Tíminn - 27.01.1990, Blaðsíða 5
12 Tíminn
Laugardagur 27. janúar 1989
Sigrún Magnúsdóttir, borgarfulltrúi Framsóknarflokksins:
Skyldur borgarinnar
hafa verið hundsaðar
„Þegar sést út hve miklum fjármunum borgin hefur að
spila þá er auðséð að henni er hægt að stjórna betur. í
slíku góðæri sem verið hefur hefði verið hægt að koma
miklu betur til móts við þarfir borgarbúa. Það er
átakanlegt að sitja vikulega fundi borgarráðs og sjá þar
sífellt teknar kostnaðarsamar skyndiákvarðanir, - oft
rangar.“
Þetta segir Sigrún Magnúsdóttir
borgarfulltrúi Framsóknarmanna. Við
ræddum við Sigrúnu um stjórnina á
borginni, samstarf minnihlutaflokk-
anna á kjörtímabilinu sem senn lýkur
og um vangaveltur um sameiginlegt
framboð þeirra í borgarstjórnarkosn-
ingunum.
Minnismerki eða fólk
Sjálfstæðismenn virðast geta stokkið
fyrirvara- og undirbúningslaust á alls
konar fjárfestingar. Hins vegar eru
tillögur okkar í stjómarandstöðunni
um nauðsynlega félagslega þjónustu
eins og t.d. um að mætt verði brýnum
þörfum aldraðra í formi þjónustu-
íbúða eða hjúkrunarheimila, ítrekað
felldar eða þeim vísað frá vegna
fjárskorts, eða að þær eru að veltast í
kerfinu svo jafnvel árum skipti.
Peningarnir eru til hjá borginni. Það
fer ekki fram hjá neinum. Þeim er hins
vegar sóað í skakka hluti. Ég ætla ekki
að nefna að sinni hin alkunnu gælu-
verkefni sem gleypa hrikalegar fúlgur
í fjárhagsáætlun borgarinnar.
Það er nefnilega svo að hér er um að
ræða ákveðna stjórnunarstefnu því
það er nánast í hverri viku að stokkið
er til og keypt einhver fasteign eða
þvílíkt, til dæmis jarðirog veitingahús.
Hlutverk borgarstjórnenda
- Þú hefur gagnrýnt fjárhagsáætlun
meirihlutans og þá stjórnarstefnu sem
hún endurspeglar.
„Borgin hefur ákveðnar skyldur við
íbúana; að sjá til þess að skólar,
dagvistarheimili og þjónusta við aldr-
aða og almenningssamgöngur, um-
hverfismál o.fl. séu í lagi. Þessu er hins
vegar haldið í lágmarki og framlög
skorin við nögl, bæði til rekstrar og
uppbyggingar í góðærinu.
Borgin stendur í stórframkvæmdum
á sama tíma og þjónusta við borgarbúa
er óæskilega og óþarflega lítil, það er
til vitnis um stjórnarstefnu íhaldsins.
Davíð Oddsson gumar af því að
borgin verji þrefalt meiru til félags-
mála á íbúa en önnur sveitarfélög á
landinu. Þetta er alrangt. Það er
einum þriðja meira og á þessu tvennu
er mikill munur. í ár á að verja sömu
krónutölu til félagsmála og gert var í
fyrra. Það þýðir umtalsverðan sam-
drátt og er allsérstætt þegar litið er til
atvinnuástands og þess að miklu fleiri
leita nú aðstoðar félagsmálastofnunar
en á síðasta ári. Félagslegri þjónustu
er einfaldlega haldið í lágmarki til að
ekki skorti fé til stórframkvæmda og
lúxusbygginga.
Lýðskrumari?
- En Davíð virðist vera sterkur
foringi og vinsæll þrátt fyrir að pólitík
hans þjóni lítt hinum almenna íbúa og
sé um margt hreinlega vitlaus. Hvers
vegna?
Davíð hefur þann eiginleika að
hann hælir sér gjarnan af því sem hann
veit að er hvað lélegast í stjórn hans.
Lítum á dagvistunarmálin. Hann hældi
sér af því að í þeim málum væri hann
í forystu í hinum vestræna heimi.
Ég hef upplýsingar um að svo er alls
ekki. Davíð heyrði víst einhvern halda
því fram að svo og svo mörg börn væru
á biðlistum í Stokkhólmi, jafnvel fleiri
en hér. Án þess að kynna sér málið
gleypti hann þetta agn vegna þess að
hann hefur verið einna mest gagnrýnd-
ur fyrir daggvistunarmálin. Með þessu
sló hann um sig og gerði sig þar með
hlægilegan og jafn vel brjóstumkenn-
anlegan.
Tökum annað dæmi:
Davíð er fullljóst að borgarbúar eru
almennt andsnúnir því að skerða starf-
semi Fæðingarheimilisins og leigja út
stóran hluta húsnæðis þess. Til þess að
drepa málinu á dreif blaðrar hann um
heilbrigðisráðherra, stefnu hans og
ríkisst j órnarinnar.
