Tíminn - 10.06.1989, Blaðsíða 7

16
HELGIN
HELGIN F
17
m
Laugardagur 10. júní 1989 Laugardagur 10. júní 1989
kr. 497,50
ÁÐIIR KR. fSLSfl
Einn, tveir, áfram gakk. Eins og
fjarstýrðir tindátar brugðust her-
mennirnir við öskrum úr hálsum
liðsforingjanna.
Þennan þekkja flestir, Gretti úr
gulum sandi.
þekkja. Enda voru börnin léttklædd
og án yfirhafna. Ekki þörf á kulda-
skóm, trefli, húfu, vettlingum nc
þykkri úlpu. Hins vegar kom sér vel
að hafa regnhlífina með sér þennan
dag því allt í einu kom demba úr
lofti. Þarna var þó ekkert jólatré og
ekki heyrðist neitt í líkingu við
„Göngum við í kring um“. Börnin
fengu þó gjafir og fóru síðan sæl
heim.
Matthildur Björnsdóttir.
SMJÖRLÍKISGERÐ
• SÍMl 96-21400 • AKUREYRI
I listrænum höndum tekur sand
urinn á sig mynd skjaldböku.
enginn veit hve mörg dýr kynnu
einnig að vera að hlusta. Kannski er
kóalabjörn einhverstaðar, kengúra
að hoppa eða slanga að skríða. Svo
ekki sé talað um hina sífellt önnum
köfnu maura.
Smátt og smátt fjölgar flokkunum
á svæðinu. Aðrir flokkar fylgja á
eftir svo nú fer þetta að minna á
alvöru herdeild. Samt finnst mér
þetta einhvern veginn allt vera grín
á bak við, en það er áreiðanlega
vegna þess að ég er ekki alin upp við
slíkt frekar en aðrir íslendingar.
Flokkarnir mæta inn á svæðið,
marsera og stöðva þegar óskiljanlegt
öskur hefur komið úr hálsi þess sem
fremstur fer. Hann gefur frá sér
fleiri öskur sem ég skil ekki en verða
til þess að hermennirnir hreyfa hend-
ur og fætur eins og fjarstýrðir tindát-
ar. Allir gera eins og í takt.
Herforinginn mætir. Honum er
ekið alla leið upp á svæðið svo hann
þurfi ekki að ganga of langt og
bíldyrnar er opnaðar og lokaðar
fyrir hann. Hinir hermennirnir heilsa
að hermannasið og lemja saman
fótum. Hann gengur á röðina og
athugar að allt sé í lagi. Allir skór
burstaðir og tölur festar. Allt í einu
minnir þetta á Áfram-mynd. Samt
er þetta grafalvarlegt og ég hef
ekkert leyfi til að láta svona. Ástralir
hafa her til að verja landið og hafa
tekið mikinn þátt í vörnum annar-
staðar í heiminum fyrir aðrar þjóðir.
Þeir hafa fært miklar fórnir í annarra
þágu svo sem spjöld með nöfnum
fallinna hermanna sýna. Hundruð
þúsunda ástralskra hermanna hafa
fallið á vígvelli í baráttu fyrir aðrar
þjóðir. Það er ekki herskylda hér í
Ástralíu en reynt er að hvetja ungt
fólk til að ganga í herinn og konur
sækja þangað í auknum mæli til að
öðlast menntun og störf á nýjum
vettvangi. Þó er engin kona í þessari
herdeild.
Þegar liðskönnun hefur verið gerð
og dyrnar opnaðar aftur og lokaðar
fyrir herforingjanum halda flokkarn-
ir áfram að marsera umsvæðið og
óskiljanleg öskur leiða til mismun-
andi hreyfinga handa og fóta allra í
viðkomandi flokki. Einar er einn af
þeim sem framkallar þessi öskur.
Hann hefur deild fjörutíu hermanna
í sinni umsjá. Ég get ekki að því gert
að mér finnst hann vera útlendingur
þegar hann er að öskra þetta í
herbúningi.
Þegar flokkarnir hafa sýnt listir
sínar er komið að því að sýna
verklegar æfingar eða vettvangs-
æfingar. Það eru aðrar deildir sem
sjá um það og allskonar stríðstól eru
dregin fram og sýnt hve fljótt deildir
geta brugðist við tilfallandi atvikum.
Hertjald er sett upp sem er í litum
sem falla vel inn í umhverfið og
sumir hermennirnir hafa einskonar
blómakrans í hárinu til að falla vel
inn í skóginn og andlitin eru máluð
í allskonar náttúrulitum.
Þessi sýning á að sýna og sanna að
Ástralir séu ávallt viðbúnir þegar
um það er að ræða að verja landið
fyrir óvininum og hermenn eru í
stöðugum æfingum ýmist heima við
eða úti í skógi og eru líka sendir til
annarra landa í þeim tilgangi.
Að lokinni hersýningu var komið
að því að eitthvað væri gert fyrir
börnin. Hermenn höfðu sett um
tjöld og ýmis leiktæki. Og svo var
von á jólasveininum. Hann kom í bíl
frá brunaliðinu sem geystist um
grænar grundir. Nokkuð ólíkt þeirri
jólasveinsímynd sem íslendingar
Baðstrendur bjóða upp á fleira en það að liggja og sleikja sólina, busla í
sjónum og fá brúna, bleika eða rauðleita húð.
Á hverju ári er haldin samkeppni í gerð hóggmynda úr sandi. Sandurinn
á áströlskum ströndum er hvítur eða mjög Ijósgulur úr málmsöltum. Úr
honum má búa til allt mögulcgt rétt eins og svarta sandinum sem íslendingar
þekkja og börn virkja sköpunargleðina við í sandkössum borgarinnar.
