árum.
En víkjum þá aftur að Blade
Runner, eða Sporfara eins og hún
er þýdd á íslensku.
Myndin gerist árið 2019 í Los
Angeles. Flestir íbúar jarðarínnar
cru fluttir út í gciminn á alls kyns
nýlendur. Eftir eru þeir sem annað
hvort eru bláfátækir, heilsuveilir,
eöa citthvað þaðan af verra. Síðan
cru það náttúrlega krimmarnir og
löggumar. Ford er fyrruni Spor-
farí, þ.c. sá scm eltir uppi og
eyðileggur hcrmina. Hermirnir eru
þcir scm líta út eins og menn,
hcgða sér eins og menn, en eru
vélar. Þeir eru tvöfalt sterkari en
menn og viðbragðsflýtirinn tvöfalt
meirí. Þeir eru jafngáfaðir og þeir
sem sköpuðu þá. Hermum er bann-
að að stíga á jörðina eftir að þcir
gcngu berscrksgang og drápu fullt
al' liði. Lítill liópur hcrma drepur
23 menn i geimfarí og fer niður til
jarðar. Ford er falið það hlutverk
að flnna þá og drepa.
Þetta er meiriháttar góður sögu-
þráður. Harrison Ford virðist hafa
verið þvi sammála, því annars
heföi hann varla lcikið ■ inyndinni.
Eða hvað? Ford sleppur vel frá
leiknum sjálfum, en mikið ijandi
les hann illa inná myndina þar á
inilli. Það er eins og hann kunni
ekki að leika. Myndin sjálf er
óttalega langdregin og virðist gerð
í þeim tilgangi að konta fólki í
rólegt skap og undirbúa það fyrir
svefninn. Það tókst að minnsta
kosti vel í mínu tilviki.
Ef þú ert að leita að góðri mynd
fyrir svefninn, flnndu þá Bladc
Runncr á myndbandaleigunni
þinni, leigðu hana og farðu upp i
rúm. Garanteraður sveln. Tvær
stjörnur fyrir söguþráðinn og Ford.
-SÓL