Þá eru ítrekaðar árásir hans á ríkis-
stjómina eins og þegar hann fylgdi
fjárhagsáætluninni úr hlaði, sérlega
óviðeigandi. Vitanlega hefði hann get-
að sem borgarstjóri gagnrýnt samskipti
borgar og ríkisvalds, t.d. í sambandi
við gildistöku virðisaukaskattsins. Það
er hins vegar fáránlegt að hann sem
æðsti embættismaður borgarinnar leyfi
sér að vanvirða æðstu embættismenn
þjóðarinnar á þann hátt sem hann
gerði.
Davíð á vemduðum vinnustað?
Ég tel hins vegar að hann leyfi sér
alls konar stráksskap vegna þess að
hann er í afar vernduðu umhverfi - á
vernduðum vinnustað. Hvenær heyrist
að einhver borgarfulltrúi Sjálfstæðis-
flokksins eða embættismaður borgar-
innar deili á orð eða gerðir borgarstjór-
ans? Aldrei.
Embættismenn eru allir smeykir og/
eða samdauna áratugagömlu valda-
kerfi Sjálfstæðisflokksins og leggja
ekki út í neins konar gagnrýni enda
gæti slíkt reitt yfirvaldið til reiði og þá
yrði óvíst um framhald starfa viðkom-
andi hjá borginni. Þannig er búið að
reisa þagnarmúr um starfsemi borgar-
stofnana. Einnig finnast þess dæmi að
einstakar stofnanir borgarinnar séu
farnar að starfa sjálfstætt og eftirlits-
laust einsog til dæmis embætti borgar-
verkfræðings. Þar koma hinir kjörnu
fulltrúar hvergi nærri.
Samstarf minnihlutans
- Stjórnarandstaðan f borgarstjórn
hefur unnið vel og málefnalega saman
á kjörtímabilinu. Hvað um sameigin-
legt framboð?
„Það er rétt. Við gerðum ákveðinn
málefnasamning í upphafi í helstu
málum. Samstarfið endurspeglast sem
rauður þráður í öllum fjárhagsáætlun-
um okkar og þar kemur fram hvernig
við viljum að borginni sé stjórnað. Það r
sem einkennir vönduð vinnubrögð-
okkar er að gert er ráð fyrir tekjum á
móti útgjöldum.
- Tal Sjálfstæðismanna um sundur-
þykkju úrtölur og væl minnihlutans er
rangt?
„Það er gersamlega út í hött og
hefur sannast í umróti síðustu daga.
Þar hafa allir fulltrúar minnihluta-
flokkanna látið málefni ráða en ekki
framboðsmálin sem þó hafa verið
ofarlega á baugi. Ef við lítum til
framboðsmála andstöðuflokkanna þá
er það sameiginlegt markmið þeirra að
breytt verði og áherslur í stjóm borgar-
innar og fundnar verði leiðir til að fella
íhaldsmeirihlutann.
Sameiginlegt framboð
Þetta var rætt fram og til baka í
fyrravetur og fram kom sú hugmynd,
sem okkur Framsóknarmönnum var
helst að skapi. Hún var í stuttu máli sú
að hver flokkur hefði áfram sitt borgar-
málaráð en skiptu með sér þeim átta
sætum sem máli skipta á sameiginleg-
um framboðslista.
Þetta sprakk síðan á Sjafnarmálinu
í fyrravor en fram að þeim tíma hafði
ríkt eining um málið þótt ýmis smærri
atriði hefðu enn verið óútkljáð og ekki
útséð með þátttöku Kvennalistans.
Mín skoðun er sú að verði af
sameiginlegu framboði sé það frum-
skilyrði að allir minnihlutaflokkarnir
standi að því. Eftir að borgarfulltrúi
Alþýðuflokksins hafnaði sameinuðu
framboði vegna tortryggni gagnvart
Alþýðubandalaginu þá var hugmyndin
að mínu áliti dauð.
Síðan hefur það gerst að stofnað var
Alþýðubandalagsfélagið Birting sem
leitað hefur samvinnu um framboð
félagshyggjufólks. Þá gerist það
skyndilega að Alþýðubandalagsfélagið
fer einnig að leita hófanna um það
sama og í kjölfar þessa kemur sú
hugmynd fram hjá Álþýðuflokki um
að hafa galopið prófkjör.
Ég lýsti því yfir á fundi hjá Alþýðu-
bandalagsfélaginu í Reykjavík að slíkt
kæmi ekki til greina af hálfu Fram-
sóknarmanna, enda er það afar ein-
kennilegt í ljósi atburða síðustu daga.
Sjálfstæðisflokkurinn mun ekki halda
prófkjör, sennilega vegna þess að
Davíð vill sjálfur ráða sínum eftir-
manni eftir næstu Alþingiskosningar.