Það er útvarpsstöð sem stendur
fyrir þessari keppni og þeir sem sýna
mesta listamannseðlið geta fengið
allt upp í þúsund dollara í laun fyrir
ómakið.
í flestum tilfellum eru það hópar
sem standa saman og búa til högg-
myndina. Hugmynd hefur fæðst og
þeir þurfa að fara niður í fjöru til að
æfa sig og vera vissir um að þeir geti
lokið verkinu á tilsettum tíma.
Sunnudaginn 5. febrúar rann þessi
dagur upp á þessu herrans ári 1989.
Veðurguðirnir voru keppendum
hliðhollir. Hitastig voru ekki of mörg
og vindur lítill, rétt aðeins til að gefa
svalan blæ. Helgina áður hafði hins-
vegar verið svo mikið rok á strönd-
inni að allt hefði fokið um koll ef
keppnin hefði verið þá. Hitinn var
aðeins í kring um 32 stig.
Við skunduðum niður á Brighton
strönd til að sýna okkur og sjá aðra
sem komu til að virða fyrir sér
tilbúning hinna forgengilegu lista-
verka.
Stutt frá flæðarmálilnu var búið
að girða af um eitt hundrað og
fimmtíu bása til listsköpunarinnar.
Það var nauðsynlegt að vera nærri
sjónum svo stutt væri að sækja vætu
en ekki of stutt frá svo aldan kæmi
ekki of fljótt og skolaði verkunum á
brott.
Það kenndi margra grasa í því sem
hægt var að búatil úrsandi. Þarvoru
risaeðlur, skór, pýramídar, augu,
krókódílar, Grettir (Garfield), mót-
orhjól, hús, diskur með frönskum
kartöflum, Ijón, selir, hvalur og
þannig mætti telja endalaus dæmi
um hugmyndaflug keppenda.
Hópunum var skipt í gráður og
fékk hver gráða verðlaun í stigum en
hæstu verðlaun voru eins og áður er
sagt þúsund dollarar, eða um fimm-
tíu þúsund íslenskar krónur.
Þar sem við spókuðum okkur í
sólinni og létum tærnar hverfa ofan
í heitan gulan sandinn fór ekki hjá
því að hugurinn hvarflaði til fslands
og þess hvað klukkan væri og hvað
landar mínir sem nú væru að þreyja
dimman vetur væru að gera þessa
stundina. Klukkan var um tvö um
eftirmiðdag hér en aðfaranótt
sunnudags á íslandi. Sumir myndu
vafalust sofa svefni hinna réttlátu,
aðrir vera að horfa á myndband og
enn aðrir í leit að einhverskonar
gleði á skcmmtistöðum borgarinnar.
Nú færi að líða að því að hálfþrjú
gæjarnir færu að birtast úr skúma-
skotum skemmtistaða og bjóða upp
í dans í von um eitthvað meira
seinna! Hérna sat ég svo í sandinum
hinum megin á hnettinum og burrk-
aði af mér svitann á meðan Islend-
ingar lögðu það á sig að berjast
áfram í kulda, snjó og hálku í von
um eina gleðinnar stund. Líklega er
það það sem hefur gert gæfumuninn
hjá sumum að þreyja alla þessa
þorra og góur íslenskra vetra.
Hafið þið komið
á hersýningu?
Nei, tæplega hafa margir íslend-
ingar séð hersýningu nema þá í
sjónvarpi og bíó.
Þar sem okkur var boðið á jólaher-
sýningu hér í Adelaide datt mér í
hug að leyfa ykkur að upplifa það
með mér þó ekki væri nema í
huganum.
Það er eiginlega enn meira við
hæfi vegna þess að sá sem bauð
okkur á þessa sýningu er íslendingur
í húð og hár og er liðsforingi í
ástralska hernum. Hann heitir Einar
Víkingur og er frá Neskaupstað.
Fjölskylda hans flutti hingað árið
1969 þegar hann var þrettán ára. Þó
talar hann íslensku óaðfinnanlega.
En hér verður aðeins fjallað um
þessa jólahersýningu.
Þessi herdeild er staðsett í Wo-
odside sem er eitt af úthverfum
Adelaide við hlíðar Mount Lofty
fjallgarðsins.
Þar sem við situm og bíðum eftir
að sýningin hefjist klukkan hálf
Krókódíll með bráð í munni.
ellefu á sunnudagsmorgni horfum
við á útsýnið. Skógi vaxnar hlíðar og
hæðir umkringja okkur. Andrúms-
loftið er langt því frá að minna á þá
hluti sem tengdir eru her. Baráttu
upp á líf og dauða. Umhverfið iðar
af lífi náttúrunnar.
En sólin skín ekki sem kannski er
eins gott því annars yrði of heitt. Það
er þegar meira en nógu heitt til að
vera léttklæddur án yfirhafnar.
I kring um svæðið má sjá flokka
hermanna sem eru að gera klárt.
Flestir eru í grænum búningum en
lúðrasveitin er klædd í rauða bún-
inga með hvíta hjálma. Hún marser-
ar inn á svæðið og brátt ómar
hergöngumars og flæðir út í and-
rúmsloftið, yfir hóla og hæðir og
Hertól til sýnis. Börn virða þau
fyrir sér ómeðvituð um hina raun-
verulegu alvöru sem býr að baki
notkunar þeirra.
Keppni í byggingu
höggmynda úr sandi
25% VERÐLÆKKUN
í N0KKRA DAGA!
MARGVERÐLADNAÐllR