Á sama tíma koma fram tillögur um
að halda galopið prófkjör og gefa þar
með Sjálfstæðisflokknum tækifæri til
að taka þátt í því. Það er gersamlega
út í hött. Það eru margar ónotaðar
kosningavélar hjá íhaldinu sem gætu
farið í gang og þannig mótframboði
sínu. Á Davíð Oddsson að fá að ráða
bæði sínum eigin lista og lista andstæð-
inganna? Ég segi nei.
- Er sameiginlegt framboð með
einum eða öðrum hætti þá úr sögunni?
Ef einhver nýr flötur kemur upp á
þessu máli þá erum við Framsóknar-
menn tilbúnir til viðræðu, en framboð
með þeim formerkjum sem nú eru
uppi koma ekki til greina af okkar
hálfu, enda sýnist mér að þeir einu sem
nú tala um slíkt séu A-flokkamir sem
ekki gátu unnið saman s.l. vor.
Þá finnast mér ummæli formanna
A-flokkanna á „Nýju ljósi“ heldur
vafasöm. Formaður Alþýðuflokksins
sagði að þar að kjósendur myndu
greiða félaga Bjarna og félaga Sigur-
jóni atkvæði með hangandi hendi en
raunin yrði önnur ef um yrði að ræða
sameiginlegan lista. Getur þetta verið
álit formanns á frambjóðendum og
kjósendum flokks síns í stærsta kjör-
dæmi landsins? Er nema von að fylgið
sé ekki mikið þegar formaðurinn segir
slíkt.
Það er vinsælt slagorð í þessu sam-
bandi að tala um að annars vegar séu
flokkar, hins vegar fólkið. Flokkar eru
hins vegar ekkert annað en fólk og eru
því síbreytilegir og breyta um áherslur
eftir því hvemig þjóðfélagið þróast.
Einnig eru flokkar misjafnlega opnir
og þeir sem ekki eru það og ríghalda í
gamlar kennisetningar em staðnaðir
og höfða ekki til fólks.
Framsóknarflokkurinn er ekki
þannig flokkur. Það besta sem sagt
hefur verið um hann er að hann sé
opinn í báða enda. Við tökum við
öllum hugmyndum og vegum og met-
um og skilum þeim sem ekki eru
nothæfar.
- Hver yrði staða Framsóknar-
flokksins ef hann stæði utan einhvers
konar sameiginlegs framboðs?
Ég vona að við höfum sýnt og
sannað það að við eigum auðvelt að
starfa með hinum flokkunum á grund-
velli málefna. Ég er því ekkert smeyk
við að við förum ein fram og að við
getum eins starfað með þeim áfram
eftir kosningar þótt einhverjir þeirra
fari sameinaðir fram.
Ég tel að vel athuguðu máli enga
ástæðu til að leysa upp flokksbönd í
stærsta kjördæmi landsins en ítreka að
Framsóknarflokkurinn er reiðubúinn
til samstarfs umákveðin málefni
áfram.
Þau sameiningaráform sem nú eru
uppi milli A-flokkanna eru í mínum
augum aðeins örvæntingarfull tilraun
til þess að leyna fylgishruni beggja og
bjóði þeir saman fram verður erfiðara
að kenna einhverjum einstökum
mönnum um eftir kosningar hvemig
fór. Því sé ég enga ástæðu til fyrir
Framsókn og Kvennalista að dragast á
einhvem hátt inn í innanflokksátök
Alþýðubandalagsins milli Birtingarfé-
laga og hinna.
- Á hvað muntu leggja áherslu í
kosningabaráttunni sem framundan er?
Það er enn óráðið hverjir verða í
framboði en að mínu mati verður að
fara að leggja höfuðáherslu á það sem
ég vil kalla einu nafni fjölskyldumál
ekki síst hér í Reykjavík. Þegar þétt-
býli hefur náð ákveðinni stærð fara
ýmsar neikvæðar hliðar að koma skýr-
ar í ljós. Einskis má því láta ófreistað
til að styrkja stöðu fjölskyldunnar, svo
sem í dagvistunarmálum. Þau má ekki
miða einungis við þarfir svokallaðra
forgangshópa. Við verðum að styrkja
fjölskylduna þar sem hún er horns-
steinn þjóðfélagsins á sama hátt og
stjórnmálaflokkar em hornsteinar lýð-
ræðisins.
Þá má heldur ekki líðast að fólk
þurfi að kvíða ellinni í þessari ríku
borg.
Ég vil að borgin sé skipulögð þannig
að næg tækifæri séu til útvistar og
hollrar hreyfingar. Til þess eru frá
náttúrunnar hendi öll skilyrði. Þeim
má ekki spilla með óskynsamlegum
ákvörðunum. Ég hef á þessu kjörtíma-
bili flutt tillögu um samtengingu hinna
dásamlegu útivistarsvæða borgarinn-
ar, frá miðbæ og upp í Heiðmörk.
-sá
Tíminn 13
Laugardagur 27. janúar 1989
Tfmamynd: Arnl BJarna